Ιερά Αποκάλυψις. (Μέρος 25ο). Ομιλίες π. Αθανασίου Μυτιληναίου

Ἑκατὸν τρεῖς ὁμιλίες οἱ ὁποῖες πραγματοποιήθηκαν ἀπὸ τὸ 1980 ἕως καὶ τὸ 1984.
Εἰκοστό πέμπτο μέρος. Ὁμιλίες 81 ἕως καὶ 83.
Θὰ ἀκολουθήσουν καθημερινά καὶ οἱ ὑπόλοιπες κατὰ τριάδες.

Γιὰ νὰ ἀκούσετε τὶς ὑπόλοιπες ὁμιλίες περὶ Ἀποκαλύψεως πατῆστε  π.Ἀθανάσιος Μυτιληναίος - Ἀποκάλυψη Ἰωάννου


81. Ἡ ἔννοια τῶν ἐθνῶν Γώγ καί Μαγώγ. Ἡ κύκλευσις τῆς παρεμβολῆς τῶν ἁγίων καί τῆς Ἐκκλησίας. Τό ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πῦρ. Ὁ Μέγας θρόνος τοῦ Κριτοῦ.
Χωρίον 20, 8 – 11 (16/10/1983)


Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

Πατῆστε περισσότερα γιὰ νὰ ἀκούσετε τὶς ὑπόλοιπες

Ο Μέγας Παρακλητικός Κανών. Ένας αυτοκράτορας ικέτης της Θεοτόκου (Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός)

Τά γλυκά βράδια τοῦ Δεκαπενταύγουστου ψάλλονται στίς Ἐκκλησίες μας ἐναλλάξ οἱ δύο κατανυκτικοί Παρακλητικοί Κανόνες, ὁ Μικρός καί ὁ Μέγας.

Δυό ὕμνοι πασίγνωστοι, δημοφιλεῖς, πού ἔχουν καταστεῖ ἡδύτατο «ἄκουσμα καί λάλημα» τῶν ἑλληνοφώνων Ὀρθοδόξων, ταπεινή ἐξομολόγηση ἀμέτρητων ψυχῶν, θρηνητική καί παρακλητική ἀναφορά τοῦ πληρώματος τῶν πιστῶν στήν Κυρία καί Δέσποινα τοῦ κόσμου, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.

Ὁ δεύτερος ἀπό τούς Κανόνες αὐτούς, ὁ καί Μέγας ὀνομαζόμενος, εἶναι ποίημα τοῦ Αὐτοκράτορα τῆς Νικαίας Θεοδώρου B΄ τοῦ Λασκάρεως, τοῦ Βασιλιᾶ πού τίμησε καί ὕμνησε ὅσο λίγοι τήν Παναγία.

Επί τα ίχνη της άκρας ταπεινώσεως τον Αρχιποίμενος Χριστού. Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

Η πιο εντυπωσιακή ίσως δοκιμασία στη ζωή του π. Επιφανίου προήλθε εντελώς απροσδόκητα από την τελεσίδικη και αμετάκλητη απόφαση του να διακονήσει μέχρι τέλους της ζωής του, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ως απλούς πρεσβύτερος.

Για να κατανοηθεί σε βάθος η δοκιμασία αυτή του μακαριστού Γέροντα, καθώς και η αποκαλυφθείσα δι’ αυτής άκρα ταπεινοσύνη του, η οποία με την πάροδο του χρόνου θα συμβάλει όλο ένα και περισσότερο στην ορθή κατανόηση και άσκηση της ποιμαντικής διακονίας επιβάλλεται η δι’ ολίγων έστω έκθεση των σχετικών με αυτήν απόψεών του.

Ο μακαριστός π. Επιφάνιος είχε διεισδύσει, με την Χάρη του Θεού, βιωματικώς, σε μέγα βάθος στο μυστήριο της ενσάρκου Οικονομίας για τη σωτηρία του άνθρωπου, η πεμπτουσία της οποίας συνίσταται: 1) εις την άπειρη αγάπη του Ουράνιου Πατέρα, ο Οποίος «ούτω γαρ ηγάπησεν… τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, άλλ’ έχη ζωήν αιώνιον» και 2) εις την άκρα ταπείνωση του Υιού και Λόγου του Θεού, ο Οποίος· «εαυτόν εκένωσε μορφήν δούλου λαβών… και σχήματι ευρεθείς ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού».

Λεξικά για παιδιά ή ...κλαυσιγελώτων. Δημήτρης Νατσιός

Δημήτρης Νατσιός Δάσκαλος Κιλκίς -Θεολόγος

 «Κούφιοι και οκνοί καταφρονούν

τη θεία τραχιά σου γλώσσα

των Ευρωπαίων περίγελα

και των αρχαίων παλιάτσοι»

Κ. Παλαμάς

 Θα μπορούσαν, όσα ακολουθούν, να συνιστούν ευθυμογράφημα, αλλά θα το ονομάσω κείμενο «κλαυσιγελώτων», δανειζόμενος την λέξη από την αρχαία γραμματεία.

Στα νέα σχολικά βιβλία, που κυκλοφορήθηκαν το 2006, περιλαμβάνονται και δύο Λεξικά για τους μαθητές. Ένα για τις τρεις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, το οποίο, επιγράφεται «Εικονογραφημένο Λεξικό Α’, Β’, Γ’ Δημοτικού- Το Πρώτο μου Λεξικό» και το δεύτερο «Ορθογραφικό-Ερμηνευτικό» για τις τρεις υπόλοιπες τάξεις του σχολείου. (Περιορίζομαι στο πρώτο, για τις τρεις πρώτες τάξεις).

Παναγία ἡ Παραμυθία ἡ Εὐλαλοενθρονισθεῖσα. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

  Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

Σεβαστοί πατέρες, ὁσιολογιωτάτη Γερόντισσα Ἰωάννα μετά τῆς θεοφιλοῦς ἐν Χριστῷ συνοδείας σας, ἀγαπητοί μου προσκυνηταί,

Σήμερα ἑορτάζομε τήν ἀνάμνησι τοῦ θαύματος τῆς Παναγίας Παραμυθίας. Δέν ὑπάρχει μεγαλυτέρα χαρά σέ ὅλο τό εἶναι τοῦ πιστοῦ Χριστιανοῦ καί δέν ἀπολαμβάνει μεγαλυτέρα εὐλογία ἡ ὕπαρξις πού ἔχει ἀξιωθῆ νά ἐνδυθῆ καί ἐσωτερικῶς, πρῶτα, καί ἐξωτερικῶς, τό ἀγγελικό Σχῆμα, ἀπό τό νά μελετᾶ καί νά βιώνη φερεπόνως καί θεαρέστως τήν πλήρη ὑπακοή εἰς τίς θεῖες ἐντολές. Αὐτήν τήν ζωή, ὅπως ἀκριβῶς τήν πρωτοϋπέδειξε στούς ἀνθρώπους διαχρονικά στόν γνωστό γάμο στήν Κανᾶ ἡ ἰδία ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος λέγοντας «ὅ,τι ἄν λέγῃ ὑμῖν ποιήσατε» (Ἰωάν. Β´, 5). Ὅ,τι σᾶς λέγει ὁ Χριστός νά τό κάνετε. Ἄλλωστε, ἀργότερα, αὐτήν ἀκριβῶς τήν θεομητορική προτροπή ἐπεσφράγισε στό ὑπερφυές γεγονός τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἡ ἴδια ἡ φωνή τοῦ οὐρανίου Πατρός, λέγουσα: «Αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. ΙΖ´, 5). Τόν Χριστό δηλαδή νά ἀκούετε.

Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος Εφραίμ, προηγουμένου Ι.Μ. Φιλοθέου - Γ'« Περί Αμαρτίας, Μετανοίας, Πένθους και Δακρύων» Επιστολές 7η -13η

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄

7) Περί Αμαρτίας, Μετανοίας, Πένθους και Δακρύων

Να απέχης από αμαρτίαν και να προσπαθής να φυλάττης την καθαρότητα. Να εύχεσαι εν πνεύματι ταπεινώσεως και συντετριμμένης καρδίας. Να διώκης κάθε κακόν λογισμόν, που θα προσπαθή να σε μολύνη, επικαλούμενος τον Ιησούν Χριστόν, ο Οποίος αμέσως θα έλθη εις βοήθειάν σου. Εις μαρτύριον θα σου λογισθή η ενόχλησις του σατανά. Όλα από αγάπην ο Θεός τα επιτρέπει, ίνα μας παιδαγωγήση, να μάθωμεν την σοφίαν του Θεού, να καταισχυνθή ο πειρασμός και να δοξασθή ο Θεός,
ποτέ μην απελπισθής, ποτέ μη χάσης το θάρρος σου, ποτέ μη χάσης την υπομονήν σου, αλλ’ υπόμεινον τα πάντα δια την αγάπην του Θεού, ο Οποίος δι’ ημάς υπέστη σταυρικόν θάνατον. Τον ύβριζαν, Τον έλεγαν δαιμονισμένον και άλλα πολλά, υπέμεινε,δια την ημών σωτηρίαν.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Γ΄ Κεφάλαιο 3ον. «Μέ την υπακοή όλα ξεπερνιούνται»

Λόγοι Γ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

Ο πόλεμος των λογισμών

«Ή εμπιστοσύνη στον λογισμό »

«Μέ την υπακοή όλα ξεπερνιούνται»

- Γέροντα, πώς μπορεί νά βοηθηθή κανείς, όταν νομίζη ότι πάσχει από κάτι;
- Γιά νά βοηθηθή, πρέπει νά έχη πνευματικό, νά τού έχη εμπιστοσύνη καί νά τού κάνη υπακοή. Θά πή τόν λογισμό του καί εκείνος θά τού πή: «Σ' αυτό μή δίνης σημασία, εκείνο πρόσεξε το» κ.λπ.
Αν δέν εχη εμπιστοσύνη και δεν υπάκουη, δεν μπορεί να του φύγη ό λογισμός. Ξέρεις τί είναι νά σου ζητούν βοήθεια και νά μην κάνουν τίποτε οί ίδιοι;
Ένας νέος πού ζή ακατάστατα, έχει ψυχολογικά προβλήματα και ταλαιπωρείται, άρχεται με κάτι μάτια κατακόκκινα από το τσιγάρο και ζητάει νά τον βοηθήσω. Έχει και μιά ψευτοευλάβεια, ζητάει νά του δώσω την εικόνα από το τέμπλο, γιά ευλογία, και μπαίνει μέσα στο Κελλί με το τσιγάρο! «Βρέ, του λέω, τά μάτια σου από το τσιγάρο έγιναν κατακόκκινα σάν του λυσσασμένου σκυλιού. Ούτε γέροι δεν καπνίζουν εδώ μέσα. Εγώ λιβανίζω εδώ πέρα».

Ὁ παρήκοος ὑποτακτικός μάρτυρας. «Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων»

Ἕνας μοναχός σκητιώτης ἦταν γιά μερικά χρόνια ὑποτακτικός σέ κάποιο γέροντα. Ἀπό φθόνο ὅμως τοῦ δαίμονα, ἀθέτησε τήν ὑπακοή του χωρίς σοβαρή αἰτία. Ὁ γέροντας τοῦ ἔβαλε κανόνα γιά τήν παρακοή του, μά ἐκεῖνος τόν καταφρόνησε κι αὐτόν.
Ἔφυγε λοιπόν καί πῆγε στή Ἀλεξάνδρεια. Ἐκεῖ τόν συνέλαβε, σάν χριστιανό, ὁ εἰδωλολάτρης ἄρχοντας, καί τόν πρόσταξε νά θυσιάσει στά εἴδωλα. Ὁ μοναχός ἀρνήθηκε. Οἱ δήμιοι τόν ἔδειραν ἄσπλαχνα μέ βούνευρα καί, τέλος, τόν ἀποκεφάλισαν.
Τή νύχτα οἱ χριστιανοί πῆραν κρυφά τό μαρτυρικό σῶμα , κι ἀφοῦ τό ἄλειψαν μέ μύρα καί τό τύλιξαν μέ σεντόνια, τό ἔβαλαν σέ λάρνακα καί τό τοποθέτησαν στό ἱερό μιᾶς ἐκκλησίας, τιμώντας το ἔτσι σάν μαρτυρικό λείψανο.

Ιερά Αποκάλυψις. (Μέρος 24ο). Ομιλίες π. Αθανασίου Μυτιληναίου

Ἑκατὸν τρεῖς ὁμιλίες οἱ ὁποῖες πραγματοποιήθηκαν ἀπὸ τὸ 1980 ἕως καὶ τὸ 1984.
Εἰκοστό τέταρττο μέρος. Ὁμιλίες 78 ἕως καὶ 80.
Θὰ ἀκολουθήσουν καθημερινά καὶ οἱ ὑπόλοιπες κατὰ τριάδες.

Γιὰ νὰ ἀκούσετε τὶς ὑπόλοιπες ὁμιλίες περὶ Ἀποκαλύψεως πατῆστε  π.Ἀθανάσιος Μυτιληναίος - Ἀποκάλυψη Ἰωάννου


78. Ἡ σύλληψις τοῦ Ἀντιχρίστου καί τοῦ Ψευδοπροφήτου καί καταδίκη αὐτῶν. Τά κατάλοιπα τῆς μάχης τοῦ Ἀρμαγεδῶνος. Ἡ κάθειρξις τοῦ Σατανᾶ εἰς τήν ἄβυσσον ἐπί χίλια ἔτη καί ἡ ἔννοια τῶν χιλίων ἐτῶν.
Χωρίον 19,20 – 21 20, 1 – 3 (29/05/1983)


Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

Πατῆστε περισσότερα γιὰ νὰ ἀκούσετε τὶς ὑπόλοιπες

Ὑπάρχουν θαυματουργοὶ εἰκόνες; Ἀρχ. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος (1930-1989)

Ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι δὲν λατρεύομεν τὰς Εἰκόνας, οὔτε τοὺς Ἁγίους, οὔτε τοὺς Ἀγγέλους, οὔτε αὐτὴν τὴν Παναγίαν Μητέρα τοῦ Κυρίου. Μόνον τὸν ἐν Τριάδι Θεὸν λατρεύομεν. Τὸν Πατέρα, τὸν Υἱὸν καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.
Τιμῶμεν καὶ δοξάζομεν τοὺς Ἁγίους, τοὺς Ἀγγέλους, καὶ περισσότερον πάντων τὴν «Τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ», τὴν Ἀειπάρθενον καὶ Παναγίαν Μητέρα τοῦ Σωτῆρος μας, ἀλλὰ λατρείαν δὲν ἀπονέμομεν οὔτε εἰς τὰ πρόσωπά των οὔτε εἰς τὰς Εἰκόνας των. Ἄλλο ἡ τιμὴ καὶ ὁ σεβασμὸς καὶ ἄλλο ἡ λατρεία.

Ὁ λαός μας, καθὼς καὶ ἄλλοι Ὀρθόδοξοι λαοί, θεωροῦν μερικὰς Εἰκόνας ὡς θαυματουργούς. Εἶναι αὐτὸ ἀλήθεια; Ὑπάρχουν ὅμως θαυματουργοὶ Εἰκόνες; Ἤ μᾶλλον: Εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχουν Εἰκόνες θαυματουργοί, Εἰκόνες ποὺ κάμνουν θαύματα;

Ὁ Θωμᾶς. Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (Ἰω. 20,19-31). (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Ὁ Θωμᾶς. Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ.

«Καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου» (Ἰω. 20,28)

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Δὲν ἔλειψαν, ἀγαπητοί μου, οὔτε θὰ λείψουν ποτὲ οἱ πιστοὶ στὸν ἐκ νεκρῶν ἀναστάντα Κύριο.
Αὐτοὶ θ᾿ ἀποτελοῦν τὴν ἐκλεκτὴ μερίδα, θὰ εἶνε «τὸ φῶς τοῦ κόσμου» καὶ «τὸ ἅλας τῆς γῆς» (Ματθ. 5,14,13), θὰ κρατοῦν ἀναμμένη τὴ λαμπάδα τῆς πίστεως, ἕτοιμοι καὶ γιὰ ἕνα γιῶτα νὰ θυσιαστοῦν.

Αὐτοὶ θὰ νικήσουν, ἔστω κι ἂν ἀποτελοῦν μικρὴ μειοψηφία. Τὸ μέλλον ἀνήκει στὴν παράταξί τους, ποὺ ἐπὶ κεφαλῆς ἔχει τὸ Χριστό, τὸ νικητὴ τοῦ ᾅδου.

Ομιλία εις την Νέα Κυριακή και εις τον Απόστολο Θωμά. Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Έρχομαι επειγόντως να καταβάλω την οφειλή μου. Διότι, αν και είμαι πτωχός, βιάζομαι να αποσπάσω οπωσδήποτε την ευγνωμοσύνη σας. Είχα δώσει υπόσχεση να φανερώσω την απιστία του Θωμά, και τώρα έρχομαι να την εκπληρώσω.

Η πρόθεσίς μου είναι να εξοφλώ πρώτα τις παλαιότερες οφειλές, για να μη με πιέζουν οι τόκοι που συγκεντρώνονται. Συνεργασθείτε μαζί μου στην καταβολή του χρέους, και ικετεύσετε τον Θωμά να ευλογήση τα χείλη μου με την αγία δεξιά του, με την οποίαν ήγγισε την πλευρά του Δεσπότου, ώστε να νευρώση την γλώσσα μου, για να σας εξηγήσω αυτά που ποθείτε.
Και εγώ, ενθαρρυνόμενος με τις πρεσβείες του Αποστόλου και μάρτυρος Θωμά, διακηρύττω την αρχικήν αμφιβολία και την τελικήν ομολογία του, η οποία έγινε κρηπίς και Θεμέλιο της Εκκλησίας μας.

Κυριακή τοῦ Θωμᾶ. Ὁμιλία Δημητρίου Παγοπούλου

Κυριακή τοῦ Θωμᾶ

Ὁμιλία Δημητρίου Παγοπούλου



Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

Κυριακή τοῦ Θωμᾶ. Εἶναι γερὸ τὸ νῆμα; (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Κυριακή τοῦ Θωμᾶ (Ἰωάν. κ΄19-31)

Εἶναι γερὸ τὸ νῆμα;

 «Ἐὰν μὴ ἴδω....οὐ μὴ πιστεύσω»

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Οἱ μαθηταί, ἀγαπητέ μου ἀναγνῶστα, εἶχον ἴδει τὸν Διδάσκαλον ἐσταυρωμένον, γεμᾶτον ἀπὸ πληγὰς καὶ αἵματα, νεκρὸν, θαμμένον. Μέγας «λίθος» εἶχε κυλισθῆ εἰς τὴν θύραν τοῦ μνημείου. Καὶ τὴν Τρίτη ἡμέραν Τὸν ἐπαναβλέπουν ζωντανὸν ἐμπρός των. Θύρες καὶ παράθυρα ὅλα κλεισμένα.
  Καὶ ὅμως εἶναι ὁλόσωμος εἰς τὸ μέσον τοῦ ὑπερῴου.
Ἔχει τὸ ἴδιο ἐκεῖνο γλυκὺ βλέμμα, τὸν αὐτὸν ἁρμονικὸν τόνον εἰς τὴν φωνήν· τὰ ἴδια χέρια, τρυπημένα ὅμως τώρα ἀπὸ τὰ καρφιὰ τοῦ Σταυροῦ. Ριγοῦν οἱ μαθηταὶ ἀπὸ κατάπληξιν καὶ συγκίνησιν.

Καὶ ἡ λύπη των μεταβάλλεται εἰς ἀνέκφραστον χαρὰν. Ἡ ἀπελπισία των μετατρέπεται εἰς χείμαρρον εὐτυχίας.
Ἕνας μόνον λείπει ἀπὸ τὴν ὁμάδα τῶν Μαθητῶν κατὰ τὴν πρώτην ἐκείνη ἡμέραν τῆς ἐμφανίσεώς Του.
Ὁ Θωμᾶς.

Ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν. Ὁμιλίες (6) π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Σχέσις ἀναστάσεως Χριστοῦ καί ἀναστάσεως νεκρῶν – Συνέπειαι ἐκ τῆς ἀρνήσεως τῆς σχέσεως αὐτῆς. (13/04/1980)


Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)


Μαρτυρίαι ἐκ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. (20/04/1980)


Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)


Μαρτυρίαι ἐκ τῆς Καινῆς Διαθήκης καί τῶν Πατέρων. (27/04/1980)

Ἠ Παράδοσις.Ἡ παράδοσις- Ἱστορικὴ καὶ προσωπικὴ ἀποκάλυψις. Κυριακή τοῦ Θωμᾶ. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

 Ὁμιλία Ἀρχιμανδρίτου Ἀρσενίου Κατερέλου Ἡγουμένου Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος.

Πραγματοποιήθηκε στήν Ἱ. Μονή Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος

Γιατί ὁ Θεὸς δὲν ἀποκαλύπτεται σὲ κάθε ἐποχὴ- Πὼς ἐπεμβαίνει ὁ Θεὸς στὴν Ἱστορία -  Σχέσις Ἱστορικῆς καὶ Προσωπικῆς ἀποκαλύψεως – Ἀξία τῆς προσωπικῆς μας Θεοαποκαλύψεως.



Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Ἀρχείο aktiston.blogspot.gr

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ. Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ Ἰωαν. κ΄ 19-31

 Ὁμιλία εἰς τὴν καινὴν Κυριακὴν καὶ εἰς τὸν Ἀπόστολον Θωμᾶν

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

«Ειρήνη! Όνομα γλυκύ και πράγμα γλυκερόν». Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Κυριακή του Θωμά. (Ιωάννου Κ' 19-31)

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης

Λίγες ψυχές έχουν προσεγγίσει τη λύπη των μαθητών και λίγες υπάρξεις έζησαν το δράμα των αποστόλων, όταν αυτοί είδανν τον Κύριο νεκρό και όταν η ειρήνη φτερούγησε μέσα από την καρδιά τους.

Και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να χάνει κανείς την ελπίδα του και μέσα στην καρδιά του το καρκίνωμα της συγχύσεως και της ταραχής να κατατρώγει τα κύτταρα της ειρήνης.

Αυτή ακριβώς την κατάσταση βίωναν οι μαθητές κλεισμένοι μέσα στο υπερώον όταν ξαφνικά τα πράγματα άλλαξαν.

Ο Θεός φώς εστί (Δογματικό Θεολογικό). Κυριακή του Θωμά. π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

Ο Θεός φώς εστί (Δογματικό Θεολογικό)

Κυριακή του Θωμά 2005

π.Στέφανος Αναγνωστόπουλος

Κατ’ αρχάς χριστιανοί μου εύχομαι να γεμίσουν οι καρδιές όλων σας, από το αιώνιο λυτρωτικό φως που ξεπήδησε από την Ανάσταση του Κυρίου, Αμήν.

Το σημερινό Αποστολικό Ανάγνωσμα του Ευαγγελιστού Ιωάννου, μας διαλάλησε την αλήθεια ότι ο Θεός ημών φως εστί. Το λυτρωτικό αυτό φως, το πήραμε κατά πρώτον στη βάπτισή μας, και είναι έκδηλο όχι μόνο στα μωρά αλλά και στους μεγάλους. Πιστεύω πως όλοι σας το έχετε παρατηρήσει αυτό -μια έντονη φωτεινότητα περιβάλλει κυρίως το πρόσωπο του νεοβαπτιζομένου. Έχω μαρτυρία από μια ξένη που όταν βαπτίστηκε ομολόγησε ότι λούστηκε μέσα σε υπερκόσμιο φως.

Κυριακή τοῦ Θωμά. Ὁ Εὐαγγελιστής Μάρκος διηγεῖται τήν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ. Ὁμιλίες (3) π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

1. Ὁ Εὐαγγελιστής Μάρκος διηγεῖται τήν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ (ΣΤ΄) (δ. 30')
Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου τήν Κυριακή τοῦ Θωμά εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν (Μάρκ. 16, 15-20)
Πραγματοποιήθηκε στίς 14-04-1991
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)


2. Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης διηγεῖται τήν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ (ΙΒ΄) (δ. 27')
Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου τήν Κυριακή τοῦ Θωμά
Πραγματοποιήθηκε στίς 04-05-1997
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (Ἰω. 20,19-31). (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (Ἰω. 20,19-31)
Ἕνα σπουδαιότατο εὐαγγέλιο

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ Κυριακὴ τοῦ Ἀντίπασχα ἢ τοῦ Θωμᾶ. Σχετικὴ εἶνε καὶ ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούστηκε (Ἰω. 20,19-31). Τὸ εὐαγγέλιο αὐτὸ εἶνε σπουδαιότατο. Τὰ λόγια ποὺ εἶπε ὁ ἀναστὰς Κύριος κατὰ τὴν ἐμφάνισί του μὲ τὸ Θωμᾶ ἀφοροῦν ὄχι μόνο τοὺς μαθητάς, ἀλλὰ κάθε ἄνθρωπο, σὲ ὁποιοδήποτε χρόνο καὶ τόπο καὶ ἂν ζῇ.
Διότι ὅσο κι ἂν προοδεύσῃ τεχνικῶς καὶ ἐπιστημονικῶς, μέσα στὰ βάθη τῆς ὑπάρξεώς του ἔχει κάποιο δρᾶμα. Ζῇ τὸ αἴσθημα τῆς ἐνοχῆς ποὺ δημιουργεῖ ἡ ἁμαρτία. Θά ᾿πρεπε τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο νὰ τ᾿ ἀκούσῃ ὅλος ὁ κόσμος.

 * * * 

Ἡ Πρώτη Κυριακή μετά τό Πάσχα. Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 Ἡ Πρώτη Κυριακή μετά τό Πάσχα

 Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο μᾶς προσφέρει μιὰ μεγαλειώδη ἀπόδειξη τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ. Μιὰ ἀπόδειξη πού πιστοποιεῖται μὲ τὴν πίστη τοῦ ἀποστόλου Θωμᾶ, ἀλλά καὶ μὲ τὴν πίστη χιλιάδων ἄλλων χριστιανῶν ἀπὸ τὴν ἀρχή τῆς ἱστορίας τῆς σωτηρίας ἴσαμε σήμερα.
«Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν ᾿Ιουδαίων, ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. (Ἰωάν. κ’19).
Ἡ πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδας εἶναι ἡ ἑπόμενη τοῦ Σαββάτου.
Αὐτὸ εἶναι σαφὲς ἀπὸ τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιο, ὅπου ἀναφέρεται: «Καὶ διαγενομένου τοῦ σαββάτου… λίαν πρωΐ τῆς μίας σαββάτων» (Μάρκ. ιστ’ 1-2).

Ἡ δύναμις τοῦ Ἁγίου ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ καί οἱ φορεῖς του. Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στήν Ε΄ Διακαινησίμου Ζωοδόχου Πηγῆς

Ἡ δύναμις τοῦ Ἁγίου ὀνόματος Τοῦ Χριστοῦ καί οἱ φορεῖς του.(δ. 21').

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στήν Ε΄ Διακαινησίμου Ζωοδόχου Πηγῆς
Πραγματοποιήθηκε στἰς 01-05-1981

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

Τά ἠχητικά ἀρχεῖα εἶναι ἀπό τό arnion.gr

Η Ζωοδόχος Πηγή

  Ήταν  γύρω στα 450μχ,  όταν  ένας  βυζαντινός  στρατιώτης,  Λέοντας  στο  όνομα,  έκοβε  βόλτες  σ΄ ένα  δασάκι  στα  μέρη  της βασιλεύουσας,  όταν  ξάφνου  βλέπει  μπροστά  του  έναν  τυφλό  άνθρωπο  να  του  ζητάει  λίγο  νερό  για  να  σβήσει  τη  δίψα  του. Ο  Λέοντας  προθυμοποιήθηκε  να  του  βρει  και  να  του  φέρει  νερό. Έψαξε  λοιπόν,  στο  δάσος  για  να  βρει  νερό  αλλά  μάταια  και  έτσι,  επέστρεφε  λυπημένος.

       Τότε  όμως,  άκουσε  μια  γυναικεία  φωνή  να  του  λέει: «Ου  χρεών  σε,  Λέων,  αγωνιάν,  το  γαρ  ύδωρ  εγγύς»,  δηλαδή,  «Δεν  χρειάζεται  Λέων  να  αγωνιάς,  να  άγχεσαι,  να  στεναχωριέσαι,  το  νερό  είναι  δίπλα  σου». Και  πάλι  ακούει  τη  φωνή  την άγνωστη  να  τον   προστάζει: «Λέων  βασιλιά,  πάρε  απ΄ το  νερό  αυτό  και  δώσε  να  πιει  να  ξεδιψάσει  ο  τυφλός  άνθρωπος  και  κάτι  ακόμα,  άλειψε  μ΄ αυτό  τα  μάτια  του  και  αμέσως  θα  καταλάβεις  ποια  είμαι  εγώ  που  σου  μιλώ».

Περί τῆς τελειώσεως τοῦ ἀνθρώπου. Πατερικές διδαχές

Ὁ ἅγιος Νικόδημος στό ἐρώτημα ἀπό τί ἐξαρτᾶται ἡ χριστιανική τελειότητα μᾶς λέγει «Τό μεγαλύτερο καί τελειότερο κατόρθωμα, πού ἠμπορεῖ νά εἰπῆ ἤ νά συλλογισθῆ ὁ ἄνθρωπος, εἶναι τό νά πλησιάση εἰς τόν Θεόν καί νά ἑνωθῆ μέ αὐτόν.
Ἡ πνευματική ζωή καί τελειότης στέκεται εἰς τήν ἐπίγνωσιν τῆς Ἀγαθότητος καί μεγαλειότητος τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἰδικῆς μας μηδαμινότητος καί κλίσεως εἰς κάθε κακόν, εἰς τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καί εἰς τό μῖσος τοῦ ἑαυτοῦ μας, εἰς τήν ὑποταγήν, ὄχι μόνον τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί ὅλων τῶν κτισμάτων δι᾽ ἀγάπην Θεοῦ, εἰς τήν ἀποστροφήν μέν κάθε ἰδικοῦ μας θελήματος, τελείαν δέ ὑπακοήν εἰς τό θεῖον θέλημα καί πρός τούτοις εἰς τό νά θέλωμεν ὅλα αὐτά, καί νά τά κάνωμεν καθαρῶς εἰς δόξαν Θεοῦ καί διά μόνην τήν αὐτοῦ ἀρέσκειαν, καί διότι ἔτσι θέλει καί αὐτός, καί ἔτσι πρέπει νά τόν ἀγαπῶμεν καί νά τόν δου- λεύωμεν»1.

Ἀρνηταὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Πρωτ. Βασίλειος Γεωργόπουλος

Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Στό τελευταῖο κεφάλαιο τοῦ κατά Ματθαῖον Εὐαγγελίου (κεφ. 28) ὑπάρχει μιά λεπτομέρεια πολύ βασική, πού ἀναφέρεται στό πῶς οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, ἀπό τήν πρώτη στιγμή, ἀποπειράθηκαν νά ἀμφισβητήσουν τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεώς Του.
Οἱ ἀρχιερεῖς καί οἱ πρεσβύτεροι δωροδοκοῦν τούς φύλακες καί τούς προτείνουν νά διαδώσουν ὅτι δῆθεν τό σῶμα τοῦ Θεανθρώπου τό ἔκλεψαν οἱ μαθητές Του ἐνῶ αὐτοί κοιμοῦνταν. Στήν ἀρχή τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας, οἱ πρωτόπλαστοι πείθονται σέ ἕνα ψευδῆ ἰσχυρισμό τοῦ διαβόλου μέ ὅλες τίς τραγικές συνέπειες, πού ἀκολούθησαν.
Μετά καί τήν κατάργηση τῆς πλέον φρικτῆς συνέπειας τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, πού ἦταν ὁ θάνατος ἀπό τόν Θεάνθρωπο Κύριο, κάποιους ἄλλους, ὄργανά του, ὁ ἴδιος πειραστής, τούς συμβουλεύει νά ἀρνηθοῦν τό γεγονός μέ τήν ἴδια μεθοδολογία, δηλαδή τό ψεῦδος. Στούς αἰῶνες, πού ἀκολούθησαν, ὑπῆρξαν πάρα πολλοί, πού δέν θέλησαν νά δοῦν τήν πραγματικότητα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου κατάματα.

Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ μας εἰς τὴν Βυζαντινὴν ἁγιογραφίαν*. Ἀρχιμανδρίτου π. Μάρκου Μανώλη

Ἐπειδὴ βρισκόμαστε στὴν ἀναστάσιμη περίοδο σκεφθήκαμε νὰ παρουσιάσουμε στὴν ἀγάπη σας ἕνα θέμα, τὸ ὁποῖον ἔχει σχέση μὲ τὸν περίοδο αὐτὴ καὶ ποὺ εἶναι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας στὴν βυζαντινὴ ἁγιογραφία, ὅπως τὰ πίστευε, ὅπως τὰ δίδασκε ὁ ἀείμνηστος Φώτιος Κόντογλου, ποὺ ἦταν σπουδαῖος, κορυφαῖος ἁγιογράφος τῆς ἐποχῆς μας καὶ ἐπίσης ἐξαίρετος λογοτέχνης.
Ὁ Κόντογλου ἦταν ἀνέκαθεν πιστὸ μέλος τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ πρὸς τὸ τέλος τῆς ζωῆς του ἐστράφη ὁλοκληρωτικῶς στὴν ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας.
Πέρυσι γιορτάσαμε τὰ ἑκατὸ χρόνια ἀπὸ τὴ γέννησή του καὶ τριάντα ἀπὸ τὴν κοίμησή του. Ἐγεννήθη τὸ 1895 καὶ ἐκοιμήθη τὸ 1965 σὲ ἡλικία ἑβδoμῆντα ἐτῶν περίπου.

Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος Εφραίμ, προηγουμένου Ι.Μ. Φιλοθέου - Γ'« Περί Αμαρτίας, Μετανοίας, Πένθους και Δακρύων» Επιστολές 1η -6η

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄

1) Περί Αμαρτίας, Μετανοίας, Πένθους και Δακρύων.

Το να πέσωμεν και να τραυματισθώμεν, τούτο έξεστι τοις ανθρώποις, εφ’ όσον και αν μία ημέρα εστίν η ζωή του ανθρώπου επί της γης, έγκειται η διάνοια αυτού επί τα πονηρά εκ γεννήσεως αυτού, αλλά το να πέσωμεν και να μείνωμεν εν τω πτώματι, τούτο ουχί ανθρώπινον. Η μετάνοια αναδημιουργεί τον άνθρωπον, αύτη εδόθη, ίνα θεραπεύη την ψυχήν μετά το βάπτισμα, και εάν αύτη έλειπεν, σπανίως θα εσώζετο άνθρωπος. Δια τούτο η αρετή της μετανοίας δεν έχει τέλος εφ’ όσον υπάρχει πνοή ζωής εν τω ανθρώπω, διότι έξεστι και τοις τελείοις να σφάλλουν. Τέκνα μου, οσάκις ίδητε τον λογισμόν να σας ελέγχη δι’ αμαρτίαν τινά, αμέσως πάρετε το φάρμακον, μετανοήσατε, κλαύσατε, εξομολογηθήτε, και ιδού επανέρχεσθε εις την προτέραν και καλυτέραν κατάστασιν.

2) Περί Αμαρτίας, Μετανοίας, Πένθους και Δακρύων.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Γ΄ Κεφάλαιο 3ον. 1)«Οί ιδιοτροπίες ξεκινούν από τόν λογισμό » 2)«Οί κατά φαντασίαν ασθενείς»

Λόγοι Γ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

Ο πόλεμος των λογισμών

«Ή εμπιστοσύνη στον λογισμό »
«Οί ιδιοτροπίες ξεκινούν από τόν λογισμό »

- Γέροντα, αυτός πού σιχαίνεται, γιατί το παθαίνει;
- Πές μου, εσύ τί σιχαίνεσαι;
- Ολα τά σιχαίνομαι.
-Τότε όλα σ' εσένα θά ερχωνται! Και τά σκουλήκια στά φρούτα ή στά όσπρια και καμμιά τρίχα στο ψωμί κ.λπ. 
- Έτσι γίνεται, Γέροντα! 
- Δόξα Σοι ο Θεός! Βλέπεις πόσο σε βοηθάει ο Θεός γιά να τό ξεπεράσης;
- Από τον λογισμό δεν ξεκινάει, Γέροντα, αυτό; Άς πούμε ότι βρήκε ή αδελφή μια τρίχα. Άς τήν βγάλη στην άκρη.
- Αυτό είναι ευλογία! Δώσ' την σ' εμένα, να τήν πάρω εγώ ευλογία!... Άχ! Θυμάμαι, μια φορά στό Σινά πηγαίναμε κάπου μέ έναν μοναχό και του έδωσα δυό ροδάκινα.

Η Ανάσταση του Χριστού ως ιστορικό γεγονός. Π. Αρσένιος Κατερέλος

Π. Αρσένιος Κατερέλος - Η Ανάσταση του Χριστού ως ιστορικό γεγονός

Κήρυγμα τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀρσενίου Κατερέλου, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης τῆς Φθιώτιδος, κατά τόν Ἑσπερινό τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καί Εἰρήνης τῆς Ἱ. Μονῆς Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου (Δευτέρα, 21 Ἀπριλίου 2014).

Ὁ Γέρων Ἀρσένιος ἀναπτύσσει τήν προφητική καί ἱστορική κατοχύρωση τοῦ μοναδικοῦ γεγονότος τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.



Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)
Πηγή ἀρχείου Ἱ.Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Ο Άγιος Γεώργιος προστάτης της Ιεράς Μονής Ζωγράφου

.......Την 23^η Απριλίου (6^η Μαΐου), εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, στο Άγιο Όρος πανηγυρίζουν οι Ιερές Μονές Ζωγράφου και Ξενοφώντος. 

Η πανήγυρις αρχίζει από την προηγούμενη ημέρα με τον μικρό εσπερινό και συνεχίζεται με την αγρυπνία. Με το τέλος της αγρυπνίας αρχίζει η θεία Λειτουργία και στη συνέχεια η τράπεζα της αγάπης όπου παρακάθονται όλοι οι προσκυνητές.

Στην Ιερά Μονή Ζωγράφου υπάρχουν τρεις Θαυματουργές εικόνες του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου.

Θαυματουργικὲς εἰκόνες τοῦ Ἁγίου τοῦ Τροπαιοφόρου στὸ Ἅγιον Ὄρος

Θαυματουργικὲς εἰκόνες τοῦ Ἁγίου στὸ Ἅγιον Ὄρος

α) ἡ εἰκόνα ποὺ μεταφέρθηκε ἀπὸ τὴν Μονὴ Φανουήλ.

Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς βασιλείας τοῦ Λέοντα τοῦ Σοφοῦ (886-912) ἦσαν τρεῖς γνήσιοι ἀδελφοί, ὁ Μωυσῆς, ὁ Ἀαρῶν καὶ ὁ Βασίλειος καὶ ἡ καταγωγή τους ἦταν ἀπὸ τὴν μεγαλύτερη Λιγχίδα, ποὺ μετονομάστηκε ἀργότερα σὲ Ἀχρίδα. Αὐτοὶ λοιπὸν ἀποφάσισαν νὰ ἐγκαταλείψουν τὸ κόσμο, τὸν πλοῦτο, τὴν δόξα καὶ νὰ πάρουν τὸ ἀγγελικὸ σχῆμα. Ἔφτασαν στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ καὶ ἀφοῦ βρῆκαν ἥσυχο τόπο, κατασκεύασαν σκηνές, ὅπου ἔμεναν γιὰ ἀρκετὸ διάστημα καὶ συναντιόνταν μόνο τὴν Κυριακή. Διαδόθηκε, λοιπὸν ἡ φήμη τῆς ἀρετῆς τους καὶ γι᾿ αὐτὸ πολλοὶ ἔρχονταν κοντά τους καὶ δὲν ἔφευγαν.
Βρῆκαν ἕνα χῶρο ὅπου ἔκτισαν μοναστήρι. Ἀφοῦ ἔκτισαν καὶ τὸν ναὸ σκέπτονταν πὼς νὰ τὸν ὀνομάσουν.

Μνήμη Ἁγίου Γεωργίου. Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Μνήμη Ἁγίου Γεωργίου

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στήν Μνήμη Ἁγίου Γεωργίου (δ. 28')
Πραγματοποιήθηκε στίς 06-05-2002



Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Πηγή ἀρχείου  arnion.gr

Ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ὁ Τροπαιοφόρος

Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Τροπαιοφόρος συγκαταλέγεται στοὺς Μεγαλομάρτυρες καὶ εἶναι ἀπὸ τοὺς πιὸ λαοφιλεῖς Ἁγίους της Ἐκκλησίας μας. Ἔζησε στὰ τέλη τοῦ 3ου - ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰῶνα, στὴν διάρκεια τῆς βασιλείας τοῦ Διοκλητιανοῦ.
Ἡ ἐποχή του ὑπῆρξε ἐποχὴ σκληρῶν διωγμῶν ἐναντίον τῆς Χριστιανικῆς πίστης.
 Ὁ Γεώργιος εἶχε μεγάλο ἀξίωμα· ἦταν κόμης καὶ διακρινότανε σὲ ὅλες τὶς στρατιωτικὲς ἐπιχειρήσεις γιὰ τὴν γενναιότητα καὶ τὴν ἀνδρεία του.
Παρ᾿ ὅλη ὅμως τὴν δόξα καὶ τὶς τιμὲς δὲν ἀρνήθηκε νὰ θυσιάσει τὰ πάντα καὶ νὰ ὁμολογήσει μὲ παῤῥησία μπροστὰ στὸν αὐτοκράτορα καὶ σὲ πολλοὺς ἄρχοντες τὴν Χριστιανική του πίστη. Ὑπέμεινε πολλὰ καὶ φρικτὰ βασανιστήρια καὶ στὸ τέλος ἀναδείχτηκε Μεγαλομάρτυρας.

Εἶναι πολλὰ τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ὄχι μόνο αὐτὰ ποὺ ἀναφέρονται σὲ αὐτὸ τὸ βιβλιάριο, ἀλλὰ καὶ πολλὰ ἄλλα, ποὺ μέχρι σήμερα κάνει σ᾿ ὅσους προσφεύγουν μὲ πίστη στὶς πρεσβεῖες του.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Γ΄ Κεφάλαιο 3ον. 1) « Η εμπιστοσύνη στον λογισμό είναι αρχή πλάνης» 2) «Ή εμπιστοσύνη στον λογισμό δημιουργεί ψυχολογικά προβλήματα»

Λόγοι Γ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

Ο πόλεμος των λογισμών

«Ή εμπιστοσύνη στον λογισμό »

« Η εμπιστοσύνη στον λογισμό είναι αρχή πλάνης»

- Γέροντα, όταν θυμώνω, γίνομαι σάν χείμαρρος· δεν μπορώ να συγκρατηθώ.
- Γιατί να μην μπορής να συγκρατηθής;
- Γιατί πιστεύω στον λογισμό μου.
- Έ, τότε έχεις δικό σου πιστεύω, δικό σου σύμβολο πίστεως!...
Ό εγωισμός φταίει. Νά μη δικαιολογής τον λογισμό σου. Έναν μπανταλό[1] λογισμό, μόνη σου νά τον πετάς, νά μην τον δέχεσαι.
- Και πώς θά καταλάβω ότι ένας λογισμός είναι μπανταλός;
- Έ, άν δεν καταλαβαίνης, νά τον λες στην Γερόντισσα καί, τάκ, νά τον πετάς, κάνοντας υπακοή σε ο,τι σου πή.
Το νά εμπιστεύεται ένας πνευματικός άνθρωπος στον λογισμό του είναι αρχή πλάνης. Σκοτίζεται το μυαλό του άπό τήν υπερηφάνεια και μπορεί νά πλανηθή. Καλύτερα νά τρελλαθή, γιατί τότε θά χη ελαφρυντικά.
- Δέν χωράει βοήθεια, Γέροντα, άπό τους άλλους;
- Γιά νά βοηθηθή, στην κατάσταση πού βρίσκεται, πρέπει και ο ίδιος νά βοηθήση. Να καταλάβη ότι το να πιστεύη στον λογισμό πού του λέει λ.χ. πώς είναι ο καλύτερος από όλους, ότι είναι άγιος κ.λπ., αυτό είναι πλάνη. Ούτε μέ το πυροβόλο δεν φεύγει αυτός ο λογισμός, άν ο ίδιος τόν κρατάη.

Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος Εφραίμ, προηγουμένου Ι.Μ. Φιλοθέου - Β'« Περί Ασθενειών» Επιστολές 19η -21η

B΄ Περί Ασθενειών 

19) Επιστολή

Παιδί μου, εύχομαι ο Αγαθός Παράκλητος, το Πνεύμα το Αγαθόν και το ευθές, το Άγιον Πνεύμα, να σε επισκιάση και να σε παρηγορήση και του Χριστού την αγάπην να σου ανάψη. Εύχομαι με όλην μου την ψυχήν να σου χαρίση ο Χριστός μας την υγείαν σου. Εγώ βλέπω, παιδί μου, και εκ της πείρας μου γνωρίζω, ότι όσον κανείς υποφέρει θλίψεις διαφόρους, είτε σωματικάς είτε ψυχικάς και τας υπομένει με υπομονήν και εν γνώσει και ευχαριστεί τον Θεόν, χωρίς άλλο υποχρεούται ο Θεός να στείλη θείαν παράκλησιν και να δροσίση την ψυχήν. Εάν όμως δεν υποφέρωμεν κόπους και πόνους, ο Θεός δεν παρηγορεί, δεν δίνει την χάριν Του. Βλέπεις πως μετά τον πόνον που συνέρχεσαι, πόσον ανάπτει η αγάπη του Χριστού μας; Ναι, είναι ο μισθός του κόπου σου, της υπομονής σου, εάν δεν είχες αυτήν την ασθένειαν, δεν θα είχες τόσην αγάπην και τόσην παρηγορίαν.

Περί βλασφημίας. Από τη Ζωή και τη Διδασκαλία του Πατρός Επιφανίου Θεοδωρόπουλου

  Περί βλασφημίας

Μακαριστοῦ Ἀρχιμ. π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

Διηγείται πνευματικό τέκνο του Γέροντα:
Όταν ήμουν υποψήφιος για το Πανεπιστήμιο, στο φροντιστήριο ο γεωμέτρης κι ο φιλόλογος κάπου-κάπου βλασφημούσαν τα θεία, όταν μερικοί σπουδαστές δεν ήσαν καλά ετοιμασμένοι στο μάθημα.
-Πάτερ, τι μπορώ να κάνω για να σταματήσουν αυτοί οι δύο να βρίζουν τα θεία; Ρώτησα τον Γέροντα.
-Όταν τελειώσει το μάθημα και έχετε διάλειμμα, πιάσε ιδιαιτέρως τον καθένα, χωρίς να σας βλέπουν οι άλλοι, και πες του: Με ποιο δικαίωμα βρίζετε τις θρησκευτικές πεποιθήσεις ενός άλλου; Αυτό να το κάνεις ύστερα από προσευχή στο αμέσως πρώτο μάθημα κατά το οποίο θα βρίσουν και μετά βλέπουμε.
Πράγματι με την πρώτη αφορμή έπιασα στο διάλειμμα τον γεωμέτρη και εφάρμοσα τη μέθοδο του γέροντα.
Ο καθηγητής αιφνιδιάσθηκε, διότι περίμενε ερώτηση γεωμετρίας και όχι αν έχει το δικαίωμα να βρίζει.

Όσιος Γρηγόριος ο Γραβανός (†1812)

 Αγιορείτης Άγιος. Μνήμη 22 Απριλίου

 Ο Γρηγόριος ήταν κι αυτός ένας από τους συνοδοιπόρους των Κολυβάδων, που ακλούθησε το γέροντα του Νήφωνα σε πολλούς σταθμούς, στο Άγιο Όρος, σε διάφορα νησιά του Αιγαίου και κατέληξαν στην Πάτμο.
Καταγόταν από τη Νίσυρο, έρχεται στην Πάτμο και συμπροσεύχεται με τον Άγιο Μακάριο Κορίνθου στο ησυχαστήριο της Κουμάνας, αγναντεύοντας απέναντι την Αποκάλυψη και τη Μονή, τους δύο μεγάλους σταθμούς της ιστορίας της Πάτμου και της Εκκλησίας. Αργότερα πηγαίνει με τον Νήφωνα στους Λειψούς και ιδρύουν ησυχαστήριο στη περιοχή Ρωμάνι προς τιμή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Επιστρέφοντας στην Πάτμο στη θέση Γραβά θα κτίσει το κάθισμα προς τιμή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Εκεί έζησε με τον υποτακτικό του τον Θεόκτιστο από τη Σόφια, έκτισε κελιά και πήρε από δώ το όνομα Γραβανός.

Σχέσις ἀναστάσεως Χριστοῦ καί ἀναστάσεως νεκρῶν – Συνέπειαι ἐκ τῆς ἀρνήσεως τῆς σχέσεως αὐτῆς. Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Σχέσις ἀναστάσεως Χριστοῦ καί ἀναστάσεως νεκρῶν – Συνέπειαι ἐκ τῆς ἀρνήσεως τῆς σχέσεως αὐτῆς.

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου
Πραγματοποιήθηκε στίς 13/04/1980




Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

Τό ἠχητικό ἀρχεῖο εἶναι ἀπό τό arnion.gr

Αναστάσεως ημέρα. Χριστάκης Ευσταθίου Θεολόγος

“Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια” 

 Xριστός Ανέστη.   

Χριστάκης Ευσταθίου Θεολόγος

 Όλη η κτίση, όλη η δημιουργία συμμετέχει στο φως της Αναστάσεως το οποίο καταυγάζει όλη την οικουμένη.
Ο Αναστάς Κύριός μας είναι το φως του κόσμου και μας προσκαλεί στη χαρά που μας προσφέρει: “εισέλθετε πάντες”. Γιατί όπως μας βεβαιώνει η Εκκλησία ο Κύριος “δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον.... και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει. Κακείνω δίδοσι και τούτω χαρίζεται. Και τα έργα δέχεται και τη γνώμην ασπάζεται, και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί...” (Κατηχητικός Λόγος Αγ. Ιωάννη του Χρυσοστόμου).

 Γευόμαστε τώρα το μυστήριο του ζωοδότου θανάτου του Κυρίου: Ο Άδης πατήθηκε. Ο θάνατος νικήθηκε.

Νεκρώθηκε ο θάνατος

Με την Ανάσταση του Κυρίου συνετρίβησαν οι δυνάμεις του κακού και καταργήθηκε το κράτος του θανάτου.

Φώτης Κόντογλου - Ἀνέστη Χριστός, Ἡ δοκιμασία τοῦ λογικοῦ

Ἀνέστη Χριστός, Ἡ δοκιμασία τοῦ λογικοῦ 

Φώτης Κόντογλου

---

Ἡ πίστη τοῦ χριστιανοῦ δοκιμάζεται μὲ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ σὰν τὸ χρυσάφι στὸ χωνευτήρι. Ἀπ᾿ ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ πλέον ἀπίστευτο πράγμα, ὁλότελα ἀπαράδεκτο ἀπὸ τὸ λογικό μας, ἀληθινὸ μαρτύριο γιὰ δαῦτο.
Μὰ ἴσια-ἴσια, ἐπειδὴ εἶναι ἕνα πράγμα ὁλότελα ἀπίστευτο, γιὰ τοῦτο χρειάζεται ὁλόκληρη ἡ πίστη μας γιὰ νὰ τὸ πιστέψουμε.
Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι λέμε συχνὰ πὼς ἔχουμε πίστη, ἀλλὰ τὴν ἔχουμε μονάχα γιὰ ὅσα εἶναι πιστευτὰ ἀπ᾿ τὸ μυαλό μας. Ἀλλὰ τότε, δὲν χρειάζεται ἡ πίστη, ἀφοῦ φτάνει ἡ λογική.
Ἡ πίστη χρειάζεται γιὰ τὰ ἀπίστευτα.Οἱ πολλοὶ ἄνθρωποι εἶναι ἄπιστοι. Οἱ ἴδιοι οἱ μαθητάδες τοῦ Χριστοῦ δὲν δίνανε πίστη στὰ λόγια τοῦ δασκάλου τους ὅποτε τοὺς ἔλεγε πὼς θ᾿ ἀναστηθῆ, μ᾿ ὅλο τὸ σεβασμὸ καὶ τὴν ἀφοσίωση ποὺ εἶχαν σ᾿ Αὐτὸν καὶ τὴν ἐμπιστοσύνη στὰ λόγια του.
Καὶ σὰν πήγανε οἱ Μυροφόρες τὴν αὐγὴ στὸ μνῆμα τοῦ Χριστοῦ, κ᾿ εἴδανε τοὺς δυὸ ἀγγέλους ποὺ τὶς μιλήσανε, λέγοντας σ᾿ αὐτὲς πὼς ἀναστήθηκε, τρέξανε νὰ ποῦμε τὴ χαροποιὰ τὴν εἴδηση στοὺς μαθητές, ἐκεῖνοι δὲν πιστέψανε τὰ λόγια τους, ἔχοντας τὴν ἰδέα πὼς ἤτανε φαντασίες: «Καὶ ἐφάνησαν ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ λῆρος (τρέλα) τὰ ῥήματα αὐτῶν, καὶ ἠπίστουν αὐταῖς»...

Κυριακή τοῦ Πάσχα. «Χριστὸς Ἀνέστη»! (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Κυριακή τοῦ Πάσχα (Ἰωαν. α΄ 1-17)  

«Χριστὸς Ἀνέστη»!

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Τὸ σκοτάδι διελύθη. Αἱ ἁλυσίδες τοῦ θανάτου συνετρίβησαν. Ἡ ζωὴ ἀνεπήδησεν ἀπὸ τὸν τάφον. Ἡ χαρὰ διεδέχθη τὸ πένθος. Τοῦ λοιποῦ: «Μηδεὶς ὀδυρέσθω πταίσματα· μηδεὶς φοβείσθω θάνατον· μηδεὶς θρηνείτω πενίαν». «Εἰσέλθετε πάντες εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου ἡμῶν». «Αὕτη ἡ ἡμέρα, ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐρανθῶμεν ἐν αὐτῇ».
Ὅταν, κατὰ τὴν Μ. Παρασκευή, ἀγαπητέ ἀναγνῶστα, εἶδαν οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι τὸν Κύριον ἐπάνω εἰς τὸν Σταυρὸν αἱμόφυρτον, μὴ ἔχοντα εἶδος, μηδὲ κάλλος, μὲ σβησμένην τὴν πνοήν Του, ἐξουθενημένον καὶ νεκρόν, ὅλοι τὸτε ἐπίστευσαν, ὅτι τὸ πᾶν πλεόν εἶχε τελειώσει.
Τὴν  σταύρωσιν τοῦ «ἀμώμου»τὴν ἐθεώρησαν ὡς θριαμβευτικὴν νίκην των.

Κυριακή τοῦ Πάσχα. Ἁγίου Ἐπιφανίου Κύπρου

Λόγος εἰς τὴν Ἀγίαν τοῦ Χριστοῦ Ἀνάστασιν

Κυριακή τοῦ Πάσχα
 Ἰωάν. α΄, 1-17

Ἁγίου Ἐπιφανίου Κύπρου

Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου. Ἀρχιμανδρίτου Μάρκου Μανώλη

Ἀρχιμανδρίτου π. Μάρκου Μανώλη

Εἰς τό ἀρχειόν τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος πατρός Μάρκου εὑρέθησαν χειρόγραφά του διά τήν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ μας, τά ὁποία καί παραθέτομεν διά ψυχική μας ὠφέλειαν.

1. Ἕνας μεγάλος σύγχρονος θεολόγος¹  λέγει ὅτι «ποτέ δέν ἔδειξαν οἱ ἄνθρωποι τόσον μίσος πρός τόν Θεόν, ὅσον ὅταν τόν ἐσταύρωσαν καί ποτέ δέν ἔδειξεν ὁ Θεός τόσην ἀγάπην πρός τούς ἀνθρώπους, ὅσον, ὅταν ἀνέστη.

Οἱ  ἄνθρωποι ἤθελαν νά κάμουν τόν Θεόν θνητόν, ἀλλά ὁ Θεός διά τῆς ἀναστάσεώς Του ἔκαμε τούς ἀνθρώπους ἀθανάτους.

2. Πρό τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ὁ θάνατος ἦταν φοβερός εἰς τόν ἄνθρωπον, ἀπό τῆς Ἀναστάσεως ὅμως τοῦ Κυρίου γίνεται ὁ ἄνθρωπος φοβερός εἰς τόν θάνατον.

3. Μέχρι τῆς ἀναστάσεως τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ ὁ θάνατος ἦταν ἡ δευτέρα φύσις τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ πρώτη ἦταν ἡ ζωή καί ὁ θάνατος ἡ δευτέρα.

Ἀλλά μέ τήν ἀνάστασίν Του ὁ Κύριος ἄλλαξε τά πάντα: ἡ ἀθανασία ἔγινε ἡ δευτέρα φύσις τοῦ ἄνθρωπου, ἔγινε κάτι τό φυσικόν εἰς τόν ἄνθρωπον καί τό ἀφύσικον ἔγινε ὁ θάνατος.

Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη! Χαράς ευαγγέλια! Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Άγιον Πάσχα

  (Ιωάννου Α' 1-17)

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης

Πάσχα, Ανάστασις! Πάσχα, Φως! Πάσχα, Χαρά και ευλογία!

Καμμία άλλη λέξη από όλες τις γλώσσες των ανθρώπων δεν μπορεί να εκφράσει την Νίκη, τον θρίαμβο και την ουσιαστική ευτυχία, από την λέξη Ανάσταση!

Στην λέξη αυτή συμπυκνώνεται όλη η προσδοκία του ανθρωπίνου γένους, από Αδάμ έως του Κυρίου Ιησού και όλη η ελπίδα των ανθρώπων. Η Σταύρωση και η ένδοξη Ανάσταση, δικαιώνουν αυτή την προσδοκία έως της συντελείας των αιώνων, που και πάλιν θα έλθει ο Θεάνθρωπος Ιησούς ένδοξος, κρίναι ζώντας και νεκρούς.

Ἀναστάσιμη Ἐγκύκλιος Μητροπολίτου Κονίτσης Ἀνδρέα

Ἀριθ.  Πρωτ.: 9                                                                                                      Νύκτα Ἀναστάσεως 2014  

Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ                                                               

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 171^η

ΘΕΜΑ : Πάσχα, Κυρίου Πάσχα !

            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !