Ὑπομνηματισμὸς τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς τῆς ἑορτῆς τῆς Μεσοπεντηκοστῆς ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο

Ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς (Πράξ.14,6-18)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

(Ὁμιλία Λ΄). «Συνιδόντες κατέφυγον εἰς τὰς πόλεις τῆς Λυκαονίας Λύστραν καὶ Δέρβην καὶ τὴν περίχωρον.
(Μόλις, ὅμως, αὐτοί το ἀντιλήφθηκαν, κατέφυγαν στὶς πόλεις της Λυκαονίας Λύστρα καὶ Δέρβη καὶ στὰ περίχωρά τους)» (Πράξ.14,6).
Ἐκεῖ ὅπου δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ ἐξαφθεῖ ὁ θυμὸς τῶν Ἰουδαίων. Ὥστε καὶ στὰ χωριὰ μετέβαιναν, καὶ ὄχι μόνο στὶς πόλεις.
Πρόσεχε καὶ τὴν ἀφέλεια τῶν ἐθνικῶν, καὶ τὴν κακουργία τῶν Ἰουδαίων. Μὲ ἔργα ἔδειχναν ὅτι ἦταν ἄξιοι νὰ ἀκοῦνε τὸ κήρυγμά τους· τόσο πολὺ τοὺς τιμοῦσαν ἀπὸ τὰ θαύματα μόνο. Οἱ μὲν ἐθνικοὶ τοὺς τιμοῦσαν σὰν θεούς, οἱ δὲ Ἰουδαῖοι

Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος γιὰ τὴν παράδοση τοῦ Μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας. Μεγάλη Τετάρτη

Παράδοση τοῦ Μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας
Ὑπομνηματισμὸς στὰ ἐδάφια: Ματθ. 26,26-30

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

«᾿Ἔσθιόντων δὲ αὐτῶν λαβὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν ἄρτον καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς καὶ εἶπε· λάβετε φάγετε· τοῦτο ἐστι τὸ σῶμά μου (Καὶ ἐνῷ ἔτρωγαν, πῆρε ὁ Ἰησοῦς στὰ χέρια Του τὸν ἄρτο, κι ἀφοῦ εὐχαρίστησε, τὸν ἔκοψε σὲ κομμάτια κι ἄρχισε νὰ τὸν μοιράζει στοὺς μαθητὲς λέγοντας: ‘’Λάβετε, φάγετε, αὐτὸ εἶναι τὸ σῶμα μου’’). καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες (καὶ ἀφοῦ πῆρε τὸ ποτήριο καὶ εὐχαρίστησε, τὸ ἔδωσε σὲ αὐτοὺς καὶ εἶπε: ‘’Πιεῖτε ἀπ’ αὐτὸ

Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος γιὰ τὴ θεραπεία τοῦ σεληνιαζόμενου νέου. Κυριακή Δ΄ Νηστειών

Κυριακή Δ΄ Νηστειών (Μάρκ.9,14-29)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

«Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι. (Καὶ ὅταν

Ἐρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς τῆς Κυριακῆς Δ΄Νηστειών ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο

Κυριακὴ Δ΄Νηστειῶν (Ἐβρ.6,13 ἕως 20)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

«Τῷ γὰρ Ἀβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ᾿ οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ᾿ ἑαυτοῦ λέγων (Οἱ ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ θὰ πραγματοποιηθοῦν ὁπωσδήποτε· διότι ὅταν ἔδωσε ὁ Θεὸς τὶς ἐπαγγελίες στὸν Ἀβραάμ, ὁρκίστηκε ὅτι θὰ τὶς πραγματοποιήσει. Καὶ ἐπειδὴ δὲν εἶχε κανένα ἀνώτερό Του ὁ Θεὸς νὰ ὁρκιστεῖ σὲ Αὐτόν, ὁρκίστηκε στὸν ἑαυτό Του καὶ εἶπε:) ‘’Ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σὲ καὶ πληθύνων πληθυνῶ σέ’’
(‘’Σου ὑπόσχομαι ἀληθινὰ ὅτι θὰ σὲ εὐλογήσω πολὺ πλούσια καὶ θὰ πληθύνω πάρα πολὺ τοὺς ἀπογόνους σου)· καὶ

Ὁμιλία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου εἰς τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου

Εἰς τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

Πάλι σήμερα ἔχουμε χαρμόσυνες εἰδήσεις, πάλι ἔχουμε μηνύματα ἐλευθερίας, πάλι ἔχουμε μιὰ ἀνάκληση ἀπὸ τὴν πτώση καὶ μιὰ ἐπάνοδο στὴ ζωή, μιὰ ὑπόσχεση εὐφροσύνης καὶ μιὰ ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὴ δουλεία. Ἕνας ἄγγελος συνομιλεῖ μὲ τὴν Παρθένο, γιὰ νὰ μὴν ξαναμιλήσει ὁ διάβολος μὲ γυναῖκα.
 
Λέει ἡ Γραφή: «Τὸν ἕκτο μῆνα τῆς ἐγκυμοσύνης τῆς Ἐλισάβετ στάλθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ σὲ μιὰ παρθένο, ποὺ ἦταν μνηστευμένη μὲ ἕναν ἄνδρα». Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ ἀποκαλύψει τὴν παγκόσμια σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ,

Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο

Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου
Πρὸς Ἑβραίους, β΄11-18

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

«Ὅτε γὰρ ἁγιάζων (Καθ' ὅσον ὑπάρχει στενὸς σύνδεσμος μεταξὺ τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς σωτηρίας καὶ ἐκείνων ποὺ σώζονται μέσῳ Αὐτοῦ· διότι καὶ ὁ Ἰησοῦς ποὺ μᾶς ἁγιάζει καὶ μᾶς σώζει)», λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες. δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν (καὶ ἐμεῖς ποὺ ἁγιαζόμαστε καὶ σωζόμαστε, ὅλοι καταγόμαστε ἀπὸ ἕναν Πατέρα.
Γι' αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν αἰτία καὶ ὁ Χριστὸς δὲν ντρέπεται νὰ ὀνομάζει αὐτούς, ποὺ καλεῖ σὲ σωτηρία, ἀδελφούς Του)». Νὰ πάλι πῶς ἑνώνει τιμῶντας αὐτοὺς καὶ παρηγορῶντας καὶ κάνοντάς τους ἀδελφοὺς Τοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα μὲ αὐτό, μὲ τὸ ὅτι κατάγονται ὅλοι ἀπὸ τὸν ἴδιο Πατέρα.

Ἑρμηνεία τῆς Ευαγγελικῆς περικοπῆς τῆς Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο

Ἡ ἀπαραίτητη αὐταπάρνηση τῶν γνησίων Χριστιανῶν
Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως (Μάρκ.8,34-38 καὶ 9,1)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

«Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν, καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοί.
(Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε στοὺς μαθητές Του: Ἐὰν κάποιος θέλει νὰ μὲ ἀκολουθήσει ὡς μαθητής μου, ἂς διακόψει κάθε σχέση μὲ τὸν διεφθαρμένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἑαυτό του καὶ ἂς πάρει τὴ σταθερὴ ἀπόφαση νὰ ὑποστεῖ

Ἑρμηνεία ἀποστολικῆς περικοπῆς τῆς Κυριακὴ Γ΄ Νηστειῶν (Σταυροπροσκυνήσεως), ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο

Κυριακὴ Γ΄ Νηστειῶν (Ἐβρ.4,14-16 καὶ 5, 1-60

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

(...)  Ὅμως ὁ ἀπόστολος Παῦλος δὲν ἀναθέτει τὰ πάντα στὸν ἱερέα, ἀλλὰ ζητάει καὶ τὴ δική μας συνδρομή, καὶ ἐννοῶ τὴν ὁμολογία τῆς πίστης.
«Ἒχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας.
(Ἀφοῦ λοιπόν, σύμφωνα καὶ μὲ ὅσα εἴπαμε, ἔχουμε μεγάλο Ἀρχιερέα, ὁ ὁποῖος ἔχει πλέον διασχίσει τοὺς οὐρανοὺς καὶ μπῆκε στὸν τόπο τῆς αἰώνιας ἀναπαύσεως, στὴν οὐράνια βασιλεία Του ὅπου μᾶς περιμένει, τὸν Ἰησοῦ δηλαδή, ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι ἕνας ἁπλὸς ἄνθρωπος ἀλλὰ καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἂς κρατοῦμε καλὰ τὴν ὁμολογία τῆς πίστεώς μας πρὸς Αὐτόν)» (Ἐβρ.4,14).

Ἑρμηνεία τῆς Eυαγγελικὴς περικοπῆς γιὰ τὴν θεραπεία τοῦ παραλυτικοῦ τῆς Καπερναοὺμ ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο. Κυριακὴ Β΄ Νηστειῶν

Θεραπεία τοῦ Παραλυτικοῦ τῆς Καπερναούμ
Κυριακὴ Β΄ Νηστειῶν (Μάρκ. 2,1-12)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

«Καὶ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον διεπέρασε, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. Καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπε τῷ παραλυτικῷ· ‘’Θάρσει, τέκνον, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι’’
(Καὶ ἀφοῦ μπῆκε σὲ ἕνα πλοῖο, πέρασε στὴν ἀπέναντι ὄχθη τῆς λίμνης, καὶ ἦλθε στὴ δική Του πόλη, τὴν Καπερναούμ. Τότε Τοῦ ἔφεραν ἕναν παράλυτο, ποὺ τὸν εἶχαν βάλει πάνω σ’ ἕνα κρεβάτι. Καὶ καθὼς ὁ Ἰησοῦς εἶδε τὴν πίστη ποὺ εἶχε καὶ ὁ παράλυτος κι ἐκεῖνοι ποὺ τὸν μετέφεραν, εἶπε στὸν παράλυτο, ὁ ὁποῖος ἀνησυχοῦσε καὶ φοβόταν μήπως οἱ ἁμαρτίες του γίνουν ἐμπόδιο στὴν θεραπεία του: ‘’Ἔχε

Ἑρμηνεία τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς τῆς Κυριακῆς Β΄ Νηστειῶν ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο

Κυριακὴ Β΄ Νηστειῶν
(Ἐβρ.1,10-2,3)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

«Ὃταν δὲ πάλιν εἰσαγὰγῃ τὸν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην, λέγει· καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτῷ πάντες ἄγγελοι Θεοῦ. καὶ πρὸς μὲν τὸὺς ἀγγέλους λέγει· ὁ ποιῶν τὸὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πῦρὸς φλόγα· πρὸς δὲ τὸν υἱὸν· ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος· ῥἄβδος εὐθύτητος ἡ ῥἄβδος τῆς βασιλείας σου (Καὶ ὅταν θὰ εἰσαγάγει ὁ Πατὴρ μὲ δόξα καὶ δύναμη τὸν Υἱὸ ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ Αὐτὸν πρὶν δημιουργηθεῖ ὅλη ἡ κτίση, γιὰ νὰ κρίνει τὴν οἰκουμένη, λέει: "Νὰ Τὸν προσκυνήσουν ὅλοι οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ".
Ὁ Υἱὸς λοιπὸν ποὺ ἔγινε ἄνθρωπος εἶναι

Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, Κατὰ Ἰουδαίων καὶ ἐθνικῶν, ἀποδείξεις γιὰ τὴν θεότητα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

«Πρός τε Ἰουδαίους καὶ Ἓλληνας ἀπόδειξις ὅτι ἐστὶ Θεὸς ὁ Χριστός ἐκ τῶν παρὰ τοῖς προφήταις πολλαχοῦ περὶ αὐτοῦ εἰρημένων»

(Κατὰ Ἰουδαίων καὶ ἐθνικῶν, ἀπόδειξη ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι Θεός, μὲ βάση ὅσα εἶπαν οἱ προφῆτες γι’ Αὐτὸν σὲ πολλὰ σημεῖα τῶν βιβλίων τους)

Ἐπειδὴ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους δὲν θὰ ἀνέχονταν νὰ ἀκοῦνε μὲ εὐκολία μακροσκελεῖς λόγους, γιὰ τὸν λόγο ὅτι ἄλλοι εἶναι ἐκ φύσεως ράθυμοι, ἄλλοι ἔχουν παραδοθεῖ μὲ πολλὴ ἀφοσίωση στὶς βιοτικὲς μέριμνες καὶ ἄλλοι ἐπειδὴ κατέχονται ἀπὸ πολλὴ ἀμάθεια, θεώρησα ἀναγκαῖο νὰ σᾶς ἀπαλλάξω ἀπὸ τὸν κόπο τῆς μακρηγορίας, ὥστε καὶ τὴν ὀκνηρία νὰ ἀφαιρέσω ἀπὸ τοὺς ράθυμους καὶ νὰ πείσω ἐκείνους ποὺ ἀποφεύγουν νὰ διαβάζουν κάτι, νὰ ἀκούσουν μὲ πολλὴ προθυμία τὴν ἀνάπτυξη τῆς πραγματείας

Ἑρμηνεία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς τῆς Κυριακής τῆς Ορθοδοξίας ἀπὸ τὸν Ἱερό Χρυσόστομο

Κυριακή τῆς Ορθοδοξίας (Ἰω. 1,44-52)

Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος γιὰ τὴν κλήση τοῦ Φιλίππου καὶ τοῦ Ναθαναήλ

«Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδᾶ, ἐκ τῆς πόλεως Ἀνδρέου καὶ Πέτρου (τὴν ἄλλη μέρα ἀποφάσισε ὁ Ἰησοῦς νὰ ἀναχωρήσει γιὰ τὴ Γαλιλαία. Βρίσκει τότε τὸν Φίλιππο καὶ τοῦ λέει: "Ἀκολούθησέ

Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο

Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας (Ἐβρ.11,24-26 καὶ 32-40)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

 Ἔπειτα πάλι ἀναφέρει ἄλλο γνωστὸ στοὺς Ἑβραίους παράδειγμα καὶ μᾶλλον ἀνώτερο ἀπὸ τὸ προηγούμενο. Ποιό, λοιπόν, εἶναι αὐτό;
«Πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ (Ἐξαιτίας τῆς πίστεώς του ὁ Μωυσῆς,

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου: Λόγος παραινετικός εἰς τήν εἴσοδον τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς

Λόγος παραινετικός εἰς τήν εἴσοδον τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς
Τριακοστὸς Τέταρτος
Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Εὐλόγησον Πάτερ.
ΧΑΙΡΩ καὶ εὐφραίνομαι, βλέποντας σήμερον στολισμένην τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ πλῆθος τῶν παιδιῶν της, καὶ ὅλους σας, ὅπου μὲ πολλὴν χαρὰν ἐσυντρέξατε.
Διότι ὅταν ἀποβλέπω εἰς τὰ χαρούμενα σᾶς πρόσωπα, ἔχω σημεῖον μεγαλώτατον τῆς ψυχικῆς σας ἡδονῆς, καθὼς ἔλεγε καὶ κάποιος σοφὸς˙ «Καρδίας εὐφραινομένης θάλλει πρόσωπον».
Διὰ τοῦτο λοιπὸν καὶ ἐγὼ ἐσηκώθηκα σήμερον μὲ περισσοτέραν προθυμίαν, διὰ νὰ σᾶς μεταδώσω εἰς τὸν αὐτὸν καιρὸν αὐτὴν τὴν πνευματικὴν χαράν, καὶ νὰ σᾶς γένω μηνυτὴς τοῦ ἐρχομοῦ τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, τοῦ ἰατρικοῦ λέγω τῶν ψυχῶν μας.

Διότι ὁ κοινὸς ἁπάντων ἡμῶν Δεσπότης, θέλων ὡς φιλόστοργος Πατὴρ νὰ ξεπλύνωμεν τὰς ἁμαρτίας, ὅπου ἐκάμαμεν εἰς ὅλον τὸν καιρόν, ἐπενόησεν εἰς ἡμᾶς τὴν

Τὸ μῖσος καὶ ἡ ἔχθρα ὡς ἐμπόδια γιὰ τὴν συγχώρηση καὶ τῶν δικῶν μας ἁμαρτιῶν. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Κυριακὴ τῆς Τυροφάγου (Ματθ. 6, 14-21)

Πνευματικὰ θησαυρίσματα ἀπὸ ὁμιλίες Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

Ἂν κανεὶς ἔχει ἀδικηθεῖ ἀπὸ τὸν πλησίον του, ἂς φέρει στὸ νοῦ του τον Δαβίδ. Μόλις θυμηθεῖ τὸν πρᾶο καὶ ἀνεξίκακο προφητάνακτα, θὰ σβήσει τὴν ὀργή, ποὺ σὰν φωτιὰ κατακαίει τὴν ψυχή του.

Ἡ θεάρεστη Νηστεία. Ἱεροῦ Χρυσοστόμου

Ἡ θεάρεστη Νηστεία
Κυριακὴ τῆς Τυροφάγου (Ματθ. 6, 14-21)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

«Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποὶ· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν.
(Ὅταν νηστεύετε, μὴ γίνεστε ὅπως οἱ ὑποκριτές, σκυθρωποὶ καὶ κατηφεῖς· διότι αὐτοὶ ἀλλοιώνουν καὶ μαραίνουν τὸ πρόσωπό τους, παίρνουν τὴν ἐμφάνιση ἀδυνατισμένου ἀνθρώπου,

Ἑρμηνεία τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς τῆς Κυριακῆς τῆς Τυροφάγου ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο

Κυριακὴ τῆς Τυροφάγου (Ματθ.6, 14-21)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

Ἔπειτα, ὅπως εἶπα παραπάνω, θέλοντας ὁ Κύριος νὰ δείξει ὅτι περισσότερο ἀπὸ ὅλα τὰ πάθη ἀποστρέφεται καὶ μισεῖ τὴ μνησικακία καὶ πιὸ πολὺ ἀπὸ ὅλα ἐπιδοκιμάζει τὴν ἀρετὴ τῆς συγχωρητικότητας ποὺ εἶναι ἀντίθετη στὴν κακία αὐτή, καὶ ἀμέσως μετὰ τὴν παράδοση τῆς Κυριακῆς προσευχῆς, ὑπενθύμισε πάλι τὸ κατόρθωμα αὐτό, ὁδηγῶντας τὸν ἀκροατὴ στὴν τήρηση τῆς ἐντολῆς αὐτῆς καὶ μέσῳ

Ἑρμηνεία τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς τῆς Κυριακῆς τῆς Τυροφάγου ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο

Κυριακῆς τῆς Τυροφάγου (Ρωμ. 13,11-14 καὶ 14,1-4)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

«Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι. (Ἂς κάνουμε λοιπὸν τὰ ἔργα αὐτὰ τῆς ἀγάπης, ἀκούραστοι καὶ χωρὶς ἀναβολή, γνωρίζοντας σὲ ποιόν καιρὸ ζοῦμε.

Ἡ ὠφέλεια τῆς Νηστείας. Κυριακὴ τῆς Τυροφάγου. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ἡ ὠφέλεια τῆς Νηστείας
Κυριακὴ τῆς Τυροφάγου (Ματθ. 6, 14-21)

Πνευματικὰ θησαυρίσματα ἀπὸ ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Πολλοὶ χριστιανοί, ἀγνοῶντας τὴ μεγάλη ὠφέλεια τῆς νηστείας, τὴν τηροῦν μὲ δυσφορία ἢ καὶ τὴν ἀθετοῦν.
Καὶ ὅμως, τὴ νηστεία πρέπει νὰ τὴ δεχόμαστε μὲ χαρά, ὄχι μὲ βαρυγκόμια ἢ φόβο.
Γιατί δὲν εἶναι σὲ ἐμᾶς φοβερή, ἀλλὰ στοὺς δαίμονες. Φέρτε την

Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος γιὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία καὶ τὴν Τελικὴ Κρίση

Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω (Ματθ. 25, 31-46)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

«Ὅταν λοιπὸν ἔλθει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μὲ ὅλη τὴ δόξα τοῦ Πατρός Του καὶ ὅλοι οἱ ἄγγελοι μαζί Του, τότε θὰ καθίσει στὸν θρόνο τῆς δόξας Του καὶ θὰ χωρίσει τὰ πρόβατα ἀπὸ τὰ ἐρίφια καὶ τοὺς μὲν πρώτους θὰ τοὺς ἐπιδοκιμάσει, διότι ὅταν πεινοῦσε τὸν ἔθρεψαν, ὅταν διψοῦσε τὸν πότισαν, ὅταν ἦταν ξένος τὸν περιμάζεψαν, ὅταν ἦταν γυμνὸς τὸν ἔντυσαν, ὅταν ἦταν ἀσθενὴς τὸν ἐπισκέφτηκαν καὶ ὅταν βρισκόταν στὴ φυλακὴ πῆγαν καὶ