Ἔφυγε λοιπόν καί πῆγε στή Ἀλεξάνδρεια. Ἐκεῖ τόν συνέλαβε, σάν χριστιανό, ὁ εἰδωλολάτρης ἄρχοντας, καί τόν πρόσταξε νά θυσιάσει στά εἴδωλα. Ὁ μοναχός ἀρνήθηκε. Οἱ δήμιοι τόν ἔδειραν ἄσπλαχνα μέ βούνευρα καί, τέλος, τόν ἀποκεφάλισαν.
Τή νύχτα οἱ χριστιανοί πῆραν κρυφά τό μαρτυρικό σῶμα , κι ἀφοῦ τό ἄλειψαν μέ μύρα καί τό τύλιξαν μέ σεντόνια, τό ἔβαλαν σέ λάρνακα καί τό τοποθέτησαν στό ἱερό μιᾶς ἐκκλησίας, τιμώντας το ἔτσι σάν μαρτυρικό λείψανο.
Ἀπό τότε, σέ κάθε θεία λειτουργία συνέβαινε τό ἑξῆς θαυμαστό γεγονός: Στήν ἐκφώνηση, «Ὅσοι κατηχούμενοι προέλθετε», ἔβλεπαν οἱ πιστοί τή λάρνακα νά βγαίνει μόνη της καί νά πηγαίνει στό νάρθηκα. Μόλις τελείωνε ἡ λειτουργία, ἐπέστρεφε πάλι μόνη της στό ἅγιο βῆμα.
Κάποιος ἀπό τούς διακριτικούς πατέρες πληροφορήθηκε τό γεγονός, καί παρακάλεσε τό Θεό νά δώσει κάποια ἐξήγηση. Δέν ἄργησε λοιπόν νά τοῦ φανερωθεῖ ἄγγελος Κυρίου.
-Τί θαυμάζεις καί ἀπορεῖς, τοῦ εἶπε, γιά τό παράδοξο πού γίνεται; Δέν ἔλαβαν οἱ Ἀπόστολοι ἀπό τό Χριστό τήν ἐξουσία του «δεσμεῖν καὶ λύειν;» Δέν ἔλαβαν πάλι ἀπ’ αὐτούς τήν ἴδια ἐξουσία καί οἱ διαδοχοί τους; Μάθε λοιπόν, ὅτι αὐτόν τόν μοναχό τόν διώχνει ἀπό τό ἱερό βῆμα ἄγγελος. Καί τοῦτο, γιατί, ἄν καί ὑποτακτικός, καταφρόνησε τήν ἐντολή τοῦ γέροντά του κι ἔφυγε ἀπό τήν ὑπακοή του. Καί γιά μέν τό μαρτύριο ἀμείφθηκε μέ τό μαρτυρικό στεφάνι. Ἐπειδή ὅμως ἦταν δεμένος μέ ἐπιτίμιο, δέν ἐπιτρέπεται νά παραμένει στό ἱερό βῆμα τήν ὥρα τῆς θείας μυσταγωγίας, ἐκτός κι ἄν τόν λύσει ὁ γέροντάς του ἀπό τόν κανόνα.
Αὐτά εἶπε ὁ ἄγγελος στόν ἀσκητή, κι ἐκεῖνος τά μετέφερε στό γέροντα τοῦ μάρτυρα, πού πῆγε ἐπί τόπου καί ἔδωσε τή συγχώρηση.
Ἀπό τότε ὁ ὑποτακτικός καί μάρτυρας ἔμενε ἀκίνητος στό ἅγιο βῆμα, ὅταν γινόταν ἡ θεία λειτουργία.
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο
«Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων» (σελ.112-114)
Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου
Ὠρωπὸς Ἀττικῆς 2007
Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα πατώντας Εμφανίσεις και θαύματα των Αγγέλων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου