Κουμπιά

Κυλιόμενο Μήνυμα

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Χριστάκης Ευσταθίου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Χριστάκης Ευσταθίου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

Η εορτή της Κοίμησεως της Θεοτόκου. Χριστάκης Ευσταθίου Θεολόγος

Χριστάκης Ευσταθίου Θεολόγος

Τo πλήρωμα του χρόνου “Ευλογημένη Συ, η χωρήσασα Χριστόν”   Στις 15 Αυγούστου η Εκκλησία μας εορτάζει την ιερή μνήμη της πανένδοξης Κοίμησης και θαυμαστής Μετάστασης της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας.  “Σήμερον ο της ζωής θησαυρός θανάτω ζωηφόρω καλύπτεται, ει και θάνατον προσαγορεύσαι την ταύτης ζωτικήν μεταβίωσιν”, τονίζει ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
Πρόκειται για την κορωνίδα των Θεομητορικών Εορτών. Η Εκκλησία την χαρακτηρίζει ως το δεύτερο και μικρό Πάσχα.  Στο Κοντάκιο της Εορτής ψάλλουμε: “Τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησε, αλλά προς την ζωήν μετέστησε, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον”.
Πολλοί από τους αγίους Πατέρες και Υμνωδούς της Εκκλησίας εξύμνησαν την Υπεραγία Θεοτόκο “όσον εφικτόν” είναι στους ανθρώπους. 

Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Κυριακή του Τυφλού. Χριστάκης Ευσταθίου Θεολόγος

Κυριακή του Τυφλού
(Ιωαν. θ΄ 1-38) (Πραξ. Ιστ΄ 16-34)

Το φως της ζωής
«Ἐνίψατο, καί ἦλθε βλέπων»

Γεννήθηκε η ταλαιπωρημένη εκείνη ύπαρξη χωρίς να απολαμβάνει το θείο δώρο της όρασης. Άκουε μόνο για τις ομορφιές της φύσεως και η δοκιμασία του ήταν μεγαλύτερη γιατί δεν μπορούσε να έχει και θέαση εικόνων και πραγμάτων. Δεν μπορούσε να κοιτάξει ούτε το διπλανό του και η ζωή του ήταν ανυπόφορη, βυθισμένη στην κυριολεξία στο σκοτάδι.

Ο άνθρωπος αυτός, βέβαια, βίωνε οδυνηρά τη στέρηση της σωματικής όρασης. Πολύ όμως πιο τραγική ήταν σίγουρα η θέση των Φαρισαίων, οι οποίοι ήταν βυθισμένοι στο πνευματικό σκοτάδι, στο εφιαλτικό έρεβος της υποκρισίας τους. Είχαν ερμητικά κλειστά τα μάτια της ψυχής τους. Στην περίπτωσή τους ίσχυε ο λόγος του Ευαγγελιστή Ιωάννη, ο οποίος διαπιστώνει: «Το φως ελήλυθεν εις τον κόσμον, και ηγάπησαν μάλλον οι άνθρωποι το σκότος ή το φως».

Κυριακή 18 Μαΐου 2014

Κυριακή της Σαμαρείτιδας. Χριστάκης Ευσταθίου Θεολόγος

Κυριακή της Σαμαρείτιδας
(Ιωαν. δ΄ 5-42)       (Παξ. ια΄ 19-30)
Προσκύνηση της αλήθειας

 Χριστάκης Ευσταθίου Θεολόγος

«Πνεῦμα ὁ Θεός, καί τούς προσκυνοῦντας αὐτόν ἐν πνεύματι καί ἀληθεία δεῖ προσκυνεῖν»
Η ανακάλυψη του βαθύτερου νοήματος της ζωής περνά μέσα από την αλήθεια της Εκκλησίας, όπως μάς την αποκαλύπτει ο ίδιος ο Κύριος. Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς βάζει ακριβώς μπροστά από αυτή τη μεγάλη πρόκληση. Να ανοίξουμε τον εαυτό μας, να τον καταστήσουμε διάφανο, για να δεχθεί τη μεγάλη αλήθεια της ζωής, η οποία είναι εκείνη που σώζει και ανεβάζει τον άνθρωπο στις πιο ψηλές πνευματικές κορυφογραμμές.

Χρονικά και εορτολογικά βρισκόμαστε στο μέσο περίπου της πορείας μας προς την Πεντηκοστή. Είναι ίσως η πιο κατάλληλη στιγμή για να γίνουμε κοινωνοί της αποκάλυψης που ο ίδιος ο Κύριος κάνει στη συνάντηση του με τη Σαμαρείτιδα. Ότι δηλαδή ο ίδιος είναι το «ύδωρ το ζων», το «αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον». Μια αλήθεια, η οποία επιβάλλεται να αγγίξει υπαρκτικά τον άνθρωπο και να τον απογειώσει,  να τον ανυψώσει πνευματικά.

Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

Αναστάσεως ημέρα. Χριστάκης Ευσταθίου Θεολόγος

“Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια” 
 Xριστός Ανέστη.   
Χριστάκης Ευσταθίου Θεολόγος

 Όλη η κτίση, όλη η δημιουργία συμμετέχει στο φως της Αναστάσεως το οποίο καταυγάζει όλη την οικουμένη.
Ο Αναστάς Κύριός μας είναι το φως του κόσμου και μας προσκαλεί στη χαρά που μας προσφέρει: “εισέλθετε πάντες”. Γιατί όπως μας βεβαιώνει η Εκκλησία ο Κύριος “δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον.... και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει. Κακείνω δίδοσι και τούτω χαρίζεται. Και τα έργα δέχεται και τη γνώμην ασπάζεται, και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί...” (Κατηχητικός Λόγος Αγ. Ιωάννη του Χρυσοστόμου).

 Γευόμαστε τώρα το μυστήριο του ζωοδότου θανάτου του Κυρίου: Ο Άδης πατήθηκε. Ο θάνατος νικήθηκε.

Νεκρώθηκε ο θάνατος

Με την Ανάσταση του Κυρίου συνετρίβησαν οι δυνάμεις του κακού και καταργήθηκε το κράτος του θανάτου.

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

«Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου».

Πρότυπο Ζωής
«Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου»

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος

Μητέρα όλων μας καταξιώθηκε να είναι η Παναγία και γι’ αυτό την τιμούμε ιδιαιτέρως και με μεγάλη κατάνυξη παρακολουθούμε τις ακολουθίες που είναι αφιερωμένες στο πρόσωπό της. Μετά από το πρόσωπο του Κυρίου, κεντρική θέση στο λειτουργικό κύκλο κατέχει η Παναγία μας.
Η Εκκλησία δεν την είδε μόνο σαν μία αγνή Παρθένο, ως την αγία Κόρη και Μητέρα του Θεού, αλλά και ως τη νέα Εύα, τη μεγάλη Μάνα μιας νέας ανθρωπότητας.
 Είναι ταυτόχρονα η Παναγία μας και η ζωντανή εικόνα της Εκκλησίας, όπου συντελείται η μεγάλη συνάντηση Θεού και ανθρώπου. Αυτό έγινε κατορθωτό με την Ενανθρώπηση του Χριστού και τη συμβολή της Θεοτόκου στο μεγάλο αυτό σωτηριολογικό γεγονός.

Χαράς Ευαγγέλιο

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Κυριακή της Απόκρεω. Η δίκαιη κρίση. Χριστάκης Ευσταθίου Θεολόγος

«Τότε καθίσει επί θρόνου δόξης αυτού, και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη»

Χριστάκης Ευσταθίου Θεολόγος 

Τρίτη Κυριακή του Τριωδίου, της Απόκρεω, όπως ονομάζεται και η Εκκλησία ξεδιπλώνει το γεγονός της μέλλουσας κρίσης. Η ευαγγελική περικοπή της ημέρας προσφέρει τα απαραίτητα ερεθίσματα για να συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος ότι κανένας εφησυχασμός δεν χωρεί στη ζωή του, αλλά αντίθετα επιβάλλεται εγρήγορση και αγώνας. Αποκαλύπτει εξάλλου ότι  στην προσφορά της αγάπης του Χριστού καθορίζεται η ποιότητα της ζωής και η κατάσταση που μπορεί να βιώνει ο άνθρωπος, είτε ως παράδεισο είτε ως κόλαση, ανάλογα με τη στάση που διαμορφώνει και ακολουθεί.

Με την αποφυγή από την κρεοφαγία, η Κυριακή της Απόκρεω μάς παρακινεί ταυτόχρονα να εγκαταλείψουμε τα ψυχοκτόνα πάθη που εμφωλεύουν μέσα μας για να εισέλθουμε στο χώρο της αγάπης του Χριστού μέσα στο γόνιμο έδαφος του οποίου καρποφορεί η αληθινή ελευθερία που τόσο εναγωνίως ψάχνει στη ζωή του ο άνθρωπος.

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

Με ευγνωμοσύνη. Κυριακή ΙΒ΄ Λουκά. Χριστάκης Ευσταθίου

Με  ευγνωμοσύνη
Κυριακή ΙΒ΄ Λουκά 

Χριστάκης Ευσταθίου Θεολόγος

“Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς... ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν;  Οι δε εννέα πού;”

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας φέρνει ενώπιον μιας πραγματικότητας η οποία μαστίζει και τον σημερινό άνθρωπο.  Είναι το φαινόμενο της αχαριστίας το οποίο χαράσσει αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων και κυρίως απομακρύνει από την αγάπη του Θεού.
Έχουμε συγκεκριμένα την περίπτωση των δέκα λεπρών.  Η αρρώστεια τους απομάκρυνε από τα σπίτια τους και τους αποξένωσε από οικείους, συγγενείς, φίλους και τους οδηγούσε στην έρημο της παγερής μοναξιάς.    Οι δυστυχισμένες αυτές υπάρξεις περίμεναν τη στιγμή εκείνη που θα απαλλάσσονταν από την τρομερή κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθει.  Και ακριβώς από τη στιγμή που περιέπεσε στην αντίληψή τους ότι μπορούσαν να πλησιάσουν το Χριστό ο οποίος θεράπευε θαυματουργικά διάφορες ασθένειες και μάλιστα ανίατες, γεννήθηκε μέσα τους μια ζωντανή ελπίδα.