Κυριακὴ ΙΖ΄ Λουκᾶ (Ἀσῶτου). Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός

Κυριακὴ ΙΖ΄ Λουκᾶ. (Ἀσῶτου)
Ἀπόστολος: Α΄ Κόρ. στ΄12 – 20
Εὐαγγέλιο: Λουκ. ἰε΄ 11 – 32

Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός

Γιὰ νὰ μπορέσει ὁ ἄνθρωπος νὰ κάνει ἀρχὴ καὶ νὰ προκόψει στὴ συνέχεια πνευματικὰ χρειάζονται δύο βασικὰ στοιχεῖα: τὴ μετάνοια καὶ τὴν ταπείνωση. Ἔτσι οἱ δύο πρῶτες Κυριακὲς τοῦ Τριωδίου αὐτὸ τὸν σκοπὸ ἔχουν νὰ καταδείξουν ὅτι ὁ Θεὸς ἀναπαύεται στὸν ἄνθρωπο ποὺ μετανοεῖ καὶ ἔχει ταπεινὸ φρόνημα στή ζωή του.
Ἡ Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου υἱοῦ σήμερα, ὅπως καὶ ἡ περασμένη Κυριακή τοῦ Τελώνου καὶ Φαρισαίου εἶναι χαρακτηριστικές,

Ὁ Ἄσωτος Υἱὸς. (†) Μακαριστοῦ Πατρὸς Σάββα Ἀχιλλέως. (20-2-2011)

Λόγοι π. Σάββα Ἀχιλλέως

Κυριακή τοῦ Ἀσώτου. Τὸ μαῦρο πουλί. (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Κυριακή τοῦ Ἀσώτου

(Λουκ. ιε΄ 11-32)

Τὸ μαῦρο πουλί.

«Καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν

οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως».

(σελ.224-228)

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Μόνον ὁ Κύριος, ὁ θεῖος καὶ ἀνυπέρβλητος διδάσκαλος, ἠμποροῦσεν ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα, νὰ ζωγραφίσῃ μὲ τὸσον χτυπητὰ χρώματα, μὲ τέτοιες δραματικὲς φράσεις, μὲ τόσην ἀριστουργηματικὴν ἀληθινὰ πλοκὴν τὰς συνεπείας τῆς ἁμαρτωλῆς ζωῆς, ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ νεωτέρου παιδιοῦ τῆς συγκλονιστικῆς Παραβολῆς τοῦ Ἀσώτου.

Καθὼς ἠκούσαμεν σήμερα τὸ Ἱ. Εὑαγγέλιον, ἐνόμιζες, ὅτι ἐζωντάνευαν ἐμπρός σου τὰ

Ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη. Ἡ παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου Υἱοῦ. Ἱερ. Γρηγορίου Ἱ. Κουτλουμουσιανὸν Κελλίον Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Ἅγιον Ὅρος

Ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη
Ἡ παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου Υἱοῦ
Ἄνθρωπὸς τὶς εἶχε δύο υἱούς

Ἱερομονάχου Γρηγορίου Ἱ. Κουτλουμουσιανὸν Κελλίον Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, Ἅγιον Ὅρος

   Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς μὲ τὴ διδαχὴ καὶ τὴ σταυρικὴ Θυσία Του μᾶς ἀπεκάλυψε τὴν ἀλήθεια γιὰ τὸ Θεὸ Πατέρα. Ἐπειδὴ "ὁ Θεὸς Πατέρας εἶναι ὁρατὸς μόνο στὸν κατὰ φύση Υἱό Του".
Ἔτσι μᾶς βεβαίωσε ὁ εὐαγγελιστὴς καὶ Θεολόγος Ἰωάννης: Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακε πώποτε˙ Ὁ μονογενὴς Υἱός, ὁ

Πολιορκῶντας καὶ ἐπιστρέφοντας...(Τοῦ Ἀσώτου ξανά...). Νῶντας Σκοπετέας

Πολιορκῶντας καὶ ἐπιστρέφοντας...(Τοῦ Ἀσώτου ξανά...)

Νῶντας Σκοπετέας

  Ξανὰ ἡ Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου μπροστά μας. Πέραν τῶν ὑπολοίπων ποὺ λέγονται, γιὰ αὐτὴν τὴ μεγαλειώδη παραβολή, εἶναι θαρροῦμε καὶ ἡ πλέον προσφιλής, καθὼς ἡ πλειονότητα τῶν Χριστιανῶν μποροῦν εὐχερῶς νὰ τὴν μεταφέρουν, νὰ τὴν διηγηθοῦν στοὺς ἄλλους...
Είναι αὐτὸ ποὺ λέμε, τὴν ξέρουμε ἀπ' ἔξω καὶ ἀνακατωτά...Είναι ὅμως στ’

Τὸ ἀπύθμενο βάθος τῆς θείας ἀγάπης. Λάμπρου Σκόντζου

Τὸ ἀπύθμενο βάθος τῆς θείας ἀγάπης
Θεολογικὴ μονογραφία στὴν Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου

Λάμπρου Κ. Σκόντζου, Θεολόγου – Καθηγητοῦ

Τὴν δεύτερη Κυριακὴ τοῦ Τριωδίου ὅρισε ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία νὰ ποιοῦμε ἀνάμνηση τῆς πλέον θαυμαστῆς καὶ ψυχοσωτήριας παραβολῆς Κυρίου καὶ Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἀσώτου υἱοῦ τοῦ Εὐαγγελίου (Λούκ.15,11-33).
Μετὰ τὴ διδακτικὴ παραβολὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου, ποὺ ἀκούσαμε τὴν προηγούμενη Κυριακή, γιὰ τὴν ἀποκοπὴ τοῦ πάθους τῆς ὑπερηφάνειας καὶ

Ἡ δαπάνη τῆς ἐλευθερίας. Κυριακὴ τοῦ Ἀσῶτου. Μακαριστοῦ π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Ἡ δαπάνη τῆς ἐλευθερίας
Κυριακὴ τοῦ Ἀσῶτου (Λουκᾶ 15,11-32)

Ἀπομαγνητοφωνημένη (†) μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
Ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 11-02-1996

Μπροστά μας, ἀγαπητοί μου, ἡ παραβολὴ τοῦ ἀσώτου υἱοῦ. Εἶναι μία παραβολὴ γεμάτη ἀπὸ ἄφθαστη διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Πάνω σὲ αὐτὴν πρέπει νὰ σκύβει καὶ νὰ καθρεπτίζεται ὁ κάθε ἄνθρωπος. Εἴτε ἀνήκει εἰς τὴν κατηγορία τοῦ ἀσώτου υἱοῦ, εἴτε ἀνήκει εἰς τὴν κατηγορία τοῦ πρεσβυτέρου υἱοῦ.

Ὡς ὁ Ἄσωτος Υἱὸς ἦλθον καγὼ οἰκτίρμων. Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου. Λάμπρου Σκόντζου

«Ὡς ὁ Ἄσωτος Υἱὸς ἦλθον καγὼ οἰκτίρμων »
Θεολογικὸ σχόλιο στὴν Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου

Λάμπρου Κ. Σκόντζου, Θεολόγου - Καθηγητοῦ

Οἱ ἅγιοι Πατέρες ὅρισαν τὴ δεύτερη Κυριακὴ τοῦ Τριωδίου νὰ εἶναι ἀφιερωμένη στὴν καταπληκτικὴ καὶ διδακτικὴ παραβολὴ τοῦ ἀσώτου υἱοῦ (Λούκ.15,13-32). Σκοπός τους ἦταν νὰ τονισθεῖ στοὺς πιστοὺς ἡ ἀπύθμενη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιὰ τὴν παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου

Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου (Λουκᾶ 15,11-32)

Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας

«Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱοὺς καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρὶ· πάτερ, δὸς μοὶ τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. καὶ μετ᾿ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως. δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα

Ἀπόδημοι τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Κυριακὴ τοῦ Ασῶτου. Μακαριστοῦ π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

«Ἀπόδημοι τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ»
Κυριακὴ τοῦ Ασῶτου (Λουκᾶ 15,11-32)

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία (†) μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
Ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 15-02-1998

«Εὐαγγέλιον ἐν Εὐαγγελὶῳ» ἐχαρακτηρίσθη, ἀγαπητοί μου, ἡ παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου Υἱοῦ, ποὺ ἀκούσαμε σήμερα. Καὶ τοῦτο γιατί δείχνει τὴν πτώση τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴν ἀποστασία του ἀπὸ τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ καὶ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
Καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Πατρὸς ἐξεδηλώθη σὲ ὅλο της τὸ μεγαλεῖο. Δηλαδὴ μὲ τὴν προσφορὰ τοῦ Υἱοῦ Του, χάριν τῶν ἀνθρώπων. 
Καὶ ἡ ἀγάπη καὶ προσφορὰ ἐκφράζεται μὲ τοῦτα τὰ λόγια, ὅπως μᾶς διασώζει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης: «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ

Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, Πνευματικὰ Γυμνάσματα Μελέτη ΙΕ΄: Στὴν παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου

Πνευματικὰ Γυμνάσματα, Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
Μελέτη ΙΕ΄: Στὴν παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου

Α΄: Αὐτὸς ἀναχώρησε ἀπὸ τὸν οἶκο τοῦ πατέρα του
Β΄: Ποιά ζωὴ ἔζησε μετὰ τὴν ἀναχώρηση
Γ’: Ποιά ἐπιστροφὴ ἔδειξε

Α΄

Σκέψου, ἀδελφέ, τὴν ἀναχώρηση, ποὺ ἔκανε ἐκεῖνος ὁ ἄσωτος υἱὸς ἀπὸ τὸν οἶκο τοῦ πατέρα του, ὅπως διηγεῖται ὁ ἱερὸς Λουκᾶς (Λουκ. 15,11-32), μὲ τὴν ὁποία ἀναχώρηση φάνηκε στ’ ἀλήθεια σὰν ἕνας νέος χωρὶς μυαλὸ καὶ νοῦ, διότι τὶ τοῦ ἔλειπε, ὅταν ἦταν στὸ πατρικὸ σπίτι καὶ βρισκόταν κάτω ἀπὸ τὴν προστασία τοῦ γλυκύτατου πατέρα του; 
Αὐτὸς βρισκόταν κάθε ἡμέρα μέσα στὴν πατρικὴ ἀγκάλη, εἶχε

Μήνυμα Κυριακῆς τοῦ Ἀσῶτου τοῦ Μητροπολίτου Κυθήρων & Ἀντικυθήρων Σεραφείμ

Μητρόπολη Κυθήρων

Τά δύο θελήματα τοῦ Θεοῦ. Κυριακή τοῦ Ἀσώτου. Μακαριστοῦ π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Τά Δύο θελήματα τοῦ Θεοῦ (β΄ ἔκδοσις)
Κυριακή ΙΖ΄Λουκᾶ. (Κυριακή τοῦ Ἀσώτου)

(Λουκ. 15, 11-32)
Πραγματοποιήθηκε στις 3/3/2002
(†) Μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου



Στάθης Καλπακίδης

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν πρώτη ὁμιλία «Περὶ Μετανοίας». (Παραβολὴ Ἀσῶτου). Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν πρώτη ὁμιλία «Περὶ Μετανοίας»
σχετικὰ μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου Υἱοῦ

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

Ἦταν δύο ἀδέλφια, τὰ ὁποῖα, ἀφοῦ μοιράστηκαν ἀναμεταξύ τους τὴν πατρικὴ περιουσία, ὁ ἕνας ἔμεινε στὸ σπίτι, ἐνῷ ὁ ἄλλος ἔφυγε σὲ μακρινὴ χώρα. Ἐκεῖ, ἀφοῦ κατέφαγε ὅλα ὅσα τοῦ δόθηκαν, δυστύχησε καὶ ὑπέφερε μὴ ὑπομένοντας τὴν ντροπὴ ἀπὸ τὴ

«Εἰς τὴν παραβολὴν πὲρὶ τοῦ ἀσώτου». Κυριακὴ τοῦ Ἀσῶτου. Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

«Εἰς τὴν παραβολὴν πὲρὶ τοῦ ἀσώτου»
Κυριακὴ τοῦ Ἀσῶτου (Λουκ.15,11 – 32)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

Πάντοτε μέν, ἀδελφοί, ὀφείλουμε νὰ διακηρύττουμε τὴ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ (διότι μέσῳ αὐτῆς «ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν (ζούμε καὶ κινούμαστε καὶ ὑπάρχουμε)» (Πράξ.17,28))· καὶ μάλιστα σὲ τοῦτον τὸν καιρὸ ἔχουμε χρέος νὰ τὸ κάνουμε αὐτό, γιὰ νὰ ὑπάρξει κοινὴ ὠφέλεια καὶ γιὰ νὰ εὐεργετηθοῦν οἱ ἀστέρες ποὺ

Ἐλευθερία καὶ ὑπαρξις. Κυριακὴ τοῦ Ἀσῶτου. Μακαριστοῦ π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Ἐλευθερία καὶ ὑπαρξις
Κυριακὴ τοῦ Ἀσῶτου. (Α΄Κορ.6,12-20)

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία (†) Μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
Ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 19-02-1984 (Β 108)

«Πάντα μοὶ ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοὶ ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπὸ τινος».
Οἱ λόγοι αὐτοί, ἀγαπητοί μου, τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στοὺς Κορινθίους, εἶναι βαρυσήμαντοι. Ἡ Ἐκκλησία μας καταλλήλως

Ἑρμηνεία τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς τῆς Κυριακῆς τοῦ Ἀσῶτου ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο

Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου (Α΄Κορ.6,12-20)

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

«Πάντα μοὶ ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοὶ ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος.
 (Ὅλα ἔχω ἐξουσία νὰ τὰ κάνω, δὲν συμφέρουν ὅμως ὅλα. Ὅλα εἶναι στὴν ἐξουσία μου, ἀλλὰ ἐγὼ δὲν θὰ ἐξουσιαστὼ καὶ δὲν θὰ γίνω δοῦλος σὲ τίποτε)» (Α΄Κορ.6,12).
 
Ἐδῶ ὑπαινίσσεται τοὺς λαίμαργους. Ἐπειδὴ δηλαδὴ πρόκειται πάλι νὰ στραφεῖ κατὰ τοῦ πόρνου- καθὼς ἡ πορνεία προέρχεται ἀπὸ τὴν τρυφηλότητα καὶ τὴν ἔλλειψη μέτρου στὴ ζωή- καταδικάζει μὲ σφοδρότητα τὸ

Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου. Πρεσβυτέρου Ἀθανασίου Μηνᾶ

Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου

Πρεσβυτέρου Ἀθανασίου Μηνᾶ

Ἡ ἁμαρτία εἶναι νεωτέρα κατάσταση πού εἰκονίζει τόν ἀποστάτη ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος φεύγει ἀπό τήν ὑπακοή καί προστασία τοῦ Ἐπουρανίου Πατρός. Ἡ ἀπομάκρυνση αὐτή ἀπό τόν Θεό συνιστᾶ κάτι τό ἐξαιρετικά σοβαρό. Ἀλλοιώνει αὐτό πού εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τό κατ’ εἰκόνα. Ἰσχυρίζεται  ὁ φυγάς, ὅτι μέ τήν ἀπόκλιση αὐτή, ὁ ἄνθρωπος ἀποδεικνύει τήν ἐλευθερία του.

Οἱ «σώφρονες» Δίκαιοι. Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου. π. Δημητρίου Μπόκου

Οἱ «σώφρονες» Δίκαιοι
Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου

π. Δημητρίου Μπόκου

Ὅταν ὁ ἄσωτος υἱὸς ἐπέστρεψε στὸ πατρικό του σπίτι καὶ ἔγινε δεκτὸς μὲ ἀνοιχτὲς ἀγκάλες ἀπὸ τὸν πατέρα του, ὁ μεγαλύτερος ἀδελφὸς δὲν χάρηκε. Καὶ μάλιστα διαμαρτυρήθηκε ἔντονα στὸν πατέρα του, ἐκφράζοντας παράπονο καὶ διαφωνώντας γιὰ τὸν τρόπο

Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀκόρεστη. Ἐνῷ κοντά στό Θεό ὁ ἄνθρωπος χορταίνει. Κυριακή τοῦ Ἀσώτου. Πρωτοπρ. Θεοδώρου Ζήση

Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀκόρεστη. Ἐνῷ κοντά στό Θεό ὁ ἄνθρωπος χορταίνει.
Κυριακή τοῦ Ἀσώτου.

Πρωτοπρ. Θεοδώρου Ζήση

(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)

…Καί ἦλθε ὁ νεώτερος υἱός πρός τόν πατέρα καί τοῦ εἶπε: «Δός μοι τό ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας».

Σχολιάζει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ποιά εἶναι αὐτή ἡ οὐσία σέ πνευματικό ἐπίπεδο. Ποιά εἶναι ἡ περιουσία; Καί μᾶς λέγει, πολύ σύντομα, ὅτι οὐσία τοῦ ἀνθρώπου, περιουσία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ νοῦς. Καί ὅταν ὁ νοῦς μας εἶναι γύρω ἀπό τόν Θεό, εἶναι συγκεντρωμένος, δέν σκορπίζεται, δέν χάνεται. Ὅταν εἴμαστε στήν πατρική οὐσία, στήν πατρική οἰκία,