Ἡ ἑρμηνεία τῆς Παλαιάς Διαθήκης. Ἡ ἱστορία τοῦ Ἰωσὴφ (37,1-50,26). (37,1-11), (37,12-36). Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

  Ὁ Ἰωσήφ καί οἱ ἀδελφοί του (37,1-11), Ὁ Ἰωσήφ πωλεῖται ἀπό τά ἀδέλφια του (37,12-36)

IV. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ (37,1-50,26)

Ὁ Ἰωσήφ καί οἱ ἀδελφοί του (37,1-11)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

Τά γεγονότα πού περιγράφονται στό κεφάλαιο ἐδῶ ἔλαβαν χώρα ἕντεκα περίπου χρόνια μετά τήν ἐπιστροφή τοῦ Ἰακώβ ἀπό τήν Χαρράν, ὅταν αὐτός θά ἦταν σέ ἡλικία 108 ἐτῶν (βλ. 30,25 καί 27,1). Στήν παράγραφό μας ἐδῶ βλέπουμε ὅτι οἱ υἱοί τοῦ Ἰακώβ ζηλοφθόνησαν τόν Ἰωσήφ γιά τίς ἑξῆς αἰτίες: (α) Ἀνέφερε στόν πατέρα Ἰακώβ κάποια κακή διαγωγή τους (στίχ. 2β κατά τό Ἑβρ.). (β) Γιατί ὁ Ἰακώβ ἀγαποῦσε αὐτόν περισσότερο ἀπό αὐτούς καί τό ἐξεδήλωσε μάλιστα αὐτό κάνοντάς του ἕνα ποικιλόχρωμο χιτώνα (στίχ. 3.4). Καί (γ) ζηλοφθόνησαν τόν Ἰωσήφ γιά τά ὄνειρα πού εἶδε καί μάλιστα τά ἀνακοίνωσε· ἐσήμαιναν δέ τά ὄνειρα αὐτά τήν μελλοντική ἀνάδειξή του, τήν ὑπεροχή του ἀπό ὅλη του τήν οἰκογένεια (στίχ. 5-8. 9-10). Ἀπό τά ἐδῶ ὄνειρα τοῦ Ἰωσήφ βλέπουμε ὅτι, ὅπως ὁ Θεός μιλοῦσε παλαιά στόν Ἀβραάμ, στόν Ἰσαάκ καί στόν Ἰακώβ, ἔτσι ἄρχισε νά μιλάει καί στόν πατριάρχη Ἰωσήφ ἀπό μικρό ἀκόμα, γιατί τόν βρῆκε ἀντάξιό τους.

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς. Κατά Ματθαίον Εὐαγγέλιο. Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακής, ἡ ἀπόδοσή του  στήν νεοελληνική.

Κατά Ματθαίον Εὐαγγέλιο Κεφ. ΙΗ´, χωρίο 10 ἕως χωρίο 20

10 Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 11 ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός.
12 Τί ὑμῖν δοκεῖ; ἐὰν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἑκατὸν πρόβατα καὶ πλανηθῇ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφεὶς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὄρη πορευθεὶς ζητεῖ τὸ πλανώμενον; 13 καὶ ἐὰν γένηται εὑρεῖν αὐτό, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι χαίρει ἐπ’ αὐτῷ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις.
14 οὕτως οὐκ ἔστι θέλημα ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς ἵνα ἀπόληται εἷς τῶν μικρῶν τούτων.
15 Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου· 16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ῥῆμα.

Ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς. Ἐπιστολή πρός Ἐφεσίους E’ 8 - 19

Πρός Ἐφεσίους Ε’ 8 - 19
καί ἡ ἀπόδοση στήν νεοελληνική

8 ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· 9 ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ· 10 δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. 11 καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε·
12 τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν· 13 τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. 14 διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. 15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί,

Η εορτή του Αγίου Πνεύματος, ας γίνει αφορμή για την Ορθόδοξη ομολογία, περί εκπορεύσεως του εκ του Πατρός. Β. Χαραλάμπους

«Το δε Πνεύμα το Άγιον και αυτό μεν εκ του Πατρός, αλλ’ ου γεννητώς, αλλ’ εκπορευτώς» - Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.

Β. Χαραλάμπους  θεολόγου

Η κύρια αιτία που έχουν αποκοπεί οι Παπικοί από την Εκκλησία ήταν η αιρετική προσθήκη του Filioque.  Αυτό έγινε αιτία  να θέσουν εαυτούς εκτός Εκκλησίας και η  αιτία να απωλέσουν την Χάριν.

«Η και ‘’εκ του Υιού’’ εκπόρευσις του Αγίου Πνεύματος εισάγει την διαρχίαν ή τον ημισαβελλιανισμόν εις την Αγίαν Τριάδα, υποτιμά το Άγιον Πνεύμα και παραποιεί όλην την Τριαδολογίαν» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (’Ορθοδοξία και Παπισμός).    Αλλού σημειώνει στο ίδιο σύγγραμμα : «Δια του Filioque η Δύσις προσεπάθησε να κατανοήσει ‘’λογικώς’’ το μυστήριον της Αγίας Τριάδος καταργούσα την αντινομίαν του Τριαδικού μυστηρίου και δεικνύουσα τον ανθρωποκεντρικόν χαρακτήρα της θεολογίας της»,

Περί του πνευματικού πολέμου. Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός 

 Θα ήταν ωφελιμώτερο να σιωπούσαμε μάλλον, για να μη διακόψουμε την κατανυκτική διάθεσι της ψυχής μας από την ωφελιμότατη ανάγνωση που προ ολίγου κάναμε στην τράπεζα από τον Συναξαριστή. Αλλά επειδή μας δόθηκαν μερικές αφορμές να εξηγήσουμε μερικά πράγματα από τη συνέχεια αυτών που διαβάσαμε, τα οποία μας απασχολούν συχνά στη ζωή μας, θα μιλήσουμε και πάλι.

Η ανάγνωση ήταν περί της θαυμάσιας οπτασίας του Γέροντα και Ηγουμένου Κοσμά Μοναχού, που είναι γνωστή σ’ όλη την ιστορία της Εκκλησίας μας.

Οἱ τρομακτικές μορφές τοῦ πονηροῦ. Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύρος ἀπέφευγε τὴν ὀξύτητα στὶς ἐκφράσεις. Συνιστοῦσε πάντα ὅλα νὰ γίνονται ἁπαλὰ καὶ χωρὶς βία.
— Οἱ τρομακτικὲς μορφὲς ποὺ παίρνει ὁ πονηρὸς καὶ παρουσιάζεται στὸν χριστιανό, ὀφείλον­ται πολὺ συχνὰ στὸν βίαιο τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖον ὁ πιστὸς πολεμᾶ τὰ πάθη του, ἔλεγε. Τὸ πνεῦμα τοῦ κακοῦ δὲν ἔχει μορφή. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ δίνουν μορφὴ ἀνάλογα μὲ τὰ βιώματά τους, τὰ γονίδιά τους καὶ τὴν κληρονομικότητά τους.
 — Καὶ ὁ Μέγας Ἀντώνιος ποὺ ἔβλεπε τέτοιες μορφές; (ρώτησε κάποιος)
 —  Ἔ, δὲν ἦταν μέγας καὶ ἅγιος ἀπὸ τὴν ἀρχή, ἔλεγε μὲ χαμόγελο. Νὰ ἀγωνίζεσαι ἁπαλὰ καὶ χωρὶς βία νὰ μεταμορφώσεις τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη σὲ καλά. Οἱ τρεῖς  Ἱεράρχες δὲν ἔβλεπαν τὸ κακό καὶ δὲν περιγράφουν τὸν διάβολο.
Δὲν ἀσκοῦσαν βία πάνω τους, ὥστε νὰ καταπιεσθεῖ τὸ νευρικὸ σύστημα.

Ολοζώντανο περιστατικό αποκτήσεως και απώλειας της ευχής

Διήγηση Γέροντος: «Βοηθοῦσα στὶς ἑτοιμασίες τῆς πανηγύρεως ἑνὸς Κελλιοῦ. Ὁ Γέροντας τοῦ Κελλιοῦ ποὺ ἦταν πολὺ ἐπιτήδειος καὶ γρήγορος, μοῦ ἔλεγε: “Κάνε γρήγορα, φέρε ἐκεῖνο, πήγαινε ἐκεῖ…”. Ἐγὼ δὲν μποροῦσα νὰ ἀντέξω τόση βία, ἀλλὰ τὰ ἔκανα ὅλα μὲ ὑπακοή.
 Ἐκείνη τὴν στιγμή, ποὺ ἔκανα ὅλον αὐτὸ τὸν ἀγώνα νὰ ἑτοιμάσουμε τράπεζα γιὰ σαράντα πατέρες –καὶ τὰ ἔκανα μὲ μεγάλη προθυμία–, μπῆκε ἡ εὐχὴ μέσα μου καὶ ἄρχισε νὰ λέη ἡ καρδιά μου μόνη της τὴν εὐχὴ χωρὶς προσπάθεια. Ὤ, τί ἀγαλλίαση! Δὲν μπορῶ νὰ τὴν περιγράψω.

Ρωμηοί απροσκύνητοι μιλάνε για την Άλωση. Φώτης Μιχαήλ

Ο Ιωσήφ Βρυένιος , ονομαστός  διδάσκαλος του Γένους μας,  σε λόγο του ενώπιον του αυτοκράτορα, τριανταπέντε χρόνια πριν από την Άλωση, όρισε την αιτία, της διαφαινόμενης πτώσης της Πόλης, με τα παρακάτω λόγια:

’’Όλοι οι Χριστιανοί έγιναν υπερήφανοι, αλαζόνες, φιλάργυροι, φίλαυτοι, αχάριστοι, απειθείς, λιποτάκται, ανόσιοι, αμετανόητοι, αδιάλλακτοι. Έγιναν οι άρχοντες κοινωνοί ανόμων, οι υπεύθυνοι άρπαγες, οι κριτές δωρολήπτες, οι μεσίτες ψευδείς, οι νεώτεροι ακόλαστοι, οι αστοί εμπαίκτες, οι χωρικοί άλαλοι και οι πάντες αχρείοι. Χάθηκε ευλαβής από της γης, εξέλιπε στοχαστής, ουχ εύρηται φρόνιμος.

Extra Ecclesiam nulla salus. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Αποστολικό ανάγνωσμα

Κυριακής της Πεντηκοστής. (Πραξ. β' 1-11)

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης 

Από τα μεγαλύτερα γεγονότα τής πίστεώς μας σε Παγκόσμια κλίμακα είναι το γεγονός τής Πεντηκοστής. Δηλ. η έλευσις του Αγίου Πνεύματος και η ίδρυσις της Εκκλησίας τού Χριστού. Κατά την ημέρα αυτή οι μαθητές τού Χριστού “επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου”. Εφωτίσθηκαν και έλαβαν τα εφόδια της χάριτος για να γίνουν οι διδάσκαλοι πάσης τής οικουμένης    και φυσικά οι πρώτοι ιερουργοί των μυστηρίων τής σωτηρίας που κατά αποκλειστικό τρόπο κατέχει η Ορθόδοξος Εκκλησία μας. Ήδη όμως με την καταγραφή των χαρακτηριστικών αυτών περάσαμε στο θέμα μας που είναι η Εκκλησία.

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς. Κατά Ιωάννην Εὐαγγέλιο. Κυριακή τῆς Πεντηκοστής

 Κυριακή  τῆς  Πεντηκοστής

 Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακής καί ἡ ἀπόδοσή του  στήν νεοελληνική.

 Κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο Κεφ.  7, χωρίο 37 ἕως χωρίο 53 καί Κεφ. 8, χωρίο 12

Ζ΄.37 Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· Ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. 38 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. 

39 τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύσαντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη. 40 πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης·
 41 ἄλλοι ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· οἱ δὲ ἔλεγον· Μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 42 οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλέεμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυῒδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται;
43 σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι' αὐτόν. 44 τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ' οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ' αὐτὸν τὰς χεῖρας. 45 Ἦλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· Διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν;

Ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς. Πράξεις τῶν Ἀποστόλων Β´ 1 - 11

  Πράξεις τῶν Ἀποστόλων  Β´ 1 - 11

 καί ἡ ἀπόδοση στήν νεοελληνική

1 Καὶ ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό. 2 καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας, καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι· 3 καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ’ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν, 4 καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος ἁγίου, καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι.
5 Ἦσαν δὲ ἐν Ἱερουσαλὴμ κατοικοῦντες Ἰουδαῖοι, ἄνδρες εὐλαβεῖς ἀπὸ παντὸς ἔθνους τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανόν·

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς

Στην Αγία Πεντηκοστή, Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Άγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος, Λόγος μα΄ εις την Πεντηκοστή

Εἰς τήν Πεντηκοστήν, κατά τήν ὁποίαν ἐνήργησε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον εἰς τούς Ἀποστόλους.Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
 
Ἡ Πεντηκοστή. Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος

Ἡ πηγή. Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς. (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς. Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Ὁμιλίαι (3) π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς

Ποιά η διαφορά της εορτής της Πεντηκοστής με την εορτή του Αγίου Πνεύματος;

Ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία διαφορά.
Η εορτή της Πεντηκοστής είναι εορτή της Αγίας Τριάδος, αφού με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος μαθαίνουμε ότι ο Θεός είναι Τριαδικός. Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος έγινε κατά την ημέρα της Κυριακής.
Την ήμερα αυτή,  ήλθε το Άγιο Πνεύμα στους Μαθητές του Χριστού. Ο ιερός υμνογράφος αποκαλεί την Πεντηκοστή τελευταία εορτή από πλευράς αναπλάσεως και ανακαινίσεως του ανθρώπου: "Την μεθέορτον πιστοί και τελευταίαν εορτήν εορτάσωμεν φαιδρώς, αύτη εστί Πεντηκοστή, επαγγελίας συμπλήρωσις και προθεσμία".

Κλίναντες τα γόνατα. Γιατί γονατίζουμε τρεις φορές στον Εσπερινό της Πεντηκοστής.

Ο Εσπερινός της Πεντηκοστής.

«Έτι και έτι, κλίναντες τα γόνατα, του Κυρίου δεηθώμεν…»

Κατά την «έσχατη» και «μεγάλη» και «σωτήρια» ημέρα της Πεντηκοστής, κατά την οποία μας αποκαλύφθηκε και προσκυνούμε και δοξάζουμε το μέγα μυστήριο της Αγίας και Ομοουσίου και Ζωοποιού και Αδιαιρέτου και Ασυγχύτου Τριάδος, του Ενός και Μοναδικού Θεού, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, αμέσως μετά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία, τελούμε τον «Εσπερινό της Γονυκλισίας», κατά τον οποίο ψάλλουμε ύμνους αφιερωμένους κατ’ εξοχήν στο Πανάγιο Πνεύμα, το τρίτο Πρόσωπο της Τρισηλίου Θεότητος, που είναι «φως και ζωή και ζώσα πηγή νοερά. Πνεύμα σοφίας, Πνεύμα συνέσεως, αγαθόν, ευθές, νοερόν. ηγεμονεύον, καθαίρον τα πταίσματα, Θεός και θεοποιούν, πυρ εκ πυρός προϊόν, λαλούν, ενεργούν, διαιρούν τα χαρίσματα».

Κι απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των αγίων τα ιερά... Δημήτρης Νατσιός

Κι απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των αγίων τα ιερά...

Δημήτρης Νατσιός  Δάσκαλος Κιλκίς -Θεολόγος

«...Και νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν»
Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος
Στο γόνατο αποκεφαλίζουν κόσμο, δεν υπάρχει κτηνωδία που δεν διαπράττουν, τρόμος επικρατεί στις δυτικές πόλεις, μήπως εμφανισθεί κάποια αγέλη-ή μοναχικός λύκος- και επιδοθεί σε σκοποβολή επί δικαίων και αδίκων, όμως σιγούν ιχθυοπρεπώς οι θιγμένοι, από την λαϊκή ευσέβεια, τζιτζιφιόγκοι του ψευτοπροοδευτισμού.  Δειλά και τρομαγμένα ανθρωπάκια, όταν πρόκειται γιά το Ισλάμ, λεονταρισμοί και διαβολές όταν προβάλλεται η πίστη του Χριστού. 

Ἡ ἑρμηνεία τῆς Παλαιάς Διαθήκης. (33,12-17), (33,18-20), (34,1-5), (34,6-24), (34,25-31), (35,1-15), (35,16-20), (35,21), (35,22-26), (35,27-29), (36,1-43),

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

Ὁ Ἰακώβ χωρίζεται ἀπό τόν Ἡσαῦ (33,12-17), Ἄφιξη στή Συχέμ (33,18-20), Ὁ βιασμός τῆς Δείνας (34,1-5), Γαμήλια συνθήκη μέ τούς Συχεμῖτες (34,6-24), Δόλια ἐκδίκηση τοῦ Συμεών καί τοῦ Λευί (34,25-31), Ὁ Ἰακώβ στήν Βαιθήλ (35,1-15), Γέννηση τοῦ Βενιαμίν καί θάνατος τῆς Ραχήλ (35,16-20), Αἱμομιξία τοῦ Ρουβήν (35,21), Οἱ δώδεκα υἱοί τοῦ Ἰακώβ (35,22-26), Θάνατος τοῦ Ἰσαάκ (35,27-29), Οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἡσαῦ (36,1-43)

Ὁ Ἰακώβ χωρίζεται ἀπό τόν Ἡσαῦ (33,12-17)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

Τέλος τῆς συνάντησης: Ὁ Ἡσαῦ ἐπέστρεψε στήν Σηείρ καί ὁ Ἰακώβ ἔφτασε στήν Σοκχώθ, μιά τοποθεσία νότια τοῦ παραπόταμου Ἰαβώκ, ἀριστερά τοῦ Ἰορδάνου. Ἐκεῖ ὁ Ἰακώβ «ἔκανε σκηνές γιά τά κτήνη του» (στίχ. 16.17), πράγμα πού σημαίνει μιά ἀρχή σταθερότητας στήν νομαδική ζωή τῶν πατριαρχῶν. Τά δύο ἀδέρφια ξανασυναντήθηκαν στήν Χεβρών, στήν κηδεία τοῦ πατέρα τους Ἰσαάκ (βλ. 35,27-29). Τελειώνει πλέον, ἀπ’ ἐδῶ καί πέρα, ἡ ἀναφορά στό πρόσωπο τοῦ Ἡσαῦ. Δέν ἀναφέρεται πλέον αὐτός στήν ἱστορία τῆς σωτηρίας.

(Μετάφραση τοῦ κειμένου τῆς περικοπῆς,

τό ὁποῖο παραλείπουμε ἐδῶ πρός ἐξοικονόμηση χώρου)

33,12Καί εἶπε (ὁ Ἡσαῦ): «Ἄς συνεχίσουμε τόν δρόμο μας κατ’ εὐθεῖαν».α 13Ἐκεῖνος δέ (ὁ Ἰακώβ) ἀπάντησε:

Από το 1453 μέχρι σήμερα ο αγώνας για ελευθερία. Ιστορική Πινακοθήκη Ι. Μ

Μια εξαιρετική, συγκινητική παρουσίαση από την Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου.

«Ὁ Θεὸς τῆς Ἑλλάδος ἔβαλε τὴν ὑπογραφή Του γιὰ τὴν Λευτεριὰ τῆς πατρίδος καὶ δέν την παίρνει πίσω.»

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Από το 1453 μέχρι σήμερα ο αγώνας για ελευθερία. Ιστορική Πινακοθήκη Ι. Μ

«Ήλθαν εις την Κύπρον πολλοί καλοί άνδρες από την Κωνσταντινούπολιν, και πολλοί καλογήροι» - Λεόντιος Μαχαιράς. Β. Χαραλάμπους

«Ήλθαν εις την Κύπρον πολλοί καλοί άνδρες από την Κωνσταντινούπολιν, και πολλοί καλογήροι» - Λεόντιος Μαχαιράς 

 Β. Χαραλάμπους  θεολόγου

Ο  Κύπριος χρονικογράφος του 15^ου αι. Λεόντιος Μαχαιράς στο σύγγραμμά του «Εξήγησις της γλυκείας χώρας Κύπρου», αναφερόμενος στη λύπη που δοκίμασε η βασίλισσα της Κύπρου Ελένη Παλαιολογίνα, όταν είχε μάθει για την  για την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους γράφει : «Και έχοντα και εις τους αυνγ΄ επήρεν ο άνομος Τούρκος την Πόλιν τη κη΄ Μαΐου, εποίκεν μεγάλην λύπην η άνωθεν ρήγαινα εις την Κύπρον· και ήλθαν εις την Κύπρον πολλοί καλοί άνδρες από την Κωνσταντινούπολιν, και πολλοί καλογήροι, και δια να τους αναπάψη, επήρεν τον Άγιον Γεώργιον τον επονομαζόμενον Μάγκανα και έκτισεν και εποίκεν τους μοναστήριν, και εχάρισεν χωργιά και πολλές ρέντες, δια να μνημονεύγεται».

Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου. Γιατί ονομάζεται έτσι;

Ιδρύθηκε κατά τα μέσα του 14ου αιώνα και είναι σύγχρονη των Μονών Διονυσίου, Παντοκράτορος, Σιμωνόπετρας. Ιδρυτής της είναι ένας όσιος ασκητής, ο Γρηγόριος.
Ποιός όμως Γρηγόριος; Τρεις Γρηγόριοι προτάθηκαν: ο Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης, Γρηγόριος ο μαθητής του και Γρηγόριος «ο από Συριάνων». Ο τελευταίος αποκλείεται, διότι είναι όψιμος. Σε έγγραφο του Οκτωβρίου 1400 ο «κύρις Γρηγόριος ο γέρων, ο από Συριάνων», που ασκήτευε, κοντά στη Μονή, καλείται μάρτυρας από τον Πρώτο Γεννάδιο και τη Σύναξη, να καταθέσει ότι γνωρίζει για τα όρια μεταξύ των Μονών Διονυσίου και Παύλου.

Σ’ έναν τακτικό αναγνώστη της Αγίας Γραφής, που ρωτά γιατί το Αγιο Πνεύμα εμφανίσθηκε με τη μορφή πύρινης γλώσσας. Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Όταν ο Κύριος βαπτίσθηκε στον Ιορδάνη το Αγιο Πνεύμα εμφανίσθηκε εν είδει περιστεράς. Εμφανίσθηκε όχι για να προσθέσει κάτι στον Χριστό, αλλά συμβολικά, έτσι ώστε να δείξει αυτό που υπάρχει μέσα στον Χριστό: την ακακία, την καθαρότητα και την ταπεινότητα.
Αυτό συμβολίζει το περιστέρι. Όταν οι απόστολοι συγκεντρώθηκαν την πεντηκοστή ημέρα από την ημέρα της Ανάστασης, το Αγιο Πνεύμα εμφανίσθηκε με τη μορφή πύρινων γλωσσών. Εμφανίσθηκε ως πύρινη γλώσσα για να τους αφαιρέσει κάτι και να τους προσθέσει κάτι. Δηλαδή, να αφαιρέσει από αυτούς κάθε αμαρτία, κάθε αδυναμία, φόβο και ακαθαρσία της ψυχής και να τους δωρίσει τη δύναμη, το φως και τη ζεστασιά. Οι πύρινες γλώσσες επισημαίνουν συμβολικά αυτά τα τρία: τη δύναμη, το φως και τη ζεστασιά.

Γνωρίζεις ότι το πυρ είναι δυνατό, γνωρίζεις πως φωτίζει και ζεσταίνει. Αλλά όταν μιλάς για το Αγιο Πνεύμα πρόσεξε να μην σκέπτεσαι υλικά αλλά πνευματικά.

Οἱ προγαμιαῖες σχέσεις καί τά σαρκικά ἁμαρτήματα.

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, ἀκολουθώντας τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου καί τῆς Ἐκκλησίας μας, ἦταν τελείως ἀντίθετος μέ τήν ἀνηθικότητα, τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν ὅποια σαρκική ἁμαρτία καί διαστροφή.
Ἀναφορικά μέ τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν σαρκική ἁμαρτία, ἔλεγε σέ μία μητέρα: «Νά προσέχεις καί νά προσεύχεσαι, τά παιδιά σου νά μή πέσουν στήν σαρκική ἁμαρτία. Βέβαια καί μέ τόν λογισμό ἁμαρτάνει κανείς, ἀλλά ἐλαφρότερα, ἐνῶ μέ τήν σαρκική συνεύρεση πολύ βαρύτερα, γιατί μ’ αὐτήν γίνονται βαθειές ἀλλαγές καί ζημιές στήν ψυχή»[163].
Ὡς Πνευματικός ὁ Ἅγιος δέν ἦταν καθόλου χαλαρός, ἀλλά, ἀντίθετα, υἱοθετοῦσε καί δίδασκε ὡς ἐπιβεβλημένη τήν ἠθική καθαρότητα καί τήν ἀποχή ἀπό κάθε σαρκική ἁμαρτία πρίν ἀλλά καί μετά τόν Γάμο. Ἦταν πολύ ἀνεκτικός στόν ἁμαρτωλό, ἀλλά μέ σκοπό νά τόν ὁδηγήσει στή διόρθωση.

Ἀλήθειαν ἠγάπησας. Μέρος Β'. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης

 
pater iohl

Μην κρίνεις ακόμα κι αν βλέπεις. Άγιος Πορφύριος

 Δὲν εἶναι ὅλοι παλιάνθρωποι, ἐκεῖνοι ποὺ κάνουν ἐγκλήματα.

Ἀκόμη κι ἂν εἶναι ἀναίσθητος, ἂν θέλετε, ποὺ ἐλάχιστοι εἶναι οἱ πωρωμένοι καὶ οἱ ἀναίσθητοι. Οἱ ἄλλοι βρίσκονται σὲ μιὰ δύσκολη ὥρα, ἀτείχιστοι, καὶ τοὺς ἁρπάζει τὸ κακὸ καὶ τοὺς βάζει καὶ κάνουν τὰ μύρια ὅσα.

Ἔτσι ἔλεγε ὁ Γέροντας Πορφύριος: “Δὲν εἶναι, βρέ, ὅλοι φονιάδες, οὔτε ὅλοι παλιάνθρωποι ποὺ κάνουν ἐγκλήματα, ἀλλ’ εἶναι ἀτείχιστοι, δὲν ἀγωνίζονται, δὲν ἐξομολογοῦνται, δὲν μεταλαβαίνουν, δὲν προσεύχονται, δὲν προσπαθοῦν.

Ανακάλυψη αγνώστου Λειψάνου στην περιοχή της Μικρής Αγίας Άννας

 Κατά καιρούς πολλοί Πατέρες και αδελφοί χριστιανοί, σε διάφορα μέρη του Αγίου Όρους έχουν δει θαυμαστά και υπερφυσικά πράγματα.

Πριν από τριάντα πέντε χρόνια, κοιμήθηκε και προς τις αιώνιες Μονές του Κυρίου αναπαύθηκε, ο Γέρο - Κυπριανός, από τη Μικρή Αγιάννα, στο σημερινό ησυχαστήριο των χρυσοχόων Θωμάδων, ο οποίος μας διηγήθηκε το ακόλουθο περιστατικό: «Θα έχουν περάσει πολλά χρόνια, δε θυμάμαι καλά πότε, κίνησε ένας ευλαβής χριστιανός από την Κρήτη νάρθει στο Άγιο Όρος, για να προσκυνήσει τον ιερό αυτόν τόπο με τους Αγίους του, και να δει τον πρώτο του ξάδερφο, το Γέροντα Ευθύμιο, που έμενε στη τελευταία ησυχαστική Καλύβα πού είναι χωρίς εκκλησία στο κατώτερο μέρος της Μικρής Αγιάννας.

Ο Αρχιμανδρίτης Γεράσιμος Φωκάς νέος Μητροπολίτης Κεφαλληνίας

 Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά την σημερινή συνεδρίασή της, προέβη στην πλήρωση της χηρεύουσας Ιεράς Μητροπόλεως Κεφαλληνίας.
Νέος Μητροπολίτης εξελέγη ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Κεφαλληνίας Αρχιμ. Γεράσιμος Φωκάς, με 69 ψήφους.

Ο Θεοφιλέστατος Εψηφισμένος Μητροπολίτης Κεφαλληνίας κ. Γεράσιμος (κατά κόσμον Ευάγγελος-Γεράσιμος Φωκάς), γεννήθηκε στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας την 25η Μαρτίου 1951, υιός του Σπυρίδωνος και της Αναστασίας Λαγγούση.
Μετά την εγκύκλια μόρφωσή του στην Κεφαλλονιά, φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία έλαβε το πτυχίο το 1998.

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα : «Αγία Γραφή και Ιερά Παράδοσις.»B΄ Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

 ΔΙΑΛΟΓΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΙΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

Τ0Υ ΙΩΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ –ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ Π.ΠΟΥΡΝΑΡΑ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

ΘΕΜΑ ΠΡΩΤΟΝ: ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ  (Μέρος Β΄ σελ 4-16

Ὀρθόδοξος: Εἴπομεν , ὅτι σεῖς οἱ Εὐαγγελικοί δέν ἔχετε τήν Ἀποστολικήν διαδοχήν δέν ἔχετε καί τήν ἀλήθειαν, διότι ἀνεφάνητε τό 1500 μ.χ.

 Εὐαγγελικός:  Αὐτά εἶναι σοφιστεῖαι.  Ἀφήσετέ τα.

Ὀρθόδοξος: Δέν εἶναι σοφιστεῖαι ἀλλά σοφία, ἀλήθεια, διότι εἶναι Ἁγία Γραφή καί λογική.  Θά τό ἀφήσω ὄμως, ἀφοῦ μοῦ τό λέγετε διά νά ἔλθωμεν εἰς ἄλλην ἀπόδειξιν τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως βάσει τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἐπιθυμεῖτε νά ἀκούσετε;

 Εὐαγγελικός: Βεβαίως.

Ἡ ἑρμηνεία τῆς Παλαιάς Διαθήκης. (31,1-21), (31,22-42), (31,43-32,2), (32,3-21), (32,22-32)!, (33,1-11). Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

 Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

Φυγή τοῦ Ἰακώβ (31,1-21), Ὁ Λάβαν καταδιώκει τόν Ἰακώβ (31,22-42), Συμφωνία μεταξύ τοῦ Ἰακώβ καί τοῦ Λάβαν (31,43-32,2), Ὁ Ἰακώβ προετοιμάζει τήν συνάντησή του μέ τόν Ἡσαῦ (32,3-21), Ἡ πάλη τοῦ Ἰακώβ μέ τόν Θεό (32,22-32)!, Ἡ συνάντηση μέ τόν Ἡσαῦ (33,1-11)

Φυγή τοῦ Ἰακώβ (31,1-21)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

Ὁ Ἰακώβ πῆρε τήν ἀπόφαση νά ἀναχωρήσει ἀπό τήν Μεσοποταμία καί νά πορευθεῖ στήν πατρίδα του, ἀφοῦ μάλιστα τοῦ τό εἶπε ὁ Θεός νά τό κάνει (στίχ. 3). Στήν ἀπόφαση αὐτή τοῦ Ἰακώβ γιά ἀναχώρηση βρέθηκαν ἀπόλυτα σύμφωνες καί οἱ δύο γυναῖκες του, ἡ Ραχήλ καί ἡ Λεία, γιατί εἶδαν καί αὐτές τήν κακή διαγωγή τοῦ πατέρα τους Λάβαν πρός τόν ἄνδρα τους Ἰακώβ. Καί ἀκόμη ἀναγνώρισαν τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ στόν πλουτισμό τοῦ ἄνδρα τους· γι’ αὐτό καί παρότρυναν καί αὐτές τόν ἄνδρα τους Ἰακώβ νά φύγουν (στίχ. 5-16). Ἡ ληφθεῖσα ἀπόφαση ἐκτελέστηκε χωρίς καθυστέρηση: Ὁ Ἰακώβ ἐκμεταλλεύτηκε τό ὅτι ὁ Λάβαν πῆγε νά κουρέψει τά πρόβατά του (στίχ. 19), μιά ἐργασία πού θά διαρκοῦσε κάποιο χρόνο, καί ἔτσι ἀναχώρησε. Φεύγοντας ἡ Ραχήλ ἀπό τόν πατρικό της οἶκο ἔκλεψε μόνη της τά εἴδωλα τοῦ πατέρα της, τά τεραφίμ (στίχ. 19).

Οἱ σωτήριες συνέπειες τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

 Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

Ἡ ἐπισφράγησις τοῦ λυτρωτικοῦ ἔργου τοῦ Κυρίου ἦταν τό γεγονός τῆς Ἀναλήψεως. Μέ τήν Σάρκωσί Του ὁ Θεός Λόγος προσέλαβε τήν ἀνθρωπίνη φύσι καί μέ τήν Ἀνάληψί Του ἐξῆλθε τοῦ κόσμου τούτου πρός τόν Οὐρανό ''πλουσιώτερος'', συναποκομίζοντας τήν ἀνθρωπίνη φύσι. Σέ αὐτήν ἐμπεριέχεται ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα. Ἔτσι, συναπεκόμισε ὅλα τά λάφυρα-ἀνθρώπους πού ἅρπαξε ἀπό τον Διάβολο καί δυνάμει τούς ἀνέβασε στόν Οὐρανό. Αὐτό γιά νά γίνη καί ἐνεργείᾳ ἐξαρτᾶται ἀπό ἐμᾶς. Νά γίνη δηλαδή γεγονός, ὅταν θά ξαναέλθη ὁ ἀναληφθείς Χριστός ὡς ἄνθρωπος κατά τήν τελική Κρίσι.
 Ὁ ἀναληφθείς Χριστός δέν ἀπέβαλε τήν ἀνθρωπίνη Του φύσι, ἀλλά τήν ἐπῆρε ἀχωρίστως μαζί Του καί δέν νοεῖται πλέον χωρίς τήν ἀνθρωπίνη Του φύσι, καθ᾽ ὅτι οἱ δύο Του φύσεις δέν ''σπάζουν'' καί δέν διαχωρίζονται ποτέ μεταξύ τους.

Η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και η προσφορά της Εκκλησίας κατά την τουρκοκρατία. Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Μέρα μνήμης η 29^η Μαΐου, η ημέρα (Τρίτη ήταν) που το  1453 συνέβη το τραγικό γεγονός της άλωσης της Κωνσταντινουπόλεως. Μέρα αποφράδα (καταραμένη) αποκλήθηκε και συνδέθηκε με θρύλους και με το δημοτικό τραγούδι. Με αυτό ο λαός εξέφρασε τον καημό του, και έτσι θρήνησε τον χαμό της Βασιλεύουσας. Να τί γράφει ένας   θρήνος του Πόντου:

          Έναν πουλίν καλόν πουλίν εβγαίν’ από την Πόλιν

Απλώς η πλειοψηφία της Συνόδου ή οι θεούμενοι; Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Αποστολικό Ανάγνωσμα  Κυριακής των Πατέρων τής Α΄ Οικουμενικής Συνόδου

(Πράξ. Αποστ. Κ΄ 16-18 & 28-36)

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης

Την Κυριακή προ της Πεντηκοστής, η Αγία μας Εκκλησία τιμά την μνήμη των 318 θεοφόρων Πατέρων που συγκρότησαν την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325 στην Νίκαια της Βιθυνίας.
Ο Ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς, ο συγγραφέας τού Βιβλίου των Πράξεων, καταγράφει επακριβώς και με δέος τούς τελευταίους αυτούς λόγους του Απ. Παύλου, οι οποίοι είναι και προφητικοί, αφού αναφέρεται στην έλευση των λύκων, «λύκοι βαρείς» μετά την άφιξή μου.
 Επισημαίνει πως οφείλουν και ότι πρέπει να παραμένουν άγρυπνοι οι ποιμένες τής Εκκλησίας, ώστε να προστατεύουν το ποίμνιο.
Αυτό λοιπόν το δυναμικό από κάθε άποψη κείμενο, καλεί τον κάθε πιστό χριστιανό, αφ' ενός να γνωρίσει σωστά την Αποστολική μας πίστη, αφ' ετέρου να προσέχει ώστε να μη βαδίζει αμέριμνος στην πνευματική του στράτα.

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς. Κατά Ιωάννην Εὐαγγέλιο. Κυριακή Ἁγ. Πατέρων Α΄Οἰκ. Συνόδου

Κυριακή Ἁγ. Πατέρων Α΄Οἰκ. Συνόδου

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακής, ἡ ἀπόδοσή του  στήν νεοελληνική.
Κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο Κεφ. 17, χωρίο 1 ἕως χωρίο 13
 Προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ

ΙΖ´ Τῷ καιρῷ ἐκείνω, ἐπάρας ὁ ᾿Ιησοῦς, τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε, 2 καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. 3 αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν. 4 ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω·
5 καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί. 
6 ᾿Εφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι.
 7 νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν·
 8 ὅτι τὰ ρήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας. 9 ᾿Εγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, 10 καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς.

Ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς. Πράξεις τῶν Ἀποστόλων Κ´ 16 - 18, Κ´ 28 - 36

  Πράξεις τῶν Ἀποστόλων Κ´ 16 - 18

 καί ἡ ἀπόδοση στήν νεοελληνική

16 ἔκρινε γὰρ ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν Ἔφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ Ἀσίᾳ· ἔσπευδε γὰρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς Ἱεροσόλυμα. 17 Ἀπὸ δὲ τῆς Μιλήτου πέμψας εἰς Ἔφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας. 18 ὡς δὲ παρεγένοντο πρὸς αὐτὸν, εἶπεν αὐτοῖς· Ὑμεῖς ἐπίστασθε, ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἀφ’ ἧς ἐπέβην εἰς τὴν Ἀσίαν, πῶς μεθ’ ὑμῶν τὸν πάντα χρόνον ἐγενόμην,

 Πράξεις τῶν Ἀποστόλων Κ´ 28 - 36

Η μεγαλύτερη ευεργεσία του Θεού. Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

   Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός 

 Η μεγαλύτερη ευεργεσία του πανάγαθου Δεσπότη προς την πεσμένη φύση μας δεν είναι άλλη από την μετάνοια. Χωρίς αυτή κανένας άνθρωπος  δεν θα κέρδιζε τη σωτηρία του, όσο τέλεια και αν είναι η κοσμοσωτήριος οικονομία. Δεδομένου ότι έχουμε «το λογισμό μας να είναι συνέχεια στο κακό από τη μικρή μας ηλικία»(βλ. Γεν. 8, 21), η ροπή προς την αμαρτία είναι πια φυσικό φαινόμενο, κανένας δεν μένει αναμάρτητος, «έστω και αν μία ημέρα είναι η ζωή του». Η μετάνοια στη φύση της είναι διπλή και έχει ευεργετικές και τις δύο ιδιότητές της στη διάρκεια όλης της ζωής μας. Η αρχική της μορφή είναι η μεταμέλεια για τα προηγούμενα σφάλματα, ενώ η επόμενη είναι η διόρθωση της λανθασμένης ενέργειας, η οποία πραγματοποίησε την παράβαση.

Κατά την πνευματική κρίση των Πατέρων μας ολόκληρη η ανθρώπινη δραστηριότητα πηγάζει από το νου.

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα : «Αγία Γραφή και Ιερά Παράδοσις.»Α΄ Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλου

Ο ΓΕΡΩΝ ΙΩΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
(1901-1966) (+23 Δεκεμβρίου)

Ο αοίδιμος π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος είχε γεννηθεί στο χωριό Μαθία (Δράγκα) Πυλίας του νομού Μεσσηνίας. Στην Καλαμάτα, οπού μεταφέρθηκαν οι γονείς του, τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο. Από μαθητής γνωρίστηκε με τον ασκητή Ηλία Παναγουλάκη, ο όποιος εφάρμοζε στον εαυτό του αλλά και στους μαθητές του αυστηρή ασκητική ζωή. Συχνά επισκεπτόταν το ασκητήριο Παναγουλάκη και παρακολουθούσε το κήρυγμα του. Εκεί σύχναζαν και άλλοι νέοι, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο μετέπειτα γνωστός Ιεραπόστολος στην Αφρική π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος.
Τον Ιούλιο του 1924 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Βελανιδιάς Καλαμάτας και πήρε το όνομα Ιωήλ. Δύο μήνες αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Μεσσηνίας Μελέτιο Σακελλαρόπουλο.

Ο μακαριστός Γέροντας Μάρκελλος μιλάει για τους αόρατους ασκητές στο Άγιο Όρος.

Έχουμε ακούσει τον Γέροντα Παΐσιο. π. Μάρκελλε, να βεβαιώνει την ύπαρξη των γυμνών ασκητών την συνεχή, καθώς αναπληρώνονται κατά θαυμαστό τρόπον οι εις Κύριον απερχόμενοι εξ αυτών. Θα έχετε ακούσει κι εσείς ασφαλώς πολλά. Μιλήστε μας για αυτούς, αλλά και για άλλα απλά και απλοϊκά γεροντάκια πού έζησαν στο Περιβόλι της Παναγίας και το κατεκόσμησαν ωσάν άνθη μυρίπνοα, πνευματικά.
Γ.Μ.: Για τούς αοράτους γυμνούς ασκητές, έχουμε πράγματι ακούσει πολλά.
Μ.Μ.: Όπως:
Γ.Μ.: Να σάς πω μίαν ιστορία τους:

Ἑρμηνεία τοῦ Ψαλτηρίου. Λύση γιά τό οἰκονομικό πρόβλημα. Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

Ὁ 4ος Ψαλμός
Λύση γιά τό οἰκονομικό πρόβλημα
 

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

1. Σήμερα, ἀδελφοί χριστιανοί, θά σᾶς ἑρμηνεύσω τόν 4ο ψαλμό. Παρακαλῶ, προσέξτε τήν ἑρμηνεία του, γιατί ἔχει νά μᾶς δώσει ἕνα σπουδαῖο νόημα. Ὁ ποιητής τοῦ ψαλμοῦ αὐτοῦ, πού εἶναι ἕνας πολύ πνευματικός ἄνθρωπος, εἶχε κάποια διαφωνία καί διένεξη μέ μερικούς, τούς ὁποίους ὀνομάζει «υἱούς ἀνθρώπων» (στίχ. 3).
Ἡ διαφωνία του μέ αὐτούς, σέ κάποιο σοβαρό θέμα, γιά τό ὁποῖο θά μιλήσουμε παρακάτω, ἔκανε αὐτούς τούς ἀνθρώπους νά γίνονται σκληροί στόν ποιητή μας, «βαρυκάρδιοι», ὅπως τούς λέγει ὁ ψαλμός μας (στίχ. 3). Μιλοῦσαν δηλαδή μέ σκληρότητα πρός τόν ποιητή καί ἔλεγαν εἰς βάρος του «μάταια», δηλαδή, ἀσύστατα πράγματα (στίχ. 3). Ἔλεγαν ψευδεῖς κατηγορίες ἐναντίον του.
Γι᾽ αὐτό καί ὁ ποιητής μας τούς λέγει: «Υἱοί ἀνθρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι; Ἱνατί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καί ζητεῖτε ψεῦδος;» (στίχ. 3).

Κήρυκας υπέρ της ομοφυλοφιλίας σύμβουλος του Βατικανού. Γιώργος Παπαθανασόπουλος

 Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ο διορισμός από τον Πάπα του πρώην ηγουμένου (1992-2001) του τάγματος των ιεροκηρύκων (Δομινικανών) Τίμοθι Ράντκλιφ ως συμβούλου του Ποντιφικού Συμβουλίου για τη δικαιοσύνη και την ειρήνη προκαλεί έντονες αντιδράσεις σε ρωμαιοκαθολικούς κληρικούς και λαϊκούς σε όλο τον κόσμο. Ο εν λόγω κληρικός έχει ταχθεί ανοικτά υπέρ της ομοφυλοφιλίας.

«Πᾶσα πνοή αἰνεσάτω τόν Κύριον». Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

  Εὐλογημένα μου παιδιά,

Ὅταν εἴμεθα μέ τόν Γέροντά μου στήν Νέα Σκήτη, ἡ παραίνεσίς του, ἡ προτροπή, ἡ τακτική καί ὁ σκοπός του ἦταν νά μᾶς συμβουλεύη συνέχεια, ἐπισταμένως, μέ ἄγρυπνη παρακολούθησι νά λέμε τήν προσευχή τοῦ Χριστοῦ μας καί νά ἀγρυπνοῦμε γενναῖα. Μᾶς εἶχε ἐμφυτεύσει πολύ βαθειά τήν ἔννοια τῆς προσευχῆς καί τῆς νήψεως διά τῆς ἀγρυπνίας. Μᾶς ἔλεγε ὅτι μοναχόν πού ἀγρυπνεῖ καί προσεύχεται μετά νήψεως, μή τόν ἰδῆτε ὡς γήϊνον ἄνθρωπον, ἀλλά ὡς ἄγγελον Θεοῦ. Ὅπως οἱ ἄγγελοι εἰς τόν οὐρανόν ὑμνολογοῦν ἀκατάπαυστα, ἀενάως τόν Τρισάγιον Θεόν μέ ἀπέραντη εὐφροσύνη καί ἀγαλλίασι καί θεωρία Θεοῦ, οὕτω πως καί οἱ μοναχοί πρέπει νά ἀγρυπνοῦν, νά ὑμνολογοῦν, νά νήφουν, νά πενθοῦν καί νά κλαῖνε τίς νύκτες καί τίς ἡμέρες.
Βέβαια ἡ νύκτα εἶναι πιό ἀποδοτική διά τό ἥσυχον τῆς φύσεως, καί ἰδιαίτερα κατά τίς ὧρες πού ξεκουράζεται ὁ ἄνθρωπος ἀπό τήν μέριμνα τῆς ἡμέρας. Ξεκουράζεται ὁ νοῦς ἀπό τήν ἀδολεσχία καί τόν κόπο τῆς ἡμέρας, ὁπότε ἀγρυπνώντας ξεκούραστος καί νηφάλιος ἔχει ἀπόδοσιν περισσοτέραν.

Ἐπέμβαση χωρὶς νάρκωση. Ἅγιος Πορφύριος

— Μὲ τὴν πίστη, παιδί μου Ἀνάργυρε, μπορεῖς νὰ κάνεις τὰ ἀδύνατα, δυνατά. Βέβαια, ἐμεῖς δὲν ἔχουμε τόσο μεγάλη πίστη, γιὰ νὰ μετακινήσουμε ἀκόμη καὶ βουνά. Οὔτε νὰ κάνουμε μεγάλα θαύματα, ποὺ κάνουν οἱ  Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν Χάρη τοῦ καλοῦ μας Θεοῦ.
Μποροῦμε, ὅμως, καὶ ἐμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί, ὅπως εἶμαι ἐγώ, ὅταν ἀκουμπίσουμε τὶς ἐλπίδες μας στὸ Χριστό, νὰ πετύχουμε θαυμαστὰ πράγματα καὶ νὰ ἀντιμετωπίσουμε καταστάσεις καὶ γεγονότα, ποὺ ἀφήνουν ἀκόμη καὶ τοὺς ἐπιστήμονες ἄναυδους καὶ σηκώνουν ψηλὰ τὰ χέρια! Αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλά, μοῦ ’λεγε σὲ μία συζήτηση ποὺ κάναμε μία ἡμέρα στὸ Μοναστήρι τοῦ  Ἁγίου Νικολάου στὰ Καλλίσια Ἀττικῆς, ἡ ὁποία εἶχε σὰν θέμα τὴν δύναμη τῆς Πίστεως στὸν Χριστό μας.
Καὶ ἐνῶ ὁ ἅγιος πατέρας συνέχιζε νὰ μοῦ ἀναπτύσσει τὸ θέμα κι ἐγὼ τὸν κοίταζα κατάματα, ὡς συνήθως, προσπαθώντας νὰ διαβάσω τὴ σκέψη του, ὁ μακαριστὸς Γέροντας μὲ παρατήρησε, γιατί τὸν κοιτάζω ἔτσι στὰ μάτια. Καὶ πρόσθεσε:

Ἡ Ἀνάληψις. Ὁμιλίες (2) Αρχ. Ἀρσενίου Κατερέλου

1. Ἡ Ἀνάληψις. Ἡ θεολογία τῆς ἐορτῆς. Ἡ διαχρονική εὐλογία τοῦ ἀναληφθέντος Χριστοῦ.
Ὁμιλία Ἀρχιμανδρίτου Ἀρσενίου Κατερέλου  καθηγουμένου τῆς Ι. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος.
Πραγματοποιήθηκε κατά τήν Θεία Λειτουργία στην Μονή




Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

2. Ἠ Ἀνάληψις. Ὑμνογραφική ἀναφορά.
Ἀνάλυσις ὕμνων τῆς ἑορτῆς. Γιατί ἔπρεπε νά ἀπέλθη ὁ Υἱός; Ποιός Θρόνος ἠτοιμάσθη; Ἀνέβηκε ἡ ἀνθρώπινη φύσις στό ὕψος τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Ὁμιλία Ἀρχιμανδρίτου Ἀρσενίου Κατερέλου  καθηγουμένου τῆς Ι. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος. Πραγματοποιήθηκε κατά τήν Θεία Λειτουργία στην Μονή



Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

Το Κοινόβιο είναι η Κιβωτός του Νώε. Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

 Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

 Βολιδοσκοπήσατε και τα βιβλία των αγίων Πατέρων. Πολλοί στο Κοινόβιο αγίασαν, στην ερημία ολίγοι, ολίγοι.
Διότι ο ερημίτης όλο το θέλημά του κάνει. Το τέλειο είναι το κοινόβιο, όλοι μαζί.
Και ο Χριστός το κοινόβιο παρέδωσε, όλοι μαζί τράπεζα, όλοι μαζί στην προσευχή, όλοι μαζί.
Την υπακοή φοβάται ο διάβολος, διότι είναι μίμησις Χριστού.
 Όπως λέει και ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, ας έχει τα βουνά και τα όρη ο Ιωαννίκιος, εμείς εδώ όλοι μαζεμένοι εν πνεύματι αγάπης,

«Μετέωρα: Εξι μοναστήρια πάνω στους βράχους». Βίντεο. Φωτογραφίες

π. Γρηγόριος Γρηγοριάτης «Προσκύνημα στον Πόντο»

Με την ευλογία του Μακαριστού Γέροντα π.Γεωργίου Καψάνη το 2013 μία μικρή ομάδα με επικεφαλής τον Ιερομόναχο π. Γρηγόριο Γρηγοριάτη, πραγματοποίησε προσκύνημα στον Πόντο. Μία καταπληκτική περιήγηση στις κοιμηθείσες λυχνίες Τραπεζούντος και Χαλδίας.

M ATHOS

Ο τύπος και η ουσία αξιολόγησης των κληρικών. Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 Η αξιολόγηση των κληρικών της Εκκλησίας της Ελλάδος τέθηκε σε ισχύ με τη δημοσίευση της υπ. αριθμ. 264/2015 Kανονιστικής Διάταξης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου (ΔΙΣ) στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και στο επίσημο δελτίο της Εκκλησίας της Ελλάδος «Εκκλησία», του μηνός Μαρτίου 2015. Με την εν λόγω διάταξη χαρακτηρίζονται έγκυρες οι εκθέσεις αξιολόγησης, οι οποίες διενεργήθηκαν κατά τα έτη 2013 και 2014.  

Ἡ ἄρρητος θέα τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

 Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

Στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὅσοι ἀξιωθοῦμε, θά βλέπωμε τό ἄρρητο Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Λέγει ὁ Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής «ὀψόμεθα αὐτόν καθώς ἐστί», διότι καί ἐμεῖς θά εἴμεθα τότε ὅπως εἶναι Ἐκεῖνος. Μόνο τά ὅμοια βλέπουν τά ὅμοιά τους.
Τότε, μέ τά νέα μας ''μάτια'', θά βλέπωμε τόν ἀναληφθέντα Θεόν Λόγον καί μέ τήν νέα αἴσθησι τῆς ''ἀκοῆς'' θά ἀκοῦμε τά ἄρρητα-ἄκτιστα ρήματα τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ ἀναστάς Χριστός μᾶς διαβεβαίωσε, ὅτι μέχρι τῆς συντελείας τῶν αἰώνων θά εὑρίσκεται ἀνάμεσά μας. Ὅμως ἐπειδή ἡ θέα Του εἶναι ἄρρητος, γι᾽ αὐτό, ἐνῷ εἶναι ἀναμεσά μας, δέν θεᾶται.
Παρά ταῦτα κάποιες φορές οἱ ἄξιοι ἐπιτρέπεται νά ''βλέπουν'', ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, τό ἀθέατο Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ σέ διαφορετική μορφή καθώς καί τό θεῖο Φῶς.

Ἀλήθειαν ἠγάπησας. Μέρος Α'. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης

pater iohl

Ἡ ἑρμηνεία τῆς Παλαιάς Διαθήκης, (27,1-45), (27,46-28,5), (28,6-9), (28,10-22), (29,1-14), (29,15-30), (30,25-43). Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

 Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

Ὁ Ἰακώβ παίρνει μέ ἀπάτη τήν εὐλογία τοῦ Ἰσαάκ (27,1-45), Ὁ Ἰσαάκ στέλνει τόν Ἰακώβ στόν Λάβαν (27,46-28,5), Ἄλλος γάμος τοῦ Ἡσαῦ (28,6-9), Ὅραση στήν Βαιθήλ (28,10-22), Ὁ Ἰακώβ φτάνει στόν Λάβαν (29,1-14), Οἱ δύο γάμοι τοῦ Ἰακώβ (29,15-30), Οἱ υἱοί τοῦ Ἰακώβ (29,31-30,24), Πῶς πλουτίζεται ὁ Ἰακώβ (30,25-43)

 
Ὁ Ἰακώβ παίρνει μέ ἀπάτη τήν εὐλογία τοῦ Ἰσαάκ

(27,1-45)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

Εἴδαμε ὅτι ὁ Ἡσαῦ πούλησε τά πρωτοτόκιά του στόν Ἰακώβ (25,27-34) καί ὁ ἴδιος νυμφεύθηκε μέ εἰδωλολάτριδες γυναῖκες (26,34-35). Ὁ «βέβηλος», λοιπόν, Ἡσαῦ (Ἑβρ. 12,16) ἔπρεπε νά ἀποκλεισθεῖ ἀπό τήν ἱερή οἰκογένεια, ὅπως προηγουμένως ὁ Ἰσμαήλ. Στό ἐπεισόδιο τῆς περικοπῆς μας ἐδῶ θαυμάζουμε μία παράδοξη ἀνάμειξη τοῦ θείου καί τοῦ ἀνθρωπίνου. Ὁ Ἰακώβ ἔλαβε ἀπό τόν πατέρα του Ἰσαάκ τήν εὐλογία τῶν πρωτοτοκίων, ἀλλά τήν ἔλαβε μέ δόλο, κατά τήν συμβουλή τῆς μητέρας του. Εἶναι ἄξιος ἐπαίνων ὁ Ἰακώβ, γιατί ἐπιθυμοῦσε αὐτήν τήν ὑψηλή εὐλογία τῶν πρωτοτοκίων, καί ἅρμοζε σ’ αὐτόν, πραγματικά, ἡ εὐλογία αὐτή, ὅπως τό εἶχε προείπει ὁ Θεός (25,23). Καί ἡ μητέρα Ρεβέκκα δικαιολογεῖται, λοιπόν, γιατί παρενέβη στό νά λάβει ὁ Ἰακώβ τά πρωτοτόκια, γιατί γνώριζε τήν ἐκλογή αὐτή τοῦ Θεοῦ ὑπέρ τοῦ Ἰακώβ· τό λάθος της ὅμως συνίσταται στό ὅτι ἐπέσπευσε μέ δόλιο τρόπο, ὅπως βλέπουμε στήν περικοπή μας, τήν ἐκπλήρωση τῆς ὑποσχέσεως αὐτῆς τοῦ Θεοῦ.

῾Ο Θεός Λόγος εἶναι ἡ Ζωή ἡ αἰώνια, ἡ ᾿Αλήθεια, ἡ ᾿Αγάπη καί τό Φῶς. ῞Αγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς

Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς

῾Η μέθοδος εἶναι καθαρά πειραματική, δοκιμαστική. «῾Ο Λόγος τῆς ζωῆς» εἶναι στήν πραγματικότητα ἡ Λογική τῆς ζωῆς, ἡ Σοφία τῆς ζωῆς, ἡ Λέξη τῆς ζωῆς. ῞Εως Αὐτόν -ἡ ζωή ἦταν ἄλογος, ἀνόητη· ἕως Αὐτόν- ἡ ζωή ἦταν ἀ-λογική, καί γι' αὐτό μή λογική, σ' αὐτήν δέν ὑπῆρχε κάποια στοιχειώδης λογική, ὅλα -χάος, τά πάντα- «πανηγύρι μάταιο»· ἕως Αὐτόν -Λόγο τῆς ζωῆς- ἡ ζωή ἦταν ἄλαλη καί ἄφωνη, δέν ἤξερε νά μιλᾶ, νά πεῖ, νά ἐκφράσει, νά ἐκφέρει τόν ἑαυτόν της, τό μυστήριό της, τό βάσανό της, τόν πόνο της, τή χαρά της. Μέ Αὐτόν, ἡ ζωή τά προσλαμβάνει ὅλα αὐτά· ἡ ζωή ἄρχισε νά μιλᾶ, ἐφόσον ἐλλογοποιήθηκε· ἡ ζωή πῆρε νόημα, ἐφόσον ἐλλογοποιήθηκε· ἡ ζωή ἔγινε σοφή, ἐφόσον ἐλλογοποιήθηκε. ᾿Ενῶ ἡ ζωή εἶχε γίνει ἄλογος, μή λογική -χωρίς νόημα, χωρίς στόχο, ἀνόητη- μέ τήν ἁμαρτία καί λόγῳ τῆς ἁμαρτίας.

Από την κωμωδία στο Δράμα. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος. Μέρος Γ'

 Από την επίσκεψη των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» στην Κόνιτσα

Μέρος Α'  Μέρος Β'

«ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΜΩΔΙΑ ΣΤΟ ΔΡΑΜΑ»

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης

Συνεχίζουμε και στο τρίτο μέρος, φίλοι μου, με κωμικοτραγικές σκηνές που εκτυλίχτηκαν κατά την επίσκεψη των «μαρτύρων της Σκοπιάς» στην ηρωική και λεβεντογέννα Κόνιτσα, κατά το Σάββατο του Λαζάρου.

Μ.τ.Ι.: (Με πολύ θράσος, μπροστά στους πιστούς που τους έλεγαν ότι χάνουν το χρόνο τους στην Κόνιτσα). Είμαστε ελεύθεροι να πάμε όπου θέλουμε.

Ορθ. κληρικός: Φυσικά, όπως βέβαια και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύσουμε το ποίμνιόν μας. (Έτσι λοιπόν, σε όποια σπίτια πήγαιναν οι ταλαίπωροι «μάρτυρες», οι ποιμένες της Κονίτσης, ακολουθούσαν).

Ἑρμηνεία τοῦ Ψαλτηρίου. Νὰ μὴν ταρασσόμαστε ἀπὸ τὴν πολεμικὴ τῶν ἐχθρῶν μας. Καταφύγιό μας ὁ Θεὸς. Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

Ὁ 3ος Ψαλμός

 Νὰ μὴν ταρασσόμαστε ἀπὸ τὴν πολεμικὴ τῶν ἐχθρῶν μας. Καταφύγιό μας ὁ Θεὸς

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

1. Στό σημερινό μου κήρυγμα, ἀδελφοί χριστιανοί, θά σᾶς ἑρμηνεύσω τόν 3ο ψαλμό καί παρακαλῶ νά προσέξετε τήν ἑρμηνεία του. Μᾶς μιλάει γιά ἕναν ἄνθρωπο πιστό στόν Θεό, ὁ ὁποῖος θρηνεῖ καί στενάζει, γιατί βλέπει πολλούς οἱ ὁποῖοι τόν θλίβουν καί ἐπαναστατοῦν ἐναντίον του. Στόν πόνο του δέ αὐτόν καταφεύγει στόν Θεό καί τοῦ λέγει: «Κύριε, τί ἐπληθύνθησαν οἱ θλίβοντές με; Πολλοί ἐπανίστανται ἐπ᾽ ἐμέ» (στίχ. 1). Οἱ ἐχθροί ὅμως τοῦ ψαλμωδοῦ μας ἐδῶ τόν θλίβουν ἀκόμη περισσότερο, γιατί τοῦ εἰρωνεύονται τήν πίστη του στόν Θεό. Τοῦ λέγουν: «Οὐκ ἔστι σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ Θεῷ αὐτοῦ» (στίχ. 3). Σάν νά τοῦ ἔλεγαν: Τί κουράζεσαι; Σταμάτα νά προσεύχεσαι, δέν σέ ἀκούει ὁ Θεός.

2. Ὁ ποιητής τοῦ ψαλμοῦ μας ὅμως, χριστιανοί μου, πιστεύει δυνατά στόν Θεό, γι᾽ αὐτό καί δέν κλονίζεται ἀπό ὅσα εἰρωνικά τοῦ λέγουν. Πιστεύει ὅτι ὁ Θεός θά τόν βοηθήσει καί θά τόν δοξάσει.

Η ευλογημένη οικογένεια. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Κυριακής Τυφλού. (Πραξ. ιστ´ 16-34)

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής τού Τυφλού, εκτός των άλλων μάς δείχνει το υπόδειγμα της ευτυχισμένης οικογένειας. Πρόκειται για την οικογένεια του δεσμοφύλακα της φυλακής των Φιλίππων. Του χώρου δηλ. που φυλακίσθηκαν ο Απ. Παύλος και ο Σίλας.,
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς γράφει με την τέλεια έκφραση της Ελληνικής γλώσσας : “Ηγαλλιάσατο  πανοικί πεπιστευκώς τω Θεώ”. Δοκίμασε δηλ. πραγματική χαρά και αγαλλίασε ο δεσμοφύλακας, αφού ολόκληρο το σπίτι του (η οικογένειά του), επίστευσε στον Χριστό .

Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφεὶμ πρὸς τὸν Σπυρίδωνα Καλαμάκη

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 14ῃ Μαΐου 2015

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ πού ἔχει ὡς γνωστόν προσφύγει ἐνώπιον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας γιά τήν διάλυση τοῦ ψευδεπιγράφου Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος καί ἤδη ἀναμένεται ἡ ἔκδοσι τῆς Ἀποφάσεως τοῦ ἁρμοδίου Τμήματος ἐδέχθη πασχαλίους εὐχάς ἀπό τόν Καθηγητή κ. Σπυρίδωνα Καμαλάκη, Μέγα Ἄρχοντα Λογοθέτη τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας καί Ὕπατο Μεγάλο Ταξιάρχη τοῦ Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ 33ου βαθμοῦ τοῦ ἀρχαίου καί ἀποδεδεγμένου Σκωτικοῦ τύπου τοῦ Τεκτονισμοῦ ὡς καί τό πόνημά του «Ἀχαρνῶν 19 & Σουρμελῆ», ἐκδόσεων Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ 33ου βαθμοῦ διά τήν Ἑλλάδα καί ἀπήντησε σέ αὐτόν μέ τήν κοινοποιηθεῖσα στό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας κατωτέρω ἐπιστολή:

«Ἀξιότιμε κ. Καμαλάκη,
                                                                                                            Χριστὸς Ἀνέστη!