Extra Ecclesiam nulla salus. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Αποστολικό ανάγνωσμα

Κυριακής της Πεντηκοστής. (Πραξ. β' 1-11)

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης 

Από τα μεγαλύτερα γεγονότα τής πίστεώς μας σε Παγκόσμια κλίμακα είναι το γεγονός τής Πεντηκοστής. Δηλ. η έλευσις του Αγίου Πνεύματος και η ίδρυσις της Εκκλησίας τού Χριστού. Κατά την ημέρα αυτή οι μαθητές τού Χριστού “επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου”. Εφωτίσθηκαν και έλαβαν τα εφόδια της χάριτος για να γίνουν οι διδάσκαλοι πάσης τής οικουμένης    και φυσικά οι πρώτοι ιερουργοί των μυστηρίων τής σωτηρίας που κατά αποκλειστικό τρόπο κατέχει η Ορθόδοξος Εκκλησία μας. Ήδη όμως με την καταγραφή των χαρακτηριστικών αυτών περάσαμε στο θέμα μας που είναι η Εκκλησία.

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς. Κατά Ιωάννην Εὐαγγέλιο. Κυριακή τῆς Πεντηκοστής

 Κυριακή  τῆς  Πεντηκοστής

 Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακής καί ἡ ἀπόδοσή του  στήν νεοελληνική.

 Κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο Κεφ.  7, χωρίο 37 ἕως χωρίο 53 καί Κεφ. 8, χωρίο 12

Ζ΄.37 Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· Ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. 38 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. 

39 τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύσαντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη. 40 πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης·
 41 ἄλλοι ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· οἱ δὲ ἔλεγον· Μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 42 οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλέεμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυῒδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται;
43 σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι' αὐτόν. 44 τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ' οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ' αὐτὸν τὰς χεῖρας. 45 Ἦλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· Διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν;

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς

Στην Αγία Πεντηκοστή, Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Άγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος, Λόγος μα΄ εις την Πεντηκοστή

Εἰς τήν Πεντηκοστήν, κατά τήν ὁποίαν ἐνήργησε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον εἰς τούς Ἀποστόλους.Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
 
Ἡ Πεντηκοστή. Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος

Ἡ πηγή. Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς. (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς. Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Ὁμιλίαι (3) π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς

Ποιά η διαφορά της εορτής της Πεντηκοστής με την εορτή του Αγίου Πνεύματος;

Ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία διαφορά.
Η εορτή της Πεντηκοστής είναι εορτή της Αγίας Τριάδος, αφού με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος μαθαίνουμε ότι ο Θεός είναι Τριαδικός. Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος έγινε κατά την ημέρα της Κυριακής.
Την ήμερα αυτή,  ήλθε το Άγιο Πνεύμα στους Μαθητές του Χριστού. Ο ιερός υμνογράφος αποκαλεί την Πεντηκοστή τελευταία εορτή από πλευράς αναπλάσεως και ανακαινίσεως του ανθρώπου: "Την μεθέορτον πιστοί και τελευταίαν εορτήν εορτάσωμεν φαιδρώς, αύτη εστί Πεντηκοστή, επαγγελίας συμπλήρωσις και προθεσμία".

Κλίναντες τα γόνατα. Γιατί γονατίζουμε τρεις φορές στον Εσπερινό της Πεντηκοστής.

Ο Εσπερινός της Πεντηκοστής.

«Έτι και έτι, κλίναντες τα γόνατα, του Κυρίου δεηθώμεν…»

Κατά την «έσχατη» και «μεγάλη» και «σωτήρια» ημέρα της Πεντηκοστής, κατά την οποία μας αποκαλύφθηκε και προσκυνούμε και δοξάζουμε το μέγα μυστήριο της Αγίας και Ομοουσίου και Ζωοποιού και Αδιαιρέτου και Ασυγχύτου Τριάδος, του Ενός και Μοναδικού Θεού, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, αμέσως μετά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία, τελούμε τον «Εσπερινό της Γονυκλισίας», κατά τον οποίο ψάλλουμε ύμνους αφιερωμένους κατ’ εξοχήν στο Πανάγιο Πνεύμα, το τρίτο Πρόσωπο της Τρισηλίου Θεότητος, που είναι «φως και ζωή και ζώσα πηγή νοερά. Πνεύμα σοφίας, Πνεύμα συνέσεως, αγαθόν, ευθές, νοερόν. ηγεμονεύον, καθαίρον τα πταίσματα, Θεός και θεοποιούν, πυρ εκ πυρός προϊόν, λαλούν, ενεργούν, διαιρούν τα χαρίσματα».

Στην Αγία Πεντηκοστή, Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Στην Αγία Πεντηκοστή

Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

1. Εἶναι μεγάλα, ἀγαπητοί, καί ξεπερνοῦν κάθε ἀνθρώπινη λογική τά χαρίσματα πού μᾶς δώρησε σήμερα ὁ φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ αὐτό λοιπόν ἄς χαιρόμαστε ὅλοι μαζί καί χορεύοντας ἀπό χαρά ἄς ὑμνήσομε τόν Κύριό μας. Γιατί ἡ σημερινή ἡμέρα εἶναι γιά μᾶς ἑορτή καί πανήγυρη.
Ὅπως δηλαδή ἡ μία ἐποχή διαδέχεται τήν ἄλλη καί τό ἕνα ἡλιοστάσιο τό ἄλλο, ἔτσι ἀκριβῶς καί στήν Ἐκκλησία ἡ μία ἑορτή διαδέχεται τήν ἄλλη καί μᾶς πηγαίνουν ἀπό τή μία στήν ἄλλη.
Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες λοιπόν ἑορτάσαμε τό σταυρό, τό πάθος, τήν ἀνάσταση, ὕστερα ἀπό αὐτά τήν ἀνάληψη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν οὐρανό.
Σήμερα ὅμως συναντήσαμε τήν ἴδια τήν κορυφή τῶν ἀγαθῶν, φθάσαμε στή μητρόπολη τῶν ἑορτῶν, βρισκόμαστε στήν πραγματοποίηση τῆς ὑπόσχεσης τοῦ Κυρίου. «Γιατί ἄν ἐγώ φύγω», λέγει, «θά σᾶς στείλω ἄλλον Παράκλητο καί δέ θά σᾶς ἀφήσω ὀρφανούς» (Ἰω. 16, 7).

Άγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος, Λόγος μα΄ εις την Πεντηκοστή

Λόγος μα΄ εις την Πεντηκοστή

Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος

Από: Στυλ. Γ. Παπαδόπουλος (επιμ.), Μιλάει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, μτφρ. Διονύσιος Κακαλέτρης, εκδ. Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1991.

Ε. Την Πεντηκοστή εορτάζουμε καί την παρουσία του Αγίου Πνεύματος καιί την πραγματοποίηση της υποσχέσεως καιί την εκπλήρωση της ελπίδας. Το μυστήριο, πόσο και μεγάλο είναι και σεβαστό! Τελειώνουν λοιπόν όσα έχουν σχέση με το σώμα του Χριστού, ή μάλλον με τη σωματική παρουσία Του(1).
Διότι διστάζω να πω τα σωματικά, εφ' όσον κανένας λόγος δεν μπορεί να με πείσει ότι θα ήταν καλύτερα να είχε απαλλαγεί από το σώμα [ο Χριστός](2). Αρχίζουν δε όσα έχουν σχέση με το Άγιο Πνεύμα(3).

Εἰς τήν Πεντηκοστήν, κατά τήν ὁποίαν ἐνήργησε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον εἰς τούς Ἀποστόλους.Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

 Εἰς τήν Πεντηκοστήν, κατά τήν ὁποίαν ἐνήργησε τό

Πνεῦμα τό Ἅγιον εἰς τούς Ἀποστόλους
Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

    Α´. Μεταβολήν τοῦ νοῦ.
    Β´. Μεταβολήν τῆς καρδίας.
    Γ´. Μεταβολήν τῆς γλώσσης.

Συλλογίσου ἀγαπητέ, πῶς τό Πανάγιον Πνεῦμα ὅταν κατέβη εἰς τό ὑπερῷον ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν, ὡσάν ἕνας σφοδρότατος ἄνεμος καί βροντή, ἐγέμισεν ὅλον τόν οἶκον, εἰς τόν ὁποῖον ἦσαν καθήμενοι οἱ θεῖοι Ἀπόστολοι καί ἐπροσηύχοντο· «καί ἐπλήρωσε τόν οἶκον, οὗ ἦσαν καθήμενοι» (Πραξ. β´. 2)· καί τόν ἔκαμεν ὡσάν μίαν κολυμβήθραν, ὡς λέγει ὁ Θεσσαλονίκης Γρηγόριος, διά νά βαπτίσῃ τούς Ἀποστόλους μέ τήν θείαν χάριν του, περί τοῦ ὁποίου τούτου βαπτίσματος προεῖπεν εἰς αὐτούς ὁ Κύριος· «ὑμεῖς δέ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι ἁγίῳ οὐ μετά πολλάς ταύτας ἡμέρας (Πράξ. α´ 5).

Ἐπλήρωσε δέ τόν οἶκον, οὗ ἦσαν καθήμενοι, κολυμβήθραν αὐτόν ἀπεργαζομένη πνευματικήν, καί πληροῦσα τήν τοῦ Σωτῆρος ἐπαγγελίαν, ἥν καί αὐτήν ἀναλαμβανόμενος πρός αὐτούς ἔλεγεν,

Ἡ πηγή. Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς. (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Ἡ πηγή

«Ἐὰν τις διψᾷ....»

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς. (Ἰωαν. ζ΄37-52, καὶ η΄12)

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Ἡμέρα γενεθλίων ἡ σημερινή. Ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποῖαν θεμελιώνεται ἡ Κιβωτός τῆς «Καινῆς Διαθήκης». Ἡ Ἐκκλησία. Ἅν ἔλειπεν ἡ ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, τὸ ἔργον τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν κόσμον θὰ ἔχανε τὸ νόημά του.
 Ὅπως κατὰ τὸν κατακλυσμόν, ἡ κιβωτὸς τοῦ Νῶε ἔσωσε τοὺς ἀνθρώπους καὶ κάθε ἄλλη ζωντανὴν ὕπαρξιν ἀπὸ τὸν θάνατον, ἔτσι καὶ ἡ Ἐκκλησία ἔγινε καὶ θὰ συνεχίζῃ νὰ εἶναι τὸ μέσον, τὸ  μ ό ν ο ν  μέσον, σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου ἐν μέσῳ τοῦ πνευματικοῦ κατακλυσμοῦ, ποὺ περιβάλλει τὴν κοινωνίαν.
Καὶ αὐτῆς τῆς κιβωτοῦ κατασκευαστὴς μὲν εἶναι ὁ Χριστός, Κυβερνήτης δὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ τρίτον Πρόσωπον τῆς Ἁγ. Τριάδος.
Ὡσὰν σήμερα κατῆλθεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐν εἴδει «γλωσσῶν ὡσεὶ πυρός», εἰς τοὺς Ἀποστόλους καὶ ἔκτοτε μένει ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, τὴν ὁποίαν κατευθύνει καὶ ἁγιάζει.

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς. Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς (Ἰωάν. ζ΄ 37-52, η΄12)

Ὁμιλία εἰς τὴν κατὰ τὴν Πεντηκοστὴν τελεσθείσαν φανέρωσιν καὶ διανομὴν τοῦ Θείου Πνεύματος                   

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς 

Ὁμιλίαι (3) π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς

1. Τό Χριστολογικόν καί Πνευματολογικόν θεμέλιον τῆς Ἐκκλησίας ἡ ὁποία πρέπει νά εἶναι Ἁγία, Προσευχομένη, Διακονοῦσα, Ἱεραποστολική, Ὁμολογοῦσα, Μελετῶσα, Ἐμβαθύνουσα (δ. 30')
Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου εἰς τήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς, εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν
Πραγματοποιήθηκε στίς 14-06-1981
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)


2. Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον εἶναι τροφή, ἔνδυμα, κάθαρσις, φῶς (δ. 21')
Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου εἰς τήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς, εἰς τόν Ἑσπερινόν

Κυριακή της Πεντηκοστής 28-5-1961 (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Ἡ δωρεὰ τῆς Πεντηκοστῆς

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Α΄ μέρος ἀπομαγνητ. ἑσπερ. ὁμιλίας· ἔγινε στὴν αἴθουσα τοῦ συλλόγου «Τρεῖς Ἱεράρχαι» - Ἀθῆναι τὴν 28-5-1961

Κυριακή της Πεντηκοστής 28-5-61 επισκ. Αυγουστίνου

Πηγή αρχείου paterikoslogos.com

Ομιλία Δημήτριου Παναγόπουλου στην Κυριακή της Πεντηκοστής

Ομιλία Δημήτριου Παναγόπουλου στην Κυριακή της Πεντηκοστή

Αρχείο mp3 - Διάρκεια 00:49:49 - Μέγεθος 22,8 MB


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Για να ακούσετε περισσότερες ομιλίες με τον Δημήτριο Παναγόπουλο πατήστε Δημήτριος Παναγόπουλος

«Ἡ Χάρις τοῦ Πνεύματος Πῦρ καὶ Ὕδωρ». Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Ἡ Χάρις τοῦ Πνεύματος Πῦρ καὶ Ὕδωρ  

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΟΜΙΛΙΑ ΛΒ´ ΣΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ (Ιω, δ´ 13-20)

Λόγος εις την Πεντηκοστήν (Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)

Λόγος εις την Πεντηκοστήν

Αγίου Γρηγορίου Παλαμά

Όταν συμπληρωνόταν η πεντηκοστή ημέρα μετά την Ανάσταση, της οποίας έφθασε τώρα η μνήμη, ενώ όλοι οι μαθητές ήσαν συγκεντρωμένοι μαζί και ευρίσκονταν ομόψυχοι στο υπερώο (οίκος) εκείνου του ιερού, αλλά και στο προσωπικό του υπερώο, στο νου του, συναγμένος ο καθένας τους (διότι ήσαν σε ησυχία και αφιερωμένοι στη δέηση και στους ύμνους προς το Θεό), ξαφνικά, λέγει ο ευαγγελιστής Λουκάς, «ακούσθηκε ήχος από τον ουρανό, σαν από ορμή βιαίου ανέμου και εγέμισε τον οίκο όπου κάθονταν».(Πραξ.2, 1-11). 
Είναι βίαιος γιατί νικά τα πάντα και ξεπερνά τα τείχη του πονηρού, γκρεμίζει κάθε οχύρωμα του εχθρού, ταπεινώνει τους υπερήφανους, ανυψώνει τους ταπεινούς στη καρδιά και διασπά τους συνδέσμους των αμαρτημάτων. 
Γέμισε δε ο οίκος εκείνος στον οποίο κάθονταν, καθιστώντας τον, κολυμβήθρα πνευματική και εκπληρώνοντας την επαγγελία του Σωτήρα, που τους έλεγε, πριν αναληφθεί: «Ο μεν Ιωάννης βάπτισε με νερό, εσείς δε θα βαπτισθήτε με άγιο Πνεύμα, όχι έπειτα από πολλές μέρες».

Οσίου Πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου, ερμηνεία εις τους κανόνας της Πεντηκοστής.

Προλεγόμενα

Εν ταυτώ και Ερμηνεία Εις την Ακροστιχίδα του Κανόνος της Πεντηκοστής[1]

Ακροστιχίς

Πεντηκοστίν εορτάζομεν.

Ερμηνεία.

            Η Ακροστιχίς αυτή δεν είναι στίχος δωδεκασύλλαβος Ιαμβικός, ούτε έμμετρος, καθώς ήτον αι άλλαι ακροστιχίδες των λοιπών Κανόνων του Ιερού Κοσμά, αλλά είναι εννεασύλλαβος μόνο και άμετρος και κολοβός.  Διά ποίαν δε αιτίαν τούτο εποίησεν ο Μελωδός;  Αποκρίνομαι ότι την αληθινήν τούτου αιτίαν αυτός μόνος ηξεύρει ο Ασματογράφος, και το Πνεύμα το εν αυτώ^. ημείς δε στοχαστικώς λέγομεν ότι ίσως τούτο εποίησεν από τον υπερβολικόν έρωτα όπου είχεν εις τα λόγια Γρηγορίου του Θεολόγου^. υπό τούτου γαρ καταφλεγόμενος, δεν ήθελε να παραλλάξη τους εκείνου λόγους, αλλ’ αυτούς εκείνους γυμνούς και ξηρούς και με αυτάς τας λέξεις ηγάπα να προφέρη, όχι μόνον εις τα άλλα του συγγράμματα, αλλά και εις αυτάς ακόμη τας Ακροστιχίδας.

Ἡ Πεντηκοστή. Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος

Ἡ Πεντηκοστή

 Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος

Ὁ ἔσχατος σκοπός τῆς Ἐνανθρωπήσεως, ἀγαπητοί μου ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, δέν ἦτο ἄλλος παρά ἡ ἐκ νέου ἀποστολή τῆς ἐνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τόν κόσμον, ἡ ὁποία ἐνέργειά Του, ὡς γνωστόν, εἶχε ἀρθῆ μετά τό προπατορικό ἁμάρτημα τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας. Διότι ὁ Παράδεισος εἰς τόν ὁποῖον ἐζοῦσαν οἱ πρωτόπλαστοι ἦτο μέν ἕνας τόπος, ἀλλά ἐπάνω καί πέρα ἀπ᾽ ὅλα ἦτο μία κατάστασις νομίμου καί ἀπλήστου ἡδονῆς ἐν Θεῷ καί εὐτυχίας καί θεοκοινωνίας.

Κυριακή της Πεντηκοστής. Π. Θεόδωρος Ζήσης

Π. Θεόδωρος Ζήσης Κυριακή της Πεντηκοστής



Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
Πηγή αρχείου Ι. Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Ανοιχτοί στην πνοή του Πνεύματος. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Κυριακή της Πεντηκοστής

 Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης

   Εάν οι εορτές της Εκκλησίας μας αποτελούν πνευματικά γεγονότα και σταθμούς πνευματικού ανεφοδιασμού, πόσο μάλλον η αλήθεια αυτή ισχύει για την εορτή της Πεντηκοστής.
    Όταν μάλιστα συνειδητοποιούμε μέσω της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας ότι η Σύναξις των πιστών στο «Κυριακό Δείπνο», δεν αποτελεί μια πράξη που φέρει απλώς αναμνήσεις, αλλά ουσιαστική συμμετοχή στα γεγονότα, διά της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, τότε γίνεται απολύτως κατανοητό ότι οι διαστάσεις του χώρου και του χρόνου είναι αδύνατον να αποτελέσουν εμπόδιο στο γεγονός της Πεντηκοστής και της ουσιαστικής και μονίμου παρουσίας του Παρακλήτου στη Σύναξη, αλλά και στην καθημερινή ζωή του πιστού.
    Βεβαίως, η δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας μας, περί του τρίτου προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Παρακλήτου, αλλά και των κοινών ενεργειών των Προσώπων, που ονομάζεται Άκτιστος Χάρις, είναι κάτι το απολύτως αποκαλυπτικό που δονεί την ψυχή αυτού που θέλει να καταστήσει την ύπαρξή του «ναόν του Αγίου Πνεύματος».

Ὁ Μέγας Σύμμαχος. Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον τῆς Κυριακής τῆς Πεντηκοστῆς. (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Ὁ Μέγας Σύμμαχος

«Καί ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου»

Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον* τῆς Κυριακής τῆς Πεντηκοστῆς

(†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Μεγάλη ἡμέρα ἡ σημερινή, ἀγαπητέ ἀναγνώστα. Κατ’ αὐτήν ὑψώνει ὁ Θεός εἰς τήν γῆν τήν ἀνεξάντλητον Δεξαμενήν τῶν θείων χαρίτων, τόν οὐράνιον Φάρον τῆς ἀρετῆς, τό εὐλογημένον Φρούριον τῶν ψυχῶν μας, τήν μυστικήν Κιβωτόν τῆς σωτηρίας μας. Τήν Ἁγίαν Του Ἐκκλησίαν. Τοῦ λοιποῦ ὁ ἄνθρωπος δέν θά εἶναι ὁ νυχτωμένος στρατοκόπος τῆς ζωῆς, ὁ κυνηγημένος νοσταλγός τοῦ Παραδείσου, ὁ ἁλυσοδεμένος κατάδικός του Ἅδου.
Θά ὑπάρχη πλέον τό Καταφύγιον καί τό Ἰατρεῖον. Ἐκεῖ θά δημιουργοῦνται, μέ τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Τρίτου Προσώπου τῆς προσκυνητής Ἁγίας Τριάδος, οἱ ἅγιοι, οἱ ἥρωες, οἱ μάρτυρες, οἱ οἰκοδόμοι τοῦ νέου κόσμου, τά πρότυπά της ἀρετῆς, οἱ μέλλοντες πολίται τῆς οὐρανίου Βασιλείας.