Ἐπὶ τῇ συμπληρώσει ἑνὸς ἔτους ἀπὸ τὴν κοίμησιν τοῦ π. Γεωργίου Καψάνη παραθέτομεν ἀπὸ τὸ βιβλίον του «Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΙΣΤΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΙΕΧΩΒΙΤΩΝ» τὸ κεφάλαιον μὲ τίτλον «Ἡ Θεότης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ»:
Ἂς δοῦμε ὅμως καὶ τὰ χωρία ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα δὲν ἐπιδέχονται παρερμηνεία καὶ τὰ ὁποῖα οἱ ἰεχωβῖτες παρασιωποῦν, ὅπως μοῦ δίδεται ἡ εὐκαιρία νὰ διαπιστώσω κάθε φορά, ποὺ συζητῶ μὲ ἀνθρώπους ποὺ προσηλυτίζουν καὶ στοὺς ὁποίους οὔτε κἄν τὰ ἀναφέρουν:
α) Ὁ Κύριος ἀπὸ ἡλικία 12 ἐτῶν ἔχει συνείδησι ὅτι πατήρ Του δὲν εἶναι ὁ Ἰωσήφ, ἀλλ’ ὁ οὐράνιος Πατὴρ (Λουκ. β´ 49).
β) Ὁ Κύριος ὁμιλεῖ ὡς «ἐξουσίαν ἔχων» (Ματθ. ζ´ 29) καὶ διδάσκει αὐτεξουσίως: «ἐγὼ λέγω ὑμῖν» (Ματθ. ε´ 22, 28, 32, 34, 39, 44).