Νέα Παγκόσμια Τάξη, Ἰσλαμικὸς φονταμενταλισμός, ἀποχριστιανοποίηση τῆς Εὐρώπης. Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ

Πειραιεύς, 31 Ὀκτωβρίου 2014

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ὁμίλησε σέ διημερίδα τοῦ Ἰνστιτούτου Γεωπολιτκῶν Ἐρευνῶν «Ἐθνική Ἀναδημιουργία» μέ θέμα τῆς διημερίδας: «Ἡ ἀσφάλεια τῆς Εὐρώπης μιά νέα γεωπολιτική διάσταση» στό Ξενοδοχεῖο Ντιβάνι Ἀπόλλων Παλλάς Βουλιαγμένης ἀναπτύσοντας τήν κατωτέρω εἰσήγηση.

Ἐλλογιμώτατε κ. Φίλιππε Τσαλίδη, Πρόεδρε τοῦ Ἰνστιτούτου Γεωπολιτικῶν Μελετῶν «’Εθνική Ἀναδημιουργία» καί Καθηγητά τῆς Πολυτεχνικῆς Σχολῆς τοῦ Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης,  Κυρίες καί Κύριοι

 Θά θέλαμε, κατ’ ἀρχήν, νά ἐκφράσουμε τά βαθύτερα αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης καί ἐνθέρμου εὐχαριστίας, πού διακατέχουν τήν καρδιά μας, γιά τήν τιμητική πρόσκληση, πού εἴχατε τήν εὐγενή καλωσύνη νά ἀπευθύνετε πρός τήν ἐλαχιστότητά μας, νά συμμετέχουμε ὡς ὁμιλητής στή Διημερίδα Σας.

Οι εμφανίσεις της Αγίας Παρασκευής στον αγιασμένο γέροντα π. Ιάκωβο Τσαλίκη

«… Όλα τα παιδάκια πήγαιναν σχολείο μια φορά την ημέρα. Το Ιακωβάκι πήγαινε δύο. Το αγαπούσε πολύ, γιατί το σχολείο του στα πρώτα χρόνια ήτανε κι Εκκλησία, της Αγίας Παρασκευής.
 Αργά το απόγευμα πήγαινε κι άναβε τα καντήλια. Πήγαινε μόνο του το παιδί και του άρεσε να μένει μέχρι το νύχτωμα. Προσευχότανε όσο ήξερε κι όσο μπορούσε. Έπειτα έπαιρνε τον κατήφορο για το σπίτι, αφήνοντας το δάσος με τα πεύκα. Ένα απόγευμα όμως, θα᾽ τανε τότε οκτώ-εννέα ετών, εκεί που προευχότανε του εμφανίστηκε ολοζώντανη η αγία Παρασκευή ως μοναχή, όπως ήτανε στην εικόνα.
Το παιδί τρόμαξε, το ᾽βαλε στα πόδια κι έφτασε λαχανιασμένο στο σπίτι. Ούτε γύρισε να κοιτάξει πίσω από τον φόβο του. Ξαναπήγε άλλη μέρα ν᾽ ανάψει τα καντήλια και του εμφανίστηκε πάλι.
Και πάλι τρόμαξε. Έφυγε τρέχοντας τον κατήφορο, μα η Αγία βγήκε από το ναό, μίλησε γλυκά και καθησύχασε το παιδάκι. Αυτό, τώρα, σταμάτησε να τρέχει, γύρισε να δει ποιός του μιλούσε.

Όταν ο παπα Φώτης ο Λαυριώτης (†2010) συνάντησε τον Άγιο Σιλουανό (†1938) στο Ρωσικό μοναστήρι

 Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Άγιο Όρος (ο παπα Φώτης) είχε την ευλογία να συναντήσει και να γνωρίσει πολλούς πνευματικούς πατέρες από διάφορες Μονές, όπως στη Ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήμονος τον πατέρα Σιλουανό ο οποίος έχει σήμερα ανακυρηχθεί άγιος της Εκκλησίας μας.
Ο γέρων Σιλουανός που μόναζε στη Μονή αυτή είχε το διακόνημα τότε του οικονόμου. Τον συνάντησε τυχαία σε μια επίσκεψή του και αμέσως τον τράβηξε η αγιότητά του.

Η επίσημη επίσκεψη του πατριάρχου των Αρμενίων Αράμ του Α’ στην Ελλάδα. Μητρόπολη Πειραιώς.

Εν Πειραιεί τη 27 Οκτωβρίου 2014

     Πολλοί πιστοί της τοπικής μας Εκκλησίας εξέφρασαν την έκπληξή τους και την εύλογη αγανάκτησή τους, όταν πληροφορήθηκαν από τα ΜΜΕ τον τρόπο, με τον οποίο ορισμένοι αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος υποδέχθηκαν τον «Πατριάρχη» των Αρμενίων Αράμ τον Α΄, ο οποίος επισκέφτηκε την χώρα μας, πριν από λίγες ημέρες.
Κι’ αυτό διότι, όπως οι πάντες γνωρίζουν, οι Αρμένιοι ακολουθούν μέχρι σήμερα, εδώ και 15 αιώνες, την αρχαία αίρεση του Μονοφυσιτισμού, (όχι βέβαια του ακραίου Μονοφυσιτισμού του Ευτυχούς, αλλά του μετριοπαθούς του Σεβήρου του Ακεφάλου), την οποία καταδίκασε η αγία Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος, και την οποία καταδίκη ανανέωσαν οι μεταγενέστερες Ε΄, ΣΤ΄, και Ζ΄ Οικουμενικές Σύνοδοι:

Τὸ δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

Γενικά περί τοῦ δόγματος

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

1. Ἄν μᾶς ρωτήσουν τί πιστεύουμε γιά τόν Θεό μας, ἄς ἑνώσουμε τά τρία δάχτυλα τοῦ δεξιοῦ μας χεριοῦ, ὅπως ὅταν κάνουμε τόν Σταυρό μας, καί νά ποῦμε: Αὐτό πιστεύουμε γιά τόν Θεό μας. Τά τρία δάκτυλα δηλώνουν τά τρία Πρόσωπα τῆς θεότητος· εἶναι διαφορετικά πρόσωπα, ἀλλά ἑνωμένα. Ὁ Θεός μας εἶναι ἡ Ἁγία Τριάδα: Ὁ Πατέρας, Ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιος καί ἀχώριστος. Στόν Θεό μας, λέει ὁ ἐπίσκοπος Κάλλιστος Γουέαρ, ὑπάρχει «πραγματική διαφοροποίηση καί ἀληθινή ἑνότητα». Ἀκόμη στόν Θεός μας ἔχουμε ὄχι μόνο ἑνότητα, ἀλλά καί «κοινωνία».

Συγκλονιστικό θαύμα εμφάνισης της Παναγίας μας το ’40 .(Βίντεο)

Θαυματουργική ἐμφάνιση τῆς Πᾳναγίας

στόν πόλεμο τοῦ 40

καί τό διαχρονικό της μήνυμα!

Ο ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ  ΓΚΑΤΖΑΡΟΣ,ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΤΟ 1940,ΟΤΑΝ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕ ΑΠΟ ΒΕΒΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ!

Τό διαχρονικό μήνυμα τῆς θαυματουργικῆς ἐμφάνισης τῆς Παναγίας Μας:

Ἄς γονατίζουμε καί ἄς προσευχόμαστε συνεχῶς μπροστά  στόν Θεό, στήν Παναγία καί σ' ὅλους τούς Ἁγίους μας,

γιά νά μποροῦμε στεκόμαστε ὄρθιοι ἀπέναντι στούς τυράννους 

 τῆς πατρίδας  μας, τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων μας!

hristospanagia3.blogspot.com

28η Ὀκτωβρίου 1940 - «... διὰ τοὺς Ἕλληνες ὑπὲρ τὴν νίκην ἡ δόξα» (Ἰω. Μεταξᾶς). Μητροπολίτου Κονίτσης Ἀνδρέα

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 17ῃ Ὀκτωβρίου 2014

            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

           Ὅταν ξημέρωνε ἡ Δευτέρα, 28η Ὀκτωβρίου 1940, δὲν εἶχε κάτι τὸ ἀσυνήθιστο ἡ ἡμέρα αὐτή. Καὶ παρ’ ὅτι ἦταν προχωρημένο τὸ Φθινόπωρο, ὁ οὐρανὸς ἦταν καταγάλανος καὶ ὁ ἥλιος λαμπρός, ἔλουζε τὰ πάντα μὲ τὸ χρυσό του φῶς. Αἴφνης, ὅμως ἀκούστηκαν οἱ σειρῆνες, ποὺ ἔλεγαν μὲ τὸν διαπεραστικό τους ἦχο ὅτι ἡ γειτονική μας Ἰταλία μᾶς εἶχε κηρύξει τὸν πόλεμο. Βέβαια, ὁ Μουσολίνι διακήρυττε συνεχῶς ὅτι ἡ χώρα του θὰ σεβόταν τὰ σύνορα τῶν γειτόνων της, ἀνεφερόμενος δὲ στὴν Ἑλλάδα ἔλεγε μὲ ἔμφαση ὅτι δὲν ἔπρεπε νὰ φοβᾶται ἰταλικὴ ἐπίθεση καὶ ὅτι τὰ σύνορα ἦταν δεδομένα ...

            Ἡ Ἑλληνικὴ Ἡγεσία ὅμως, ἄκουγε μὲν αὐτὲς τὶς διακηρύξεις, ἀλλὰ δὲν τὶς ἐπίστευε.

Έτσι κερδίζονται οι νίκες... Δημήτρης Νατσιός

 Δημήτρης Νατσιός  Δάσκαλος Κιλκίς -Θεολόγος

Ξεφύλλιζα αυτές τις ημέρες έναν τόμο, τιτλοφορείται: «Η εποποιΐα 1940-41», εκδόσεις «Αρχείον Ιστορικόν Σελίδων» (του 1965), ο οποίος περιέχει, σε φωτοτυπίες, πρωτοσέλιδα εφημερίδων της εποχής του 1940-41, κατά την διάρκεια τής μεγαλειώδους νίκης. Σε πολλά διαβάζουμε κείμενα πολεμικών ανταποκριτών.

Σ’ ένα απ’ αυτά ο Αλέκος Λιδωρίκης (δημοσιογράφος και γνωστός θεατρικός συγγραφέας 1907-1988), τον Ιανουάριο του 1941, γράφει στην εφημερίδα «Η ΝΙΚΗ», για «το μεγάλο μυστικό των πολεμιστών μας». Ζει με τους στρατιώτες, μοιράζεται τα πάθια και τους καημούς τους, χαίρεται και καμαρώνει την αντρειοσύνη τους. «Κάπου στο μέτωπο», όπως σημειώνει, συναντά έναν φαντάρο.

Αντιγράφω: «Αυτό που μου ‘κανε κατάπληξη, που μου ‘δωσε συγκίνηση, που έκθαμβο με κράτησε για αρκετά λεπτά, ήταν το θέαμα ενός φαντάρου, που κουρασμένος, τσακισμένος, με γένεια ατίθασα και άτακτα, αιματωμένος, λασπωμένος, είχε τραβήξει μοναχός κάτω από ένα δέντρο και κάτι χάραζε σ’ ένα χαρτί.

Ἡ Ἁγία Σκέπη. Ἀρχ. Ἀρσενίου Κατερέλου

Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

Τὸ ἠχητικὸ μέρος τῆς ὁμιλίας μπορεῖτε νὰ τὸ ἀκούσετε πατώντας.

Ἡ Ἁγία Σκέπη. Ὁμιλία Ἀρχ. Ἀρσενίου Κατερέλου

Σήμερα, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου προσκυνηταί, ὡς γνωστόν, ἑορτάζει τήν Σκέπην τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἀφορμή καί αἰτία τῆς καθιερώσεως αὐτῆς τῆς Θεομητορικῆς μεγάλης ὄντως ἑορτῆς ἐστάθη ἕνα ὑπερφυές ὅραμα, τό ὁποῖο εἶδε ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν σαλός. Αὐτό τό ὅραμα, περιληπτικά, ἔχει ὡς ἑξῆς:

Στήν νότια πλευρά τοῦ ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν, ὑπῆρχε τό παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Σοροῦ, ὅπου ἐκεῖ ἐφυλάσσοντο ἡ Ἐσθῆτα, ὁ Πέπλος καί μέρος τῆς Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Ἐκεῖ λοιπόν, στό παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Σοροῦ, σέ μία ὁλονυκτία, πῆγαν κάποτε, ὁ μακάριος Ἀνδρέας μέ τόν μαθητή του Ἐπιφάνιο. Κατά τήν διάρκεια ἐκείνης τῆς ἀγρυπνίας, ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας ''βλέπει'', μέ τήν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ πνευματική του ὅρασι, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο νά προχωρῆ, ἀπό τίς βασιλικές πύλες πρός τό Ἅγιο Θυσιαστήριο.

Ἡ Ἁγία Σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου (1/ 28 Ὀκτωβρίου).

Ἡ Παναγία Μας σκέπασε τό ἔθνος μας στόν πόλεμο τοῦ 1940. Πάρα πολλοί στρατιῶτες μας Τήν εἶδαν ὁλοζώντανη νά τούς συμπαραστέκεται.
Εἰς ἔνδειξιν εὐγνωμοσύνης καί τιμῆς  πρός τήν 'Υπέρμαχο Στρατηγό τοῦ ἔθνους μας, μετά ἀπό ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος  (1952), μετατέθηκε ἡ ἑορτή τῆς Ἁγίας Σκέπης ἀπό τήν 1η Ὀκτωβρίου (κατά τήν ὁποία ἑορτάζεται πανορθοδόξως) στίς 28 Ὀκτωβρίου (ἡμέρα τῆς ἐθνικῆς ἐπετείου).
Τό θαῦμα τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς 'Υπεραγίας Θεοτόκου πού ἑορτάζουμε κάθε 28 Ὀκτωβρίου ἔγινε ὡς ἑξῆς:
Βρισκόμαστε στά μέσα τοῦ 9ου αἰ. στήν Κωνσταντινούπολη. Στό παρεκκλήσιο τῆς ἁγίας Σοροῦ πού βρίσκεται στόν ναό τῶν Βλαχερνῶν, γινόταν ὁλονυκτία.
Στό παρεκκλήσιο αὐτό φυλάσσονταν ἡ ἐσθήτα, ὁ πέπλος καί μέρος τῆς ἁγίας ζώνης τῆς Θεοτόκου. Ἐκεῖ πῆγε καί ὁ μακάριος Ἀνδρέας, ὁ «διά Χριστόν σαλός» κάνοντας τίς συνηθισμένες τρέλες του.

Ἡ θρησκευτικότης τῶν Ἑλλήνων. Τῆς Ἁγίας Σκέπης. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Ἡ θρησκευτικότης τῶν Ἑλλήνων. Τῆς Ἁγίας Σκέπης (Ἑβρ. 9,1-7)

Ἀδελφοί, «εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν…» (Ἑβρ. 9,1)

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Ἡ θρησκεία μας, ἀγαπητοί μου, ἔχει ἐχθρούς, ποὺ ἀφρίζουν ἅμα ἀκούσουν τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας. Τοὺς ἐνοχλεῖ. Ἂν ἦταν στὸ χέρι τους –δὲν ξέρουμε, μπορεῖ νὰ τὸ ἐπιτρέψῃ ὁ Θεὸς σύμφωνα μὲ τὴν Ἀποκάλυψι (βλ. Ἀπ. 11,7-10· 13,3-8,12-17· 17,6)–, θὰ ἔβαζαν δυναμίτη νὰ τινάξουν ὅλες τὶς ἐκκλησίες.
Νομίζουν οἱ ταλαίπωροι, πὼς ἔτσι θὰ ξερριζώσουν τὴ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ. Πόσο σφάλλουν! «Ἱνατί ἐφρύαξαν ἔθνη, καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά;» (Ψαλμ. 2,1).

Ἡ θρησκεία μας δὲν εἶνε, ὅπως λένε μερικοί, ἐφεύρεσι τῶν παπάδων καὶ δεσποτάδων· εἶνε, ὅπως ἀποδεικνύει ἡ ἔρευνα τῆς ψυχῆς, συναίσθημα ἔμφυτο.

«Ἡ ἀσέβεια ἔχει ὄνομα». Πρεσβ. Ἀθανασίου Μηνᾶ

Πρεσβ. Ἀθανασίου Μηνᾶ

«Ἀποκαλύπτεται γὰρ ὀργὴ Θεοῦ ἀπ' οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἀσέβειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατεχόντων» (Ρωμ.,1:18). Ὀργή πού ἔρχεται εἰς τήν παροῦσαν ζωήν καί ὁλοκληρώνεται ἐν τῇ μελλούσῃ. Ὀργή ὄχι ἀνθρώπου ἤ ἐξ ἀνθρώπων, ἀλλά ὀργή ἐξ οὐρανοῦ, ἄρα δέ ὀργή τρομερωτέρα τῆς ὁποίας δέν ὑπάρχει καί τῆς ὁποίας τήν ἀπειλήν οὐδείς δύναται νά διαφύγει.

 Ὁ Ἅγιος Θεός δώρησε νοῦν καί σοφίαν ὥστε ὁ ἄνθρωπος νά Τόν γνωρίζει ἀπό τόν ὁρατόν κτισθέντα κόσμον, ἀρκεῖ ὁ ἄνθρωπος νά θέλει νά βρίσκεται ἑνωμένος ἀσυγχύτως μέ τήν Πηγή τῆς Σοφίας καί τῆς Γνώσεως, τοῦτ’ἔστιν τόν Τριαδικόν Θεόν καί τόν Μεσσίαν Χριστόν. Ἄς εἶναι εὐλογητός ὁ Τριαδικός Θεός πού διά τῶν Ἀκτίστων Ἐνεργειῶν Του, ἐκ τῆς γνώσεως τῶν ὁρατῶν καί ἀοράτων, ὁδηγεῖ ἡμᾶς εἰς τό τέλος τοῦ προορισμοῦ μας ὥστε νά συνδοξασθῶμεν καί Αὐτός νά καταστεῖ ἡ αἰώνια ἀπόλαυσις καί χαρά μας.

Ουνία: Οι παπικοί μας εμπαίζουν. Γεώργιος Παπαθανασόπουλος

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η παπωσύνη εμπαίζει τους Ορθοδόξους, όταν μιλάει για «ανοίγματα αγάπης», «αδελφικής σχέσεως» και τα τοιαύτα. Στην ουσία πάντα επιδιώκει να τους μετατρέψει σε «Βησσαρίωνες». Την ώρα που ο Πάπας Φραγκίσκος ετοιμάζεται για επίσκεψη στο Φανάρι, όπου θα ανταλλάξει τον «ασπασμό της αγάπης» και θα συμπροσευχηθεί με τον Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, οι Ουνίτες Επίσκοποι της Ευρώπης συναντώνται, από τις 23 έως τις 26 Οκτωβρίου 2014, στο Λβοφ της δυτικής Ουκρανίας.

Τέσσερα χαρακτηριστικά τοῦ ἁγίου Δημητρίου. Κυριακάτικο ἐγκύκλιο κήρυγμα. Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 26 Ὀκτωβρίου 2014

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας 

Σήμερα, ἀδελφοί μου χριστιανοί, 26 τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν μνήμη ἑνός ἁγίου, ἰδιαίτερα ἀγαπητοῦ στήν Ἑλλαδική Ἐκκλησία, τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου. Πραγματικά, εἶναι πολύ ἀγαπητός ὁ ἅγιος Δημήτριος, ἀφοῦ ἀπό παλαιά ὑπῆρχαν χριστιανοί πού τόν εὐλαβοῦντο καί τόν ἐπεκαλοῦντο ἰδιαίτερα, «Δημητριανοί» καλούμενοι.

1. Ὁ ἅγιος κατά πρῶτον ἦταν παρθένος, καί σχετίζεται γι᾿ αὐτό τό ὄνομά του μέ τήν Παρθένο Παναγία μας. Θά τό ἐξηγήσω αὐτό, γιατί ἔχει μιά ὡραία ἑρμηνεία. Τό ὄνομα «Δημήτριος» εἶναι παλαιό. Οἱ παλαιοί τήν γῆ τήν θεωροῦσαν ὡς μητέρα. Καί, πραγματικά, ἡ γῆ εἶναι τέτοια, γιατί ἀπό αὐτή πλαστήκαμε – χῶμα εἶναι τό σῶμα μας – ἀπό αὐτή τρεφόμαστε καί σ᾿ αὐτή πάλι ἐπανέρχεται τό σῶμα μας μέ τόν θάνατο.

«Ενδυμασία» απλώς ηθικισμός ή αναγκαία προϋπόθεση; Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Ευαγγελικό ανάγνωσμα

Κυριακής ΣΤ' Λουκά. (Λουκά Η' 27-39)

 Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης 

Δεν υπάρχει χειρότερο και φρικτότερο θέαμα από το να βλέπεις έναν άνθρωπο να βασανίζεται και να σπαράσσει από τα δαιμόνια. Όσοι έχουν γνωρίσει τέτοιου είδους καταστάσεις δεν θέλουν ούτε να τις σκέπτονται.  Και δικαίως, αφού το πανέμορφο δημιούργημα, η εικόνα του Θεού, καταντά ένα σωματικό και ψυχικό ερείπιο στο άσπονδο μίσος τού διαβόλου.

Αυτό βλέπουμε και στην έκτη ευαγγελική περικοπή που μας περιγράφει με τον τέλειο ελληνικό του λόγο ο θεόπνευστος Ευαγγελιστής Λουκάς.

Ο Μυροβλήτης και Μεγαλομάρτυς Άγιος Δημήτριος. Δημήτριος Τσελεγγίδης - Δημήτριος Νατσιός

Ο Μυροβλήτης και Μεγαλομάρτυς Άγιος Δημήτριος

Δημήτριος Τσελεγγίδης - Δημήτριος Νατσιός
Εκπομπή «Γράμματα Σπουδάματα» 25 Οκτωβρίου



www.tv4e.gr

Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά. Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου.

Διάσωση του προσώπου«Ήλθον προς τον Ιησού και εύρον καθήμενον τον άνθρωπον αφ’ ού τα δαιμόνια εξεληλύθει, ιματισμένον και σωφρονούντα παρά τους πόδας του Ιησού».
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή χαρακτηρίζεται για τη διαχρονικότητά της, αφού τα βαθύτερα μηνύματα της έχουν να κάνουν με την συνεχή προσπάθεια των δυνάμεων του κακού να προσβάλλουν τον άνθρωπο και να τον υποδουλώνουν στα σκοτεινά τους έργα.

Ομιλία Δημήτριου Παναγόπουλου στην Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά

Ομιλία Δημήτριου Παναγόπουλου στην Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά

Αρχείο mp3 - Διάρκεια 00:28:28 - Μέγεθος 13,0 MB


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)


Για περισσότερες ομιλίες στην Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά πατήστε τον σύνδεσμο Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά

Για να ακούσετε περισσότερες ομιλίες με τον Δημήτριο Παναγόπουλο πατήστε Δημήτριος Παναγόπουλος

Ἐποχὴ δαιμονικὴ - βλασφημία. Κυριακὴ ΣΤ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,26-39). (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Ἐποχὴ δαιμονικὴ - βλασφημία

Κυριακὴ ΣΤ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,26-39)

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Ἕνας ἅγιος, ἀγαπητοί μου, ἀπὸ τοὺς πιὸ μεγάλους διδασκάλους τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος, τοῦ ὁποίου ἀναξίως φέρω τὸ ὄνομα, εἶπε ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε πνευματικὸς καθρέφτης.
Ὅπως στὸν καθρέφτη βλέπουμε τὴ μορφή μας καὶ εὐπρεπιζόμαστε, ἔτσι στὸ Εὐαγγέλιο βλέπουμε ὄχι τὸν ὁρατὸ ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὸν ἀόρατο ἑαυτό μας, τὶς κα κίες καὶ τὰ πάθη μας, γιὰ νὰ τὰ διορθώνου με. Κι ὅπως δὲν ὑπάρχει σπίτι, ἀκόμα καὶ τὸ πιὸ φτωχό, χωρὶς καθρέφτη, ἔτσι δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχῃ οἰκογένεια χωρὶς Εὐαγγέλιο.

Οι δυο κόσμοι: Του Θεού και του διαβόλου. Ποια η στάση μας. Κυριακή ΣΤ΄Λουκά. Ομιλία π.Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

Οι δυο κόσμοι: Του Θεού και του διαβόλου. Ποια η στάση μας

Κυριακή ΣΤ΄Λουκά

Ομιλία π.Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

«..Και παρεκάλουν τον Ιησούν ινα επιτρέψει αυτοίς εις εκείνους εισελθείν».
Δηλαδή, παρακαλούσαν τα δαιμόνια τον Χριστό να τους επιτρέψει να μπούνε στους χοίρους.
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αδελφοί μου, αναφέρεται στο πώς θεραπεύτηκε ο δαιμονισμένος και στο πού κατέληξε η λεγεώνα των δαιμόνων. Διακρίσεις και προτιμήσεις και προσωποληψίες στο Ευαγγέλιο δεν υπάρχουν. Μια και μόνο διάκρισις υπάρχει και θα υπάρχει πάντοτε. Και ρωτάτε ποια είναι αυτή; Η διάκρισις δυο κόσμων. Ο κόσμος του Θεού και ο κόσμος του διαβόλου.

Το Θαύμα της μυρόβλυσης του Αγίου Δημητρίου το 1987

Ήταν 26 Οκτωβρίου 1987. Ώρα περασμένες δέκα το βράδυ.

Η Θεσσαλονίκη γιόρταζε την μνήμη της αθλήσεως του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου καθώς και τα ελευθέρια της από την περίπου πεντακοσίων ετών (1430-1912) καταδυναστεία των Οθωμανών.
Ο ναός του Αγίου Δημητρίου με ανοιχτές τις πόρτες δεχόταν τους νυχτερινούς προσκυνητές, που γονάτιζαν μπροστά στην ασημένια λάρνακα με τα άγια λείψανα του Μυροβλύτου.

Κυριακή ΣΤ. Λουκά. Ομιλία του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά, περί της θεραπείας του δαιμονιζομένου των Γαδαρινών

  Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς

Ομιλία του Αγίου Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του Παλαμά, περί του: «Εξελθόντι τω Ιησού εις την γην υπήντησεν αυτώ ανήρ τις εκ της πόλεως ος είχεν δαιμόνια εκ χρόνων ικανών».

«Ο ων εκ του Θεού τα ρήματα του Θεού ακούει», λέγει ο Κύριος. Δηλαδή υπακούει στις εντολές του Θεού, και μετατρέπει τους λόγους σε έργα, ζει και πολιτεύεται κατά Χριστόν, εκτελεί το θέλημα του Ουρανίου Πατρός, και γίνεται «κληρονόμος μεν Θεού, συγκληρονόμος δε Χριστού». Όποιος όμως παρακούει τον Θεό, διαπράττει την αμαρτίαν, και επιδίδεται σ’ αυτήν αμετανοήτως.
Είναι δούλος της αμαρτίας και ουκ έστιν εκ του Θεού, αλλά εκ του πονηρού», αφού με την κακήν προαίρεση μεταπλάσσει την φύση την οποίαν έλαβεν από τον Θεόν, και την εξομοιώνει με τον πατέρα της απωλείας.

Ομιλία 49η: Στον μεγαλομάρτυρα και θαυματουργό και μυροβλύτη Άγ. Δημήτριο Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς

Στον μεγαλομάρτυρα και θαυματουργό και μυροβλύτη 

Άγ. Δημήτριο

Είναι εγκώμιο με λαμπρό ύφος και ουσιαστικό περιεχόμενο. Προσφέρει στην αρχή μία έκθεση σχετικά με την παιδεία και την αρετή τού Δημητρίου, για τη διδασκαλική του προσφορά προς τους νέους στον τόπο τής Καταφυγής και για το μαρτύριό του.
Δίνει όμως και αλληγορική ερμηνεία στα επεισόδια, κάθε φορά που προσφέρονται. Έτσι το μαρτυρικό σώμα είναι η κρήνη του Θεού η γεμάτη μύρα και ο κήπος των αρετών και των χαρίτων, ενώ τα στόματα των τυράννων είναι οι πύλες τού Αδη.
Είναι ολοφάνερο ότι το λείψανο του αγίου Δημητρίου βρισκόταν ακόμη στον ναό του, γιατί λέγεται εδώ, ότι το σώμα του «ανίησι μύρα», αναδίδει τώρα μύρα. Η ευωδία των μύρων ανέδειξε την Θεσσαλονίκη «πόλιν Θεού ή παράδεισον άλλον, ει μη τι και πλέον».

Κυριακή Στ΄ Λουκᾶ. Θεραπεία δαιμονιζομένου (–ων). (Μασώνοι-ἄθεοι-διαμονισμένοι). Ἀρχιμ. Μάρκου Μανώλη

Κυριακή Στ΄ Λουκᾶ. Θεραπεία δαιμονιζομένου (–ων)*

Ἀρχιμ. Μάρκου Μανώλη

Τὴν προσεχῆ Κυριακὴ θὰ ἀκούσωμεν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Εὐαγγέλιον δι᾽ ἕνα φοβερὸ θαῦμα, ποὺ ἔκαμε ὁ Χριστός μας, τὴν θεραπεία δύο δαιμονιζομένων.
26 «Καὶ κατέπλευσεν εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ἥτις ἐστὶν ἀντίπερα τῆς Γαλιλαίας». Αὐτὴ ἡ χώρα τῶν Γαδαρηνῶν λέγεται καὶ χώρα τῶν Γεργεσηνῶν, Γερασηνῶν, Γαγαρηνῶν καὶ εἶχε διὰ πρωτεύουσα τὴν πολιτεία Γάδαρα, ποὺ εὑρίσκετο εἰς τὸ νότιον ἄκρον τῆς λίμνης Γεννησαρὲτ καὶ ἦτο δυνατὸν κάστρο.  Σήμερον τὴν λέγουν Οὐμ Κέϊς ἢ Μονικὲς δηλαδὴ Τελωνεῖον, ἀλλὰ δὲν εἶναι πλέον πολιτεία, ἀλλὰ χαλάσματα καὶ θεμέλια ρημαγμένα.
27 «Ἐξελθόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς μνήμασιν. 

Χάρτης καί Βράχος. (Κυριακή Κ. επιστολών).(Απόστολος Κυριακῆς Στ΄ Λουκᾶ).(†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Χάρτης καί Βράχος 

  Κυριακή Κ. επιστολών - Απόστολος Κυριακῆς Στ΄ Λουκᾶ

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

 «Γνωρίζω δέ ὑμίν, ἀδελφοί, τό Εὐαγγέλιον τό εὐαγγελισθέν ὑπ’ ἐμοῦ, ὅτι οὐκ ἔστιν κατά ἄνθρωπον»
Εἶναι μία πολύ σοβαρά ὁμολογία καί δήλωσις τά λόγια αὐτά τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἀγαπητοί. Περιώδευεν ὁ πτερωτός Ἀπόστολος ὅλον τόν κόσμον καί ἐκάλει τούς ἀνθρώπους νά πλησιάσουν τόν Χριστόν, νά πιστεύσουν εἰς τήν νέαν θρησκείαν. Τούς ἐδίδασκε τό Εὐαγγέλιον, πού ἦτο καί ἡ βάσις τοῦ Χριστιανισμοῦ, καί ζητοῦσε τήν πιστήν ἐφαρμογήν του.
Δία νά ἔχουν, λοιπόν, ἀπόλυτον ἐμπιστοσύνην εἰς ὅσα τούς ἐδίδασκε, προβαίνει εἰς τήν σημερινήν, σοβαρᾶν δήλωσιν. «Θέλω, τούς λέγει, νά σᾶς γνωστοποιήσω ὅτι τό Εὐαγγέλιον τό ὁποῖον σᾶς ἐκήρυξα, δέν εἶναι ἐπινόημα ἀνθρώπου. Δέν τό παρέλαβα ἀπό ἄνθρωπον, ἀλλά κατ’ εὐθείαν δί’ ἀποκαλύψεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ».

Ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Δημήτριος καί ὁ Θάνατος. Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Δημήτριος καί ὁ Θάνατος.

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στὴν Μνήμη Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου
Πραγματοποιήθηκε στὶς  26-10-2000




Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)
Πηγή ἀρχείου  arnion.gr

Κυριακή Στ΄ Λουκᾶ. Θεοφυλάκτου Ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας

Κυριακή Στ΄ Λουκᾶ (Λουκ. η΄, 26-39)

 Θεοφυλάκτου Ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας

Περὶ τοῦ Λεγεώνος, κεφάλαιον Η΄

Η ζωή τού Αγίου Δημητρίου καί η δόξα τών αγίων. Π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

Η ζωή τού Αγίου Δημητρίου καί η δόξα τών αγίων

Ὁμιλία π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου στις 26 Οκτωβρίου 2008

Σήμερα αδελφοί μου η Εκκλησία μας τιμά, τη μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου και λίαν θαυματουργού, που ήτο γέννημα και θρέμμα της Θεσσαλονίκης, γόνος υψηλής καταγωγής, και αξιωματικός του στρατού της εποχής του Διοκλητιανού.
Τα ξέρετε αυτά νομίζω, ε, λίγα λόγια να σας πω για τη ζωή του.
Γενναίος βέβαια και ατρόμητος, οπωσδήποτε, στρατιωτικός των Ρωμαϊκών λεγεώνων εκείνης της εποχής, και το οποίο βέβαια ήτο όμως και παράδειγμα χριστιανικής πίστεως, και αυτό το παράδειγμα μπορούμε και μείς να το ακολουθήσομε, διότι μνήμη αγίου μίμησις αγίου.

Ἀρματωμένος τὴν Ἀρματωσιὰ τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἅγιος Δημήτριος ὁ Μυροβλύτης. Φώτης Κόντογλου

Φώτης Κόντογλου - Ἀρματωμένος τὴν Ἀρματωσιὰ τοῦ Θεοῦ.

Ὁ ἅγιος Δημήτριος ὁ Μυροβλύτης

(ἀπὸ τὸ Ἀσάλευτο Θεμέλιο, Ἀκρίτας 1996)

---

Φώτη Κόντογλου

Μεθαύριο εἶναι ἡ γιορτὴ τοῦ ἁγίου Δημητρίου, μεγάλη γιορτὴ γιὰ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, πλὴν ἰδιαίτερα γιὰ τὴ Θεσσαλονίκη, ποὺ εἶναι κ᾿ ἡ πατρίδα του. Ἐκεῖ θὰ γίνει φέτος μεγαλύτερη πανήγυρη, ἐπειδὴ γιορτάζουνε τὰ ἐγκαίνια τῆς φημισμένης ἐκκλησιᾶς του, ποὺ κάηκε στὰ 1917 καὶ τώρα εἶναι πάλι ξανακαινουργιευμένη ἀπὸ τὴν ὑπηρεσία τοῦ ὑπουργείου τῆς Παιδείας.

Ἡ πρώτη ἐκκλησιὰ ἤτανε ἕνα χτίριο ἀπὸ τὰ πιὸ ἀρχαῖα της χριστιανοσύνης, χτισμένη ἑκατὸ χρόνια ὕστερα ἀπὸ τὰ 303 μ.X., ποὺ μαρτύρησε ὁ ἅγιος Δημήτριος. Ἀλλὰ κάηκε ὕστερα ἀπὸ 300 χρόνια καὶ ξαναχτίσθηκε τὸν καιρὸ ποὺ βασίλευε ὁ Λέοντας ὁ Σοφός. Αὐτὰ τὰ ἱστορικὰ καὶ κάθε ἄλλη πληροφορία γιὰ τὸ χτίριο, γιὰ τὰ ψηφιδωτὰ ποὺ στολίζουνε τοὺς τοίχους, γιὰ τὶς τοιχογραφίες, μπορεῖ κανένας νὰ τὰ μελετήσει καταλεπτῶς σ᾿ ἕνα χρήσιμο βιβλίο ποὺ ἔγραψε τελευταῖα στὴν ἁπλὴ γλώσσα ὁ ξεχωριστὸς βυζαντινολόγος Ἀνδρέας Ξυγγόπουλος, καθηγητὴς στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Θεσσαλονίκης.

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς. Κυριακή ΣΤ΄ Λουκᾶ

Κυριακή ΣΤ΄ Λουκᾶ

 Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς καί ἡ ἀπόδοσή του στήν νεοελληνική.

Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο Κεφ. Η, χωρία 26 ἕως 39

26 Καὶ κατέπλευσεν εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ἥτις ἐστὶν ἀντίπερα τῆς Γαλιλαίας. 27 ἐξελθόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο, καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ’ ἐν τοῖς μνήμασιν.
28 ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. 29 παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. 30 ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων·
Τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· Λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· 31 καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν.

Ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς. Ἐπιστολή πρός Τιμόθεον Β' Β´ 1 - 10

Ἐπιστολή πρός Τιμόθεον Β' Β´ 1 - 10
καί ἡ ἀπόδοση στήν νεοελληνική

1 Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 2 καὶ ἃ ἤκουσας παρ’ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι. 3 σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ.
4 οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ. 5 ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ. 6 τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν. 7 νόει ὃ λέγω· δῴη γάρ σοι ὁ Κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι.

Ὁ πόλεμος τοῦ διαβόλου. Ὁμιλία Ἀρχ. Ἀρσενίου Κατερέλου στήν Κυριακή ΣΤ΄ Λουκᾶ

Ὁ πόλεμος τοῦ διαβόλου
 
Ὁμιλία Ἀρχιμανδρίτου Ἀρσενίου Κατερέλου  καθηγουμένου τῆς Ι. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος στήν Κυριακήν ΣΤ΄ Λουκᾶ.

Πῶς μετασχηματίζονται οἱ δαίμονες. Σατανικοί λογισμοί. Τί ἐλεγε ὁ π. Παΐσιος στούς δαίμονες.



Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

Τί εἶναι δαιμονοπληξία καί χαρακτηριστικά αὐτῆς (δ. 26'). Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου (†) στὴν Κυριακὴ ΣΤ΄ Λουκᾶ

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στὴν Κυριακὴ ΣΤ΄ Λουκᾶ. (Λουκᾶ 8, 26-39)
«Τί εἶναι δαιμονοπληξία καί χαρακτηριστικά αὐτῆς» (δ. 26')
Πραγματοποιήθηκε στὶς 25 Ὀκτωβρίου 1981


Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)


Τὸ ὴχητικό άρχείο είναι από το arnion.gr

Για περισσότερες ομιλίες στην Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά πατήστε τον σύνδεσμο Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά

Λεγεὼν. Κυριακὴ ΣΤ΄ τοῦ Λουκᾶ. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Λεγεὼν

Κυριακὴ ΣΤ΄ τοῦ Λουκᾶ (Λουκ. 8,26-39)

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου, ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ἐγκατέλειψε τὴν ἀφάνεια καὶ βγῆκε σὲ δημοσία δρᾶσι, δὲν ἔμεινε σ᾿ ἕνα μέρος. Πήγαινε ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, ἀπὸ πόλι σὲ πόλι, ἀπὸ ἐπαρχία σὲ ἐπαρχία. Ἐπισκεπτόμενος λοιπὸν κάθε μέρος τῆς Παλαιστίνης ἔφτασε κάποτε, ὅπως λέει τὸ Εὐαγγέλιο, καὶ στὴ χώρα τῶν Γαδαρηνῶν.
Ἡ περιοχὴ τῶν Γαδαρηνῶν ἦταν ἀνατολικὰ ἀπὸ τὴν περίφημη λίμνη τῆς Τιβεριάδος, στὴν ὄχθη της. Κατοικεῖτο δὲ ἀπὸ ἀγροίκους Ἰουδαίους, ποὺ δὲν εἶχαν ἱερὸ καὶ ὅσιο, ἀλλὰ ὁ νοῦς τους ἦταν διαρκῶς στὴν ὕλη, κατὰ τὸ σύνθημα τῶν ὑλιστῶν «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13 = Α΄ Κορ. 15,32). Ὕλη καὶ χρῆμα. Ἦταν πολὺ φιλάργυροι.
Ἡ φιλοχρηματία τους ἔφτανε μέχρι τοῦ σημείου ὥστε, ἐνῷ ὁ μωσαϊκὸς νόμος ἀπαγορεύει τὸ χοιρινὸ κρέας, αὐτοὶ νὰ τὸν καταπατοῦν.

Το πνευματικό ύψος της αποστολής του Ιερέα. Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

  Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός 

 Ύστερα, δεν είμαστε κήρυκες και διδάσκαλοι κάποιας ανθρώπινης θεωρίας, κάποιου φιλοσοφικού ή κοινωνικού συστήματος, αλλά διδάσκουμε «το σοφό σχέδιο του Θεού, που εμεινε μυστικό και κρυμμένο από τους ανθρώπους» (Α’ Κορ. β’ 7).
 Αποκαλύπτουμε στους ανθρώπους το Θεό και το μυστήριο της σωτηρίας. Ευαγγελιζόμαστε τη δωρεά της Θείας Χάρης, την κατάργηση του θανάτου, την ανάσταση της θνητής μας φύσης, την κατάργηση της εξουσίας του διαβόλου και την αιώνια βασιλεία του Θεού που είναι το τέρμα κάθε πόθου, κάθε σκέψης και νοσταλγίας. Όλα αυτά αποτελούν το κύριο καθήκον του ιερέα. Το «ποίμαινε τα πρόβατά μου» και το «βόσκε τα αρνία μου», που λέχθηκε από το Χριστό στον Πέτρο (Ιω. κα’ 15-17), επαναλαμβάνεται στον κάθε ιερέα.

Σε ποια πράγματα παραδινόμαστε οι Χριστιανοί; Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

Πού παραδινόμαστε;

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Την ζωή μας την έχουμε κάνει παιδικό παιχνίδι· όχι όμως αθώο, αλλά αμαρτωλό. Γιατί, ενώ γνωρίζουμε τον σκοπό της ζωής μας, τον παραμελούμε και ασχολούμαστε με μάταια και άσκοπα ζητήματα.

* Παραδινόμαστε στην απόλαυση των ενδυμάτων, αντί να σκεπάζουμε άνετα και ευπρεπώς το σώμα μας και έτσι να το προστατεύουμε από επιβλαβείς επιδράσεις.
* Παραδινόμαστε στην απόλαυση του χρυσού και του αργύρου, θαυμάζοντάς τα στα θησαυροφυλάκια. Αντί να το χρησιμοποιούμε μόνον για τις πραγματικές μας ανάγκες και να δίνουμε τα τυχόν περισσεύματα σε όσους έχουν ανάγκη.
* Παραδινόμαστε στην απόλαυση των κατοικιών μας. Αντί να έχουμε απλώς ασφαλή, άνετη και ευπρεπή στέγη για την προστασία μας από τα στοιχεία της φύσης.

Απολύτως ανεύθυνη και ψευδής η είδηση περί επιθέσεως ισλαμιστών στήν Μονή του Σινά

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Απολύτως ανεύθυνη και ψευδής η είδηση περί επιθέσεως ισλαμιστών στήν Μονή του Σινά
Η Ιερά Μονή αγίας Αικατερίνης του Όρους Σινά δηλώνει κατηγορρηματικά ότι ουδέποτε πραγματοποιήθηκε επίθεση ισλαμιστών στο μοναστήρι και πολύ περισσότερο απαγωγή Μοναχών.
Η Αιγυπτιακή Κυβέρνηση λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της Μονής και μέχρι σήμερα ουδέποτε υπήρξε σοβαρός κίνδυνος για τους Μοναχούς. Δυστυχώς, τέτοιου είδους παραπλανητικά δημοσιεύματα κάθε άλλο παρά ενισχύουν και βοηθούν την Ιερά Μονή.

Εν Θ.Ο.Σινά 22/10/2014
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ

Σύντομη ἑρμηνεία στὴν Καινὴ Διαθήκη μὲ σκοπὸ τὴν ἔκδοση ἑνὸς ὁλοκληρωμένου τόμου. Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

 Τὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιον
Γέννηση καὶ παιδικὴ ἡλικία τοῦ Ἰησοῦ (κεφ. 1-2)

Τό γενεαλογικό δένδρο τοῦ Ἰησοῦ (1,1-17)

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας 

Ἐπειδή ἡ Παλαιά Διαθήκη λέγει ὅτι ὁ Μεσσίας θά κατάγεται ἀπό τόν Ἀβραάμ καί τόν Δαβίδ (βλ. Γεν. 12,3. 22,18. Β΄ Βασ. 7,12. Ψαλμ. 89,3. 132,11), γι᾿ αὐτό καί στήν περικοπή μας ἐδῶ ὁ Ματθαῖος, θέλοντας νά ἀποδείξει στούς Ἰουδαίους ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ πραγματικός Μεσσίας, ἀποδεικνύει, βάσει ἐγκύρων καταλόγων, τήν ἀπό τοῦ Ἀβραάμ καί τοῦ Δαβίδ καταγωγή του. 
Ἡ ἐδῶ γενεαλογία τοῦ Ἰησοῦ μᾶς ἀποκαλύπτει τήν ἱστορία τῆς ἐκλογῆς τῶν ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ καί γενικώτερα τήν προετοιμασία τῆς ἀνθρωπότητος γιά τόν ἐρχομό Του. – Γιά νά εἶναι εὐκολομνημόνευτος ὁ γενεαλογικός κατάλογος, τόν ὁποῖο μᾶς προσφέρει ὁ Ματθαῖος, τόν χωρίζει σέ τρεῖς σειρές μέ δεκατέσσερα ὀνόματα ἡ κάθε σειρά. 

Κυριακὴ Γ΄ Λουκᾶ. Εἴδη νεκρώσεως. † Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος ΚαντιώτηςΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ.Έιδη νεκρώσεως.

 

Η παρακοή καί ο θάνατος. Ο φόβος τού θανάτου καί η λύτρωσις. Κυριακή Γ΄ Λουκά. π.Στέφανος Αναγνωστόπουλος

Η παρακοή καί ο θάνατος. Ο φόβος τού θανάτου καί η λύτρωσις

7.10.2007 Κυρ. Γ΄Λουκά

π.Στέφανος Αναγνωστόπουλος

Το σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα αναφέρεται στην Ανάσταση ενός νεκρού.
Νεαρού στην ηλικία, γιος μιας χήρας μάνας, απ’ την πόλη της Ναίν.
Μπροστά στο θάνατο βρεθήκαμε κάποτε όλοι μας, είτε με το θάνατο των γονέων μας, είτε των αδελφών μας, είτε των παιδιών μας, - μερικές φορές και σε νεαρά ηλικία – είτε συγγενών, είτε φίλων, είτε και αγνώστων σε μας.
Άλλωστε πολλούς θανάτους βλέπομε από τις ειδήσεις των τηλεοράσεων.
Κάποτε όμως θα έλθει και ο δικός μας θάνατος, αφού ο Κύριος εγγύς.
Α, το ερώτημα είναι πώς θάρθει.

Κυριακή Γ΄Λουκᾶ. Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Κυριακή Γ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ζ΄11-16)

Εἰς τὸ τῆς τρίτης Κυριακῆς τοῦ Λουκᾶ Εὐαγγέλιον ὑπόθεσιν

ἔχον τὸν ὑπὸ τοῦ Κυρίου ἐγερθέντα τῆς χήρας παῖδα. Ὁμιλία μβ΄.

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς 

Ὁ μεγαλύτερος θησαυρός. Κυριακή Δ΄ Λουκᾶ. (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Κουράγιο! «Μὴ κλαῖε»!

Κυριακή Γ΄Λουκᾶ (Λουκ. ζ΄11-16)

 (†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Μὲ πόνον ποὺ σπαράσσει τὴν καρδιά· μὲ ἐρειπωμένες ὅλες τὶς ἐλπίδες της· μὲ γονατισμένην τὴν ψυχὴν ἀπὸ τὸ ἀπροσδόκητο κτύπημα, ἡ χήρα μητέρα τῆς Ναΐν ὁδηγεῖ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τὸ μόνο της παιδὶ εἰς τὸν τάφον.
Κόσμος πολὺς συνοδεύει τὴν πένθιμον αὐτὴν συνοδείαν. Αἴφνης ἐμφανίζεται μία ὁμὰς ἀγνώστων, ποὺ εἰσέρχονται εἰς τὴν πόλιν. Εἶναι ὁ Κύριος μὲ τοὺς μαθητάς Του.
Μὲ κίνησιν ἡγεμονικὴν σταματᾷ τὴν συνοδείαν.  Τὰ δάκρυα καὶ οἱ στεναγμοὶ τῆς μητέρας συγκινοῦν τὴν παναγίαν ψυχήν Του.  Γυρίζει πρὸς τὸ μέρος της καὶ μὲ συμπάθειαν, γεμάτην ἀπὸ θείαν μεγαλοπρέπειαν, τῆς ἀπευθύνει δύο λέξεις· «Μὴ κλαῖτε»!  Στρέφεται ἔπειτα πρὸς τὸν νεκρόν. 
Μία προσταγὴ ἀκούεται, ποὺ ἀνατρέπει νόμους καὶ δημιουργεῖ θαῦμα: «Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι».

Ελπίδα Αναστάσεως ή απαρχή αιωνίου κολάσεως; Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Ευαγγελικό ανάγνωσμα

Κυριακής Γ' Λουκά. (Λουκ. Ζ' 11-16)

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης 

Δεν θα υπάρξει ποτέ άνθρωπος που να μην αντιμετωπίσει το γεγονός του θανάτου μέσα στον κύκλο των φίλων και συγγενών του, έως ότου θα έλθει η ώρα και η στιγμή κατά την οποία θα βρεθεί και ο ίδιος πρόσωπο προς πρόσωπο με τον ανεπιθύμητο αυτό επισκέπτη.

Αλλά και μόνο οι σκέψεις αυτές παγώνουν την καρδιά μας και ένα κύμα λύπης και αθυμίας καλύπτει την όλη ύπαρξή μας. Και δικαιολογημένα. Δικαιολογημένα, αφού ο θάνατος είναι κάτι το αφύσικο.

Ἡ ἀνάστασις τοῦ υἱοῦ τῆς χήρας Ναΐν πὼς πρέπει ὁ χριστιανὸς νὰ ἀντιμετωπίζη τὸν θάνατον. Γ´ Κυριακὴ Λουκᾶ. Ἀρχιμανδρίτου Μάρκου Μανώλη

Ἡ ἀνάστασις τοῦ υἱοῦ τῆς χήρας Ναΐν πὼς πρέπει ὁ χριστιανὸς νὰ ἀντιμετωπίζη τὸν θάνατον

Δύο φορές, εὐσεβεῖς χριστιανοί, εἶχε ἐπισκεφθῆ ὁ θάνατος τὴν γυναίκα αὐτὴ τῆς Ναΐν. Ἀλλὰ καὶ ποιὰ οἰκογένεια καὶ ποιὸν ἄνθρωπο δὲν ἐπισκέπτεται ὁ θάνατος. Εἶναι τοῦτο τὸ βεβαιότερο γεγονὸς τῆς ζωῆς ὅλων· κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ τὸν ἀποφύγη καὶ ὅλοι ἀνεξαιρέτως θὰ τὸν ὑποστοῦμε ὅσο καὶ ἂν μᾶς εἶναι ἀνεπιθύμητος.
Δι᾽ αὐτὸ ὅμως ἀκριβῶς καὶ πρέπει νὰ εἴμεθα ὅλοι σὲ θέση νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὸν θάνατο, ὅταν ἔλθη εἴτε σὲ ἐμᾶς εἴτε σὲ ἀδελφικὰ πρόσωπα, κατὰ τὸν καλλίτερο δυνατὸ τρόπο.
Ἐπειδὴ λοιπὸν ὅλους μᾶς ἀφορᾶ τὸ ζήτημα, ἂς ποῦμε σήμερα, πῶς πρέπει ὁ χριστιανὸς ν᾽ ἀντιμετωπίζη τὸν θάνατο.

Ομιλία π. Αθανασίου Μυτιληναίου στην Κυριακή Γ΄ Λουκά

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στὴν Κυριακή Γ΄ Λουκά (Λουκ. 7, 11-16) Πραγματοποιήθηκε στὶς 09-10-88

Τά Δάκρυα (δ. 28')


Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)



Τὀ ἠχητικό ἀρχείο ἀπό arnion.gr 

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς. Κυριακή Γ΄ Λουκᾶ

Κυριακή Γ΄ Λουκᾶ

 Τό Εὐαγγέλιο τῆς  Κυριακῆς.

 καί ἡ ἀπόδοσή του  στήν νεοελληνική.

Κατά  Λουκᾶν Εὐαγγέλιο Κεφ. 7, χωρία 11 ἕως 16

Ζ΄. 11 Τῷ καιρῶ ἐκείνω, ὁ Ἰησοῦς ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν· καὶ συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἱκανοὶ καὶ ὄχλος πολύς. 12 ὡς δὲ ἤγγισε τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς υἱὸς μονογενὴς τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἦν χήρα, καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ.
13 καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύριος ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτῇ καὶ εἶπεν αὐτῇ· μὴ κλαῖε· 14 καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ, οἱ δὲ βαστάζοντες ἔστησαν, καὶ εἶπε· νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι. 15 καὶ ἀνεκάθισεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρξατο λαλεῖν, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ.
16 ἔλαβε δὲ φόβος πάντας καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ. 17 καὶ ἐξῆλθεν ὁ λόγος οὗτος ἐν ὅλῃ τῇ ᾿Ιουδαίᾳ περὶ αὐτοῦ καὶ ἐν πάσῃ τῇ περιχώρῳ.