Οι Έλληνες απομακρύνονται από την Εκκλησία. Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

   Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία δημοσκόπησης για τη σχέση των Ελλήνων με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η εφημερίδα «Το Βήμα» σε δύο συνεχείς Κυριακές ( 12 και 19 Απριλίου 2015) δημοσίευσε δημοσκόπηση της εταιρείας «Κάπα Research Α.Ε.». Σύμφωνα με αυτή  το 81,4% των ερωτηθέντων δηλώνουν ότι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι –έναντι παλαιότερα του 95%  -  και το 14,7% άθεοι, έναντι παλαιότερα του 2%. Όμως ενώ δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι μέσα σε δεκαπέντε χρόνια υπερτριπλασιάστηκαν όσοι δηλώνουν ότι δεν θρησκεύονται:

Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ περί θρησκευτικοῦ ὅρκου, ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, χορήγηση ἰθαγένειας, μαρτυρίου

Ἡ διαβεβαίωση στήν τιμή καί τήν συνείδηση του, τοῦ κυρίου Πρωθυπουργοῦ κατά τήν ἀνάληψη τῶν καθηκόντων του καί ἡ μή ὁρκοδοσία του ἐνώπιον τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου εἶναι μία ἀπόλυτα συνεπής στάση στήν δεδηλωμένη ἀθεΐα του, πού δημοσίᾳ καί πρό τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας εἶχε γνωστοποιηθεῖ.
Ἄλλωστε καί ἡ διά συμφώνου συμβίωσης σύναψη δικαιοπρακτικῆς οἰκογενείας καί ἡ πολιτική ὀνοματοδοσία τῶν δύο τέκνων του, ὅπως ἡ γνωστή δημοσιογράφος κ. Λουλέ μέ κείμενα της παρουσίασε, μέ σύνθετα ὀνόματα ἐκ τῶν ὁποίων τό δεύτερο προέρχεται ἀπό τό εἰδωλολατρικό πάνθεον τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς θρησκείας (Φοῖβος-Ὀρφέας) ἀποτελοῦν πανηγυρικές διακηρύξεις τῆς σχάσεως τοῦ κυρίου Πρωθυπουργοῦ, ἀπό τήν πίστη τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, παρότι ἡ οἰκογένειά του χαρακτηρίζεται ἀπό πιστότητα καί εὐσέβεια.

Εκκλησία: το ευλογημένο καταφύγιο. Δημήτρης Νατσιός

Δημήτρης Νατσιός Δάσκαλος Κιλκίς -Θεολόγος

«Χριστός Ανέστη αληθώς

και δίδαξε τσ’ ανθρώπους

πως ζουν εφήμερες χαρές

σε δανεισμένους τόπους»

κρητική μαντινάδα

Το 1992 επανεκδόθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο από τις εκδόσεις «Τροχαλία», με τίτλο «Η Ελλάδα σήμερα».  (Μάλλον έκλεισε και ο εν λόγω εκδοτικός οίκος. Και πώς αλλιώς; Κρίση και... λίγοι διαβάζουν σήμερα και κυρίως οι παλαιότεροι στην ηλικία, που δεν μπορούν να «χωνέψουν» την διαδικτυακή καταιγίδα. Οι βιβλιόφιλοι είναι είδος υπό εξαφάνισιν...). 

«Ἐμίσησα Ἐκκλησίαν πονηρευομένων...»

«Ἐμίσησα Ἐκκλησίαν πονηρευομένων...» 

Χριστοΰφαντος 

Ὁ πιστός ἄνθρωπος, ὁ Ὀρθόδοξος πιστός Χριστιανός, σέ στιγμές πνευματικῆς περισυλλογῆς καί ἰδίως κατά τίς ὧρες τῆς προσευχῆς, πού ἡ ψυχή ἀνοίγεται στήν ἐπικοινωνία μέ τόν Τριαδικό Θεό, ἐκτός τῶν ἄλλων, ποιεῖ καρδιακή ἀναφορά καί γιά τήν ὅλη του συμπεριφορά. Ἀπό θετικῆς ἀπόψεως βλέπει τήν προσπάθεια τήν ὁποία ἔχει εἰς τό νά βαδίζῃ τήν ὁδόν τῆς Εὐαγγελικῆς ἀρετῆς, ἀπό τό «κατ᾽ εἰκόνα» δηλαδή εἰς τό «καθ᾽ ὁμοίωσιν» μέ ὅλες τίς παραμέτρους τοῦ θέματος, καί ἀπό ἀρνητικῆς ἀπόψεως παρακολουθεῖ τόν ἀκατάπαυστο ἀγῶνα πού διεξάγει εἰς τό νά μή συναναμιγνύεται μέ τούς ἀσεβεῖς. Μέ ἐκείνους τούς ἀνθρώπους δηλαδή πού ἀρνοῦνται τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἀποστρέφονται τήν ὁδόν τῆς δικαιοσύνης πού ὁδηγεῖ εἰς τήν ἁγιότητα.

Σταθεροὶ εἰς τὴν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας. Πρωτοπρ. Διονυσίου Τάτση

  Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΟΙ κοσμικοὶ ἄνθρωποι εὔκολα ἐπαινοῦν τοὺς κληρικούς, ποὺ βάζουν νερὸ στὸ κρασί τους, ἔχουν τὶς ἴδιες μὲ ἐκείνους ἐπιλογὲς καὶ ἀδυναμίες καὶ δὲν κάνουν πνευματικὸ ἀγώνα. Αὐτούς, ποὺ κουβεντιάζουν γιὰ διάφορα θέματα, ἄσχετα μὲ τὴν πίστη καὶ τὴν Ἐκκλησία, ποὺ ἔχουν συνήθεια νὰ καπνίζουν, νὰ πίνουν, νὰ σαχλαμαρίζουν, νὰ λένε ἀνέκδοτα, νὰ ξεφαντώνουν σὰν τοὺς λαϊκούς, νὰ σέρνουν πρῶτοι τὸ χορὸ στὰ πανηγύρια καὶ ποτὲ νὰ μὴ διαφωνοῦν μὲ τοὺς ἁμαρτωλούς, ἀλλὰ ἀντίθετα νὰ τοὺς ἀκολουθοῦν, «γιατὶ καὶ αὐτοὶ ἄνθρωποι εἶναι» καὶ ἄρα ἐπιτρέπεται νὰ ζοῦν κατὰ τρόπο κοσμικό.

Διδαχαὶ περὶ Ἐκκλησίας. Πατερικές διδαχές

Ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος ἀναφερόμενος στήν ἔννοια Ἐκκλησία, ἔλεγε: «Ἡ λέξις Ἐκκλησία σημαίνει ἑνότητα . Ἐκ+καλῶ, μαζεύω, συναθροίζω. Τό ὄνομα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὄνομα ἑνότητος. Ἐκκλησία σημαίνει σύναξις»1.

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης μᾶς λέγει γιά τήν Ἐκκλησία: «Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ Χριστός καί σῶμα ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, οἱ χριστιανοί. Ἡ Ἐκκλησία καί ὁ Χριστός εἶναι ἕνα. Τό σῶμα δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει χωρίς τήν κεφαλή του. Τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τρέφεται, ἁγιάζεται, ζεῖ μέ τόν Χριστό.

Περιφρονῶ τὸν ἀνθρώπινον νόμον. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη

Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ὁ ριζοσπαστικός αὐτός λόγος, ἀνήκει στόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, ἀλλά δέν εἶναι ὁλοκληρωμένος. Ἡ πλήρης διατύπωση εἶναι ἡ ἑξῆς: «Περιφρονῶ τόν ἀνθρώπινον νόμον, διά τόν νόμον τοῦ Πνεύματος». Καί ποιά ἡ ἑρμηνεία του; Δέν εἶναι δύσκολη. Ὁ μέγας Γρηγόριος  «ἡ σάλπιγγα τῆς Θεολογίας», κατά τόν ἐκκλησιαστικό ὑμνογράφο – ἐννοεῖ πώς, κάθε χριστιανός, προκειμένου νά κάμει ἐκλογή ἀνάμεσα στόν κρατικό καί ἀντίθεο νόμο, καί τό νόμο τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, δέ διστάζει νά προτιμήσει τήν ἐκλογή τοῦ θείου Νόμου, περιφρονώντας τόν ἀνθρώπινο καί ἀντίθεο πολιτειακό – κρατικό νόμο.
Ὅταν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἄρχισαν τό κήρυγμά τους πρός τά πλήθη τοῦ λαοῦ μετά τήν Πεντηκοστή, οἱ ἱερεῖς καί ὁ στρατηγός τοῦ Ναοῦ, συνέλαβαν πρώτους, τόν Πέτρο καί τόν Ἰωάννη καί τούς ἔσυραν στό Συνέδριο (τό δικαστήριο). Ἡ ἀπόφαση ἦταν: «Τό καθόλου μή φθέγγεσθαι μηδέ διδάσκειν ἐπί τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ».