Οἱ ἁμαρτίες μας εἶναι ὁ αὐτολιθοβολισμός μας. Χριστοΰφαντος

 Χριστοΰφαντος

Ὁ Κύριος, μέ τά λόγια «Ἱερουσαλήμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτείνουσα τούς προφήτας καί λιθοβολοῦσα τούς ἀπεσταλμένους...» (Ματθ. κγ´, 37-38) πού ἐξέφρασε μέ τόσον πόνον, πού ὅμως ἀποτελοῦσαν καί μία προειδοποίησιν δι᾽  ὅσα νομοτελειακῶς θά ἀκολουθοῦσαν ( Καταστροφή Ἱερουσαλήμ 70 μ.Χ.), λόγῳ τῆς σκληροκαρδίας καί τῆς ἀμετανοησίας τῶν Ἰουδαίων, ἀπευθυνόταν διά τῆς ''πόλεως Ἱερουσαλήμ'' εἰς ὅλον τό πλήρωμα τοῦ λαοῦ, τόσον εἰς τούς ἄρχοντας, ὅσον καί εἰς τόν ἁπλό λαόν.

«Στῶμεν καλῶς...». Χριστοΰφαντος

Χριστοΰφαντος

Ρίγη συγκινήσεως καί δέος καταλαμβάνει τούς πιστούς εἰς τήν ἀναφώνησιν τοῦ λειτουργοῦ: «Στῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φόβου...». Ὁ οὐρανός ἔχει ἤδη «κατέβη» εἰς τόν ναόν καί ἐντός ὀλίγου, ἐνώπιον τοῦ λατρευτικοῦ σώματος, ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, θύτης καί θῦμα , θά προσφερθῇ πρός κοινωνίαν τῶν πιστῶν.
Ὅλοι  οἱ πιστοί καλούμεθα νά ἐπιδεικνύωμε προσοχήν καί νά καλλιεργοῦμε τήν συνείδησιν τῆς θεϊκῆς παρουσίας ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Θυσιαστηρίου. Ἡ Θεία Λειτουργία καί ἡ κοινωνία τοῦ Θεοῦ διά τόν πιστόν συνεχίζονται καί ἀφοῦ τελειώσῃ ἡ εὐλογημένη μας λατρεία.

Ὁδηγοί μας οἱ Πατέρες σὲ θέματα οἰκουμενισμοῦ. Χριστοΰφαντος

 Χριστοΰφαντος

Ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νά σταθῇ εἰς τό ὕψος Της, ὡς Νύμφη τοῦ Ἐσταυρωμένου, μακρόθεν κακοδοξιῶν καί αἱρέσεων καί νά μή καταντᾶ θεραπαινίς τοῦ κράτους.
Εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστό, ὅτι ὅλοι οἱ πονηρευόμενοι «Ὀρθόδοξοι» οἰκουμενισταί, οἱ συμβιβασμένοι καί «σεσημασμένοι» κακοποιοί «Ὀρθόδοξοι», συμβιβάζονται καί συναγελάζονται μέ τούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ καί δι᾽ αὐτό τελικῶς σιωποῦν καί οὐδέποτε ἀντιδροῦν εἰς  προσβολάς κατά τῆς Πίστεως... Καί ἄς ἀφήσουν κατά μέρος τήν δικαιολογίαν, ὅτι δῆθεν ἐνεργοῦν μέ «ποιμαντικήν σύνεσιν» διά νά ἐπιφέρουν δῆθεν κάποιον καλόν.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ – Ἡ ἀχαριστία τῶν ἀνθρώπων – Οἱ πνευματικοὶ νόμοι. Χριστοΰφαντος

 Χριστοΰφαντος

Παρά τίς τόσες ἐπαναλαμβανόμενες εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ πρός τούς Ἰσραηλίτας καί τήν ἀκαταμάχητον προστασίαν Του κάτω ἀπό τήν Παντοκρατορικήν Του σκέπην, ὁ ἀχάριστος αὐτός λαός τοῦ Ἰσραήλ, πού μέ τήν ὅλην του στάσιν προσωποποιεῖ τήν ἀγνωμοσύνην, δέν ἀνταποκρίθηκε οὔτε εἰς τό ἐλάχιστον εἰς ἐκείνην τήν Θεϊκήν ἀγάπην.
Θαυμάζει κανείς τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ ἀφ᾽ ἑνός, καί ἀφ᾽ ἑτέρου μένει ἔκπληκτος διά τήν περιφρόνησιν αὐτῆς τῆς Θείας προστασίας ἡ ὁποία κατήντησε τελικῶς παραφροσύνη. Δι᾽ αὐτό καί ἐπειδή οἱ ἴδιοι οἱ ἀγνώμονες Ἰουδαῖοι δέν Τόν θέλησαν, ὁ Χριστός ἀπέσυρε τήν εὔνοιάν Του καί τούς ἐγκατέλειψε εἰς τάς ἀγρίας διαθέσεις τῶν ἐχθρῶν των Ρωμαίων (70 μ.Χ.).
Κάτι παρόμοιον συμβαίνει καί σήμερον μέ τό ἰδικόν μας ἔθνος, ἀφοῦ κι ἐμεῖς δεχώμεθα, ὅπως καί ὁ παλαιός Ἰσραήλ, τήν Χάριν καί τήν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ, ὄχι ἁπλῶς δαψιλῶς, ἀλλά κατά κυριολεξίαν σκανδαλωδῶς.

Παπισμός, Οἰκουμενισμὸς – Ἐχθροί της Ὀρθοδοξίας. Χριστοΰφαντος

 Χριστοΰφαντος

Ἄς μή λησμονοῦμε, ὅτι ὁ προδότης τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως αἱρεσιάρχης Πάπας, ἐπέλεξε τήν ἐγκόσμιον βασιλείαν καί ὄχι τήν Οὐράνιον διά νά γίνῃ Κοσμοκράτωρ - Δαιμονοκράτωρ.
Οἱ Παπικοί, περισσότερον ἀπό χίλια ἔτη ἀρνοῦνται τήν μετάνοιαν καί τήν ἐπιστροφήν των εἰς τήν Μητέραν Ἐκκλησίαν.
Ὅταν λέγωμε, ὅτι δέν ὑφίσταται θέμα «ἑνώσεως» ὅπως τήν μεθοδεύουν οἱ Οἰκουμενισταί, κάποιοι μᾶς ἀποκαλοῦν «σκοταδιστές», φανατικούς, ἐχθρούς τῆς ἀγάπης καί τῆς ἑνότητος τῆς Χριστιανοσύνης. Ὅλα αὐτά θά ἴσχυαν ἐάν δέν ἐπιθυμούσαμε τήν ἐν μετανοίᾳ ἐπιστροφήν τῶν αἱρετικῶν εἰς τήν Μίαν Ἁγίαν Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν. 

Ὁ «ὀφθαλμὸς» τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων. Χριστοΰφαντος

Χριστοΰφαντος

Διαφορετικά βλέπουν τά μάτια τῶν ἀνθρώπων καί διαφορετικά ὁ Θεός. Λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος: «Εἶδα ἄνθρωπον πού φανερά ἁμάρτησε, ἀλλά μυστικά μετενόησε. Καί αὐτόν πού ἐγώ τόν κατέκρινα ὡς ἀνήθικον, ὁ Θεός τόν θεωροῦσε ἁγνόν, διότι μέ τήν μετάνοιάν του Τόν εἶχε ἐξευμενήσει πλήρως».
Εἰς τήν παροῦσαν ζωήν, ὁ ἕνας, μικρός ἤ μεγάλος, θά κρίνεται πάντοτε ἀπό τούς ἄλλους. Εἰς τήν μέλλουσαν ὅμως ζωήν, οἱ πολλοί, δηλαδή οἱ πάντες, θά κριθοῦμε ἀπό τόν Ἕναν! Τόν Θεόν.

Ἐπισκοπικὸν Λειτούργημα, Κλῆρος, Λαός. Ἡ ἐφαρμογὴ τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Χριστοΰφαντος

Ἐπισκοπικὸν Λειτούργημα, Κλῆρος, Λαός. Ἡ ἐφαρμογὴ τῶν Ἱερῶν Κανόνων

Χριστοΰφαντος

Ἡ στρατευομένη Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἔχει κληθῆ ὑπό τοῦ Θείου Αὐτῆς Δομήτορος νά συμβάλλῃ εἰς τήν διαφύλαξιν, διασφάλισιν καί διακήρυξιν τῆς ἀνοθεύτου Ὀρθοδόξου Πίστεως καί Παραδόσεως πρός ἁγιασμόν καί σωτηρίαν τῶν μελῶν Της.
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία διακυβερνᾶται ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα καί ἡ ἑκάστοτε Ἱεραρχία ἔχει κληθῆ νά ἐφαρμόζῃ τούς Ἱερούς Κανόνας. Ὁ,τιδήποτε ἀντίθετον μέ τήν παράδοσιν τῆς Ὀρθοδοξίας δέν εἶναι πρᾶξις μαρτυρίας, ἀλλά προδοσίας.

Οἱ καρποί τῆς ἀποστασίας. Χριστοΰφαντος

Οἱ καρποί τῆς ἀποστασίας

 Χριστοΰφαντος

Ἡ προϊστορία τῆς Ἁλώσεως, καί ὄχι μόνον, καταδεικνύει τήν καταστροφήν πού νομοτελειακῶς ἐπέρχεται, ὅταν ὑπάρχῃ ἀποστασία, ἀδιαφορία καί προδοσία τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος, τήν ὁποίαν καταστροφήν ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά ἐπέλθῃ παιδαγωγικῶς, κατά τό πρότυπον τῶν δεινῶν τοῦ παλαιοῦ Ἰσραήλ ὅταν ἀποστατοῦσε. Καί ὅπως τότε ὁ Θεός ἐπέτρεψε νά ἁλωθῇ ἡ Πόλις καί νά καταλυθῇ τό Μέγα Μοναστήρι, οὕτως εἶναι πλέον πασιφανές εἰς τούς ἔχοντας γνῶσιν τῆς πραγματικότητος, ὅτι κάτι παρόμοιον ἴσως ἐπιτρέψῃ καί σήμερον.

«Κατὰ τὸν Λαὸν καὶ οἱ Ἄρχοντες» ἢ «Κατὰ τοὺς Ἄρχοντες καὶ ὁ Λαός»; Χριστοΰφαντος

 Χριστοΰφαντος

Πῶς τό Ἔθνος μας θά διαφυλαχθῇ ἀλώβητον, ὅταν ἡ ἄθεος Πολιτεία, τήν ὁποία ἐμεῖς ἐκλέγομε καί εἴμεθα ὑπεύθυνοι καί ὑπόλογοι διά τίς ἐπιλογές μας, προδίδῃ τήν Πίστιν, συστηματικῶς ἀποδομῇ τήν Ἑλληνοχριστιανικήν παιδείαν, τήν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν, τήν Ἑλληνικήν ἱστορίαν, τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν, κλπ; Πῶς θά μᾶς διαφυλάξῃ ὁ Χριστός, ὅταν ἡ Ὀρθόδοξος Ἑλλάς ἔχῃ ἤδη ἁλωθῆ ἐκ τῶν ἔσω; Ὁ Θεός, μή γένοιτο, ἄς μήν ἐπιτρέψῃ νά ἁλωθῇ καί ἐκ τῶν ἔξω.
Πῶς ὁ Χριστός θά διαφυλάξῃ ἀλώβητον τήν Πατρίδα μας, ὅταν ἀκόμη καί οἱ πνευματικοί Ἄρχοντες συμφύρωνται μέ τούς ἐχθρούς Της;

Πολιτεία, Ἐκκλησία, Λαός. Ὅλοι φταῖμε … ἂς ἐπανορθώσωμε. Χριστοΰφαντος

Πολιτεία, Ἐκκλησία, Λαός. Ὅλοι φταῖμε … ἂς ἐπανορθώσωμε

Χριστοΰφαντος

Ἡ  διαφθορά εἰς τόν πολιτικόν χῶρον, ἐκτός ἐξαιρέσεων, ἔχει φθάσει εἰς τό ἀποκορύφωμα.
Ἀποδομοῦν τήν ἑλληνορθόδοξον παιδείαν, τήν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν, τήν ἑλληνικήν ἱστορίαν, τήν ἑλληνικήν γλῶσσαν, κλπ. Ἀφανίζουν τόν Ἑλληνισμόν, καταλύουν τό Σύνταγμα, διώκουν τήν Ἐκκλησίαν. Ὅσοι ἐξ αὐτῶν ἀνέχονται τίς ἀδικίες καί ὅλα ὅσα ἀνεπίτρεπτα καθημερινῶς διαπράττονται, εἶναι ἀνάξιοι νά ἡγοῦνται. Προδίδουν τήν ἀποστολήν των καί εἶναι στυγνοί ἐκμεταλλευτές τῶν ὑπηκόων των.

Δίχως μετάνοια κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ σωθῆ. Χριστοΰφαντος

 Χριστοΰφαντος

Τό ἔργον τοῦ φθονεροῦ ἐχθροῦ μας διαβόλου εἶναι τό νά μᾶς σπρώχνῃ εἰς τήν ἁμαρτίαν. Ἀλλά δέν ἠμπορεῖ νά μᾶς κάμῃ νά ἁμαρτήσωμε, ἐάν ἐμεῖς δέν θέλωμε. Ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὑπεύθυνος, ἐάν θά ἀκολουθήσῃ τόν Χριστόν ἤ τόν δαίμονα.
Ἡ ἁμαρτία εἶναι ξένη πρός τήν φύσιν τῆς ψυχῆς, εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς κακῆς χρήσεως τῆς ἐλευθερίας.
Ἡ ἁμαρτία εἶναι θανάσιμος ἀσθένεια τῆς ψυχῆς, ἀλλά δέν εἶναι ἀθεράπευτος. Τό φάρμακο διά τήν θεραπείαν της εἶναι μόνον ἡ μετάνοια. Δίχως μετάνοιαν κανείς δέν ἠμπορεῖ νά σωθῇ. Λέγει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός: «Ὅλοι οἱ πνευματικοί, οἱ Πατριάρχες, οἱ Ἀρχιερεῖς καί ὅλος ὁ κόσμος νά σέ συγχωρήσουν, εἶσαι ἀσυγχώρητος, ἐάν δέν μετανοήσῃς ἔμπρακτα».

Ἀνάξιοι τοῦ «ἔχει ὁ Θεὸς». Χριστοΰφαντος

 Χριστοΰφαντος

 Εἰς τήν ἐποχήν μας ἡ ἁμαρτία ἔχει κατακλύσει τά πάντα: Πόρνοι, μοιχοί, παιδεραστές, αἱμομεῖκτες, ὁμοφυλόφιλοι, δολοφόνοι, ἔμποροι ναρκωτικῶν... Μεταμοσχεύσεις καί ἐμπορία ζωτικῶν ὀργάνων ἀπό «ἐγκεφαλικά νεκρούς», δηλαδή ἀπό ζῶντες, ἄπειρες μητέρες παιδοκτόνες λόγῳ τῶν ἀμβλώσεων, διαφθορά, παρανομία... Ἄνθρωποι δίχως Χριστόν.
Τόν ἄνθρωπον, λέγει ὁ Ἀριστοτέλης, τόν ξεχωρίζουν ἀπό τό ζῶον δύο πράγματα, τό γέλιον καί ἡ ἐντροπή. Τό ζῶον δέν γελάει ποτέ καί δέν ἐντρέπεται διά τίποτε.

Ἡ ἐκκλησιαστικὴ «οἰκονομία» εἰς τὴν τεκνογονίαν εἶναι θανάσιμο ἁμάρτημα. Χριστοΰφαντος

Χριστοΰφαντος

Κάποιοι ἰσχυρίζονται, ὅτι εἰς τό θέμα τῆς τεκνογονίας θά πρέπῃ νά ἐφαρμόζεται ἡ ἐκκλησιαστική «οἰκονομία» ἀπό τούς ποιμένας, διότι εἰς τήν ἐποχήν μας εἶναι ἀδύνατον νά ἐφαρμοσθῇ ἡ ἐκκλησιαστική «ἀκρίβεια».
Εἰς τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ὀφείλουν τά πάντα νά ἐναρμονίζωνται μέ τούς Ἱερούς Κανόνας, ὅπως μᾶς τούς παρέδωσαν οἱ Πατέρες, καί ὄχι σύμφωνα μέ νεωτεριστικές-νικολαϊτικές διδασκαλίες καί ἑρμηνεῖες.
Δυστυχῶς, κάποιοι κληρικοί καί ὡρισμένοι λαϊκοί εἶναι ὑπέρ τῆς «οἰκονομίας». Οἱ κληρικοί αὐτοί, ἐνδεχομένως, ἤ δέν ἔχουν μελετήσει σωστά καί ἀπό Ὀρθοδόξου σκοπιᾶς τό ζήτημα τῆς τεκνογονίας, ἤ δέν ἔχουν ἀποβάλει ἀπό τήν καρδιά των τό δέλεαρ καί τό φόβητρον τοῦ κόσμου καί ἔτσι διστάζουν νά ὀρθοτομήσουν.

Αἰώνιος θάνατος – «ἒς αὔριον τὰ σπουδαία». Χριστοΰφαντος

 Χριστοΰφαντος

Οἱ ἄνθρωποι τῆς ἁμαρτίας καί τῆς ἀμετανοησίας ἀπορρίπτουν τόν Χριστόν δι᾽αὐτό δέν ἔχουν ἀνάπαυσιν καί εἰρήνην. Ἔχουν νομιζομένην ἡσυχίαν. Ἡ στιγμή τῆς πραγματικῆς ἡσυχίας δέν εἶναι ἐκείνη πού κοιμώμεθα, ἀλλά ἐκείνη πού κοιμᾶται ἥσυχη ἡ συνείδησίς μας.
Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, ἀντί νά μετανοήσουν καί νά σωθοῦν γίνονται ἑαυτομάχοι- "αὐτοκτονοῦν". Ὁ Χριστός εἶναι ὁ μόνος Ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν. Ἡ μετάνοια ὁδηγεῖ εἰς τήν σωτηρίαν, ἡ δέ ἀναβολή αὐτῆς εἶναι ἐκ τοῦ διαβόλου καί ἔχει ὀλέθρια ἀποτελέσματα.
Νά μήν ἀπελπιζώμεθα, ἀλλά οὔτε νά ἀναπαυώμεθα καί νά ἀναβάλλωμε τήν μετάνοιάν μας. Εἶπε Γέρων: «Ἄν σοῦ πῇ ὁ λογισμός "ἔχεις χρόνο νά μετανοήσῃς, μπορεῖς ἀκόμη καί αὔριο", ἐσύ νά τοῦ πῇς" μετανοῶ, ἀμέσως τώρα, γιατί στή μετάνοια δέν ὑπάρχει αὔριο, ἀλλά χθές"».

Ὁ Ὅσιος Παϊσίος ὁ Ἁγιορείτης. Χριστοΰφαντος

 Χριστοΰφαντος

Μέσα στό καταχείμωνο

πού ὅλα ἡσυχάζουν,

χαρᾶς τά σήμαντρα ἠχοῦν,

ἀντιλαλοῦν καί κράζουν.

«Ἔχει τί πικρόν ὁ τῆς ἀληθείας λόγος». Χριστοΰφαντος

Χριστοΰφαντος

Τό ὅτι οὐδέν ἰσχυρότερον ὑφίσταται τῆς ἀληθείας, τοῦτο ὄχι μόνον τό βλέπει κανείς εἰς τήν παγκόσμιον ἱστορίαν καί τό ἐπισημαίνει εἰς πλείστας ὅσας περιπτώσεις, ἀλλά τό βεβαιώνει καί αὐτός ὁ ἀψευδής λόγος τοῦ Θεοῦ. Πρός ἐπιβεβαίωσιν τῶν ἀνωτέρω, ἀλλά καί πρός ὠφέλειαν, «πρός διδασκαλίαν, πρός ἔλεγχον, πρός ἐπανόρθωσιν...» (1), ἄς δοῦμε τά ὅσα ἀναφέρονται εἰς τήν Παλαιάν Διαθήκην καί συγκεκριμένως εἰς τό Α´ βιβλίον τοῦ Ἔσδρα, Κεφάλαια γ´ καί δ´. Εἰς τά κεφάλαια αὐτά γίνεται λόγος δι᾽ ἕνα διαγωνισμόν τριῶν νεαρῶν σωματοφυλάκων τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Δαρείου. Οἱ σωματοφύλακες ἐκεῖνοι, ἐνῷ ἐφύλασσαν τόν Δαρεῖον, ὁ ὁποῖος δέν εἶχε καλόν ὕπνον μετά ἀπό ἕνα συμπόσιον τό ὁποῖον εἶχε παραθέσει, συνεφώνησαν μεταξύ των ὥστε νά γράψῃ ὁ καθένας μίαν γνώμην καί εἰς τήν συνέχειαν νά τήν θέσουν ὑπ᾽ ὄψιν τοῦ ἰδίου τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν, ὁ ὁποῖος θά τήν ἔκρινε καί θά ἐβράβευε πλουσιοπαρόχως τήν καλυτέραν ἀπό αὐτάς.

Τὸ φλέγον ἀλυτρωτικὸν Βορειοηπειρωτικὸν ζήτημα. Χριστοΰφαντος

 Τὸ φλέγον ἀλυτρωτικὸν Βορειοηπειρωτικὸν ζήτημα    

Χριστοΰφαντος

Δόξα τῷ Θεῷ, ποτέ δέν θά παύσουν νά ὑπάρχουν οἱ ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι ἀγαποῦν τόν Χριστόν καί τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἀλλά ταυτοχρόνως ἀγαποῦν καί πονοῦν τήν Πατρίδα μας. Τοῦτο δέ τό διαπιστώνει κανείς σήμερον, ἐκτός τῶν ἄλλων, καί ἀπό τάς παρεμβάσεις πού λαμβάνουν χώραν εἰς θέματα καθαρῶς ἐθνικά, καί μάλιστα διά τό Κυπριακόν, τό Θρακικόν, ἀλλά καί δι᾽ αὐτό τοῦτο τό δύσμοιρον τό Βορειοηπειρωτικόν.

"Ἔχει ὁ Θεὸς": Ἡ παγίδα τοῦ διαβόλου. Χριστοΰφαντος

 Χριστοΰφαντος

Ὑπάρχει μία σημαντική μερίς ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἀρέσκονται νά ζοῦν μέσα εἰς μίαν ἀτμόσφαιραν αἰσιοδοξίας καί ὑπεραισιοδοξίας δίχως βεβαίως νά στηρίζουν τήν νοοτροπίαν των αὐτήν εἰς ὀρθήν μετάνοιαν καί ἀντικειμενικήν βάσιν.

Βεβαίως, ὅπως ὅλοι γνωρίζωμε καί παραδεχώμεθα, ἡ αἰσιοδοξία εἰς τήν σωστήν της μορφήν ἀποτελεῖ ἀρετήν καί εἶναι ἀνάγκη νά ὑπάρχῃ εἰς τόν ἄνθρωπον. Ἀλλοίμονον δέ, ἐάν ἡ αἰσιοδοξία χαθῇ ἀπό τήν ζωήν μας. Ἄλλωστε, ἕνας πιστός εἰς τόν Χριστόν ἄνθρωπος, δέν εἶναι δυνατόν νά εἶναι ἀπαισιόδοξος καί νά τόν κατακλύζουν μαῦρα σύννεφα, ζοφερές σκέψεις, ἀλλά καί φόβοι, πού σχεδόν ποτέ δέν θά ἀντιμετωπίσῃ.

Ἀσθενὴς ἐν ἁμαρτία καὶ ὑγιεῖς ἐν μετανοία. Χριστοΰφαντος

 Χριστοΰφαντος

Ποῖος εἶναι ὁ λόγος πού μᾶς ἔπλασε ὁ Θεός; Τήν ἀπάντησιν μᾶς τήν δίδει ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής: «Ὁ Θεός μᾶς ἐδημιούργησε, διά νά γίνωμε κοινωνοί τῆς Θείας Φύσεως καί μέτοχοι τῆς ἀϊδιότητός Του καί νά ἀναδειχθοῦμε ὅμοιοί Του μέ τήν κατά Χάριν θέωσιν, διά τήν ὁποίαν ἔχουν συσταθῆ καί παραμένουν ὅλα τά ὄντα καί ἔχουν παραχθῆ καί γίνει ὅλα τά μή ὄντα»(1).
Διά νά μή χάσωμε τήν μεγίστην αὐτήν δωρεάν τοῦ Παναγάθου Θεοῦ, πρέπει νά θεραπευθοῦμε ἀπό τήν ἀσθένειαν τῆς ψυχῆς μας, πού εἶναι ἡ ἁμαρτία. Ἡ ἁμαρτία δέν εἶναι μία λανθασμένη ἤ μία ἄτοπη κίνησις πού κάνει ὁ ἄνθρωπος καί πού διά νά τήν διορθώσῃ χρειάζεται μία τυπική «συγγνώμη».

Τὸ κανδηλάκι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος. Χριστοΰφαντος

Τὸ κανδηλάκι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος

Χριστοΰφαντος

Δίψα Θεοῦ ἀβάστακτη, Ἐδέμ ἡ νοσταλγία,
ὠθοῦν τά διαβήματα εἰς Δίβρης ἡσυχίαν.
Μακράν τοῦ κόσμου μέριμνες, θλίψεις καί βάσανά μας,
στοῦ Ἅη-Νικόλα τή Μονή, δροσίζεται ἡ καρδιά μας.

Ἀσκητοσμίλευτος, εὐθύς, ἐν λόγῳ Εὐαγγελίου,
προσμένει ὁ Ἡγούμενος τά τέκνα τοῦ Κυρίου.
Μέσα στό μισοσκόταδο, εἰς οἶκον Ἱεράρχου,
τό δάκρυ βάλσαμο ψυχῆς, σβήνει τά κρίματά σου.