Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης
(Διάλογος με «σοφό καθηγητή» της Σκοπιάς)Έτερος διδακτικός και απολαυστικός διάλογος, μεταξύ ορθοδόξου κληρικού και ομάδος Μ.τ.Ι., που αποδεικνύει πόσο «μελετούν» και «γνωρίζουν» την Αγία Γραφή.
Ορ.: Καλημέρα παιδιά.
Μ.τ.Ι.: Καλημέρα κύριε (απάντησε ένας εξ’ αυτών).
Ο.: Είμαι ο πατήρ..... (τους είπε το όνομα και την ιδιότητά του).......
Μ.: Ονομάζομαι ...... και είμαι καθηγητής (είπε το μικρό του όνομα και την ιδιότητά του).
Ο.: (Ένας κάτοικος της Κονίτσης, στο σημείο αυτό έλαβε τον λόγο, και ρώτησε τους Μ.τ.Ι.)
Γιατί τον Ιερέα μας δεν τον προσφωνείτε με τον τίτλο του πατρός, αλλά τον ονομάζετε απλά «κύριε»;
Μ.: Διότι αν μελετούσατε την Γραφή θα γνωρίζατε ότι ο Χριστός απαγορεύει τον τίτλο αυτό να τον έχουν και να τον χρησιμοποιούν οι πιστοί.
Ο.: (Λαμβάνει τώρα τον λόγο ο Ορθόδοξος κληρικός). Είστε βέβαιος γι’ αυτά που λέτε; Έχετε μελετήσει σωστά το συγκεκριμένο θέμα;
Μ.: Βεβαίως, εμείς μελετούμε και εφαρμόζουμε την Αγία Γραφή. Δεν είμαστε σαν κι εσάς.
Ο.: Πολύ καλά φίλε μου. Άνοιξε λοιπόν τώρα την Καινή Διαθήκη στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο ΚΓ΄ 9-10 και διάβασέ μας δυνατά να δούμε τι ακριβώς λέει το κείμενο.
Ο. Αλήθεια, έχετε το κείμενο της Αγίας Γραφής;
Μ.: Ναι, έχουμε την Μ.Ν.Κ. (Μετάφραση Νέου Κόσμου), δηλ. την έκδοση της Σκοπιάς.
Ο. : Άλλο η μετάφραση, άλλο το κείμενο. Κατανοείτε την διαφορά;
Μ.: Το ίδιο είναι!!!!
Ο.: Δεν είναι καθόλου το ίδιο φίλε μου και πρέπει να είσαι περισσότερο προσεκτικός αφού συστήθηκες και ως καθηγητής! Αλλ’ έστω. Να σου κάνουμε το χατίρι και να παραδεχθούμε ότι δήθεν είναι το ίδιο. Αφού λοιπόν είναι το ίδιο όπως λες, ας δούμε το αυθεντικό κείμενο. Το ίδιο δεν είναι; Έτσι δεν λες; Επομένως δεν έχεις αντίρρηση να ανοίξουμε το αυθεντικό κείμενο που κρατώ στα χέρια μου.
Μ.: (Σιωπή λόγω της μεγάλης του γκάφας).
Ο.: Αφού λοιπόν δεν σας αφήνουν να έχετε το γνήσιο κείμενο, ορίστε να σας το διαβάσω εγώ. (Και ο κληρικός μπροστά στην ομάδα των Μ.τ.Ι. και των Ορθοδόξων πιστών που είχαν συγκεντρωθεί, διάβασε τόσο το κείμενο, όσο και την γνήσια ερμηνεία του Ιερού κειμένου).
Μ.: (Χωρίς να το πολυσκεφθεί ο Μ.τ.Ι. πήρε τον λόγο και φώναξε, ορίστε, αυτό υποστηρίζουμε κι εμείς).
Ο.: Δεν υποστηρίζει καθόλου η Σκοπιά αυτό, όπως θα αποδειχθεί στην συνέχεια. Κάντε όμως λίγη υπομονή και θα το δείτε καθαρά, αν βεβαίως θέλετε να το δείτε και δεν έχετε δόγμα σας το «ού με πείσεις καν με πείσεις».
Ο.: Ο Απόστολος Παύλος εφάρμοζε απολύτως τον λόγο του Θεού;
Μ.: Φυσικά.
Ο.: Γιατί τότε ονομάζει τον εαυτό του πατέρα;
Μ.: Που υπάρχει αυτό;
Ο.: Ως μελετητής του λόγου του Θεού, που λέτε ότι είστε, και δη ως καθηγητής, θα έπρεπε να το γνωρίζετε.
Ο.: Ανοίξτε Α΄ Κορινθ. Δ΄ 15. Ή μάλλον, επειδή δεν σας επιτρέπεται να κρατάτε στα χέρια σας το κείμενο, ορίστε να σας το διαβάσουμε και πάλι και να το ακούσετε. (Και ο κληρικός, και πάλι μπροστά σε όλους, άρχισε να διαβάζει): «εάν γαρ μυρίους παιδαγωγούς έχητε έν Χριστώ, αλλ’ού πολλούς πατέρας, εν γαρ Χριστώ Ιησού διά του Ευαγγελίου, εγώ υμάς εγέννησα». (Και στη συνέχεια είδαν τόσο την ερμηνεία, όσο και τη μετάφραση του κειμένου).
Ο.: Λοιπόν, φίλε μου, τί έχεις τώρα να πεις: ή το ένα ή το άλλο. Ή κάνει λάθος ο θεόπνευστος Απόστολος (και πως είναι δυνατόν να κάνει λάθος ως θεόπνευστος), ή εσείς είστε εκτός πραγματικότητας.
Μ.: (Μέσα σε αμήχανη σιωπή, κοίταζε, ξανακοίταζε, και πάλι κοίταζε το κείμενο...).
Ο.: Φίλε μου, όσο και να το κοιτάζεις το κείμενο, δεν πρόκειται να αλλάξει. Λέει ακριβώς αυτά που κατηγορείς.
Μ.: (Πήγε να αλλάξει τη συζήτηση, λέγοντας ότι ο κλήρος έχει ξεφύγει...).
Ο.: Μην αλλάζεις θέμα. Να τελειώσουμε πρώτα αυτό που εσύ ο ίδιος ξεκίνησες, και κατόπιν μπορούμε να μείνουμε έως το βράδυ ή αν θέλεις και μέχρι το πρωί για διαλογική συζήτηση.
(Εν τω μεταξύ είχε μαζευτεί κάμποσος κόσμος).
Μ. Ξέρετε, έχουμε δουλειά...
(Στο σημείο αυτό, σχεδόν με αγανάκτηση, ο κόσμος τον υποχρέωσε να παραμείνει και να δώσει εξηγήσεις στο συγκεκριμένο θέμα συζητήσεως.
Ο.: Να σε ρωτήσω κάτι άλλο. Ο πρωτομάρτυρας Στέφανος, ήταν γνήσιος και θεόπνευστος;
Μ.: Ναι (με ύφος τώρα που έδειχνε πως «τον έζωναν τα φίδια»).
Ο.: Πως λοιπόν ο Στέφανος, ξεκινά την απολογία του στους Ιουδαίους με την φράση: «άνδρες αδελφοί και πατέρες»; (Πραξ. Απ. Ζ΄, 2), και μάλιστα απευθύνεται με αυτόν τον τρόπο στους Εβραίους που σταύρωσαν τον Χριστό (διότι δεν δέχονταν την Θεότητά Του), και στη συνέχεια θα λιθοβολούσαν και τον ίδιο; Έρχεται και ο Στέφανος σε αντίθεση με την εντολή του Θεού, καθ’ ήν στιγμήν, σε αυτή την απολογία του έβλεπε, πλήρης Πνεύματος Αγίου, στον Ουρανό την δόξα του Θεού; (Πραξ. Απ. Ζ’ 55). Τι λοιπόν έχετε να πείτε επ’ αυτού;
Μ.: (Ξεροκατάπινε, ο ταλαίπωρος, μη γνωρίζοντας τι να πει).
(Φυσικά, κατανοείτε φίλοι μου, που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ότι το θύμα αυτό της Σκοπιάς, ήταν από τους πλέον «μορφωμένους» στα «βιβλικά σκοπικά»παράλογα. Στην απορία που ενδεχομένως θα έχετε, τι έλεγαν οι άλλοι του συνεργίου του, σας πληροφορούμε ότι θύμιζαν μάλλον κωφάλαλους ή καλύτερα το παιχνίδι... «στρατιωτάκια αμίλητα κι ακίνητα».
Ο.: (Στη συνέχεια ο κληρικός, τους εξήγησε ποιά είναι η ορθή ερμηνεία του Ματθ. ΚΓ΄ 9-10, σε σχέση με τον Απόστολο Παύλο και τον πρωτομάρτυρα Στέφανο).
Ο.: Επειδή λοιπόν βλέπουμε ότι έχετε πλήρη άγνοια του όλου θέματος, ακούστε τώρα να μάθετε τι πραγματικά συμβαίνει και ποιά είναι η ερμηνεία των χωρίων που φυσικά δεν έχουν διάσταση και αντίθεση μεταξύ τους.
Ο.: Έν απολύτω εννοία, Πατέρας είναι μόνο ο Θεός. Εν σχετική όμως, είναι και ο Απόστολος Παύλος και οι άλλοι Απόστολοι και οι Άγιοι, και οι πνευματικοί πατέρες, αλλά και οι σαρκικοί πατέρες.
Ο.: Κατάλαβες φίλε μου, τι ακριβώς συμβαίνει και πως ερμηνεύεται εν προκειμένω ο λόγος του Θεού;
Μ.: (Σιωπή και ταραχή).
Ο.: Έχεις οικογένεια; Έχεις παιδιά;
Μ.: Ναι.
Ο.: Να σου ζήσουν.
Μ.: Ευχαριστώ.
Ο.: Τα παιδιά σου πως σε προσφωνούν, με το όνομά σου ή σε αποκαλούν πατέρα ή μπαμπά που θα πει και πάλι πατέρα;
Μ.: (Σιωπή).
Ο.: Βλέπεις λοιπόν φίλε μου, ότι η ίδια η ζωή στην πράξη μας ερμηνεύει αυτό που «οι φωτισμένες κεφαλές της Σκοπιάς», σε εμποδίζουν να δεις;
Μ.: Ναι, αλλά... (Και πάλι σιωπή).
Ο.: Τι ναι αλλά; Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Μη προσπαθείς να πέσεις στη στρεψοδικία.
Αν η απαγόρευση της προσφωνήσεως του τίτλου «πατρός» είναι απόλυτη, όχι μόνο ο Απ. Παύλος και ο Στέφανος, έπαυσαν να είναι θεόπνευστοι, αλλά ένοχος και μάλιστα σε απόλυτο βαθμό, είσαι και συ ο ίδιος, αφού ανέχεσαι τα ίδια σου τα παιδιά, να αμαρτάνουν ξεκάθαρα, και να σε προσφωνούν όχι με το όνομά σου, αλλά με τον τίτλο του πατρός και τα υποκοριστικά αυτού.
Ο.: Διάλεξε λοιπόν και πάρε: Ή είσαι λάθος, και πρέπει να διορθώσεις και να αναθεωρήσεις την όλη σου πορεία ή αν επιμένεις να γυρίζεις στα σπίτια με την «Γραφή» στο χέρι, τότε θα πρέπει να γνωρίζεις ότι οι πρωταγωνιστές της δικής σου «Γραφής και ερμηνείας» έρχονται σε άμεση αντίθεση με την εντολή του Θεού. Οπότε, χαρακτήρισε εσύ ο ίδιος τον εαυτόν σου, τους «συμμάρτυρες» της Σκοπιάς και τις πράξεις σας...;
(Περιττό δε να τονίσουμε ότι ο άνθρωπος, κόντευε να υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο).
Ο.: Και κάτι ακόμα φίλε μου. Μας συστήθηκες ως καθηγητής. Το σκέφτηκες αυτό πριν το εκφράσεις; Γιατί; Διότι αν μελετούσες το αυθεντικό κείμενο του λόγου του Θεού, και όχι την «μολυσμένη τροφή» της Μ.Ν.Κ., θα έβλεπες ότι στον αμέσως επόμενο στίχο, ο ίδιος ο Κύριος, απαγορεύει και την προσφώνηση του τίτλου του καθηγητού.
(Εννοείται ότι και στην περίπτωση αυτή ισχύει η ερμηνεία του σχετικού και του απολύτου).
Ο.:Το γνωρίζεις αυτό;
Μ.: Όχι. (Έχοντας χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια του, και εξευτελιζόμενος τόση ώρα μπροστά στους δικούς του).
Ο.: Βλέπεις λοιπόν φίλε μου πως τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά όσο θέλουν να σας τα παρουσιάζουν;
Μ.: Ναι, αλλά...
Ο.: Δεν υπάρχει αλλά. Υπάρχει επιστροφή στην αλήθεια. Απελευθερωθείτε από τον εγκλωβισμό σας και επιστρέψτε στην Εκκλησία μας απ’ την οποία και φύγατε, χωρίς να έχετε μελετήσει και χωρίς να γνωρίζετε τι εστί αλήθεια.
Ο.: Θα ήθελες να μου δώσεις τα στοιχεία σου και το τηλέφωνό σου ώστε να έχουμε επικοινωνία;
(Εκείνη την στιγμή, στην ερώτηση αυτή, πετάχτηκε κάποιο άλλο θύμα της Σκοπιάς και είπε το εξής αμίμητο: Αυτά αποτελούν προσωπικά δεδομένα!!!!).
Οι Ορθόδοξοι πιστοί που παρακολουθούσαν, με λύπη κινούσαν τα κεφάλια τους, και έκαναν το σταυρό τους μπροστά στην πλάνη και στο αλλοπρόσαλλο των ανθρώπων αυτών που είχαν το θράσος και κυρίως την ανοησία, να τους επισκεφθούν τέτοια μέρα στην πόλη τους.
Οι δε Μ.τ.Ι. υπέστησαν τέτοιο σοκ που δεν μπορούσαν πλέον καν να σταθούν όρθιοι (πόσο μάλλον να συνεχίσουν τον διάλογο). Γι’ αυτό και εξουθενωμένοι, κλείστηκαν στο αυτοκίνητό τους, άνοιξαν τα μπουκαλάκια με το νερό, ώστε να πιούν και να συνέλθουν, και ως «βρεγμένες γάτες»... επέστρεψαν οίκαδε...
Υ.Γ. Πρώτα ο Θεός, αργότερα, θα αναφέρουμε και άλλους τέτοιους «τραγικούς» διαλόγους που πραγματοποιήθηκαν με «σοφές κεφαλές» του Μπρούκλυν.
thriskeftika.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου