Εάν το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, άρα το πολλάκις τι εστί; Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Πτυχές από τη “νέα επίσκεψη” των “Μαρτύρων του Ιεχωβά” στην Κόνιτσα,

και η τακτική της ατάκτου οπισθοχωρήσεως.

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης 

Εδώ Κόνιτσα.

Προκεχωρημένον φυλάκιον Ορθοδοξίας και Ελληνισμού.

Για άλλη μια φορά απεδείχθη το ύπουλον της τακτικής τής “Σκοπιάς”, το θρασύδειλον των οπαδών τής πολυεθνικής εταιρείας που την έδρα της έχει στην Αμερική (τυχαίο;) και κυρίως απεδείχθη το εδραίον και αμετακίνητον των πιστών στην Ορθόδοξη πίστη μας.

Αλλ΄ ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Κυριακή 31 Αυγούστου 2014. Ο Μητροπολίτης και οι ιεροκήρυκες απουσίαζαν από την πόλη της Κονίτσης για Θεία Λειτουργία και μνημόσυνο στο χωριό Βούρμπιανη.

Ο υπεύθυνος επί των αιρέσεων έπρεπε να επιστρέψει εκτάκτως στην Κόνιτσα, αμέσως μετά την τέλεση του μνημοσύνου. Στον δρόμο τής επιστροφής, ο ιεροκήρυξ δέχθηκε τηλεφωνήματα από πιστούς της Κονίτσης.

Τι είχε συμβεί; Μετά από αρκετό καιρό έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους τα “κοράκια” εκ του πύργου του Brooklyn, δηλ. οι “μάρτυρες του Ιεχωβά”.

Δεν γνωρίζω εάν είχαν επισημάνει ότι θα απουσίαζε ο Μητροπολίτης με το επιτελείο του την ημέρα αυτή, καθότι η τελετή της Βουρμπιάνης είχε δημοσιευθεί στον τύπο, ή αν το είχαν από πριν προγραμματίσει να έλθουν. Δεν έχει άλλωστε καμμία σημασία αυτό. Εκείνο που πρέπει στο σημείο αυτό να επισημάνουμε είναι ότι οι “σοφές κεφαλές των μαρτύρων” των Ιωαννίνων, όταν αποφασίζουν να πραγματοποιήσουν τις “επισκέψεις” τους, βρίσκουν τις πλέον κατάλληλες ευκαιρίες. Χτυπούν διάνα. Έρχονται δηλ. όταν οι κάτοικοι είναι γεμάτοι από τις ευλογίες των Αγίων, με αποτέλεσμα τα φυλλάδια της εταιρείας που αφήνουν μπροστά στις πόρτες, δίκην διαφημιστικών φυλλαδίων απορρυπαντικών και tuboflo... πραγματικά να φέρουν ναυτία και αναγούλα.

Αυτή τη φορά βλέπετε, είχε προηγηθεί το τριήμερον του Γέροντος Παϊσίου, η εορτή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού με όλες τις εκδηλώσεις, αλλά και τόσα άλλα τα οποία δένουν τους πιστούς με την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Επίσης στις 23 Σεπτεμβρίου έχουμε την εορτή του τοπικού Νεομάρτυρος, Αγίου Ιωάννου του εκ Κονίτσης και ήδη έχουν αρχίσει οι σχετικές προετοιμασίες.   Δηλαδή ό,τι πιο πρόσφορο και πιο κατάλληλο για “όμορφες και πνευματικές συζητήσεις”, από “θεολόγους” και “διδασκάλους” με “θεολογία, λογική και ιστορία”, πέραν του Ατλαντικού...

Ήρθαν λοιπόν οι μεγάλοι “ιεραπόστολοι” της εταιρείας και αφού χωρίστηκαν σε συνεργεία, σκορπίστηκαν για το “έργο” της διαδόσεως του “Λόγου του Θεού”. Βλέπετε, όπως με στόμφο κηρύττουν, “οι ημέρες είναι χαλεπές και όπου να ΄ναι έρχεται η μεγάλη παγκόσμια καταστροφή”.

Ακούσατε λοιπόν, ακούσατε: “Δεν θα μείνει τίποτε όρθιο και το πυρ θα κατακαύσει όσους αρνούνται τα “φώτα της εταιρείας”, τα “λαμπιόνια της Σκοπιάς” και τα “κόκκινα φανάρια”... που εξ Αμερικής επισημαίνουν τον κίνδυνο.

Το κινητό τηλέφωνο καθ' όλην την διαδρομή τής επιστροφής, δεν έλεγε να σταματήσει, και αυτό προς τιμήν του Ορθοδόξου ποιμνίου της Κονίτσης που δείχνει ευαισθησία σε θέματα Πίστεως, Πατρίδος και Ιδανικών.

Βεβαίως, όπως σε όλους είναι γνωστό (ακόμα και στο παράρτημα της εταιρείας εν Ιωαννίνοις, άλλο εάν δεν θέλουν να το χωνέψουν), οι Κονιτσιώτες είναι πάλιν και πολλάκις ενημερωμένοι για το τι εστί “μάρτυρες του Ιεχωβά”, τι “εταιρεία” κλπ. Γι΄ αυτό και επί της ουσίας όχι μόνο έληξε και αυτή η αποστολή για τους “μάρτυρες”, αδόξως (ποιήσαντες οπή εν τω ύδατι), αλλά και για τον υπεύθυνο αρχηγό τους που δεν θέλησε τις προηγούμενες φορές να πάρει το μάθημά του, φέροντας τώρα νέα πρόσωπα, έληξε έτι άπαξ εξευτελιστικά και μάλιστα στον υπερθετικό βαθμό.

Θα μάθετε το γιατί.

Όταν ο ιεροκήρυξ έφθασε στην Κόνιτσα, σε ένα σημείο τής άνω Κονίτσης, συνάντησε δύο πρόσωπα. Το ένα εξ αυτών μάλιστα ήταν ο υιός τού “αρχηγού” της αποστολής. Η συζήτησις ξεκίνησε, προσπαθώντας να μεταπηδά το καημένο το παιδί από θέμα σε θέμα... Κατά συγκυρία δε, εν μέσω διαλόγου, χτύπησε το τηλέφωνό τους (άντε πάλι αυτό το αναθεματισμένο τηλέφωνο, όπως ακριβώς και την προηγούμενη φορά, που τους έκανε τόση χαλάστρα). Ήταν ο chief (ο αρχηγός). Όταν του είπαν με ποιον ομιλούσαν, εν τω άμα κατέφθασεν εποχούμενος για να ανακοινώσει “πανηγυρικώς” ότι η αποστολή έληξε και ότι θα έπρεπε να επιστρέψουν “οίκαδε”, τουτέστιν, από 'δώ και πέρα “ο σώζων εαυτόν σωθήτω”.

Στην ερώτηση τώρα του ιεροκήρυκος “μα καλά βρε Δημήτρη, πού χαθήκατε; Ζείτε; Πού είστε; Χαθήκατε ενώ είχαμε ξεκινήσει όπως καλά θυμάσαι ένα διάλογο... κλπ”. Ο υπεύθυνος μπροστά στους δύο άλλους απάντησε ότι “δεν χρειάζεται διάλογος και ότι δήθεν τα ερωτήματα που τους είχαν τεθεί, έχουν απαντηθεί”.

Σε αυτά ο ιεροκήρυξ τού ετόνισε: “Γνωρίζεις ότι τα πράγματα δεν έχουν έτσι και ότι συνειδητά ψεύδεσαι. Εάν όμως επιμένεις, δεν έχουμε παρά να πραγματοποιήσουμε ένα δημόσιο διάλογο. Είτε στην Κόνιτσα, είτε στα Ιωάννινα, είτε μέσω internet, είτε μέσω κάποιου τοπικού τηλεοπτικού καναλιού της ευρυτέρας περιοχής της Ηπείρου που καλύπτει και ολόκληρη τη Δυτική Ελλάδα και το Ιόνιο, είτε τέλος πάντων όπου εσείς θέλετε.

Μπορείτε τώρα φίλοι μου να φανταστείτε τι απάντησε ο “λαλίστατος” υπεύθυνος των group;

- “ Όχι, διότι οι Απόστολοι δεν ομιλούσαν ποτέ δημοσίως, αλλά μόνο μέσα σε σπίτια”.

- “Ωραία λοιπόν, πάμε σε ένα σπίτι και να έλθει εκεί κόσμος να μας ακούσει” πρόσθεσε ο ιεροκήρυξ.

Και τώρα το κερασάκι στην πολυόροφη τούρτα της “Σκοπιάς”.

- “ Όχι, διότι ούτε αυτό έκαναν οι Απόστολοι”.

Τώρα φίλοι μου διαλέξτε εσείς οι ίδιοι είτε να γελάσετε, είτε να κλαύσετε, είτε να ξεκαρδιστείτε έως δακρύων.

Παρά την φαιδρότητα της όλης καταστάσεως, μπορεί να διακρίνει κανείς το marketing της εταιρείας. “Όχι όλοι, όχι  πολλοί, αλλά ένας ένας” πρέπει να δέχεται τον προσηλυτισμό.

Εδώ, για όσους γνωρίζουν, θυμίζει τακτική ανθρώπων πολυεθνικής ασφαλιστικής εταιρείας που λαμβάνουν εντολές να μην ομιλούν γι΄ αυτό που πλασάρουν μπροστά σε πολλούς, αλλά μεμονωμένα. Και πάλι για όσους γνωρίζουν από ψυχολογικές τεχνικές, και γενικώς από προπαγάνδα, το μεμονωμένο βοηθά στο να εδραιώνεται καλύτερα αυτό το ψεύτικο που θέλει κανείς να περάσει καμουφλαρισμένα, ως δήθεν αληθινό. Η δε κατάστασις η ψυχολογική για τα άτομα που είναι αναγκασμένα να εφαρμόζουν αυτού του είδους τις εντολές που λαμβάνουν άνωθεν, είναι όντως δραματική, αφού κάθε φορά αναγκάζονται να έχουν μαζί τους διαφορετικά πρόσωπα ως “βοηθούς και συνεργάτες”, είτε για να τα “βγάζουν στο κλαρί”, είτε για να αυξηθούν οι ώρες “εργασίας και προσφοράς” στην εταιρεία, ενώ αυτοί οι ίδιοι συνεχώς βρίσκονται εκτεθειμένοι. Δηλαδή δράμα ανέκφραστον. Είναι δε τόσο ύπουλοι αλλά και θρασείς, σωστοί “λύκοι εν δορά προβάτου”, ώστε στα σπίτια που χτυπούσαν δεν έλεγαν εξ αρχής την ιδιότητά τους, απλώς στα ρυπαρά τους φυλλάδια και με ψιλά γράμματα αναφερόταν η εταιρεία Σκοπιά. Έλεγαν δε με το γνωστό τους γλυκανάλατο τρόπο ότι μπορείτε να βρείτε απαντήσεις σε σπουδαία θέματα που απασχολούν τον άνθρωπο, και άλλα φληναφήματα.

(Τα σχετικά με τον διάλογο που είχε ξεκινήσει πριν από αρκετό καιρό και πώς οι οπαδοί τής Σκοπιάς υπέστησαν πανωλεθρία στην Κόνιτσα, αυτά μπορεί να τα βρει κανείς και να τα μελετήσει στο διαδίκτυο, όπου έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα sites ).

Αλλά ας επανέλθουμε εκεί που είχαμε σταματήσει. Δηλαδή έξω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου της άνω Κονίτσης. (Ένα άλλο φαιδρό στη συνάντηση είναι και το εξής: Όταν ρωτήθηκαν από το τηλέφωνο πού ακριβώς βρίσκονται για να έλθουν να τους πάρουν, δεν μπορούσαν να δώσουν το “στίγμα”, διότι πάθαιναν γλωσσοδέτη και τους ήταν αδύνατον να απαντήσουν ότι βρισκόμαστε έξω από την Εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Εδώ που τα λέμε δίκιο είχαν οι άνθρωποι αφού ο “προπάππος” τους ο Άρειος δεινοπάθησε από τον Άγιο Νικόλαο, τόσο εκτός, όσο κυρίως εντός της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου).

Μετά λοιπόν από αυτά και αφού όπως είπαν “είχε συμπληρωθεί η ώρα” και θα έπρεπε να αρχίσει η επιστροφή προς “την Βαβυλώνα”, δηλ. τα κεντρικά των Ιωαννίνων, μπήκαν στα αυτοκίνητα.

Ο ιεροκήρυξ με άλλο όχημα τους ακολούθησε και έφθασε στο σημείο συγκεντρώσεως των “σκαπανέων” της Σκοπιάς. Όταν όμως ο chief είδε τον ιεροκήρυκα να βγαίνει εκ του οχήματος, τα έχασε και άρχισε εν ταραχή να ρωτά: “Πάλι εδώ;”. Για να πάρει αμέσως την απάντηση: “Πάλιν και πολλάκις και διαπαντός. Γιατί θα μου το απαγορεύσεις; Δεν μπορώ να πηγαίνω όπου θέλω και όποτε θέλω;”.

- “Όχι, μπορείς...”

- “Τότε τί πρόβλημα έχεις;”

Προσέξτε τώρα τη συνέχεια.

Ο ιεροκήρυξ χαιρέτησε τους ανθρώπους δηλ. τα θύματα της εταιρείας οι οποίοι έδειξαν να αιφνιδιάζονται. Τους καλημέρισε και τους είπε με τρόπο,  ώστε να ακούουν όλοι, τι ακριβώς είχε συμβεί με τον υπεύθυνό τους. Τα σχετικά δηλ. με τον διάλογο που διέκοψε, για την προηγούμενη επίσκεψη που έφυγαν πανικόβλητοι και όλη την σχετική ιστορία επί του θέματος, και ότι επιτέλους πρέπει να γίνει ένας δημόσιος διάλογος ώστε πλην των άλλων να δοθούν και οι αναμενόμενες απαντήσεις σε καίριες ερωτήσεις που έχουν τεθεί στην εταιρεία από Ορθοδόξου πλευράς.

Ο υπεύθυνος, βλέποντας και ακούοντας αυτά, τα έχασε στην κυριολεξία και εν ταραχή και σπουδή άρχισε να δίνει “δημοκρατικώ τω τρόπω” τις νέες του διαταγές: “Όλοι στα αυτοκίνητα και φεύγουμε”, επαναλαμβάνοντας συνεχώς την ίδια φράση.

- Μα τώρα θα φύγετε που ήρθα εγώ; Αυτή είναι η δημοκρατία και η ελευθερία που απολαμβάνουν τα μέλη σας; Να μη μπορούν να ακούσουν κάτι το διαφορετικό;

Οι περισσότεροι εξ αυτών, φοβισμένοι από τον chief μπήκαν στα αυτοκίνητα και έφυγαν προς Ιωάννινα. Φυσικά υπήρξαν και αυτοί που έδειχναν να προβληματίζονται... Είθε...

Θα προσθέσω τώρα τούτο, φίλοι μου.

Εάν ο υπεύθυνος, κατά την “Σκοπιανή” τακτική θελήσει να ισχυριστεί ότι τα όσα αναφέρω δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα (εάν είναι δυνατόν), και μάλιστα μπροστά σε τόσους ανθρώπους, δεν έχει παρά να έρθει σε ανοιχτό διάλογο και να αποδείξει εκείνα που πιστεύει ως δήθεν αλήθεια. Ο ίδιος, όπως και άλλη φορά έχουμε επισημάνει “καυχάται καύχησιν μεγάλην” ότι δεν γνωρίζει την Ελληνική γλώσσα, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να διαβάσει και να συνδιαλεχθεί επί του κειμένου. (Χρησιμοποιεί κάποιο βιβλίο, που οι ανώτεροί του τον βεβαιώνουν ότι πρόκειται περί μεταφράσεως της Αγίας Γραφής. Την γνωστή δηλ. Μ.Ν.Κ. στο οποίο διαφαίνεται η συνειδητή κακοποίηση της Ελληνικής γλώσσης και των κανόνων αυτής, και φυσικά η τρικυμία εν τοις κρανίοις των  μεταφραστών). Επιτέλους, εάν αυτοί οι “Μάρτυρες” των Ιωαννίνων, είναι τόσο αγράμματοι και αγνοούν ακόμα και την κοινή Ελληνική του Ευαγγελίου, ας φέρουν ένα δικό τους άνθρωπο από οπουδήποτε αλλού, που θα μπορεί να κάνει διάλογο Βιβλικό. Το να υπάρχει φιλόλογος “Μάρτυρας”, τούτο είναι μάλλον απίθανο, καθ΄ ότι φιλόλογος και “μάρτυρας”, αποτελεί σχήμα οξύμωρον. Εάν όμως υπάρχει, ας τον φέρουν έτσι “για την τιμή των όπλων”, ή μάλλον προς καταισχύνην των κεντρικών της Εταιρείας.

Το επαναλαμβάνουμε και ας το ακούσουν για ακόμα μία φορά. Δεν δείχνουμε κακία. Όχι, ουδέποτε αυτό. Επιζητούμε διάλογο αληθείας και εν αγάπη. Από τη στιγμή μάλιστα που γίνονται προκλητικοί, πραγματοποιώντας την τακτική των Εβραίων και εφαρμόζουν αυτό που τους κατηγορεί ο ίδιος ο Χριστός: “Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι περιάγεται την θάλασσαν και την ξηράν ποιήσαι ένα προσήλυτον, και όταν γένηται, ποιείτε αυτόν υιόν γεένης διπλότερον υμών”, είναι υποχρεωμένοι να δώσουν απολογία για την πίστη τους. Άλλωστε, εάν όπως λένε εφαρμόζουν τα προστάγματα της Βίβλου, δεν μπορούν παρά να εφαρμόσουν και τον λόγο του Αποστόλου Πέτρου (Α΄ Πέτρ. γ΄15) όπου εκεί επιβάλλει την “απολογίαν παντί τω αιτούντι λόγον”.

Επίσης στα φυλλάδια που μοίρασαν, μεταξύ των άλλων γράφουν : “Οι Μ.τ.Ι. θα χαρούν να εξετάσουν την Αγία Γραφή μαζί σας”. Ιδού λοιπόν στάδιον δόξης λαμπρόν για τους φωστήρες της Σκοπιάς. Τους προσκαλούμε επίσημα να έρθουν και να συνεξετάσουμε τον λόγο του Θεού. “Εκ του στόματός σου κρινώ σε πονηρέ δούλε”.

Περί του τόπου τώρα της συναντήσεως, ως ήδη ετονίσθη δεν υφίσταται ουδένα πρόβλημα. Σε όποιον τόπο θέλουν οι κύριοι των ¨κεντρικών γραφείων¨ των Αθηνών, απ΄ όπου εκπορεύονται και όλες οι αποφάσεις, εκεί θα λάβει χώρα ο δημόσιος διάλογος. “Των φρονίμων ολίγα” και ελπίζω ότι στο θέμα αυτό συνεννοούμεθα.

Ας κλείσουμε όμως το θέμα μας και αυτά που παρουσιάσαμε.

Μέσα σε αυτή την ταραχή, διότι ο υπεύθυνος ουδέποτε φανταζόταν ότι και αυτή τη φορά θα πάθαινε αυτά που έπαθε, επέστρεψαν προς Ιωάννινα για να καταγράψουν στο ενεργητικό τους τις ώρες που εδαπάνησαν, και πόσα προπαγανδιστικά φυλλάδια σκόρπισαν (σπουδαία δουλειά).

Θα ερωτήσετε τώρα τι έγινε με τους κατοίκους της Κονίτσης.

 Απλώς για άλλη μια φορά διασκέδασαν με τους απρόσκλητους “μάρτυρες” που τους χτυπούσαν τις πόρτες, και αφού συγκέντρωσαν τα φυλλάδια που βρήκαν στα πεζούλια και στις σκάλες, (όχι, αυτή τη φορά δεν τα έκαψαν, καλοκαιρία γαρ, ούτε φυσικά τα έριξαν στον Αώο ποταμό “εδώ υφίσταται μέγιστος κίνδυνος μολύνσεως...”), τα έριξαν με τάξη και την δέουσα προσοχή στην ανακύκλωση. Μάλιστα φίλοι μου στην ανακύκλωση, αφού επιτέλους – επιτέλους, ο Δήμος φρόντισε μετά από τόσον καιρό να έλθουν και στην Κόνιτσα οι μπλε κάδοι απορριμμάτων, που εφεξής θα χρησιμοποιούνται και για τέτοιου είδους “πολύτιμα” φυλλάδια.

Όμως, οι φίλοι μας “μάρτυρες” είτε εκουσίως είτε ακουσίως, έβαλαν επιπρόσθετο κόπο στις νοικοκυρές, στις οποίες, μια Κυριακή τούς μένει να ξεκουραστούν, και τώρα αυτές μάζευαν τα πολύχρωμα σκουπίδια των επισκεπτών.

Τι να κάνουμε φίλοι μου, μπροστά στα τόσα βάσανα εξ Ευρώπης και εξ Αμερικής που μας έχουν κυκλώσει, λίγη νότα Αμερικανικού χιούμορ και λίγος χαρτοπόλεμος εισαγόμενος από τα κελάρια του πύργου της Σκοπιάς, και μάλιστα δωρεάν, οπωσδήποτε φαιδρύνει την ατμόσφαιρα. Τώρα μάλιστα που πλησιάζει και το “τέλος του κόσμου”, ε λοιπόν, καλό είναι να γελάμε και λίγο.

Τώρα που ο “Αρμαγεδών” βρίσκεται προ των πυλών. Τώρα που θα γίνει η κρίση, η Ανάσταση των νεκρών και η Δευτέρα Παρουσία, όπως ακριβώς συνέβη το 1914 και σε τόσους άλλους χρονολογικούς σταθμούς που με απόλυτη ακρίβεια προσδιόρισε και καθόρισε ο “αγωγός του Θεού” τουτέστιν η “Βιβλική Εταιρεία Σκοπιά” .

Δεν συμφωνείτε λοιπόν ότι εάν δεν υπήρχαν και αυτά, το μονότονο της ζωής, πράγματι θα κούραζε;

Και τώρα η κατάληξις.

Καθώς ο ιεροκήρυξ επέστρεφε για την οικία του, κάποιοι που αναγνώρισαν το πρόσωπο του chief αλλά και γνωρίζουν όλα όσα είχαν προηγηθεί, του σχολίασαν: “Καλά ε, πιο τυχερός άνθρωπος από αυτόν τον τύπο (chief) είναι αδύνατον να υπάρξει. Πώς τα καταφέρνει ρε παιδί μου και κάθε φορά πέφτει επάνω σου. Τι τύχη είναι αυτή; Τι έχει επάνω του; Σίγουρα Σταυρό δεν φοράει, διότι το σύμβολό του τον καίει. Τι στην ευχή συμβαίνει; Και κάποιος γνωστός για το χιούμορ του και τα ¨καρφιά¨ που ρίχνει απάντησε: ¨Δεν ξέρετε ρε παιδιά τι έχει; Πριν έρθει στην Κόνιτσα, φοράει το κοκκαλάκι της νυχτερίδας. Μα για ποια νυχτερίδα μιλάς; Αυτή ρε παιδιά, από τον αραχνιασμένο και βρικολακιασμένο πύργο της Σκοπιάς¨...

Και τα γέλια δεν λένε να σταματήσουν...”.

ΥΓ: Ας μη γίνονται προκλητικοί οι “Μάρτυρες του Ιεχωβά” διότι υπάρχει και ο φάκελος με την σχετική αλληλογραφία...

Φίλοι της Σκοπιάς, μη ψάχνετε να βρείτε οπαδούς και θύματα, όπως ο άλλος έψαχνε να βρει τα ίχνη του λέοντος (σύμφωνα με τον μύθο του Αισώπου). Ελάτε να σας δείξουμε τον ίδιο τον Λέοντα. Ή μάλλον “Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα”.

(Λέων = Διάλογος).

 Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος