“...και ημείς πιστεύομεν διό και λαλούμεν...” Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Κυριακή μετά τα Φώτα

Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου. (Β' Κορ. δ' 6-15)

 Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης

Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον τριαδικό Θεό για να ζει μέσα στο φως. Φως κατά την υλική δημιουργία τον περιβάλλει, αλλά “φως άκτιστον” και “απαύγασμα της δόξης” στον παράδεισο και κατόπιν κατά την αναδημιουργία τής χάριτος. Είναι το φως τού παναγίου Πνεύματος το οποίο εκδιώκει από την πνευματική καρδία τού ανθρώπου τον ζόφο τής πλάνης και το έρεβος της αμαρτίας.

Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα. Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς καί ἡ ἀπόδοσή του στήν νεοελληνική.

Κατά Ματθαίον Εὐαγγέλιο. Κεφ. 4, χωρίο 12 έως 17

῾Ο ᾿Ιησοῦς Χριστὸς ἐγκαθίσταται εἰς τὴν Καπερναοὺμ τῆς Γαλιλαίας

Δ΄. 12 Τώ καιρώ εκείνω, ᾿ακούσας ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ᾿Ιωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, 13 καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲτ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ, 14 ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν διὰ ῾Ησαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· 15 γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ ᾿Ιορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, 16 ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς.
῾Ο ᾿Ιησοῦς Χριστὸς ἀρχίζει νὰ κηρύττῃ
17 ᾿Απὸ τότε ἤρξατο ὁ ᾿Ιησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Εκείνο τον καιρό, όταν άκουσε ο Ιησούς πώς ο Ιωάννης παραδόθηκε έφυγε και πήγε στη Γαλιλαία. Και αφήνοντας τη Ναζαρέτ, ήλθε και κατοίκησε στην Καπερναούμ πού ήταν κοντά στη θάλασσα, στα σύνορα πού κατοικούσαν οι φυλές Ζαβουλών και Νεφθαλείμ για να πραγματοποιηθεί εκείνο πού είπε ο θεός με το στόμα του προφήτη Ησαΐα.

Τά χαρίσματα τού Θεού δίδονται στούς χριστιανούς , κατά τό μέτρο τής δωρεάς τού Χριστού. Ομιλία στην Κυριακή μετά τα Φώτα π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

Απομαγνητοφωνημένα (και ηχητικά) κηρύγματα του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

Κυριακή μετά τα Φώτα 7.1.2007

«Ενί δε εκάστω, εδόθη η Χάρις κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού», από το Αποστολικόν Ανάγνωσμα που διαβάζεται την Κυριακή μετά τα Φώτα.

Ο στίχος αυτός μας ομιλεί χριστιανοί μου για την διανομή των χαρισμάτων και των δωρεών του Τριαδικού Θεού στον καθέναν από μας, γιατί όλοι παίρνουμε Τριαδικές δωρεές και χαρίσματα, σύμφωνα με τα μέτρα μας, σύμφωνα με το δοχείον της χωρητικότητος της ψυχής μας, ο δε τρόπος και το μέτρον διανομής και χορηγήσεως γίνεται από τον Θεόν με σοφία πολλή και δικαιοσύνη.

Ποιο όμως είναι το κυριότερο δώρο που χαρίζει σε μας ο Θεός;
Ποια είναι η μεγίστη δωρεά αυτή του Χριστού;
Είναι αυτήν την οποίαν ο Κύριος σαν Θεάνθρωπος έφερε στον κόσμο και την έφερε για μας. Τι έφερε; Έφερε το πλήρωμα της Θεότητος. Για να μπορέσουν οι άνθρωποι αν θέλουν να συμμετέχουν σ’ αυτό το πλήρωμα.

Ομιλία π. Αθανασίου Μυτιληναίου στην Κυριακή μετά τα Φώτα

Ομιλία π. Αθανάσιου Μυτιληναίου  στην
Κυριακή μετά τα Φώτα

Αρχείο mp3  - Διάρκεια 00:29:07- Μέγεθος 20,00 MB

Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

impantokratoros.gr

Κυριακή μετά τα Φώτα . Το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θ. Λ.. Μέσα στο δάσος ένα φως. Λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας Γεωργίου Παυλίδου.

Προς Εφεσίους επιστολής Παυλου: Δ. 7 – 13.

Αδελφοί, ενί εκάστω ημών εδόθη η χάρις, κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού. Διό λέγει: αναβάς εις ύψος, ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν και έδωκε δόματα τοις ανθρώποις. Το δέ ανέβη, τί εστίν, ει μή ότι και κατέβη πρώτον εις τα κατώτερα μέρη της γής;
Ο καταβάς, Αυτός εστι και ο αναβάς υπεράνω πάντων των ουρανών, ίνα πληρώση τα πάντα. Και Αυτός έδωκε τους μέν αποστόλους, τους δέ προφήτας, τους δέ ευαγγελιστάς, τους δέ ποιμένας και διδασκάλους, προς τον καταρτισμόν των αγίων, εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού’ μέχρι καταντήσωμεν οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού.

Απόδοση

Αδελφοί, Στον καθένα μας δόθηκε χάρισμα σύμφωνα με το μέτρο που δωρίζει ο Χριστός. Γι’ αυτό λέει η Γραφή.
Ανέβηκε ψηλά,
Πήρε μαζί του αιχμαλώτους
έδωσε δώρα στους ανθρώπους

Πρωταρχικός στόχος της ζωής του ανθρώπου είναι η μετάνοια. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

 Ευαγγελικό Ανάγνωσμα. Κυριακής μετά τα Φώτα. (ΜΑΤΘ. Δ' 12-17)

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης

Ο μεγαλύτερος των Προφητών, ο Τίμιος του Κυρίου Πρόδρομος, ο ασυμβίβαστος και κήρυκας της μετανοίας, υπέγραψε το ελεγκτικό του κήρυγμα κατά του Ηρώδη με το ίδιο του το αίμα. Με τον αποκεφαλισμό του, όχι μόνο ευαγγελίστηκε τις ψυχές στον Άδη, και κατέστη ο μεγαλύτερος των Αγίων, αλλά γίνεται και το παράδειγμα για όσους θέλουν να αγωνίζονται σταθεροί και ατρόμητα ένεκεν δικαιοσύνης και αληθείας.

Τώρα πλέον έφτασε η ώρα του Κυρίου Ιησού Χριστού. Εγκατέλειψε την ιδιωτική του ζωή και αρχίζει τη δημόσια δράση του.

Κυριακή Μετά τα Φώτα. Λόγος περί μετανοίας. Αγ. Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

Ομιλία του Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, επισκόπου Καυκάσου και Ευξείνου Πόντου, περί μετανοίας.

Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών. Μετανοείτε και πιστεύετε εν τω ευαγγελίω. Αυτά ήσαν τα πρώτα λόγια του κηρύγματος του θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Αυτά τα ίδια λόγια λέγει και σ’ εμάς μέχρι σήμερα, μέσω του Ευαγγελίου.

Όταν επληθύνθη περισσότερον από κάθε άλλη εποχήν η αμαρτία στον κόσμο, κατήλθε εδώ στην γη μας ο Παντοδύναμος Ιατρός.
Κατήλθε στον τόπον αυτόν της εξορίας, στον τόπο των βασάνων και των παθών μας, που είναι μία πρόγευσις των αιωνίων βασάνων της κολάσεως, και ευαγγελίζεται την λύτρωση, την χαρά και την ίαση σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς εξαίρεση, λέγοντας «μετανοείτε».

Η δύναμις της μετανοίας είναι θεμελιωμένη στην δύναμη του Θεού. Ο Ιατρός είναι πανίσχυρος, και η ίασις που Εκείνος χαρίζει είναι παντοδύναμος.
Την εποχήν εκείνη, όταν εκήρυσσεν εδώ στην γη ο Κύριος, καλούσε σε θεραπείαν όλους όσοι ήσαν άρρωστοι από την αμαρτία, και δεν θεωρούσε καμμίαν αμαρτίαν ως αθεράπευτον.

Κυριακή μετά τά Φῶτα. (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Φῶς ἐκ φωτός. (Ματθ. δ΄ 12-17)

«....ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα...»

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

 

Λόγια γεμᾶτα φλόγα καί ἀγαλλίασι. Ὁ προφήτης στέκεται ἀνήσυχος καὶ βλέπει τό μέλλον.  Σκοτεινό καί ἀβέβαιο.  Ὅμως αἴφνης διασχίζει τὸ σκοτάδι αὐτὸ ἕνα μυστηριῶδες φῶς. Εἶναι γλυκύ καὶ θεῖον. Οἱ λαοί καταπλήσσονται. Οἱ ἀκτῖνες τοῦ οὐρανίου φωτὸς φωτίζουν τὸν κόσμον. Οἱ καρδιὲς σκιρτοῦν. Τὰ πρόσωπα φεγγοβολοῦν. Ἡ ζωὴ ἀποκτᾷ ἰδιαίτερον χρῶμα. Ἡ ἐλπίδα ζωντανεύει τὶς ψυχὲς τῶν λαῶν. Ἡ «χώρα καὶ ἡ σκιὰ τοῦ θανάτου» δὲν ἠμποροῦν πλέον νά πιέσουν τὰ ἀνθρώπινα στήθη.  Καινούργια πνοὴ παντοῦ...

Δικαιολογημένη, ἀδελφέ, ἡ συγκίνησις τοῦ προφήτου.  Καὶ θὰ γίνῃ περισσότερον κατανοητή, ἄν παρουσιάζετο μὲ κάποια μεγαλυτέρα ἀνάλυσι ἐφ’ ἑνὸς ἡ κατάστασις ἡ προχριστιανικὴ καὶ ἀφ’ ἑτέρου ἡ μορφή τοῦ κόσμου μετὰ τὴν ἀνατολὴ αὐτοῦ τοῦ φωτός. Ἔτσι θὰ γίνῃ περισσότερον σαφὲς καὶ τὸ ἰδικόν μας σημερινὸν χρέος.

1. Τ ὸ   β α θ ὺ   σ κ ο τ ά δ ι.

Ἀπὸ ποῦ, ἀλήθεια, νὰ ἀρχίσῃ κανείς;  Γύρω, ἐκτὸς τῶν Ἰουδαίων, παντοῦ ἡ λατρεία τῶν εἰδώλων. Ποῦ εἶχε καταντήσει ὁ ἄνθρωπος !