Ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς τῶν Φῶτων

Κατὰ Ματθαῖον, κεφάλαιο Γ΄, ἐδάφια 1-12

1 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται ᾿Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς ᾿Ιουδαίας 2 καὶ λέγων· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.3 οὗτος γάρ ἐστιν ὁ ρηθεὶς ὑπὸ ῾Ησαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ.4 Αὐτὸς δὲ ὁ ᾿Ιωάννης εἶχε τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, ἡ δὲ τροφὴ αὐτοῦ ἦν ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον. 5 Τότε ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν ῾Ιεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ ᾿Ιουδαία καὶ πᾶσα ἡ περίχωρος τοῦ ᾿Ιορδάνου, 6 καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τῷ ᾿Ιορδάνῃ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.
   7 ἰδὼν δὲ πολλοὺς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τὸ βάπτισμα αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8 ποιήσατε οὖν καρπὸν ἄξιον τῆς μετανοίας, 9 καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, πατέρα ἔχομεν τὸν ᾿Αβραάμ· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ ᾿Αβραάμ. 10 ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ρίζαν τῶν δένδρων κεῖται· πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 11 ἐγὼ μὲν βαπτίζω ὑμᾶς ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν· ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἰσχυρότερός μου ἐστίν, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς τὰ ὑποδήματα βαστάσαι· αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ καὶ πυρί. 12 οὗ τὸ πτύον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ διακαθαριεῖ τὴν ἅλωνα αὐτοῦ, καὶ συνάξει τὸν σῖτον αὐτοῦ εἰς τὴν ἀποθήκην, τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστῳ.

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Παναγιώτη Τρεμπέλα

1 Εκείνες τὶς ἡμέρες ποὺ ὁ Ἰησοῦς ἰδιώτευε στὴ Ναζαρέτ, βγῆκε ὁ Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴς στὴ δημόσια δράση του. Καὶ κήρυττε στὴν ἔρημο τῆς Ἰουδαίας ποὺ ἐκτείνεται βόρεια ἀπὸ τὴ Νεκρὰ Θάλασσα καὶ δυτικὰ ἀπὸ τὸν Ἰορδάνη ποταμὸ 2και ἔλεγε: ‘’Μετανοεῖτε˙ ἀλλάξτε ἀποφασιστικὰ σκέψεις καὶ φρονήματα καὶ ζωή, διότι πλησιάζει ὁ καιρὸς ποὺ ὁ Μεσσίας θὰ ἐγκαθιδρύσει καὶ στὴ γῆ τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν μὲ τὴ νέα οὐράνια ζωὴ ποὺ θὰ μᾶς φέρει’’.
3 Ἔπρεπε λοιπὸν ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες νὰ ἐμφανιστεῖ ὁ Ἰωάννης καὶ νὰ ἀκουστεῖ τὸ κήρυγμά του αὐτό, διότι αὐτὸς ἦταν ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὸν ὁποῖο προφήτευσε ὁ προφήτης Ἠσαΐας, ὅταν φωτισμένος ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ εἶχε πεῖ: «Φωνὴ ἀνθρώπου ὁ ὁποῖος κράζει στὴν ἔρημο καὶ λέει: ‘’Ἑτοιμάστε τὸν δρόμο ἀπ’ τὸν ὁποῖο θὰ ἔλθει σὲ ἐσᾶς ὁ Κύριος˙ κάνετε ἴσιους καὶ ὁμαλούς τους δρόμους ἀπ’ τοὺς ὁποίους θὰ περάσει.
Ξεριζῶστε δηλαδὴ ἀπ’ τὶς ψυχές σας τις ἀγκαθιὲς τῶν ἁμαρτωλῶν παθῶν καὶ ρῖξτε μακριὰ τὶς πέτρες τοῦ ἐγωισμοῦ καὶ τῆς σκληρότητας.
Καὶ καθαρίστε μὲ τὴ μετάνοια τὸ ἐσωτερικό σας, γιὰ νὰ δεχθεῖ τὸν Κύριο’’.
4 Ἀλλὰ καὶ ὅλη ἡ ζωὴ τοῦ Ἰωάννη καὶ ἡ ὅλη ἐμφάνισή του ἦταν σύμφωνη μὲ τὸ κήρυγμά του· διότι αὐτὸς ὁ Ἰωάννης φοροῦσε ροῦχο ὑφασμένο ἀπὸ τρίχες καμήλας μὲ δερμάτινη ζώνη γύρω ἀπ’ τὴ μέση του. Καὶ ἡ τροφή του ἦταν πρόχειρη. Ἔτρωγε δηλαδὴ ἀκρίδες ἀπὸ ἐκεῖνες ποὺ ἔφερνε ὁ ἄνεμος ἀπ’ τὴν Ἀραβία στὴν ἔρημο, καὶ μέλι τὸ ὁποῖο ἀποθήκευαν ἄγρια μελίσσια μέσα στὶς σχισμὲς τῶν βράχων.
5 Τότε ἔβγαιναν καὶ πήγαιναν κοντά του οἱ κάτοικοι τῶν Ἱεροσολύμων καὶ ὅλης τῆς Ἰουδαίας, καθὼς καὶ ὅλης τῆς χώρας ποὺ ἐκτεινόταν στὴ δεξιὰ καὶ τὴν ἀριστερὴ ὄχθη τοῦ Ἰορδάνη ποταμοῦ. 6 Καὶ βαπτίζονταν μέσα στὸν Ἰορδάνη ἀπὸ τὸν Ἰωάννη, ἐνῷ συγχρόνως ἐξομολογοῦνταν τὶς ἁμαρτίες τους.
7 Ὅταν ὅμως ὁ Ἰωάννης εἶδε πολλοὺς ἀπὸ τοὺς Φαρισαίους καὶ τοὺς Σαδδουκαίους νὰ ἔρχονται γιὰ νὰ δεχθοῦν τὸ βάπτισμά του, τοὺς εἶπε: ‘’Ἀπόγονοι τῶν φαρμακερῶν ὀχιῶν, ποὺ ἔχετε κληρονομικὴ τὴν κακία, ἀφοῦ καὶ οἱ πρόγονοί σας ἦταν γεμᾶτοι ἀπὸ τὸ δηλητήριο τῆς πονηριᾶς καὶ τῆς μοχθηρίας˙ ποιός σᾶς ὁδήγησε νὰ φύγετε καὶ νὰ σωθεῖτε ἀπ’ τὴν ὀργὴ ποὺ πρόκειται σὲ λίγο νὰ ξεσπάσει;
8 Γιὰ νὰ σωθεῖτε λοιπὸν ἀπ’ τὴν ὀργὴ αὐτή, κάνετε καλὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα εἶναι ἄξιος καρπὸς τῆς ἀληθινῆς μετάνοιας. Καὶ δεῖξτε στὸ ἑξῆς μὲ τὶς ἐνάρετες πράξεις σας ὅτι μετανοήσατε εἰλικρινά. 9 Καὶ μὴ σᾶς ἀρέσει νὰ ἐξαπατᾶτε τὸν ἑαυτό σας καὶ νὰ λέτε μέσα σας: «Ἐμεῖς ἔχουμε πατέρα τὸν Ἀβραὰμ»· διότι σᾶς λέω ὅτι ὁ Θεὸς ἔχει τὴ δύναμη κι ἀπ’ αὐτὲς ἐδῶ τὶς πέτρες νὰ ἀναστήσει ἀπογόνους τοῦ Ἀβραάμ.
10 Τώρα μάλιστα καὶ τὸ τσεκούρι τῆς θείας κρίσεως βρίσκεται κοντὰ στὴ ρίζα τῶν δένδρων, ἕτοιμο νὰ κόψει σύρριζα κάθε ἄκαρπο δένδρο.
Κάθε δένδρο λοιπὸν ποὺ δὲν κάνει καλὸ καρπό, κόβεται ἀπ’ τὴ ρίζα καὶ ρίχνεται στὴ φωτιά. Αὐτὸ θὰ πάθει καὶ κάθε ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει καρπὸ ἀρετῆς. 11 Καὶ εἶναι καὶ δυνατὸ καὶ εὔκολο νὰ καρποφορήσετε τὴν ἀρετὴ· διότι ἐγὼ βέβαια σᾶς βαπτίζω μὲ νερό, γιὰ νὰ εἰσέλθετε σὲ κατάσταση μετάνοιας. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ ἔρχεται ὕστερα ἀπὸ μένα εἶναι δυνατότερος ἀπὸ μένα λόγῳ τοῦ ἀξιώματός Του καὶ τῆς θείας Τοῦ φύσεως.
Μπροστά Του ἐγὼ δὲν εἶμαι ἄξιος οὔτε σὰν τελευταῖος δοῦλος νὰ κρατήσω τὰ ὑποδήματά Του. Αὐτὸς λοιπὸν θὰ σᾶς βαπτίσει μὲ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ μὲ τὴν καθαρτικὴ φωτιὰ τῆς θείας χάριτος.
12 Κρατάει στὸ χέρι τὸ φτυάρι ποὺ λιχνίζει καὶ ξεχωρίζει τὸ σιτάρι ἀπὸ τὸ ἄχυρο. Ἡ δίκαιη κρίση Του δηλαδὴ εἶναι ἕτοιμη νὰ λειτουργήσει καὶ θὰ καθαρίσει τελείως τὸ ἁλώνι Του, δηλαδὴ τὸν κόσμο ὁλόκληρο. Καὶ θὰ μαζέψει τὸ σιτάρι Του στὴν ἀποθήκη, δηλαδὴ τοὺς ἐνάρετους ἀνθρώπους στὴν οὐράνια βασιλεία, ἐνῷ τὸ ἄχυρο, δηλαδὴ τοὺς ἀμετανόητους, θὰ τοὺς κατακάψει μὲ φωτιὰ ποὺ δὲν σβήνει ποτέ’’.

Ἐπιμέλεια κειμένου: Ἑλένη Λιναρδάκη, φιλόλογος
Ἐπιμέλεια πολυτονισμοῦ: Ἄκτιστον