Κυριακὴ ΙΕ΄ Λουκᾶ. Κυριακή του Ζακχαίου

Κυριακὴ ΙΕ΄ Λουκᾶ. «Πρόσεξε τὸ φίδι» (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Κυριακὴ τοῦ Λουκᾶ ΙΕ. Ὁμιλία εἰς τὸν Ζακχαῖον τὸν Τελώνην. Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Ομιλία Δημητρίου Παναγόπουλου στην Κυριακή ΙΕ' Λουκά. (Κυριακή του Ζακχαίου)

Ὁμιλίες (2) π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στὴν Κυριακή ΙΕ΄Λουκᾶ - Ζακχαίου

Κυριακή ΙΕ΄ Λουκᾶ. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος 

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς. Κυριακή ΙΕ΄ Λουκᾶ.

 Κυριακή ΙΕ΄ Λουκᾶ
 Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς καί ἡ ἀπόδοσή του στήν νεοελληνική
Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο  Κεφ. 19, χωρία 1 ἕως 10

Ο Ζακχαῖος

1. Τῷ καιρῷ ἐκείνω διήρχετο ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν ῾Ιεριχώ· 2 καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος, 3 καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν ᾿Ιησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν.
4 καὶ προδραμὼν ἔμπροσθεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ἤμελλε διέρχεσθαι. 5 καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὁ ᾿Ιησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. 6 καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων.
7 καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι. 8 σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν.
9 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς ᾿Αβραάμ ἐστιν. 10 ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Κυριακὴ ΙΕ΄ Λουκᾶ. «Πρόσεξε τὸ φίδι» (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Κυριακὴ ΙΕ΄ Λουκᾶ

(Λουκ.ιθ΄1-10)

Πρόσεξε τὸ φίδι

«Καὶ εἴ τινος ἐσυκοφάντησα,

ἀποδίδωμι τετραπλοῦν».

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας
 

Εἶναι μεγάλη ἡ σημερινή ἡμέρα, ἀγαπητέ μου, διὰ τὸν Ζακχαῖον.  Ἦτο ἁμαρτωλός.  Μεγάλος μάλιστα. Ἡ περουσία του εἶχεν ἀποκτηθῆ μέ τό αἷμα τῶν ἀδυνάτων. Μέ τήν δικαιολογίαν τῆς δῆθεν ἐφαρμογῆς τῶν νόμων τοῦ Κράτους, ἔκλεπτεν ἀσύστολα ἀπὸ ὅλους.  Βαρειὲς ἁλυσίδες παρανομίας εἶχαν δέσει τήν ψυχήν του.

Ἀλλὰ μίαν ἡμέρα ἦλθεν ὁ Κύρος στὴν Ἱεριχώ. Ὁ Ζακχαῖος, πού κάποιον σπόρον καλωσύνης ἔκρυβε μέσα του, τὸν πλησιάζει μὲ λαχτάραν. Ἀξιώνεται νὰ φιλοξενήσῃ στὸ σπίτι του τὸν ἅγιον καὶ ἀναμάρτητον.  Ταπεινώνεται.  Μετανοεῖ πικρὰ διὰ τὰ λάθη τῆς προηγούμενης του ζωῆς. Καὶ ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν αὐτῶν τῶν εὐγενικῶν αἰσθημάτων προβαίνει εἰς μίαν γενναίαν καὶ συγκινητικὴν χειρονομίαν. Ἀπευθύνεται πρὸς τὸν Κύριον καὶ τοῦ λέγει μὲ σεβασμόν:

Κυριακὴ τοῦ Λουκᾶ ΙΕ. Ὁμιλία εἰς τὸν Ζακχαῖον τὸν Τελώνην. Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Κυριακὴ τοῦ Λουκᾶ ΙΕ΄

Λουκ. ιθ΄1-10

Ι.Χρυσοστόμου

Ὁμιλία εἰς τὸν Ζακχαῖον τὸν Τελώνην

Ομιλία Δημητρίου Παναγόπουλου στην Κυριακή ΙΕ' Λουκά. (Κυριακή του Ζακχαίου)

Ομιλία Δημητρίου Παναγόπουλου
στην Βάπτιση του Ιησού Χριστού.

Αρχείο mp3  - Διάρκεια 00:55:35 - Μέγεθος 25,45 MB


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Ὁμιλίες (2) π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στὴν Κυριακή ΙΕ΄Λουκᾶ - Ζακχαίου

1. Ἡ ἀναζήτησις τοῦ Χριστοῦ (δ. 22')
Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στὴν ΙΕ΄Λουκᾶ - Ζακχαίου(Λουκᾶ 19, 1-10)
Πραγματοποιήθηκε στὶς 24-01-1982

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)


2. Ἡ ὥρα τῆς πνευματικῆς ὡριμότητος (δ. 25')
Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στὴν Κυριακή ΙΕ΄Λουκᾶ - Ζακχαίου (Λουκ. 19, 1-10)
Πραγματοποιήθηκε στὶς 29-01-1984

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)
Τα ηχητικά αρχεία είναι από το arnion.gr 

Κυριακή ΙΕ' Λουκά. Κυριακή του Ζακχαίου. Μητροπολίτου Αντινόης Παντελεήμονος

 Μητροπολίτου Αντινόης Παντελεήμονος

Ο Υιός και Λόγος του Θεού είχε ένα μοναδικό σκοπό, τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος απομακρυνόταν όλο και περισσότερο από την γνώση του αληθινού Θεού και αγωνιούσε να βρει την αλήθεια που θα τον οδηγούσε στη σωτηρία και την επιθυμητή ένωση με τον Δημιουργό του.
Ο νους και η καρδιά του ανθρώπου σκοτίστηκαν από την αμαρτία, και σαν αποτέλεσμα αδυνατούσε να συμμετάσχει στη θέωση, όπως είχε υποσχεθεί ο Όφις μέσα στον Παράδεισο (Γεν. 3: 4-5).
Όμως, οι συνέπειες της παρακοής προς την Θεία Εντολή υπήρξαν καταστροφικές για την ανθρωπότητα.

Κυριακή ΙΕ΄ Λουκᾶ. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

Ὁμιλία Ἀρχιμανδρίτου Ἀρσενίου Κατερέλου Ἡγουμένου Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος.
Πραγματοποιήθηκε κατά τήν Θ. Λειτουργία στήν Ἱ. Μονή Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος

-  Ὁ Ζακχαῖος Θεοδικαιώνεται. Τὸ πλῆθος αὐτοδικαιώνεται (μένει στὴν ψυχολογία τοῦ Ἀδὰμ)
-  Συνείδησις -ὑποσυνείδητο.



Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως) 

Ἀρχείο aktiston.blogspot.gr

Η μετάνοια σε σχέση με την ταπείνωση και οι παραγόμενοι εν Χριστώ καρποί τους. Ομιλία π. Στέφανου Αναγνωστόπουλου στην Κυριακή ΙE΄ Λουκά (Κυριακή του Ζακχαίου)

Απομαγνητοφωνημένα (και ηχητικά) κηρύγματα του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

Κυρ. ΙΕ' Λουκά 2004

«Σταθείς δε ο Ζακχαίος είπε προς τον Κύριον, και ή τινος τι εσυκοφάντησα αποδίδωμι τετραπλούν»
Η μετάνοια του Ζακχαίου όπως το μας το παρουσίασε το σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα ήτο αληθινή και έμπρακτη.
Αν τυχόν, είπε ο τελώνης, και σαν τελώνης που είμαι και σκληρός εφοριακός αδίκησα κάποιον με ψεύτικες και συκοφαντικές μαρτυρίες, και έτσι του πήρα πολύ περισσότερα από αυτά που του έπρεπε, θα τον αποζημιώσω όπως θα λέγαμε σήμερα εις το τετραπλάσιο.
Η έμπρακτη αυτή μετάνοια στην καρδιά του Ζακχαίου, εγένετο ύστερα από την επίσκεψη του Κυρίου στο σπίτι του.
Βέβαια Κύριος ο Θεός που είναι παντογνώστης, αυτός που ετάζει καρδίας και νεφρούς, που βλέπει τις καρδιές των ανθρώπων, είδε την καρδιά του Ζακχαίου που ανέβηκε πάνω στην συκομωρέα γιατί ήταν κοντός και ήθελε να δει το πέρασμα του Κυρίου, είδε και την καρδιά του.

Ἀνάγκη μετανοίας. Κυριακή ΙΕ΄ Λουκᾶ. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Ἀνάγκη μετανοίας

Κυριακή ΙΕ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 19,1-10)

«Ἰδού τά ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καί εἴ τινός τί ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν»

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Δίψα για λυτρωτικἠ συνάντηση με το βλέμμα του Ιησού. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

  Ευαγγελικό Ανάγνωσμα. Κυριακής ΙΕ' Λουκά

Ζακχαίου. (Λουκ. ΙΘ' 1-10)

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης 

Υπάρχουν άνθρωποι που είτε λόγω συνήθειας, είτε λόγω εργασίας και για άλλους ακόμα λόγους δείχνουν προς τα έξω ότι έχουν παγιώσει μία προσωπικότητα δίχως ιδιαίτερα ενδιαφέροντα. Άνθρωποι που η πυξίδα της καρδιάς τους δείχνει μόνιμα στον παγωμένο ορίζοντα.

Έρχονται όμως κάποιες στιγμές που οι υπάρξεις αυτές προβαίνουν σε τέτοιες κινήσεις που κανένας δεν φαντάζεται. Σπάνε την κρούστα και τους τύπους, εν ριπή οφθαλμού “διανύουν και καλύπτουν αποστάσεις” και τελικώς δικαιώνονται από Αυτόν που “ετάζει καρδίας και νεφρούς” και δικαιώνει - αγιάζει τον άνθρωπο που λαχταρά τη γνωριμία μαζί Του.

Αυτό ακριβώς συνέβη και με τον Ζακχαίο, που ο θεόπνευστος Ευαγγελιστής Λουκάς με την αριστοτεχνική του πέννα ζωγραφίζει. Αποκαλύπτει τον αρχιτελώνη της Ιεριχούς και τονίζει με ιδιαίτερους τόνους της Χάριτος τη βαθιά του λαχτάρα να δει το Θεανδρικό πρόσωπο του Ιησού.

Ομιλία π. Αθανάσιου Μυτιληναίου στην Κυριακή ΙΕ' Λουκά. (Κυριακή του Ζακχαίου)

Ομιλία π. Αθανάσιου Μυτιληναίου στην Κυριακή ΙΕ' Λουκά. (Κυριακή του Ζακχαίου).

Αρχείο mp3 - Διάρκεια 00:28:15- Μέγεθος 6,47 MB



Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Το αρχείο από pantokrator.info/gr/

Διόρθωση καί σωτηρία τοῦ ἀρχιτελώνη Ζακχαῖου. Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς. ΙΕ΄ Λουκᾶ

1. Πρωτύτερα ἐπήραμε ἀφορμὴ ἀπὸ τὶς διηγήσεις τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ περὶ τῆς ἰάσεως τῶν λεπρῶν καὶ τυφλῶν κατὰ τὸ σῶμα γιὰ τὴν πνευματικὴ ὁμιλία πρὸς τὴν ἀγάπη σας.
Σήμερα θέμα θὰ ἔχωμε τὸν κατὰ τὴν ψυχὴ τυφλὸ Ζακχαῖο πού κατοικοῦσε στὴν Ἱεριχῶ καὶ τὴν ἀναβλεψὶ του κατ' αὐτήν.
Εἶναι δὲ μεγάλο τὸ σχετικὸ μὲ αὐτὸν θαῦμα καὶ ὄχι μικρότερο ἀπὸ τὰ σχετικὰ μ' ἐκείνους. Διότι καὶ αὐτὸς εἶχε σκοτεινούς τους ἐσωτερικοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδιᾶς, ὅπως ὁ τυφλὸς ἐκεῖνος εἶχε σκοτεινούς τους ὀφθαλμοὺς τῆς ἔξω ἀπὸ τὸ πρόσωπο μορφῆς· ἀφοῦ οὔτε αὐτὸς δὲν μποροῦσε κατὰ τὴ διὴγησι νὰ ἰδῆ τὸν Ἰησοῦ, ἀπαλλάχθηκε δὲ καὶ αὐτὸς ἀπὸ τὸ σκότος τοῦ νοῦ μὲ μόνο τὸ λόγο ἐκείνου πού καὶ στὴν ἀρχὴ τοῦ κόσμου μὲ μόνο τὸ λόγο συνέστησε τὸ φῶς καὶ κατηύγασε ὅλη τὴν αἰσθητὴ κτίσι.

Ὅπως δηλαδὴ τότε, πρὶν νὰ εἰπῆ ὁ Θεός, «ἂς γίνη φῶς, κι' ἔγινε φῶς», ὑπῆρχε σκότος ἐπάνω ἀπὸ τὴν ἄβυσσο, ἔτσι καὶ τώρα, πρὶν νὰ εἰπῆ πρὸς τὸν Ζακχαῖο ὅτι «σήμερα πρέπει νὰ μείνω στὸν οἶκο σου», τὸ δεινὸ σκότος τῆς φιλαργυρίας ἦταν καθισμένο ἐπάνω στὴν ψυχὴ τούτου, ἐνῶ ἡ διάνοιά του ἦταν ὁπωσδήποτε παραχωμένη μαζὶ μὲ τὸ χρυσὸ σὲ σκοτεινοὺς τόπους, ὅπου θησαυρίζεται ἀπὸ τοὺς φιλαργύρους ὁ χρυσὸς καὶ ἄργυρος.