Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Κεφάλαιο 3ον. «Ή μετάνοια βοηθάει νά εξαφανισθή το κακό»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

Τό βαθύτερο νόημα της ζωής

«Ή μετάνοια βοηθάει νά εξαφανισθή το κακό»

Όταν ζητούμε μετάνοια από τόν Θεό γιά τόν κόσμο, νά βάζουμε καί τόν εαυτό μας μέσα σ' αυτούς πού έχουν φταίξει καί νά μή λέμε: «Βοήθησε τόν κόσμο πού είναι αμαρτωλός». Οί Τρεις Παίδες γεννήθηκαν στην αιχμαλωσία, και όμως δεν είπαν «τί φταίμε εμείς;», αλλά είπαν: «Δικαίως πάθαμε, έπρεπε και περισσότερα να πάθουμε».
Μιλούσαν σάν να ήταν από αυτούς πού παρέβησαν τις εντολές του Θεού πριν από την Βαβυλώνια αιχμαλωσία, σάν νά ήταν και αυτοί συμμέτοχοι στην αμαρτία, ενώ ήταν αμέτοχοι, αφού δεν είχαν ακόμη γεννηθη.
Πόσο μέ συγκινεί ή προσευχή πού έκαναν, όταν βρίσκονταν μέσα στο καμίνι! «Δίκαιος ει, Κύριε, επί πασιν οίς έποίησας ημιν... Οτι ήμάρτομεν και ήνομήσαμεν...

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Κεφάλαιο 3ον. «Νά βοηθούμε τον κόσμο στην μετάνοια»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

Τό βαθύτερο νόημα της ζωής

«Νά βοηθούμε τον κόσμο στην μετάνοια»

- Γέροντα, τί μπορεί να βοηθήση σήμερα περισσότερο τον κόσμο;
- Σήμερα, αν διδασκόταν ή μετάνοια στον κόσμο, μόνον αυτή θά μπορούσε νά βοηθήση. Νά διαβάζουμε, όσο μπορούμε, βίους Αγίων πού τονίζουν τήν μετάνοια, γιά νά βοηθηθούμε. Το νά ζητούμε μετάνοια άπό τον Θεό σημαίνει ότι ζητούμε φωτισμό.
Όταν ζητούμε μετάνοια και μετανοήσουμε περισσότερο, φυσικά θά ταπεινωθούμε περισσότερο καί υποχρεωτικά τότε θά ερθη περισσότερο ή θεία Χάρις, δ θειος φωτισμός. Όταν βρίσκεται ο άνθρωπος εν μετάνοια, διατηρεί τήν Χάρη τοΰ Θεού. Πάντως δ κόσμος είναι καλός.
Βλέπεις, οι περισσότεροι ούτε εξομολογούνται ούτε εκκλησιάζονται, έχουν άγνοια μεγάλη, καί άπό το άλλο μέρος έρχονται καί μού ζητούν βοήθεια. Αυτό κάτι έχει μέσα.
- Μήπως οι δοκιμασίες, Γέροντα, γίνονται αφορμή νά πλησιάσουν οί άνθρωποι στον Θεό;
- Όσοι έχουν καλή διάθεση βοηθιούνται άπό τις δοκιμασίες· όσοι δέν έχουν, τά βάζουν μέ τον Θεό, βρίζουν κ.λπ. Το κακό είναι ότι δέν λένε «ήμαρτον», άλλα βασανίζονται.
Μεγάλη εξουσία έχει ο διάβολος στον κόσμο. Τού δώσαμε πολλά δικαιώματα. Πώς έγινε ο σημερινός άνθρωπος!

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Κεφάλαιο 3ον.1)«Νά αισθανθούμε τό καλό ώς ανάγκη»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

Τό βαθύτερο νόημα της ζωής

«Νά αισθανθούμε τό καλό ώς ανάγκη»

Πρέπει ό άνθρωπος νά αίσθανθή το καλό ώς ανάγκη, γιατί διαφορετικά θά είναι βασανισμένος. Και δέν είναι νά πή κανείς ότι μερικοί δέν μπορούν νά καταλάβουν το καλό ώς ανάγκη. Έγώ δέν μπορώ νά τό δικαιολογήσω αυτό.
Ακόμη και ένα μικρό παιδάκι πέντε χρονών μπορεί νά αίσθανθή τό καλό ώς ανάγκη. Άς πούμε ότι ένα παιδάκι έχει πυρετό. Φέρνουν οι γονείς τον γιατρό και εκείνος τους λέει «κρατήστε τό παιδί γερά» και τάκ-τάκ τού κάνει τήν ένεση.
Μετά τό παιδί, μόλις ξαναδή τον γιατρό, βάζει τά κλάματα και φεύγει. Άν όμως εξ αρχής τού πουν «κοίταξε, είσαι άρρωστο, έχεις πυρετό και δέν θά μπορής ούτε στο σχολείο νά πάς ούτε νά παίξης, ενώ τά άλλα παιδιά παίζουν, άν όμως άφήσης τον γιατρό λίγο νά σε τσιμπήση, θά πέση ό πυρετός και μετά θά μπορής κι εσύ νά πάς νά παίξης», τό παιδάκι αμέσως θά κλείση τά ματάκια του και θά τεντώση μόνο του τό χεράκι.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Κεφάλαιο 3ον.1)«Νά ετοιμασθούμε για την άλλη ζωή»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

Τό βαθύτερο νόημα της ζωής

«Νά ετοιμασθούμε για την άλλη ζωή»

- Γέροντα, ένας νέος εξαφανίσθηκε, αφού άφησε σημείωμα στους γονείς του ότι θά αυτοκτονήση, γιατί δεν είναι όμορφος καί ότι γι' αυτό φταίνε εκείνοι.
- Δεν έχουν συλλάβει τό βαθύτερο νόημα της ζωής οί άνθρωποι. Δέν πιστεύουν στην άλλη ζωή. Όλο τό βάσανο από εκεί ξεκινάει.
«Είμαι αδικημένος, σου λέει· οί άλλοι χαίρονται, εγώ δέν χαίρομαι». Δέν είναι ευχαριστημένοι με ό,τι έχουν, μπαίνει καί ό εγωισμός, καί βασανίζονται.
Ό Θεός όλο τον κόσμο τον αγαπάει. Στον κάθε άνθρωπο έδωσε αυτά πού τον ωφελούν, είτε τό μπόι είτε την λεβεντιά εϊτε την ομορφιά κ.λπ., ό,τι θά τον βοηθήση, άν τό αξιοποίηση, νά σωθή. 'Αλλά ό κόσμος βασανίζεται.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 2ον.1)«Κινδυνεύει ό Μοναχισμός» 2)«Νά αφήσουμε κληρονομιά »

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Τα μοναστήρια είναι τα οχυρά της Εκκλησίας

«Κινδυνεύει ό Μοναχισμός»

Ό κόσμος σήμερα καίγεται και ό Μοναχισμός αποδυναμώνεται, ξεφτάει, χάνει τήν αξία του. Αν φύγη τό πνευματικό άπό τον Μοναχισμό, δεν μένει τίποτε μετά.
Στό Αγιον Όρος κάποιος προσκυνητής είπε σέ έναν καλόγερο: «Καλά, έδώ δέν υπάρχει ασκητικό πνεύμα;». «Τώρα, του είπε εκείνος, είναι νέα εποχή· πάνε αυτά τά πράγματα»! Θά πή κανείς ότι βρέθηκε ένας παλαβός.
Μπορεί νά υπάρχουν ακόμη πέντε-δέκα παλαβοί· άλλα, άν λένε τέτοιες ανοησίες, νά τους κλείσουν στον Πύργο! Δέν έχουν τό δικαίωμα νά λένε τέτοιες κουβέντες, πού βρίζουν τον Μοναχισμό στην εποχή μας και νά σκανδαλίζουν τον κόσμο. Αφορμή ζητάει ό άλλος.
Θά δήτε, σιγά-σιγά σέ μερικά μοναστήρια θά καταργήσουν τις πατερικές αναγνώσεις, γιά νά μήν έλέγχωνται. Θά διαβάζουν βιβλία κοινωνικά, γιατί δήθεν αυτά στην εποχή μας βοηθούν. Eκεΐ πάμε! Και έρχονται οί καημένοι οί λαϊκοί στά μοναστήρια, γιά νά βοηθηθούν... Όπως ό ευλαβής στον κόσμο περιφρονείται, έτσι και ό καλός μοναχός σέ λίγο θά περιφρονήται.
Γιατί, άλλοίμονο, άν δέν προσέξουμε τό κοσμικό πνεύμα, σέ λίγο καιρό, άν κάποιος νέος πηγαίνη στό μοναστήρι και θέλη νά ζήση σωστά μοναχικά, θά τού λένε οί άλλοι: «Τί δουλειά έχεις εσύ εδώ;».

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 2ον.1)«Κατάσταση πνευματική, οχυρό πνευματικό» 2)«Προσευχή, ορθή ζωή, παράδειγμα »

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Τα μοναστήρια είναι τα οχυρά της Εκκλησίας

«Κατάσταση πνευματική, οχυρό πνευματικό»

Σήμερα είναι καιρός νά ετοιμασθούν οι ψυχές, γιατί, άν συμβή κάτι, δέν ξέρω τί θά γίνη. Είθε νά μην έπιτρέψη ό Θεός νά έρθουν δύσκολες μέρες, αλλά άν έρθουν, μέ έναν μικρό σεισμό, μέ ένα τράνταγμα, θά σωριάσουν ολόκληρες αδελφότητες, ολόκληρα μοναστήρια, γιατί ό καθένας θά πάη νά σώση τόν εαυτό του και θά τραβήξη τήν πορεία του.
Χρειάζεται πολλή προσοχή, γιά νά μη μας εγκατάλειψη ό Θεός. Οί ψυχές νά έχουν κάτι πνευματικό. Αυτό σας τιμάει. Θά γίνη μεγάλο τράνταγμα.
Τόσα σας λέω, τόσο σκληρά έχω μιλήσει! Έμενα κάτι νά μου έλεγαν, θά προβληματιζόμουν, θά σκεφτόμουν γιατί μού το είπαν, τί ήθελαν. Γιά νά μήν πω βράδυα, ένα βράδυ δέν θά κοιμόμουν. Άν δέν έβλεπα τά δύσκολα χρόνια πού έρχονται, δέν θά ανησυχούσα τόσο. Άλλα αυτό πού βλέπω είναι ότι αργότερα θά δυσκολευθήτε πολύ. Δέν μέ καταλαβαίνετε. Τότε θά μέ καταλάβετε.
- Άν βρεθή, Γέροντα, μόνος του κανείς σέ δύσκολα χρόνια, τί θά κάνη;
- Αρχισε τώρα νά κάνης πρώτα υπακοή, νά απόκτησης διάκριση, και τότε θά δούμε. Γι’ αυτό είπαμε νά κόψουμε τά κουσούρια πρώτα. Άν έχη κανείς κουσούρια, δέν θά τά βγάλη πέρα.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 2ον.1)«Ό σκοπός των μονών είναι πνευματικός »

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Τα μοναστήρια είναι τα οχυρά της Εκκλησίας

«Ό σκοπός των μονών είναι πνευματικός »

Ό μοναχός ενδιαφέρεται για τήν σωτηρία τήν δική του καί για τήν σωτηρία όλων των ζώντων και όλων των κεκοιμημένων. Για τον μοναχό ή πραγματική, ή θεϊκή αγάπη βρίσκεται μέσα στον πόνο για τήν σωτηρία της ψυχής του καί στον πόνο για τήν σωτηρία όλου του κόσμου.
Ή αφιερωμένη ψυχή του μονάχου συντελεί να σωθούν όχι μόνον οι οικείοι του, άλλα ακόμη καί οι συγχωριανοί του. Γι' αυτό υπήρχε μία καλή παράδοση στην Μικρά Ασία, νά υπάρχη έστω καί ένας μοναχός από κάθε συγγένεια, για νά πρεσβεύη γιά όλους.
Στά Φάρασα, όταν γινόταν κανείς μοναχός, πανηγύριζε όλο το χωριό. «Θά βοηθήση, έλεγαν, καί το χωριό ακόμη».
Ό μοναχός βέβαια δεν λέει ποτέ «νά σώσω τον κόσμο», άλλα προσεύχεται γιά τήν σωτηρία όλου του κόσμου, παράλληλα μέ τήν δική του. Καί όταν ό Καλός Θεός άκούση τήν προσευχή του καί βοηθήση τον κόσμο, πάλι ό μοναχός δεν λέει «εγώ έσωσα τον κόσμο», άλλα «ό Θεός έσωσε τον κόσμο».

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 2ον.1)«Ή πνευματική συστολή αλλοιώνει τους άλλους »

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Τα μοναστήρια είναι τα οχυρά της Εκκλησίας

«Ή πνευματική συστολή αλλοιώνει τους άλλους »

- Γέροντα, μιά ψυχή, όταν έρχεται στο μοναστήρι καί έχη ακόμη τό κοσμικό φρόνημα, έναν κοσμικό αέρα, πώς θά τό άποβάλη αυτό;
- Όταν μπαίνη στο μοναστήρι, πρέπει νά ξεχάση τον κόσμο καί μετά νά μήν ξεχνάη ότι βρίσκεται σε μοναστήρι. Καλά, στό σπίτι της μπορεί νά μη βοηθήθηκε, νά μήν πήρε σωστή αγωγή· τώρα θέλει προσοχή τί αγωγή θά πάρη εδώ. Μοναχική αγωγή.
Τό μοναστήρι είναι ένας ιερός χώρος. Ό κόσμος είναι άλλο. Όταν σκέφτεται κανείς ότι κινείται μέσα σε έναν ιερό χώρο, έρχεται μόνη της ή συστολή. Άλλα, όταν ξεχνιέται καί νομίζη ότι είναι στον κόσμο, πώς θά έρθη ή συστολή;
Νά κινήται φυσιολογικά ή μοναχή, μέ απλότητα, με ταπείνωση, όχι νά πάη νά κάνη τήν κακομοίρα. Αυτό είναι αηδιαστικό, αποκρουστικό.
Βλέπω σε μερικές δόκιμες αδελφές πού περπατούν καμαρωτές-καμαρωτές ένα κοσμικό πράγμα. Σαν νύμφες κοσμικές περπατούν, όχι σαν νύμφες Χριστού.
Ενώ σέ άλλες πού περπατούν μέ μια συστολή, βλέπω κάτι το Ιερό. Πόσο διαφέρει το ένα από το άλλο! Αμέσως καταλαβαίνει κανείς τί είναι ό Μοναχισμός. Εάν παρατηρήσετε τά στάχυα, θα δήτε ότι όποιο στέκεται ψηλά, όρθιο, δεν έχει τίποτε μέσα.
Ενώ τό ψωμωμένο στάχυ γέρνει προς τά κάτω.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 2ον.1)«Ό μοναχός και ή αναγέννηση του κόσμου »

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Τα μοναστήρια είναι τα οχυρά της Εκκλησίας

«Ό μοναχός και ή αναγέννηση του κόσμου »

Οί μοναχοί είναι ό τακτικός στρατός του Χρίστου, γι’ αυτό δεν πληρώνονται. Νά, βλέπεις πώς πολλοί δεν μπορούν νά ξεχάσουν το Αγιον Όρος!
Όπου άλλου νά πάνε, θά τους ζητήσουν χρήματα κ.λπ., ενώ στο Άγιον Όρος θά βγάλουν μόνον το διαμονητήριο και από εκεί και πέρα μπορούν νά πάνε όπου θέλουν, χωρίς νά πληρώσουν, θά φάνε δωρεάν, θά κοιμηθούν δωρεάν.
Βρίσκουν κάτι άλλο, και γι' αυτό βοηθιούνται. Όταν ήμουν στο Καλύβι του Τιμίου Σταύρου[1], ήρθε κάποιος πού είχε προβλήματα. Συζητήσαμε μιάμιση ώρα. Μετά έβγαλε νά μου δώση ένα πεντακοσάρικο. «Τί είναι αυτό;», του λέω. «Γιά μιά απλή επίσκεψη στον γιατρό πληρώνουμε τόσο, μου λέει. Μέ συγχωρής, μήπως είναι λίγα;».
Μερικοί μεγάλοι της Ε.Ο.Κ., όταν ήρθαν στό Αγιον Όρος υστέρα από τήν τελευταία πυρκαγιά, γιά νά δουν τί χρειάζεται και νά βοηθήσουν, πέρασαν και από το Καλύβι.
Πάνω στην συζήτηση τους είπα: «Εμείς ήρθαμε εδώ, γιά νά δώσουμε· δεν ήρθαμε, γιά νά πάρουμε». «Πρώτη φορά το ακούσαμε αυτό», μου είπαν και το σημείωσαν αμέσως[2].Εμείς γίναμε μοναχοί, γιά νά πάρουμε υλικά; Γίναμε μοναχοί, γιά νά δίνουμε πνευματικά, χωρίς νά παίρνουμε υλικά.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 2ον.1)«Ό μοναχός είναι φάρος πάνω στα βράχια»2)«Τό αθόρυβο κήρυγμα τον μοναχού »

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

Τα μοναστήρια είναι τα οχυρά της Εκκλησίας[1]

«Ό μοναχός είναι φάρος πάνω στα βράχια»

- Γέροντα, ποιο είναι το έργο του μονάχου;
- Έργο του μονάχου είναι να γίνη δοχείο του Αγίου Πνεύματος. Νά κάνη την καρδιά του ευαίσθητη σάν το φύλλο του χρυσού των αγιογράφων. Όλο τό έργο τού μοναχού είναι αγάπη, όπως καί τό ξεκίνημα του γίνεται από αγάπη προς τόν Θεό, ή οποία έχει καί την αγάπη προς τόν πλησίον.
Ό μοναχός μελετάει την δυστυχία της κοινωνίας, πονάει ή καρδιά του καί προσεύχεται συνεχώς καρδιακά για τόν κόσμο.
Έτσι ελεεί τόν κόσμο με την προσευχή. Υπάρχουν μοναχοί πού βοηθούν τους ανθρώπους περισσότερο από όσο θά τους βοηθούσε όλος ό κόσμος μαζί.
Ένας κοσμικός λ.χ. προσφέρει δύο πορτοκάλλια ή ένα κιλό ρύζι σε κάποιον φτωχό, πολλές φορές μόνο για νά τόν δουν οί άλλοι, καί κατακρίνει μάλιστα, γιατί οι άλλοι δέν έδωσαν. Ό μοναχός όμως βοηθάει με τόννους σιωπηλά μέ την προσευχή του.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 1ον.1)«Κατάσταση συναγερμού »

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Ή προσευχή, όπλο ισχυρό

«Κατάσταση συναγερμού »

Μήν ξεχνάτε ότι περνούμε δύσκολους καιρούς και χρειάζεται πολλή προσευχή. Νά θυμάστε την μεγάλη ανάγκη πού έχει ό κόσμος σήμερα και τήν μεγάλη απαίτηση πού έχει ό Θεός από μας γιά προσευχή.
Νά εύχεσθε γιά τήν γενική εξωφρενική κατάσταση όλου τού κόσμου, νά λυπηθή ό Χριστός τά πλάσματα Του, γιατί βαδίζουν στην καταστροφή. Νά επέμβη θεϊκά στην εξωφρενική εποχή πού ζούμε, γιατί ό κόσμος οδηγείται στην σύγχυση, στην τρέλλα και στο αδιέξοδο.
Μας κάλεσε ό Θεός νά κάνουμε προσευχή γιά τον κόσμο, πού έχει τόσα προβλήματα! Οι καημένοι δεν προλαβαίνουν έναν σταυρό νά κάνουν. Εάν εμείς οι μοναχοί δεν κάνουμε προσευχή, ποιοι θά κάνουν;
Ό στρατιώτης σέ καιρό πολέμου είναι σε κατάσταση συναγερμού, έτοιμος με τά παπούτσια. Στήν ίδια κατάσταση πρέπει νά είναι και ό μοναχός. Αχ, Μακκαβαΐος[1] θά έβγαινα! Στά βουνά θά έφευγα, γιά νά προσεύχωμαι συνέχεια γιά τον κόσμο.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 1ον.1)«Ή θεία παρηγοριά» 2)«Ό κίνδυνος της αναισθησίας»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Ή προσευχή, όπλο ισχυρό

«Ή θεία παρηγοριά» 

- Γέροντα, όταν πονώ γιά τους άλλους, μέ πιάνει άγχος καί δέν μπορώ νά προσευχηθώ.
- Τό ότι έχεις άγχος είναι δείγμα ότι υπάρχει ανθρώπινο στοιχείο μέσα σου. Έγώ, όσο πιό πολύ πονώ τον κόσμο, τόσο περισσότερο προσεύχομαι και χαίρομαι πνευματικά, γιατί τά λέω όλα στον Χριστό και Εκείνος τα τακτοποιεί.
Και βλέπω ότι όσο περνάει ό καιρός, ενώ τό σωματικό κουράγιο ελαττώνεται, τό ψυχικό αυξάνει, γιατί ή αγάπη, ή θυσία, ό πόνος για τόν άλλο δίνουν πολλή ψυχική δύναμη.
Και να δής, απόψε πού είχατε αγρυπνία είχα λιγοστό κουράγιο· όμως από τόν πόνο τών άλλων πήρα δύναμη. Και ήμουν όρθιος όλη τήν νύχτα μέχρι τήν Θεία Λειτουργία πού έβλεπα τόν κόσμο[1].
Μετά και μέσα στην Εκκλησία πάλι όρθιος, αλλά δεν ένιωθα κούραση, γιατί πονούσα τόν κόσμο και αυτό μέ δυνάμωνε.
Και εσύ νά προσεύχεσαι και να χαίρεσαι, γιατί ό Χριστός θά τά οίκονομήση όλα.
Στην πνευματική αντιμετώπιση δεν υπάρχει θλίψη. Μέ τόν κόσμο τώρα πόσο πόνο πέρασα! Δεν τά περνούσα έτσι τά θέματα τους.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 1ον.1)«Και παρεβιάσαντο αυτόν»2)«Προσευχή μέ πόνο»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Ή προσευχή, όπλο ισχυρό

«Και παρεβιάσαντο αυτόν»[1]

- Γέροντα, μένει ψυχρή ή καρδιά μου στην προσευχή.
- Είναι γιατί ό νους δέν δίνει τηλεγράφημα στην καρδιά. Ύστερα στην προσευχή χρειάζεται νά έργασθή κανείς· δέν μπορεί άπό τήν μιά στιγμή στην άλλη νά φθάση σε κατάσταση, ώστε νά μή φεύγη καθόλου ό νους του.
Θέλει υπομονή. Βλέπεις, ό άλλος χτυπάει τήν πόρτα, ξαναχτυπάει, περιμένει, καί μετά ανοίγει ή πόρτα. Έσύ θες νά χτυπήσης μιά καί νά μπής μέσα. Δέν γίνεται έτσι.
Οταν ξεκινάς νά πής τήν ευχή, δέν έχεις επιθυμία γι' αυτό;
- Αισθάνομαι τήν ανάγκη γιά βοήθεια, γιατί νιώθω αδύναμη.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 1ον.1)«Βοήθεια με την προσευχή»2)«Ή ποιότητα της προσευχής μετράει »

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Ή προσευχή, όπλο ισχυρό 

«Βοήθεια με την προσευχή»

- Γέροντα, ό Άγιος Ιάκωβος λέει: «Πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργούμενη»[1]. Πώς εννοείται τό «ενεργούμενη»;
- Νά θέλη καί αυτός πού ζητά τήν προσευχή νά βοηθηθή, νά σωθή, και να αγωνίζεται. Γιά νά βοηθηθή δηλαδή κανείς άπό την προσευχή «δικαίου» ανθρώπου, χρειάζεται νά εχη καλή διάθεση.
Ή ευχή πού γίνεται μέ τήν καρδιά εισακούεται· πρέπει όμως και δ άλλος νά είναι δεκτικός. Αλλιώς, εκείνος πού προσεύχεται πρέπει νά εχη τήν αγιότητα τού Μεγάλου Παϊσίου, γιά νά μπόρεση νά τον βγάλη άπό τήν κόλαση[2].
Γι' αυτό κάνετε προσευχή πρώτα γι' αυτούς πού έχουν διάθεση νά σωθούν.
Έγώ, όταν παρακαλώ τον Θεό γιά διάφορες περιπτώσεις, λέω: «Θεέ μου, νά είναι αισθητή ή βοήθεια Σου, γιά νά βοηθηθούν οι άνθρωποι και πνευματικά· άν δεν είναι αισθητή, μή μας βοηθάς». Πολλοί ούτε καν καταλαβαίνουν άπό τί μπόρες μας γλυτώνει ό Θεός και ούτε καν το σκέφτονται, γιά νά δοξολογήσουν τον Θεό.
Γι' αυτό νά ζητάμε νά βοηθάνε ό Χριστός, ή Παναγία, οι Άγιοι τον κόσμο, άλλα νά είναι και αισθητή ή βοήθεια Τους, γιά νά ωφελούνται οι άνθρωποι.
Ας υποθέσουμε ότι κινδυνεύει κάποιος νά πέση άπό τήν σκαλωσιά και οικονομάει ό Θεός νά σκαλώση κάπου, πού δεν ήταν νά σκαλώση, καί γλυτώνει.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 1ον.1)«Χρειάζεται πολλή προσευχή» 2)«Αιτήματα στην προσευχή»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΟΠΛΑ

«Όταν πονάη κάνεις για την σημερινή κατάσταση πού επικρατεί στον κόσμο

και προσεύχεται, τότε βοηθιούνται οί άνθρωποι, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο». 

Ή προσευχή, όπλο ισχυρό 

«Χρειάζεται πολλή προσευχή»

Παλιά, για νά κάνη κάτι κανείς, αν ήταν κοσμικός άνθρωπος, θα σκεφτόταν. Αν ήταν πνευματικός άνθρωπος, θά σκεφτόταν και θά προσευχόταν.
Στην εποχή μας ακόμη και «πνευματικοί» άνθρωποι όχι μόνο δέν προσεύχονται, αλλά οΰτε σκέφτονται. Καί μάλιστα, συχνά πρόκειται γιά σοβαρά θέματα, καί αυτοί κάνουν πρόβες μέ τον κόσμο. Σε όλες τις περιπτώσεις, πριν ενεργήσουμε, νά λέμε: «Σκέφθηκα γι’ αυτό; Προσευχήθηκα γι' αυτό;». Όταν κανείς ενεργή, χωρίς νά σκεφθή καί χωρίς νά προσευχηθη, ενεργεί σατανικά. Καί βλέπεις, συχνά πολλοί Χριστιανοί μέ τον τρόπο πού ενεργούν, δέν αφήνουν τον θεό νά έπέμβη.
Νομίζουν ότι αυτοί θά τά καταφέρουν όλα μόνοι τους. Ένω ακόμη καί ό άπιστος λέει «έχει ό Θεός», αυτοί δέν το λένε.
Τά βάζει λ.χ. κάποιος μέ τον καρνάβαλο, ενώ μπορεί νά κάνη προσευχή καί νά ρίξη ό Θεός τέτοιο χαλάζι, πού νά σκορπίσουν όλοι καί νά ματαιωθη κάθε εκδήλωση. Ή, ας υποθέσουμε, μερικοί κατηγορούν έναν δεσπότη καί οι άλλοι καταφεύγουν στό Συμβούλιο Επικρατείας.
Άλλα ούτε εκεί σταματούν. Διαδηλώσεις, φασαρίες, άρθρα στις εφημερίδες... Συνέχεια ανθρώπινες προσπάθειες και δέν αφήνουν τόν Θεό νά ένεργήση.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 4ον Κεφάλαιο 3ον.1)«Οί θείες δυνάμεις είναι παντοδύναμες » 2)«Αγαθή διάθεση»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

   Όπου δέν φθάνει ό άνθρωπος, βοηθάει ό Θεός

«Οί θείες δυνάμεις είναι παντοδύναμες »

 - Γέροντα, πολλοί ανησυχούν τί θά γίνη μέ το ένα θέμα, τί θά γίνη μέ τό άλλο.
- Κοίταξε νά δής· τώρα ό Θεός, καί νά ήθελε νά μας αφήση, δέν μπορεί.
- Τί εννοείτε, Γέροντα;
- Νά, οί γονείς όταν φέρνουν ένα παιδάκι στον κόσμο, όσο αγωνίζονται νά τό μεγαλώσουν, τόσο περισσότερο τό αγαπούν καί τό πονούν. Έτσι καί ό Θεός, μας έφερε στον κόσμο, αγωνίσθηκε κατά κάποιον τρόπο, μας μεγάλωσε, κουράσθηκε νά μας κάνη ό,τι μας έκανε.
Τώρα, καί νά θέλη νά μας αφήση, δέν μπορεί, γιατί μας πονάει, αρκεί εμείς νά έχουμε λίγο φιλότιμο. Αν έχουμε λίγο φιλότιμο, δέν θά χάσουμε τον Παράδεισο.
- Γέροντα, είπατε ότι ό Καλός Θεός δέν θά μας αφήση...
- Ναι, ό Θεός ποτέ δέν μάς αφήνει· εμείς Τον αφήνουμε. Όταν ό άνθρωπος δέν ζή πνευματικά, δέν δικαιούται την θεία βοήθεια.
Όταν όμως ζή πνευματικά και είναι κοντά στον Θεό, την δικαιούται. Τότε, αν συμβή κάτι και πεθάνη, είναι έτοιμος γιά την άλλη ζωή, οπότε είναι κερδισμένος καί σ' αυτήν την ζωή καί στην άλλη.
Ή βοήθεια τού Θεού δεν εμποδίζεται ούτε άπό ανθρώπους ούτε άπό δαίμονες.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 4ον Κεφάλαιο 3ον.1)«Ή Χάρις του Θεού προσελκύεται μέ τήν ταπείνωση» 2)«Βοήθεια στις αρχές του πνευματικού αγώνα »

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

   Όπου δέν φθάνει ό άνθρωπος, βοηθάει ό Θεός 

«Ή Χάρις του Θεού προσελκύεται μέ τήν ταπείνωση»

- Γέροντα, έχω δυσκολίες στον αγώνα μου.
- Ζητάς βοήθεια άπό τόν Χριστό ή παλεύεις μόνη σου; Τήν αδυναμία σου τήν είπες στον Χριστό; Έσύ δέν τα πεινώνεσαι, δεν ζητάς βοήθεια από τον Χριστό καί μετά λες: «Έχω δυσκολίες στον αγώνα μου».
Άν ταπεινώνεται κανείς καί ζητά λίγη βοήθεια από τον Χριστό, Εκείνος βοηθάει. Πολλές φορές ό άνθρωπος καταβάλλει μια εγωιστική προσπάθεια, γι' αυτό δέν βοηθάει ο Χριστός. Πέταξε τόν εαυτό σου, μην τόν ύπολογίζης, καί ή Χάρις του Θεού θα κατοίκηση μέσα σου.
Έμεΐς θέλουμε νά αποκτήσουμε αγιότητα με μαγικό τρόπο. Σέ λανθασμένη όμως κατάσταση δέν βοηθάει ό Θεός. Έστω καί λίγο άν μπαίνη ή ιδιοτέλεια, εμποδίζεται ή θεία βοήθεια.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 4ον Κεφάλαιο 3ον.1)«Ο Θεός φροντίζει πάντα για το καλό μας » 2)«Αιτείτε και δοθήσεται υμίν»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

   Όπου δέν φθάνει ό άνθρωπος, βοηθάει ό Θεός 

«Ο Θεός φροντίζει πάντα για το καλό μας »

Ό Θεός είναι φύσει αγαθός και για το καλό μας φροντίζει πάντα, και όταν του ζητήσουμε κάτι, θα μας το δώση, εάν είναι γιά το καλό μας.
Ό,τι είναι απαραίτητο γιά την σωτηρία της ψυχής μας καί γιά τήν σωματική μας συντήρηση, ό Θεός θά μας το δώση πλουσιοπάροχα καί θά έχουμε τήν ευλογία Του.
Ο,τι μας στερεί, είτε γιά νά μας δοκιμάση είτε γιά νά μας προφύλαξη, όλα νά τά δεχώμαστε με χαρά, άλλα καί νά τά μελετούμε, γιά νά ωφελούμαστε. Ξέρει πότε καί πώς νά οίκονομάη το πλάσμα Του. Βοηθάει με τον τρόπο Του τήν ώρα πού χρειάζεται.
Πολλές φορές όμως τό αδύνατο πλάσμα Του αδημονεί, γιατί τό θέλει εκείνη τήν ώρα πού τό ζητάει, σάν τό μικρό παιδί πού ζητάει τό κουλούρι από τήν μάνα του άψητο καί δέν κάνει υπομονή νά ψηθή. Έμεΐς θά ζητάμε, θά κάνουμε υπομονή καί ή Καλή μας Μητέρα ή Παναγία, όταν είναι έτοιμο, θά μάς τό δώση.
- Γέροντα, οι Άγιοι πότε βοηθούν;
- Όποτε χρειάζεται νά βοηθήσουν, όχι όποτε νομίζουμε εμείς ότι χρειάζεται νά βοηθήσουν. Βοηθούν δηλαδή, όταν αυτό μάς ώφελή. Κατάλαβες;
Ένα παιδί π.χ. ζητάει άπό τόν πατέρα του μοτοσακό, άλλα ό πατέρας του δέν τού παίρνει. Τό παιδί τού λέει: «Τό θέλω τό μοτοσακό, γιατί κουράζομαι νά πηγαίνω με τά πόδια, παιδεύομαι».

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 4ον Κεφάλαιο 2ον.1)«Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» 2)«Θά έρθη καιρός πού όλοι θά πιστέψουν »

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ή πίστη και ή εμπιστοσύνη στον Θεό

«Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν»[1]

Ό άνθρωπος, αν θέλη νά μή βασανίζεται, πρέπει νά πιστέψη στο «χωρίς έμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν», πού είπε ό Χριστός. Νά άπελπισθή δηλαδή άπό τόν εαυτό του με τήν καλή έννοια καί νά πιστέψη στην δύναμη τού Θεού.
Όταν κανείς άπελπισθή με τήν καλή έννοια άπό τόν εαυτό του, τότε βρίσκει τόν Θεό.« Τήν πασαν ελπίδα μου εις σε άνατίθημι»[2]. Ακόμη καί οι πιο πνευματικοί άνθρωποι δεν έχουν εξασφαλίσει τήν ζωή τους, γι' αυτό καί κρατούν συνέχεια τόν εαυτό τους στην ασφάλεια τού Θεού, ελπίζουν στον Θεό καί απελπίζονται μόνον άπό το «εγώ» τους, διότι το «εγώ» φέρνει στον άνθρωπο όλη τήν πνευματική δυστυχία.

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 4ον Κεφάλαιο 3ον. «Ό Θεός βοηθάει σε o,τι δέν γίνεται ανθρωπίνως »

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

   Όπου δέν φθάνει ό άνθρωπος, βοηθάει ό Θεός 

 «Ό Θεός βοηθάει σε o,τι δέν γίνεται ανθρωπίνως »

- Τι καπνός είναι εκεί;
- Κάτι καΐμε, Γέροντα.
- Βάλατε φωτιά με τέτοιον αέρα;
- Γέροντα, έβρεξε το πρωί.
- Έστω και νά έβρεξε καί κατακλυσμό νά έκανε, αν σηκωθή μετά ένας αέρας, γίνεται τέτοια ξηρασία, πού όλα γίνονται σάν μπαρούτι! «Έβρεξε», σου λέει ή άλλη!
Παλιότερα είχε πιάσει φωτιά εκεί κάτω από χαζομάρα σας· το ξεχάσατε; Όταν κανείς ρεζιλευθή μιά φορά, πρέπει στην συνέχεια νά είναι πολύ προσεκτικός.
Ό Θεός βοηθάει εκεί πού πρέπει, έκεϊ πού δέν μπορεί ό άνθρωπος νά ένεργήση ανθρωπίνως· δέν θά βοηθήση την χαζομάρα μας. Ρεζιλεύουμε έτσι καί τους Αγίους.
- Γέροντα, καταλαβαίνει κανείς πάντοτε μέχρι ποιο σημείο πρέπει νά ενεργή ανθρωπίνως;
- Κατ’ αρχάς αυτό φαίνεται. Άλλα καί αν είχε διάθεση νά κάνη αυτό πού μπορούσε νά κάνη καί δέν το έκανε, γιατί κάτι τον εμπόδισε, ό Θεός θά τον βοηθήση σέ μιά δύσκολη στιγμή.
Αν όμως δέν εΐχε διάθεση, ενώ είχε κουράγιο, ό Θεός δέν θά βοηθήση.