Ἡ Ἀποστολικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς ΙΕ΄Λουκᾶ. (Ζακχαίου)

Α΄πρὸς Τιμόθεον, κεφάλαιο Δ΄, ἐδάφια 9-15

     9 Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος· 10 εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν.
   11 Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε. 12 Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ. 13 Ἓως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ.
14 Μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου.
15 Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν. 16 Ἒπεχε σεαυτῷ καὶ τῇ διδασκαλίᾳ, ἐπίμενε αὐτοῖς· τοῦτο γὰρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου.

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Παναγιώτη Τρεμπέλα

9 Τὸ ὅτι οἱ ἀγῶνες τῆς εὐσεβοῦς καὶ ἁγίας ζωῆς μᾶς ὠφελοῦν καὶ στὴ ζωὴ αὐτὴ καὶ στὴ μελλοντικὴ εἶναι λόγος ἀξιόπιστος καὶ ἄξιος νὰ τὸν ἀποδεχθεῖ κανεὶς μὲ ὅλη του τὴν καρδιά.
10 Κι ἐπειδὴ ὁ λόγος αὐτὸς εἶναι ἀξιόπιστος, γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς κι ἐμεῖς ὑπομένουμε κόπους καὶ δεχόμαστε ὀνειδισμοὺς ὅτι εἴμαστε δῆθεν ἀνόητοι, ἐπειδὴ ἔχουμε στηρίξει τὶς ἐλπίδες μας στὸν ζωντανὸ Θεό.
Αὐτὸς εἶναι ὁ σωτῆρας ὅλων τῶν ἀνθρώπων, τοὺς ὁποίους συντηρεῖ μὲ τὴν πρόνοιά Του, προπαντὸς ὅμως τῶν πιστῶν, τοὺς ὁποίους σώζει ἀπὸ τὸν αἰώνιο θάνατο. 11 Μὲ τὸ κῦρος καὶ τὴν ἐξουσία τοῦ ἀξιώματός σου νὰ προτρέπεις καὶ νὰ διδάσκεις αὐτὰ ποὺ σοῦ γράφω.
12 Παρὰ τὴ νεότητά σου νὰ ἔχεις ζωὴ συνετοῦ καὶ ἐνάρετου γέροντα, ὥστε κανεὶς νὰ μὴν καταφρονεῖ τὸ νεαρὸ τῆς ἡλικίας σου. Ἀλλὰ παρ’ ὅλη τὴ νεότητά σου νὰ γίνεσαι ὑπόδειγμα τῶν πιστῶν καὶ στὰ λόγια σου καὶ στὴ συμπεριφορὰ ποὺ θὰ ἔχεις στὶς συναναστροφὲς μαζί τους, καὶ στὴν ἀγάπη ποὺ θὰ δείχνεις πρὸς ὅλους, καὶ στὴν πνευματικὴ ζωὴ ποὺ θὰ ζεῖς μὲ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ στὴν πίστη καὶ στὴν ἁγνότητα καὶ καθαρότητα τῆς ζωῆς σου.
13 Μέχρι νὰ ἔλθω, σοῦ συνιστῶ νὰ ἐπιδίδεσαι μὲ ζῆλο καὶ ἐπιμέλεια στὴν ἀνάγνωση τῶν Ἁγίων Γραφῶν, στὴν παρηγοριὰ καὶ νουθεσία τῶν ἀνθρώπων ποὺ θλίβονται καὶ κλονίζονται, στὴ διδασκαλία ὅλων τῶν πιστῶν.
14 Μὴν παραμελεῖς τὸ θεῖο χάρισμα ποὺ ἔχεις μέσα σου καὶ σοῦ δόθηκε μὲ τὴν τοποθέτηση τῶν χεριῶν τοῦ σώματος τῶν πρεσβυτέρων πάνω στὸ κεφάλι σου, μετὰ ἀπὸ τὴν ἐκλογὴ στὴν ὁποία ὁδηγηθήκαμε μὲ προφητικὴ ἀποκάλυψη.
15 Σοῦ συνιστῶ νὰ μελετᾶς αὐτὰ ποὺ σοῦ γράφω. Ὁλόκληρη ἡ σκέψη σου καὶ ἡ ὕπαρξή σου νὰ εἶναι μέσα σὲ αὐτά, γιὰ νὰ γίνεται φανερὴ σὲ ὅλους ἡ πρόοδός σου καὶ νὰ δίνεις σὲ ὅλους τὸ καλὸ παράδειγμα.
16 Πρόσεχε τὸν ἑαυτό σου κι ἐκεῖνα ποὺ διδάσκεις. Νὰ ἐπιμένεις σὲ αὐτὰ· διότι ὅταν τὸ κάνεις αὐτὸ ποὺ σὲ προτρέπω, θὰ σώσεις καὶ τὸν ἑαυτό σου καὶ ἐκείνους ποὺ σὲ ἀκοῦν.


Ἐπιμέλεια κειμένου: Ἑλένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.
Ἐπιμέλεια πολυτονισμοῦ: Ἄκτιστον