Ἡ Ἀποστολικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς μετά την Χριστοῦ Γέννησιν

Πρὸς Γαλάτας, κεφάλαιο Α΄, ἐδάφια 11-19

  11 Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· 12 οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ. 13 Ἠκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ, ὅτι καθ' ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθουν αὐτήν, 14 καὶ προέκοπτον ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων.
15 Ὅτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς ὁ ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός μου καὶ καλέσας διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ 16 ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐμοί, ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανεθέμην σαρκὶ καὶ αἵματι, 17 οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους, ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς Ἀραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν. 18 Ἔπειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε· 19 ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου.

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Παναγιώτη Τρεμπέλα

  11 Σᾶς γνωστοποιῶ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ σᾶς κήρυξα δὲν ἀποτελεῖ ἀνθρώπινη ἐπινόηση.12 Διότι ὄχι μόνο οἱ ὑπόλοιποι ἀπόστολοι, ἀλλὰ κι ἐγὼ δὲν τὸ παρέλαβα οὔτε τὸ διδάχθηκα ἀπὸ κάποιον ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὸ παρέλαβα μὲ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἀπ' εὐθείας μοῦ φανέρωσε καὶ μοῦ ἀποκάλυψε τὸν Κύριο Ἰησοῦ. 13 Καὶ τὸ ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο μοῦ παραδόθηκε μὲ ὑπερφυσικὴ ἀποκάλυψη ἀπὸ τὸν Ἴδιο τὸν Θεό, ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὴ δράση μου στὸ παρελθόν.
Διότι ἀσφαλῶς ἔχετε ἀκούσει γιὰ τὴ διαγωγὴ ποὺ ἔδειξα κάποτε, ὅταν ἀκολουθοῦσα τὸν νόμο καὶ τὰ ἔθιμα τῶν Ἰουδαίων. Ἀκούσατε δηλαδὴ ὅτι καταδίωκα ὑπερβολικὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ καὶ προσπαθοῦσα νὰ τὴν καταστρέψω. 14 Καὶ προόδευα στὸν Ἰουδαϊσμὸ περισσότερο ἀπὸ πολλοὺς συνομήλικους συμπατριῶτες μου καὶ ἔδειχνα περισσότερο ζῆλο ἀπ’ αὐτοὺς γιὰ τὶς παραδόσεις ποὺ κληρονομήσαμε ἀπὸ τοὺς πατέρες μας.
15 Ὅταν ὅμως εὐαρεστήθηκε ὁ Θεός, ὁ Ὁποῖος μὲ ξεχώρισε καὶ μὲ διάλεξε ἀπὸ τὸν καιρὸ ἀκόμη ποὺ ἤμουν στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας μου, καὶ μὲ κάλεσε μὲ τὴ χάρη Του, χωρὶς ἐγὼ ἀπὸ τὰ ἔργα μου νὰ εἶμαι ἄξιος γιὰ μία τέτοια ἐκλογή, 16 νὰ ἀποκαλύψει στὸ βάθος τῆς ψυχῆς μου τὸν Υἱό του, γιὰ νὰ Τὸν κηρύττω στὰ ἔθνη, ἀμέσως δὲν συμβουλεύτηκα σάρκα καὶ αἷμα, δηλαδὴ κάποιον θνητὸ ἄνθρωπο, 17 οὔτε ἀνέβηκα στὰ Ἱεροσόλυμα γιὰ νὰ συναντήσω τοὺς ἀποστόλους ποὺ εἶχαν κληθεῖ πρὶν ἀπὸ μένα στὸ ἀποστολικὸ ἀξίωμα, ἀλλὰ πῆγα στὴν Ἀραβία καὶ πάλι ἐπέστρεψα στὴ Δαμασκό. 18 Ἔπειτα, μετὰ ἀπὸ τρία χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ εἶχα ἐπιστρέψει στὸ Χριστό, ἀνέβηκα στὰ Ἱεροσόλυμα γιὰ νὰ γνωρίσω ἀπὸ κοντὰ τὸν Πέτρο, κι ἔμεινα μαζί του δεκαπέντε μέρες. 19 Ἄλλον ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους δὲν εἶδα, παρὰ μόνο τὸν Ἰάκωβο, τὸν ἀδελφὸ τοῦ Κυρίου.

Ἐπιμέλεια κειμένου: Ἑλένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.
Ἐπιμέλεια πολυτονισμοῦ: Ἄκτιστον