Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς γιὰ τοὺς Λατίνους. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου Ἰερόθεος

Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς γιὰ τοὺς Λατίνους

Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου Ἰερόθεος

Ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, Μητροπολίτης Ἐφέσου, ὑπῆρξε ἀτρόμητος ὁμολογητὴς τῆς πίστεως στὴν Σύνοδο τῆς Φερράρας - Φλωρεντίας, ἀφοῦ δὲν ὑπέκυψε στὶς παπικὲς πιέσεις καὶ τοὺς ἐκβιασμοὺς καὶ παρέμεινε μέχρι τέλους ὁμολογητὴς τῆς πίστεως.
Ὄχι μόνον κατὰ τὴν Σύνοδο ἐκείνη ἀπέδειξε τὶς πλάνες τῶν Λατίνων, ἀλλὰ ταυτοχρόνως ἀπέδειξε καὶ τὶς νοθεῖες ποὺ ἔκαναν οἱ Λατῖνοι στὰ κείμενα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.

Στὴν ἀρχή, βεβαίως, ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς συμπεριφέρθηκε μὲ εὐγένεια, ἀλλὰ ἀργότερα, ὅταν διεπίστωσε τὶς ἀλχημίες, τὶς πιέσεις, τὶς νοθεῖες, τοὺς ἐκβιασμοὺς καὶ τὶς πονηρίες τῶν Λατίνων, ὑπῆρξε ὁμολογητὴς τῆς πίστεως.
Ἡ στάση του ἦταν πέρα γιὰ πέρα Ρωμαΐικη, γιατί οἱ ἀληθινοὶ Ρωμηοὶ εἶναι ἀριστοκράτες τοῦ πνεύματος, μποροῦν νὰ συνδιαλέγωνται μὲ νηφαλιότητα, ἠρεμία καὶ εὐγένεια, ἀλλὰ ὅταν πρόκειται γιὰ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν ἀποκαλυπτικὴ ἀλήθεια, καὶ ὅταν βλέπουν τις ἀλχημίες τῶν ἄλλων, τότε γίνονται ὁμολογηταὶ τῆς πίστεως. Γιατί ὁ Χριστὸς δὲν θέλει ἁπλῶς ἀναζητητάς, ἀλλὰ ὁμολογητάς.
 
Ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς εἶχε σαφῆ γνώση τοῦ πράγματος. Γνώριζε δηλαδὴ ὅτι ἐμεῖς ἀπεκόψαμε τοὺς Λατίνους ἀπὸ τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, γιατί οἱ Λατῖνοι ὑπέπεσαν στὴν αἵρεση τοῦ Filioque. Θὰ παραθέσω ἕνα κείμενό του ποὺ εἶναι ἀρκετὰ ἐκφραστικό. Γράφει ὁ ἅγιος Μᾶρκος:
«Τὴν μὲν αἰτίαν τοῦ σχίσματος ἐκεῖνοι δεδώκασι, τὴν προσθήκην ἐξενεγκόντες ἀναφανδόν, ἢν ὑπ' ὀδόντα πρότερον ἔλεγον. ἡμεῖς δὲ αὐτῶν ἐσχίσθημεν πρότεροι, μᾶλλον δὲ ἐσχίσαμεν αὐτοὺς καὶ ἀπεκόψαμεν τοῦ κοινοῦ τῆς Ἐκκλησίας σώματος. Διὰ τί εἰπὲ μοί: Πότερον, ὡς ὀρθὴν ἔχοντας δόξαν, ἢ ὀρθῶς τὴν προσθήκην ἐξενεγκόντας; Καὶ τὶς ἂν τοῦτο εἶποι, μὴ σφόδρα τὸν ἐγκέφαλον διασεσεισμένος;
Ἀλλὰ ὡς ἄτοπα καὶ δυσσεβὴ φρονοῦντας καὶ παραλόγως τὴν προσθήκην ποιήσαντας. Οὐκοῦν ὡς αἱρετικοὺς αὐτοὺς ἀπεστράφημεν καὶ διὰ τοῦτο αὐτῶν ἐχωρίσθημεν... αἱρετικοὶ εἰσιν ἄρα, καὶ ὡς αἱρετικοὺς αὐτοὺς ἀπεκόψαμεν».

Ἀπὸ τὸ κείμενο αὐτὸ μποροῦμε νὰ σχολιάσουμε μερικὲς ἀλήθειες.
Πρῶτον, ὅτι οἱ Λατῖνοι φανέρωσαν τὴν αἵρεση τοῦ Filioque, τὴν ὁποία προηγουμένως πίστευαν μυστικῶς, τὴν ἔλεγαν κάτω ἀπὸ τὰ δόντια τους.
Δεύτερον, ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι χωρισθήκαμε μὲ τὴν θέλησή μας ἀπὸ τοὺς Λατίνους, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο ἰσοδυναμεῖ μὲ τὸ ὅτι τοὺς ἀπεκόψαμε ἀπὸ τὸ κοινὸ τῆς Ἐκκλησίας Σῶμα, ὡς φρονοῦντας δυσσεβὴ δόγματα, καὶ ἐπειδὴ πρόσθεσαν τὴν λέξη Filioque στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως παραλόγως.
Τρίτον, οἱ Λατῖνοι μὲ τὴν προσθήκη τοῦ Filioque εἶναι αἱρετικοὶ καὶ ὡς αἱρετικοὺς ἀπεκόψαμε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.
Ὅσοι ἰσχυρίζονται ὅτι ὀρθῶς πιστεύουν οἱ Λατῖνοι καὶ ὀρθῶς ἐξέφρασαν τὸ δόγμα περὶ τοῦ Filioque, αὐτοὶ εἶναι «σφόδρα τὸν ἐγκέφαλον διασεσεισμένοι». Δηλαδὴ ἔχουν πάθει διάσειση ἐγκεφάλου.
Ἑπομένως, κατὰ τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως τὸ ἐκφράζει ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, οἱ Λατῖνοι εἶναι αἱρετικοί, ἀποκεκομμένοι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ φυσικὰ εἶναι ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ δὲν ἔχουν μυστήρια.

Ἰούνιος 2001

Πηγή: "Θεοδρομία"
Τριμινιαία ἔκδοση Ὀρθοδόξου Διδαχῆς
Ἔτος Γ΄ Τεῦχος 3 . Ἰούλιος -Σεμπτέμβριος 2001

impantokratoros.gr