Ἡ Παναγία τοῦ Καζᾶν τοῦ Ἱεροῦ Κελλίου γέροντος Συμεὼν Καψάλας Ἁγίου Ὅρους. Χριστούφαντος

 Χριστοΰφαντος 

Τῆς Θηβαΐδος τοῦ Βορρᾶ καί τοῦ Καζάν Κυρία,

προστάτις κάθε ταπεινοῦ καί πάσης τῆς Ρωσίας.

Ηὐδόκησεν ἡ Χάρις Σου νά φθάσῃ εἰς Ἑλλάδα,

Σόν Ἱερόν ἐκτύπωμα ὡς δῶρον εἰς Καψάλαν,

πρός στηριγμόν τῶν Ἀσκητῶν, πατέρων τιμημένων,

τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν καί πάντων πονεμένων.

Πόσες ψυχές ἐψέλλισαν τίς θλίψεις των ἐμπρός Σου

καί ἔπεμψεν ὡς ὑετόν τήν Χάριν ἡ εἰκών Σου!

Νέφη ψυχῶν ἐσώθησαν δυνάμει Σῆς ἀγάπης

καί φανερῶς ὑμνολογοῦν δόξαν τῆς Παντανάσσης.

Τό βλέμμα Σου τό Πάναγνον πόσα δέν μᾶς διδάσκει

καί τήν ἀγάπην Σοῦ Υἱοῦ στό εἶναι μας χαράσσει!

Σέ ποιές Καλύβες, ποιά Κελλιά, ποιούς Ἱερούς Ναούς Σου,

προστρέχει ἡ θεία Σου μορφή, προσβλέπουσα πιστούς Σου!

Σέ ποιούς ἀρρώστους, ὀρφανά, χῆρες καί πονεμένους,

φυλακισμένους, δυστυχεῖς, μακράν ξενιτεμένους...

Πόνους, ἀνάγκες, στεναγμούς, τά ἔκαμες δικά Σου

καί ὡς Μητέρα στοργική θωπεύεις τά παιδιά Σου.

Ποῖος ἀνθρώπου ὀφθαλμός δέν στάλαξε ἐμπρός Σου

καί χείλη χοϊκά πιστῶν δέν ἄγγιξαν Υἱόν Σου!

Ποιόν πόθον οὐρανόσταλτον δέν θάλλει ἡ Μορφή Σου

καί πυρπολεῖ ἁγνές καρδιές εἰς Σχῆμα Παραδείσου!

Ἀνάπτεις ζῆλον ἔνθεον, μακράν ἀπ᾽ τά τοῦ κόσμου,

δωρίζεις κάθαρσιν νοός, πεῖραν οὐρανοδρόμου.

Ἀρχάγγελοι ἐναπέθεσαν εἰκόνα Σου τήν Θείαν

ἤ πτερωτά συνώδευσαν Δέσποιναν  Παναγίαν;

Μήπως ψυχές τῶν ἐκλεκτῶν πού ἐβίωσαν τά θεῖα

ἤ κάποιος ἄρχων ἄγνωστος ἐπρόσφερε θυσίαν;

Μέγα τό θεῖον μυστικόν, ἄδηλος ἡ αἰτία,

Μῆτερ ἀρκεῖ πώς ἵστασαι ὡς Σκέπη οὐρανία!

Φύλαξ παρέστη ἡ εἰκών, προστάτις τοῦ Κελλίου

ποδηγετεῖ τόν οἰκιστήν εἰς χώραν τοῦ Ἁγίου.

Ὡς ὁ Πρεσβύτης Γέροντας προσμένει τό Παιδίον

πού ἀγκάλη Θεομήτορος βαστάζει ὡς Σημεῖον.

Ὁμώνυμος τοῦ Συμεών γνωρίζει νά προσμένῃ,

ὅτι τόν ὑπομένοντα δόξα τόν ἀναμένει.

Ὦ σέβασμα Ἱερώτατον, Καζάν ἡ παρρησία,

Νικήτα Γέροντος ἁπλοῦ, ἰσόβιος προστασία.

Χαρίτωσον διάδοχον, δαψίλευσον σοφίαν,

διηνεκῶς ὀρθοτομεῖν ἐν διακρίσει ἁγίᾳ.

Σκέπε πιστούς καί δωρητάς καί κάθε Ἀθωνίτην,

εἰρήνευσον τούς λογισμούς, δώρισον χαρμολύπην.

Παρθένε, Ἄχραντε, Ἁγνή, Κυρία τῶν Ἀγγέλων,

Μεθόριον τῆς Κτίσεως καί δόξα τῶν παρθένων,

εἰς δεινοτάτους  κραδασμούς ἐχθροῦ τοῦ παγκακίστου,

προστάτευε τούς δούλους Σου, διακόνους τοῦ Ὑψίστου.

Ἐν ὥρᾳ τῆς ἐξόδου μας, συνόδευσον ψυχήν μας,

εἰς τέλος δέ τῆς Κρίσεως Ἐσύ ᾽σαι ἀπαντοχή μας.

Χριστοΰφαντος