ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄
Β΄ Κόσμος, Οἰκείοι.
1) Ἐπιστολή
Εὔχομαι ὁ Θεὸς νὰ σοῦ δίδη τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς σου, διότι αὕτη εἶναι χάρισμα υἱοθεσίας, ποὺ τὸ λαμβάνουν ἐκεῖναι αἱ ψυχαί, ὅπου ὁλοκληρωτικῶς ἔχουν δοθῇ εἰς τὴν λατρείαν καὶ ἀγάπην τοῦ Θεοῦ.
Ὁ κόσμος τὴν νεότητα τὴν ἕλκει μαγνητοειδώς. Πολλὴν δύναμιν ἔχουν τὰ τοῦ κόσμου εἰς τὴν νεοφώτιστον ψυχήν, ποὺ τώρα ἤρχισε νὰ βλέπη τὸν προσανατολισμόν της καὶ τὸν σκοπὸν τῆς ζωῆς καὶ τὸ καθῆκον ποὺ τὴν καλεῖ.
«Ἡ (ἀγάπη) φιλία τοῦ κόσμου, ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστιν. Ὀς ἂν οὗν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καθίσταται» (Ἰακ. 4,4).
Ὁ Θεὸς τὰς ἀπολαύσεις τὰς ἔχει ἀποταμιεύσει εἰς τὴν αἰωνιότητα, καθ’ ὅτι καὶ Αὐτὸς καὶ ἡ ψυχή μας εἶναι αἰώνιος.
Δὲν ἔχουν οὐδεμίαν σύγκρισιν αἱ ἡδοναὶ τοῦ κόσμου μὲ τὰς ἁγίας καὶ ἁγνὰς ἡδονὰς τοῦ Θεοῦ. Αἱ ἡδοναὶ τοῦ κόσμου ἀποκτῶνται μὲ κόπους καὶ ἔξοδα καὶ μετά την ὀλιγόστιγμον ἀπόλαυσιν ἀκολουθοῦν ποικίλαι συνέπειαι, ὁπότε καταχρηστικῶς λέγονται ἡδοναί.
Αἱ τοῦ Θεοῦ ὅμως δὲν ἔχουν τοιαύτας συνεπείας, διότι αἱ πνευματικαὶ ἡδοναὶ κάτω εἰς τὴν γῆν εἶναι ἀπαρχὴ διὰ μίαν αἰώνιον σειρὰν ἀπολαύσεων καὶ ἡδονῶν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
Ἐνῷ ἀντιθέτως ὁ φθαρεῖς εἰς τὰς τοῦ κόσμου ἀπολαύσεις, ὑποχρεώνεται νὰ ὑποστῇ μίαν αἰώνιον καταδίκην μὲ τὸν ἀρχικὸν ὑποκινητήν της διαφθορᾶς, τὸν διάβολον.
Ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας, παιδί μου, μᾶς ἐδόθη ὡς χρῆμα, διὰ νὰ ἐμπορευθῶμεν ὁ καθεὶς τὴν σωτηρίαν του καὶ ἀναλόγως τοῦ ἐμπορίου, ποὺ θὰ πραγματευθῶμεν ἢ θὰ πλουτίσωμεν ἢ θὰ πτωχεύσωμεν.
Ἐὰν τὸ χρῆμα τοῦ χρόνου τὸ ἐκμεταλλευθῶμεν εἰς τὸ ἐμπόριον τῆς αὐξήσεως τοῦ πνευματικοῦ πλούτου, ὄντως ἐσόμεθα ἔμπειροι ἔμποροι καὶ θὰ ἀκούσωμεν τῆς μακαρίας φωνῆς: «Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! Ἐπὶ ὀλίγα ᾖς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σὲ καταστήσω, εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου» (Ματθ.25,23).
Μετὰ τὸ πέρας τῆς ζωῆς μας, ἀπὸ τὸν καθένα μας θὰ ζητηθῇ ἀκριβὴς λογαριασμός, πὼς καὶ ποὺ ἐξοδεύθη τὸ χρῆμα τοῦ χρόνου, καὶ ἀλλοίμονον ἂν τὸ ἐσκορπίσαμεν εἰς κινηματογράφους, εἰς διασκεδάσεις, εἰς διαφθορᾶς, εἰς μάταια ὄνειρα, εἰς ἀπολαύσεις σαρκικάς.
Τότε ποία ἀπολογία θὰ ἠμπορέση ἡ δεμένη μας γλῶσσα νὰ προφέρη, ἢ πὼς θὰ δυνηθῇ νὰ ἄρη τὰ ὄμματα νὰ ἰδῇ τὸν Χριστόν μας, ὅταν Ἐκεῖνος ἀπαριθμήση τὰς ἀπείρους εὐεργεσίας, τὰς ὁποίας ἡ ἄπειρος ἀγάπη Τοῦ ὑπερεκένωσεν εἰς ἡμᾶς;
Τώρα ποὺ ἔχομεν καιρόν, τώρα ὅπου τὸ χρῆμα δὲν ἐξοδεύθη ὅλον καὶ τὸ ἔχομεν εἰς τὴν διάθεσίν μας, ἂς σκεφθῶμεν συνετὰ καὶ τὸν ἀλήτην κόσμον, ποὺ ζητεῖ νὰ μᾶς τὸ κλέψη, ἂς τὸν ἀπωθήσωμεν ὡς βρωμερὸν τεθνηκότα κύνα καὶ ἂς δράμωμεν νὰ ἀγοράσωμεν μὲ τὸ χρῆμα ἔργα πολύτιμα, τὰ ὁποῖα ὅταν τὰ δοκιμάση τὸ πῦρ, θὰ εὑρεθοῦν λαμπρότατα, ἄξια δῶρα εἰς τὸν Ἅγιον Θεόν μας, πρέποντα νὰ τεθοῦν πρὸς διακόσμησιν εἰς τὴν ἁγίαν Ἱερουσαλὴμ τοῦ Οὐρανοῦ.
Ὄχι ἄχυρα νὰ ἀγοράσωμεν, δηλαδὴ ἔργα σκότους καὶ κολάσεως ἄξια, διότι σὺν αὐτοῖς καὶ ἡμεῖς θὰ συγκατέλθωμεν εἰς τὸ αἰώνιον πῦρ τῆς κολάσεως, ὅπου ἡ μᾶζα τῶν καταχραστῶν των τοῦ Θεοῦ δωρεῶν θὰ ἀπολαμβάνουν ὅ,τι ἔσπειραν!
Σὺ δὲ σπεῖρε ἔργα καλὰ μετὰ δακρύων καὶ θὰ θερίσης ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς δράγματα ἀπολαύσεως αἰωνίου ζωῆς!
2) Ἐπιστολή.
Θελκτικὸς κατ’ ὄψιν ἐστιν ὁ κόσμος. Ἡμεῖς ὅμως, διὰ νὰ τὸν ἐμπαίξωμεν, πρέπει νὰ γίνωμεν μωροί, ἵνα σοφοὶ γενώμεθα κατὰ Θεόν.
«Ἡ ἀγάπη τοῦ κόσμου, κατὰ τὸν Παῦλον, ἔχθρα εἰς τὸν Θεὸν ἐστι καὶ ὁ ἀγαπῶν τὸν κόσμον γεγύμνωται τῆς τοῦ Θεοῦ ἀγάπης».
Ἡμεῖς ἐκλήθημεν διὰ τὴν κατάκτησιν τοῦ Οὐρανοῦ. Πρόκειται διὰ μίαν αἰώνιον κληρονομίαν, κληρονομίαν ὁλοκλήρου τοῦ Θεοῦ, «πάντα γὰρ ἀπέδωκας ἡμῖν».
Ὡ, βάθος πλούτου καὶ σοφίας καὶ γνώσεως Θεοῦ! Τί γὰρ ἐδώκαμεν εἰς τὸν Θεόν, ἵνα χαρίση εἰς ἡμᾶς τὴν ἀπέραντον Αὐτοῦ βασιλείαν;
Τὰς κακίας μας; Τὰς ἀσεβείας μας καὶ γενικῶς τὰ ἄπειρα εἰς μέτρον καὶ ἐνοχὴν σφάλματά μας;
Ὁμολογοῦμεν τὴν χάριν, οὐ κρύπτομεν τὸ ἔλεος. Ἂς ἀγωνισθῶμεν, βραβεῖα αἰώνια ἀπόκεινται εἰς τοὺς ἀγωνιστάς, τρέχε ὀπίσω καθαρότητος βίου.
Σπεῦδε μακρύναι τὸν κόσμον ἐκ τῆς διανοίας σου καὶ πλησίασε τὴν καρδίαν σοῦ εἰς τὸν ἄνω κόσμον, ὅπου βασιλεύει ἡ αἰώνιος χαρά, ἡ εἰρήνη, ἡ μακαριότης.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ
Ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας Ἀργυρακόπουλος
Ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας Ἀργυρακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου