Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ
Εἶναι γνωστή στόν ὀρθόδοξο
χριστιανὸ ἡ ἐξαιρετική σπουδαιότητα, πού ἔχει ἡ θεοσύστατος
πνευματική ἄσκηση τῆς νηστείας
καί ὡς «παθῶν ἀλλοτρίωση», ἀλλά
καί ὡς ἀποχή ἀπό συγκεκριμένες
τροφές γιά ὁρισμένο χρονικό διάστημα.
Καί αὐτή ὅμως τήν πνευματική ἄσκηση ὑπάρχουν αἱρετικές κινήσεις, πού τήν πολεμοῦν, ἄλλες πού τήν εἰρωνεύονται καί ἄλλες, πού τούς εἶναι ἀδιάφορη. Ἡ Διαμαρτύρηση νά ὑπενθυμίσουμε ἤδη ἀπό τά πρῶτα ἱστορικά βήματά της κράτησε μία ἀρνητική στάση ἀπέναντι στή νηστεία.
Ποῦ στηρίζουν τά ἐπιχειρήματά τους οἱ αἱρετικές κινήσεις; Σέ ὁρισμένα ἁγιογραφικά χωρία: Ἠσ.1,13.58, 3-7. Ἱερεμ. 14, 10-12. Ζαχ. 7, 5. Τί ἀναφέρουν ὅμως τά ἐν λόγῳ ἁγιογραφικά χωρία; Ἀναφέ- ρουν καί δείχνουν τήν ἀποστροφή τοῦ Θεοῦ στόν τρόπο, τό περιεχόμενο καί τή νοηματοδότηση, πού εἶχαν δώσει οἱ Ἰουδαῖοι στή νηστεία.
Ἀποτελεῖ, τό λιγότερο, σύγχυση ἡ προσπάθεια τῶν αἱρετικῶν, ἐσφαλμένες θρησκευτικές πρακτικές τῶν ἀρχαίων Ἰσραηλιτῶν νά ἐπιχειροῦν νά τίς ταυτίσουν μέ τό χριστιανικό περιεχόμενο τῆς νηστείας καί μάλιστα ὀρθοδόξως κατανοούμενο καί βιούμενο.
Μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὅτι στά πλαίσια τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς «καί ἡ νηστεία καί ἡ ἐγκράτεια οὐ πρός ἀρετήν μόνον ἀλλά καί πρός θεοσέβειαν λυσιτελοῦσι» (ΕΠΕ 9,190). Νά ὑπενθυμίσουμε ἐν προκειμένῳ στούς διάφορους αἱρετικούς ὅτι ἡ νηστεία καθορίστηκε ἀπό τόν Θεό ἤδη στόν Παράδεισο (Γεν. 2, 16-17).
Νηστεύουν ὁ Μωϋσῆς (Δευτ. 9, 9. 18), ὁ Προφήτης Ἠλίας (Γ΄ Βασιλ. 19, 8) καί ὁ Προφήτης Ἰωήλ διακηρύττει «ἁγιάσατε νηστείαν» (1, 14). Ἐπι- πλέον στήν Καινή Διαθήκη βλέπουμε ὅτι νηστεύει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος (Ματθ. 4, 2). Μᾶς προτρέπει ὁ ἴδιος νά νηστεύουμε (Ματθ. 6, 16- 18. 17, 21), ὅπως ἐπίσης νηστεύουν καί οἱ πρῶτοι χριστιανοί (Πράξ. 13, 2-3. Α΄ Κορ. 7, 5).
Ἀποδεικνύεται, γιά μία ἀκόμη φορά, πόσο ἀντίθετοι εἶναι στήν Ἁγία Γραφή οἱ ἰσχυρισμοί τῶν αἱρετικῶν σχετικά μέ τή νηστεία, τή στιγμή μάλιστα, πού εἶναι μόνιμος ὁ ἰσχυρισμός τους ὅτι ἔχουν μοναδικό ὁδηγό τους τήν Ἁγία Γραφή.
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 2017 4 Ἀπριλίου 2014
Καί αὐτή ὅμως τήν πνευματική ἄσκηση ὑπάρχουν αἱρετικές κινήσεις, πού τήν πολεμοῦν, ἄλλες πού τήν εἰρωνεύονται καί ἄλλες, πού τούς εἶναι ἀδιάφορη. Ἡ Διαμαρτύρηση νά ὑπενθυμίσουμε ἤδη ἀπό τά πρῶτα ἱστορικά βήματά της κράτησε μία ἀρνητική στάση ἀπέναντι στή νηστεία.
Ποῦ στηρίζουν τά ἐπιχειρήματά τους οἱ αἱρετικές κινήσεις; Σέ ὁρισμένα ἁγιογραφικά χωρία: Ἠσ.1,13.58, 3-7. Ἱερεμ. 14, 10-12. Ζαχ. 7, 5. Τί ἀναφέρουν ὅμως τά ἐν λόγῳ ἁγιογραφικά χωρία; Ἀναφέ- ρουν καί δείχνουν τήν ἀποστροφή τοῦ Θεοῦ στόν τρόπο, τό περιεχόμενο καί τή νοηματοδότηση, πού εἶχαν δώσει οἱ Ἰουδαῖοι στή νηστεία.
Ἀποτελεῖ, τό λιγότερο, σύγχυση ἡ προσπάθεια τῶν αἱρετικῶν, ἐσφαλμένες θρησκευτικές πρακτικές τῶν ἀρχαίων Ἰσραηλιτῶν νά ἐπιχειροῦν νά τίς ταυτίσουν μέ τό χριστιανικό περιεχόμενο τῆς νηστείας καί μάλιστα ὀρθοδόξως κατανοούμενο καί βιούμενο.
Μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὅτι στά πλαίσια τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς «καί ἡ νηστεία καί ἡ ἐγκράτεια οὐ πρός ἀρετήν μόνον ἀλλά καί πρός θεοσέβειαν λυσιτελοῦσι» (ΕΠΕ 9,190). Νά ὑπενθυμίσουμε ἐν προκειμένῳ στούς διάφορους αἱρετικούς ὅτι ἡ νηστεία καθορίστηκε ἀπό τόν Θεό ἤδη στόν Παράδεισο (Γεν. 2, 16-17).
Νηστεύουν ὁ Μωϋσῆς (Δευτ. 9, 9. 18), ὁ Προφήτης Ἠλίας (Γ΄ Βασιλ. 19, 8) καί ὁ Προφήτης Ἰωήλ διακηρύττει «ἁγιάσατε νηστείαν» (1, 14). Ἐπι- πλέον στήν Καινή Διαθήκη βλέπουμε ὅτι νηστεύει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος (Ματθ. 4, 2). Μᾶς προτρέπει ὁ ἴδιος νά νηστεύουμε (Ματθ. 6, 16- 18. 17, 21), ὅπως ἐπίσης νηστεύουν καί οἱ πρῶτοι χριστιανοί (Πράξ. 13, 2-3. Α΄ Κορ. 7, 5).
Ἀποδεικνύεται, γιά μία ἀκόμη φορά, πόσο ἀντίθετοι εἶναι στήν Ἁγία Γραφή οἱ ἰσχυρισμοί τῶν αἱρετικῶν σχετικά μέ τή νηστεία, τή στιγμή μάλιστα, πού εἶναι μόνιμος ὁ ἰσχυρισμός τους ὅτι ἔχουν μοναδικό ὁδηγό τους τήν Ἁγία Γραφή.
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 2017 4 Ἀπριλίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου