Τά μυστήρια τῆς ἄλλης ζωῆς. «Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων»

Περπατώντας κάποτε στήν ἔρημο ὁ ἀββάς Μακάριος ὁ Μέγας (4ος αἰ.), συνάντησε ἕνα μοναχό μέ ἀγγελική ὀμορφιά καί χάρη.

  -  Σέ βλέπω, παιδί μου, καί σέ θαυμάζω, παρατήρησε ὁ ὅσιος.  Μήπως δέν εἶσαι ἄνθρωπος;

  -  Ἄγγελος εἶμαι, ἀποκρίθηκε ἐκεῖνος, βάζοντας μετάνοια στόν ὅσιο. Ἦρθα νά σοῦ διδάξω μυστήρια, πού δέν γνωρίζεις καί θέλεις νά μάθεις.

  -  Πές μου, ἄγγελε τοῦ Θεοῦ, στήν ἄλλη ζωή οἱ ἄνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους;

  -  Ὅπως γνωρίζονται ἐδῶ, τό ἴδιο κι ἐκεῖ. Συνευφραίνονται, συνομιλοῦν, χαιρετοῦν καί ζητοῦν νά γνωρίσουν ὁ ἕνας τόν ἄλλο.  Αὐτό ὅμως γίνεται μόνο μέ τούς δικαίους.

  -  Τί γίνεται μετά τό χωρισμό τῆς ψυχῆς ἀπό τό σῶμα; ρώτησε ὁ ἀββάς.
  -  Ὕστερ’ ἀπ’ αὐτόν, οἱ ἄγγελοι παίρνουν τήν ψυχή καί τήν ὁδηγοῦν στόν οὐρανό, γιά νά προσκυνήσει τόν Κύριο. Ἀπό τή γῆ μέχρι τόν οὐρανό ὑπάρχει μιά μεγάλη ἀόρατη σκάλα.  Σέ κάθε σκαλοπάτι βρίσκεται ἕνα τάγμα δαιμόνων, πού λέγονται τελώνια.

Αὐτά θέλουν ν’ ἁρπάξουν τήν ψυχή, γι’ αὐτό δείχνουν στούς ἀγγέλους γραμμένες τίς κακές της πράξεις. Οἱ ἄγγελοι, ἀντίθετα, παρουσιάζουν τίς καλές.  Ζυγίζουν τίς πράξεις καί γίνεται μεγάλη λογομαχία μεταξύ τους.  Κι ἄν οἱ καλές εἶναι περισσότερες, τότε ἡ ψυχή προχωράει στό πιό πάνω σκαλοπάτι.
Διαφορετικά, τήν κατεβάζουν οἱ δαίμονες στόν ἅδη.  Τό τί ὑποφέρουν ἐκεῖ οἱ κολασμένοι, εἶναι ἀνεκδιήγητο. Ἀλλά καί τό τί ἀπολαμβάνουν στόν οὐρανό ὅσοι σώθηκαν, δέν περιγράφεται.
  -  Γιατί γίνονται τά μνημόσυνα καί τί ὠφελοῦν; ρώτησε πάλι ὁ ὅσιος.

  -  Τά τριήμερα, ἀποκρίθηκε ὁ ἄγγελος, γίνονται σάν μιά προσφορά στόν Κύριο γιά τήν ψυχή, ἐπειδή αὐτή δέν ἔχει φτάσει ἀκόμα στό θρόνο Του γιά νά τόν προσκυνήσει.  Μετά τήν προσκύνηση, ξαναφέρνουν τήν ψυχή οἱ ἄγγελοι στή γῆ καί τῆς δείχνουν τούς τόπους, ὅπου ἔζησε καί ἔκανε ἔργα καλά ἤ πονηρά.
Αὐτό συνεχίζεται μέχρι τήν ἔνατη μέρα, ὁπότε ἡ ψυχή ἀνεβαίνει καί πάλι γιά νά προσκυνήσει στό θρόνο τοῦ Θεοῦ.  Τά μνημόσυνα, πού γίνονται στά ἐννιάμερα, προσφέρονται στό Θεό γιά νά δεχθεῖ τήν ψυχή μέ ἱλαστικό βλέμμα.  Τά μνημόσυνα, οἱ ἐλεημοσύνες καί οἱ λειτουργίες ὠφελοῦν πολύ τήν ψυχή.  Μποροῦν ἀκόμα καί νά τήν βγάλουν ἀπό τήν κόλαση, φτάνει νά μήν ἔχει πέσει σέ βαρειές καί θανάσιμες ἁμαρτίες.

Μετά τή δεύτερη προσκύνηση, ὁδηγοῦν καί πάλι οἱ ἄγγελοι τήν ψυχή στόν κόσμο.  Καί ὕστερα τῆς δείχνουν τόν παράδεισο καί τήν κόλαση.  Δέν ὑπάρχει χειρότερο μαρτύριο στόν ἅδη ἀπό ἐκεῖνο τοῦ πόρνου καί τοῦ κλέφτη. Ἰδιαίτερα τοῦ πόρνου μοναχοῦ ἤ ἱερέα καί τῆς μοιχαλίδος πρεσβυτέρας.  Τήν τεσσαρακοστή ἡμέρα ἡ ψυχή ὁδηγεῖται πάλι γιά προσκύνηση.
Τότε βγαίνει καί ἡ ἀπόφαση ἀπό τόν φιλάνθρωπο Θεό ποῦ θά καταταγεῖ μέχρι τήν ἀνάσταση καί τήν τελική Κρίση.  Γι’ αὐτό καί τήν ἡμέρα ἐκείνη γίνεται πάλι μνημόσυνο γιά τήν ἀνάπαυσή της.

  -  Ὁ ἁμαρτωλός, ξαναρώτησε ὁ γέροντας, ἔχει καμιάν ἄνεση; Τά βάσανά του ἔχουν κάποιο τέλος;

  - Ὄχι. Οὔτε ἡ βασιλεία τῶν δικαίων ἔχει τέλος οὔτε ἡ κόλαση τῶν ἀμαρτωλῶν.
  -  Ποιοί ἅγιοι εἶναι πιό εὐσπλαχνικοί στόν ἄνθρωπο, ὥστε νά τούς παρακαλεῖ καί νά πρεσβεύουν γι’ αὐτόν;
  - Ὅλοι οἱ ἅγιοι εἶναι εὐσπλαχνικοί. Ἐσεῖς ὅμως οἱ ἄνθρωποι εἶστε ἀχάριστοι καί τούς θλίβετε. Ἐκτός ἀπό τούς ἁγίους, καί οἱ ἄγγελοι βοηθοῦν τούς ἀνθρώπους.  Περισσότερο ὅμως ἀπ’ ὅλους φροντίζει γιά σᾶς ἡ Κυρία Θεοτόκος.  Θά ’πρεπε καθένας σας νά ἔχει διαρκῶς τ’ ὄνομά της στό στόμα του καί νά τήν δοξολογεῖ.  Γιατί χάρη στίς δικές της πρεσβείες καί ἱκεσίες στέκει μέχρι σήμερα ὁ κόσμος.  Οἱ ἄνθρωποι ἐγκατέλειψαν τό Θεό καί τούς ἁγίους, γι’ αὐτό Θεός καί ἅγιοι ἐγκατέλειψαν τούς ἀνθρώπους.

  -  Ἅγιε ἄγγελε, ποιά εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἁμαρτία;
  -  Κάθε ἁμαρτία χωρίζει τόν ἄνθρωπο ἀπό τό Θεό. Ἡ μνησικακία ὅμως καί ἡ βλασφημία, μόνο αὐτές οἱ δύο, εἶναι ἱκανές νά κατεβάσουν τόν ἄνθρωπο στόν ἅδη.
  -  Ποιό πάθος μισεῖ περισσότερο ὁ Θεός;
  -  Τήν ὑπερηφάνεια.  Αὐτή κατέστρεψε τόν κόσμο. Ἐξ αἰτίας της ὁ Ἀδάμ ἐξορίστηκε ἀπό τόν παράδεισο. Ἐξ αἰτίας της ἔπεσε ὁ Ἑωσφόρος. Ἄν πέσει ὁ ἄνθρωπος σ’ αὐτό τό πάθος, δύσκολα θά σηκωθεῖ.
  -  Ποιοί τούς κολασμένους βασανίζονται χειρότερα;
  -  Σοῦ εἶπα, ὁ πόρνος καί ὁ βλάσφημος. Ἰδίως οἱ πόρνοι ἱερεῖς καί μοναχοί. Ἐπίσης, ὅσοι ἀπό τούς τελευταίους παραβαίνουν τούς θεϊκούς νόμους καί καταφρονοῦν τά πνευματικά ἔργα, προτιμώντας τίς βιοτικές φροντίδες.  Καί γιά μιά μόνο λειτουργία πού θά τελέσουν ἀνάξια οἱ ἱερεῖς, θά δώσουν λόγο στό Θεό. Ἀλλοίμονο καί στούς ἱερεῖς πού μεθοῦν.

  -  Τί γίνεται μ’ ἐκείνους πού καταφρονοῦν τήν ἁγία ἡμέρα τῆς Κυριακῆς;
  -  Ἀλλοίμονό τους... Φρικτή κόλαση τούς περιμένει! Ὅποιος καταφρονεῖ αὐτήν τήν ἁγία ἡμέρα, καταφρονεῖ τόν ἴδιο τόν Κύριο, ἀλλά κι ὁ ἴδιος καταφρονεῖται ἀπ’ Αὐτόν. Ἡ ἡμέρα τῆς Κυριακῆς ἀνήκει στόν Κύριο.  Καί ὅποιος τήν τιμᾶ, τιμᾶ τόν Κύριο. Ὅποιος δέν τήν τιμᾶ, Θεοῦ πρόσωπο δέν βλέπει οὔτε ἔχει ἐλπίδα σωτηρίας.
  -  Πές μου, σέ παρακαλῶ, ποιά προσευχή ταιριάζει στό μοναχό;
  -  Ἄν εἶνα μορφωμένος, οἱ Ψαλμοί τοῦ Δαβίδ. Ἄν ὄχι, τότε τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν». Αὐτή ἡ προσευχή εἶναι ἡ πιό δυνατή.  Πολλοί σπουδαγμένοι τά ἐγκατέλειψαν ὅλα, κράτησαν μόνο τήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ καί σώθηκαν.  Γιατί αὐτή μποροῦν νά τήν καλλιεργήσουν ἄνδρες, γυναῖκες, παιδιά, μοναχοί, γραμματισμένοι καί ἀγράμαμτοι, ἔμπειροι καί ἄπειροι. Ὅποιος θέλει νά σωθεῖ, αὐτήν ἄς ἐπαναλαμβάνει μέρα καί νύχτα, στό κελλί καί στό δρόμο, εἴτε κάθεται εἴτε ἐργάζεται.  Καί νά τή λέει μέ πόθο καί προθυμία, γιατί εἶναι ἱκανή νά βοηθήσει τόν καθένα στήν σωτηρία του.

  -  Τώρα σέ παρακαλῶ, ἀπάντησέ μου τοῦτο: Ἄν κάποιος ἁμαρτωλός ὁδηγήσει ἄλλον σέ μετάνοια, ἔχει μισθό;
  -  Αὐτός πού θά ὁδηγήσει ἁμαρτωλό στό σωστό δρόμο, ὠφελεῖ πολύ καί τή δική του ψυχή. Ἄν ὅμως τόν ὁδηγήσει στό κακό, πέφτει σέ βαρύτατη ἁμαρτία.
  -  Ἅγιε ἄγγελε, θά ὑπάρχουν, ἄραγε, ἅγιοι μέχρι τή συντέλεια τοῦ κόσμου;
  -  Ποτέ δέν θά λείψουν οἱ δίκαιοι καί οἱ προφῆτες, οὔτε ὅμως καί οἱ ὑπηρέτες τοῦ σατανᾶ.  Πάντως, στούς ἔσχατους καιρούς, ὅσοι ὑπηρέτησαν ἀληθινά τό Χριστό, κι ἄν ἀκόμη δέν κάνουν σημεῖα καί τέρατα, ἀλλά βαδίζουν στό δρόμο τῆς πρακτικῆς ἀρετῆς μέ ταπείνωση, αὐτοί θ’ ἀναδειχθοῦν στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀνώτεροι ἀπό ἐκείνους πού ἔκαναν θαύματα.
  Γιατί στούς ἔσχατους χρόνους δέν θά βλέπουν οἱ πιστοί κάποιον νά θαυματουργεῖ, ὥστε νά θερμαίνεται ὁ ζῆλος τους στόν πνευματικό ἀγώνα. Ἀντίθετα, οἱ ποιμένες καί οἱ ἄρχοντες, σ’ ὅλο τόν κόσμο, θά εἶναι ἐντελῶς ἀδόκιμοι στήν ἀρετή.
Αὐτά εἶπε ὁ ἄγγελος, καί πέταξε στόν οὐρανό.

           Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο 

 «Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων» 
                     (σελ.133-138) 
           Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου
             Ὠρωπὸς Ἀττικῆς 2007

Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα πατώντας  Εμφανίσεις και θαύματα των Αγγέλων