Τό γέννημα τῆς περιφήμου Ναυπάκτου, ἀλλά καί τό βλάστημα καί θρέμμα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Διονυσίου, ἀλλά καί τό καύχημα ὁλοκλήρου του ἁγιορειτικοῦ κόσμου.
Νέος 25 περίπου ἐτῶν, ἀπόφοιτος ἀνωτάτων σπουδῶν, ἀφοῦ προηγουμένως σύμφωνα μέ τούς νόμους ἐτέλεσε τήν στρατιωτικήν του θητεία, ὑπακούοντας στήν φωνήν τῆς πατρίδος ἐπιτάσσεται ξανά κατά τόν φοβερόν ἐκεῖνον πόλεμον τοῦ 40, ὅπου καί μέ ἀνδρεῖο πατριωτικό φρόνημα προχωρᾶ στήν πρώτη γραμμή. Μέχρι τότε δέν εἶχεν τήν κλῆσιν πρός τόν Μοναχισμόν. Ὅμως ὁ Πανάγαθος, ὅπου τόν ἐπέλεξεν ἐκ κοιλίας μητρός, ἀφοῦ μέ θαυματουργικόν τρόπον διέσωσεν τήν ζωήν συγχρόνως τοῦ χάρισε τόσον τήν κλῆσιν ὅσον καί τήν πρόσκλησιν ν΄ ἀφιερωθῆ στόν Θεόν. Ὑπόσχεται λοιπόν τήν τελείαν ἀποταγήν.
