Χρεωστικός εγκλωβισμός ή απελευθέρωση αγάπης; Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα 

Κυριακής ΙΑ' Ματθαίου. (Ματθ. ιη΄ 23-35)

            Το ότι ο Θεός συγχωρεί τον άνθρωπο ό,τι κι αν έχει διαπράξει, όταν φυσικά ο ίδιος ο άνθρωπος ταπεινωθεί και ζητήσει συγχώρεση, αυτό αποτελεί αδιαπραγμάτευτη πραγματικότητα.

Το πρόβλημα όμως ανακύπτει όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί ή μάλλον δεν θέλει να συγχωρέσει τον “σύνδουλό του”, τον συνάνθρωπό του.

            Αλλά τί ακριβώς συμβαίνει και ενώ ο Θεός λησμονεί, ο άνθρωπος αρνείται αυτή την λυτρωτική για τον ίδιο πράξη;

            Η παραβολή των μυρίων ταλάντων την οποία θα ακούσουμε στην Ευαγγελική περικοπή, φωτίζει το θέμα και τονίζει την κατάληξη όσων αρνούνται και στο σημείο αυτό να μιμηθούν τον Θεό και να ξεδιπλώσουν την αγάπη τους.

Ομιλία π Αθανασίου Μυτιληναίου στην Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου

Ομιλία του π. Αθανασίου Μυτιληναίου κατά την Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου.
 
Περί συγχωρήσεως (δ. 25'). (30-08-1981)



Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)


Πηγή αρχείου arnion.gr

Οι αμαρτίες μας. Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου (Ματθ. 18,23-35). Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

Οἱ ἁμαρτίες μας

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Ακούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱε ρὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο. Εἶνε μία ἀπὸ τὶς ὡ ραῖες παρα βολὲς ποὺ εἶπε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Λόγια ἀθάνατα. Τί λέει ἡ παραβολή;

Ἦταν ἕνας καλὸς βασιλιᾶς καὶ στὸ παλάτι εἶχε δούλους. Αὐτοὶ ἔκαναν τὶς ἐργασίες ποὺ τοὺς ἀνέθετε καὶ βρίσκονταν σὲ συνεχῆ δοσοληψία μὲ τὸ βασιλικὸ ταμεῖο. Κάποτε ἦρθε ἡ ὥρα νὰ κάνῃ ὁ βα σιλιᾶς λογαρια σμὸ μαζί τους. Κάλεσε ἕναν ἀπ᾽ αὐτοὺς κι ἄνοιξαν τὰ βιβλία.
Ὁ δοῦλος βρέθηκε ὅτι χρωστοῦσε στὸ βασιλιᾶ ὄχι χίλιες ἢ δυὸ καὶ τρεῖς καὶ πέντε χιλιάδες, ἀλλὰ ἕνα ὑπέρογκο ποσό· τὸ εὐαγγέλιο λέει ὅτι ἦ ταν «μύρια τάλαντα» (Ματθ. 18,24).

Τὸ χαμένο στεφάνι! Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου. (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας.

Τὸ χαμένο στεφάνι!

«Οὐκ ἔδει καὶ σὲ ἐλεῆσαι τὸν σύνδούλόν σου ὡς καὶ ἐγὼ σὲ ἠλέησα;»

Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου (Ματθ. ιη΄ 23-35)

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Συγκλονιστικὴ  ἡ σημερινὴ παραβολή, ἀγαπητέ ἀναγνῶστα. Μέσα εἰς ὀλίγας γραμμὰς ὁ Κύριος παρουσίασεν ὀλοζώντανα τὸ ἄπειρον ἔλεος τοῦ Θεοῦ, παρέστησεν ἀνάγλυφα τὴν σκληροκαρδίαν τῶν ἀνθρώπων, ἐζωγράφισε μὲ ἔντονα χρώματα τὰς δραματικὰς συνεπείας τῆς ἀνθρωπίνης κακότητος καὶ καθώρισε τὴν χρυσὴν γραμμὴν τῆς ἀνεξεκακίας καὶ συγγνώμης, ποὺ ὀφείλουν ὅλοι νὰ ἀκολουθήσωμεν.
Εἰς ἐποχὴν συγκρούσεων, αἱματοχυσίας, ἀνατροπῶν καὶ ἀνταγωνισμῶν, ὅπως εἶναι ἡ περίοδος τῶν τελευταίων ἐτῶν, ποὺ ἐζήσαμεν καὶ ζῶμεν, εἶναι πολὺ ἀναγκαῖον νὰ ἀκούωνται μερικαὶ ἀλήθειαι, αἱ ὁποῖαι, διότι ἀκριβῶς διετυπώθησαν ἀπὸ τὸν Θεόν, ἀποτελοῦν αἰώνια συνθήματα καὶ διδάγματα, ποὺ εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ ἀκούσῃ, νὰ παραδεχθῇ καὶ νὰ ἐφαρμόσῃ ὁ ταραγμένος καὶ κουρασμένος σύγχρονος ἄνθρωπος.  Διότι, ὅταν ὁμιλῇ ὁ Θεός, ὀφείλομεν ἡμεῖς νὰ πειθαρχῶμεν.

Κυριακή ΙΑ΄Ματθαίου. Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου (Ματθ. ιη΄, 23-35)

Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Εὐαγγελιστὴν Ματθαῖον, ὁμιλία ξα΄

 Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς. Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου

Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου

 Τό Εὐαγγέλιο τῆς  Κυριακῆς.

 καί ἡ ἀπόδοσή του  στήν νεοελληνική.

Κατά Ματθαίον Εὐαγγέλιο Κεφ.18, χωρίο 23 ἕως 35

Η παραβολή του πονηρού δούλου

ΙΗ΄ .23 Διὰ τοῦτο ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὃς ἠθέλησε συνᾶραι λόγον μετὰ τῶν δούλων αὐτοῦ. 24 ἀρξαμένου δὲ αὐτοῦ συναίρειν προσηνέχθη αὐτῷ εἷς ὀφειλέτης μυρίων ταλάντων.  
25 μὴ ἔχοντος δὲ αὐτοῦ ἀποδοῦναι ἐκέλευσεν αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ πραθῆναι καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰ τέκνα καὶ πάντα ὅσα εἶχε, καὶ ἀποδοθῆναι. 26 πεσὼν οὖν ὁ δοῦλος προσεκύνει αὐτῷ λέγων· κύριε, μακροθύμησον ἐπ᾿ ἐμοὶ καὶ πάντα σοι ἀποδώσω.  
27 σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἀπέλυσεν αὐτὸν καὶ τὸ δάνειον ἀφῆκεν αὐτῷ. 28 ἐξελθὼν δὲ ὁ δοῦλος ἐκεῖνος εὗρεν ἕνα τῶν συνδούλων αὐτοῦ, ὃς ὤφειλεν αὐτῷ ἑκατὸν δηνάρια, καὶ κρατήσας αὐτὸν ἔπνιγε λέγων· ἀπόδος μοι εἴ τι ὀφείλεις.  
29 πεσὼν οὖν ὁ σύνδουλος αὐτοῦ εἰς τοὺς πόδας αὐτοῦ παρεκάλει αὐτὸν λέγων· μακροθύμησον ἐπ᾿ ἐμοὶ καὶ ἀποδώσω σοι. 30 ὁ δὲ οὐκ ἤθελεν, ἀλλὰ ἀπελθὼν ἔβαλεν αὐτὸν εἰς φυλακὴν ἕως οὗ ἀποδῷ τὸ ὀφειλόμενον.