Εγκεφαλικός θάνατος η άλλη θέση. Εμμανουήλ Παναγόπουλου, Αμ. Επ. Καθηγητού Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. (πως-γιατί δημιουργήθηκε και τι είναι ο νομικός όρος "εγκεφαλικός θάνατος")

Εγκεφαλικός θάνατος η άλλη θέση.

του κ. Εμμανουήλ Παναγόπουλου, Αμ. Επ. Καθηγητού Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντού Χειρουργικής ΕΣΥ

Ο Εγκεφαλικός θάνατος (ΕΘ) είναι ένα πολύ ενδιαφέρον ζήτημα, όχι μόνο ιατρικό αλλά και βιοηθικό, με θεολογικές διαστάσεις και προεκτάσεις. Είναι ζήτημα που συχνά επανέρχεται στην επικαιρότητα εξαιτίας της στενής του σχέσεως με την δωρεά οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις. 

Εξάλλου τα τελευταία χρόνια σε πολλά εκκλησιαστικά και θρησκευτικά έντυπα έχει δημοσιευθεί πληθώρα άρθρων με ποικίλες απόψεις και θέσεις για τον (ΕΘ), ενώ υπάρχει μια διάχυτη εντύπωση ότι η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει μια απόλυτη και χωρίς ερωτηματικά θετική στάση, έναντι του (ΕΘ), παρόλο ότι δεν έχει εκφράσει επίσημη θέση. Το ζήτημα παραμένει ανοικτό, τόσο για την Ιατρική όσο και για την Εκκλησία.

Δωρητές οργάνων; Συλλόγου επιστημόνων "Προοπτική"

του Συλλόγου επιστημόνων "Προοπτική"

Πολλοί από εμάς ευχαρίστως θα δωρίζαμε κάποιο από τα όργανά μας μετά θάνατον, για χάρη κάποιων συνανθρώπων μας. Τα όργανά μας όμως αφαιρούνται μετά θάνατον; ΄Η αφαιρούνται μόλις επέλθει ο λεγόμενος "Εγκεφαλικός Θάνατος";
Πώς δημιουργήθηκε ο όρος "Εγκεφαλικός Θάνατος"; Γιατί συνεχίζονται οι αμφισβητήσεις και ο διχασμός στην Ελληνική και διεθνή επιστημονική κοινότητα;
Γιατί κάποιοι επιστήμονες αρνούνται ότι ο "Εγκεφαλικός Θάνατος" ταυτίζεται με τον οριστικό βιολογικό θάνατο;

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ὁ «ἐγκεφαλικός θάνατος» δέν εἶναι θάνατος!

Διακήρυξη ἐπιστημόνων

των Paul A. Byrne (πρώην πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Καθολικών), Cicero G. Coimbra (καθηγητής Κλινικής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο στη Βραζιλία), Robert Spaemann (ομότιμος Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου), Mercedes Arzú Wilson πρόεδρος του Αμερικανού Ιδρύματος για την Οικογένεια και της Παγκόσμιας Οργάνωσης για την Οικογένεια)

Στις 3-4 Φεβρουαρίου 2005 η παπική Ακαδημία Επιστημών, σε συνεργασία με την Παγκόσμια Οργάνωση για την Οικογένεια φιλοξένησαν συνδιάσκεψη στο Βατικανό με θέμα τα «Σημεία του Θανάτου». Το παρόν κείμενο είναι βασισμένο στις εργασίες που υποβλήθηκαν στην παπική Ακαδημία Επιστημών καθώς και στις συζητήσεις που έλαβαν χώρα κατά τη διημερίδα. Η συνδιάσκεψη συνεκλήθη από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ με σκοπό την επανεξέταση των σημείων του θανάτου και την επαλήθευση, σε καθαρά επιστημονικό επίπεδο, της εγκυρότητας των εγκεφαλικών κριτηρίων του θανάτου.

Παναγιώτα Αποστολοπούλου: «Kαθυστερούσα να συνέλθω και βιάστηκαν να με... τελειώσουν»

Nοσηλευόταν σε κώμα, στην εντατική μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας και μερίδα γιατρών διέγνωσε... εγκεφαλικό θάνατο, πιέζοντας τους συγγενείς της να δωρίσουν τα όργανά της.  
Tελικά ανένηψε! 

Άγιο είχε η 55χρονη Παναγιώτα Αποστολοπούλου, κάτοικος Σαλαμίνας, που τη βοήθησε να επιστρέψει από... τον άλλο κόσμο! Στο διάστημα που νοσηλευόταν στην εντατική σε κώμα, μετά από πνευμονία με μυκόπλασμα, οι συγγενείς της δέχονταν πιέσεις να δώσουν τη συγκατάθεσή τους και να υπογράψουν δήλωση δωρεάς οργάνων για μεταμόσχευση, αφού είχε ήδη καταγραφεί στα βιβλία του νοσοκομείου ο... εγκεφαλικός της θάνατος!

Οι πιέσεις, μάλιστα, άρχισαν από την πρώτη εβδομάδα νοσηλείας της στη ΜΕΘ μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας. Το συγκλονιστικό περιστατικό, μάλιστα, κατήγγειλε εγγράφως γιατρός του νοσοκομείου, αλλά και η οικογένειά της με αναφορά στον διοικητή του νοσοκομείου. Οι συγγενείς αρνήθηκαν κάθε συζήτηση για αφαίρεση οργάνων.

Ενώ η 55χρονη Παναγιώτα Αποστολοπούλου βρισκόταν σε κώμα, μερίδα γιατρών διέγνωσε «εγκεφαλικό θάνατο οφειλόμενο σε μυκοπλασματική, ανοσολογικής αιτίας, εγκεφαλίτιδα». Ευτυχώς, κάποιοι άλλοι γιατροί είχαν αντίθετη γνώμη...

Διαφωνίες

Μετά από πολύμηνη νοσηλεία -στη διάρκεια της οποίας οι γιατροί είχαν χωριστεί στα δύο, επιμένοντας η μια πλευρά ότι «τελείωσε» και η άλλη ότι «είναι ζωντανή»- τελικά η γυναίκα ανένηψε!

Τι θα θέλαμε να μάθουμε για τον εγκεφαλικό θάνατο. Αθανασίου Β. Αβραμίδη

Τι θα θέλαμε να μάθουμε για τον εγκεφαλικό θάνατο

Αθανασίου Β. Αβραμίδη, καρδιολόγου, Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών

Στην εισήγησή του για τις μεταμοσχεύ­σεις στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος1, ο Σεβασμιώτατος Μη­τροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος (Βλάχος)1β μετέφερε ερωτήματά μου προς την Εκκλησία μας από άρθρο μου στο περιοδικό του Πανελ­ληνίου Ιατρικού Συλλόγου (Π.Ι.Σ.)2. Ήσαν δε αυτά: α) Που εδράζεται το κέντρο της ζωής, στην καρδιά ή στον εγκέφαλο;
β) που η ψυχή; και γ) πότε βγαίνει η ψυχή από τον άνθρωπο;
Υπάρχει σήμερα απάντηση εκ μέ­ρους της Εκκλησίας; Τα ερωτήματα αυτά ετέ­θησαν διότι —όπως και αυτό το μετέφερε στην εισήγηση του ο Σεβασμιώτατος— «δεν θα θέ­λαμε οι γιατροί, που κάθε στιγμή καλούμεθα να αποφασίζουμε για τη ζωή των ανθρώπων, να κινδυνεύαμε να χαρακτηρισθούμε ακόμη και ως... δολοφόνοι». Απάντηση όμως δεν εδόθη.

Κραυγή ενός 27χρονου Κύπριου που επέστρεψε στη ζωή

 Επί δυόμισι χρόνια ο Σταύρος παρέμενε «φυτό», τώρα χρειάζεται φυσιοθεραπεία, αλλά δεν βρίσκει ανταπόκριση

Της Μαριλένας Παναγή

Μέχρι τον περασμένο Απρίλιο, ο Σταύρος, ένας νέος 27 ετών, έμοιαζε με ένα άψυχο σώμα τοποθετημένο σε ένα κρεβάτι. Ακίνητος, άκαμπτος και ανέκφραστος, δεν είχε επικοινωνία με το περιβάλλον του. Μισάνοιγε κάποτε το ένα του μάτι ή κουνούσε στιγμιαία το ένα του χέρι, αλλά οι γιατροί υποστήριζαν ότι επρόκειτο για σπαστικές κινήσεις.