Ἕνα ἄγνωστο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Νικολάου
Ἕνα ἀληθινό γεγονός πού συνετάραξε καί ἔφερε σέ
μετάνοια ἑκατοντάδες ἀνθρώπους στήν πόλι Κουϊμπίσεβ
(σημερινό Σαμαρᾶ) τῆς Σοβιετικῆς Ρωσίας τοῦ ἔτους 1956.
Σ
|
τήν
πόλλι Κουϊμπίσεβ ζοῦσε μία οἰκογένεια: ἡ εὐσεβὴς μητέρα καί ἡ κόρη της
Ζωή. Τό βράδυ τῆς παραμονῆς τῆς
Πρωτοχρονιᾶς (31 Δεκεμβρίου) τοῦ 1956 ἡ Ζωή προσκάλεσε ἑπτά φίλες της καί ἄλλους
τόσους νεαρούς σέ δεῖπνο καί χορό. Τότε ἦταν
ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων(*) καί ἡ μητέρα παρακάλεσε τήν Ζωή νά
μην προγραμματίση φαγητό, ἀλλά ἡ κόρη της ἐπέμενε στό δικό της. Ἑκεῖνο τό βράδυ
ἡ μητέρα πῆγε στήν Ἐκκλησία νά προσευχηθῆ.
Μαζεύτηκαν οἱ
καλεσμένοι, ἀλλά ὁ ἀρραβωνιαστικός τῆς Ζωῆς δέν εἶχε ἔρθει ἀκόμη. Τό ὅνομά του ἦταν
Νικόλαος. Οἱ κοπέλλες καί τά ἀγόρια χωρίσθηκαν σέ ζευγάρια καί ἡ Ζωή ἔμεινε
μόνη της.