Ἐλπίζω νὰ προοδεύσετε σὲ ἀρετές. Κι αὐτὸ θὰ συμβεῖ ἂν ζήσετε μὲ προσοχὴ καὶ δὲν ἀμελεῖτε τὴν προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ. Γιατὶ εἶναι τὸ κεφάλαιο καὶ ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν ἀρετῶν. Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ προφυλάξει τόσο τὴν ψυχὴ ἀπὸ τὴν εἴσοδο τοῦ πονηροῦ δαίμονα ὅσο ἡ νοερὰ προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἡ θερμὴ ἱκεσία.
Ἂν ἀρχίσεις νὰ φροντίζεις μὲ ἐπιμέλεια ν᾿ ἀποκτήσεις ταπείνωση πρόσεξε, γιατὶ ὁ φθονερὸς δαίμονας δὲ θὰ τὸ ἀνεχτεῖ καὶ εἴτε θὰ ἐγείρει ἐναντίον σου πειρασμοὺς γιὰ νὰ δοκιμάσει τὴν ταπείνωση καὶ τὴ σταθερότητά σου εἴτε θὰ ξεσηκώσει ἐναντίον σου τοὺς ὑποκριτὲς καὶ τοὺς ἀμελεῖς...
Πρέπει μὲ ὅλη σου τὴν καρδιὰ νὰ ὁμολογήσεις ὅτι σου ἀξίζει νὰ ὑποφέρεις πολὺ περισσότερα.
Φρόντισε νὰ ἔχεις καλὴ διάθεση καὶ ζεστὴ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφούς. Ἡ καρδιά, τὰ μάτια καὶ τὸ πρόσωπό σου πρέπει νὰ εἶναι χαρούμενα καὶ γεμάτα σεβασμό.
Νὰ ἐργάζεσαι προσευχόμενος, μὲ ἀγάπη, μὲ ζῆλο καὶ μὲ μεγάλη προσοχή. Νὰ ἐργάζεσαι ὄχι σὰ νὰ βρίσκεσαι μπροστὰ σὲ ἀνθρώπους ἀλλὰ στὸν ἴδιο τὸ Θεό. Νὰ ἔχεις στὸ νοῦ σου ὅτι εἶναι «ἐπικατάρατος ὁ ποιῶν τὰ ἔργα Κυρίου ἀμελῶς» (Ἱερ. λα´ 10). Φυλάξου ὅσο μπορεῖς ἀπ᾿ τὴν ἀμέλεια καὶ τὴν ἀνθρωπαρέσκεια.
Ἀγαπητέ, ἐξέτασε προσεχτικὰ τὸν ἑαυτό σου, τὴ συνείδησή σου, ἂν ἔχεις ἁμαρτήσει μὲ ὁποιοδήποτε τρόπο, ἂν ἔχεις διαπράξει κάποια μεγάλη ἢ μία ἄλλη μικρὴ ἁμαρτία, ἂν εἶσαι ἔνοχος μὲ ἔργα ἢ μὲ λόγια ἢ μὲ τὴ σκέψη σου. Ἐξομολογήσου (τὴν ἴδια ἡμέρα) ὅλα ὅσα ἔκανες ἢ σκέφτηκες ἢ εἶπες καὶ γενικὰ ὅτι σὲ ἐλέγχει ἡ συνείδησή σου, ἂν ἐπέτρεψες νὰ εἰσχωρήσουν μέσα σου ὑπερήφανες ἢ κενόδοξες σκέψεις, ἂν πρόσβαλες κανένα ἢ ἂν ἐναντιώθηκες στὸν ἀδελφό σου ἢ ἂν τὸν κατέκρινες.
«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν».
Οἱ θλίψεις ἀκολουθοῦνται πάντα ἀπὸ χαρές. Ἡ ἐνοχὴ ἐπισύρει τὴν τιμωρία.
Μὴν ἀπελπίζεσαι μετὰ ἀπὸ μία πτώση, ἀλλὰ ἀγωνίζου. Μὴ λυπᾶσαι πολύ, ὥστε ὁ ἐχθρός, ποὺ σὲ ἔχει ἤδη πληγώσει ἀρκετά, νὰ μὴ σὲ φέρει σὲ ἀπελπισία, ποὺ εἶναι ἡ χειρότερη ἀπ᾿ ὅλες τὶς ἁμαρτίες, ὅπως λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος.
Στάρετς Μπόρις Χόλτσεφ (29 Ὀκτωβρίου)
Φόβος Θεοῦ εἶναι ἡ συνείδηση τῆς ὑπευθυνότητας γιὰ τὴ σωτηρία μας. Ἔχουμε μέγιστη εὐθύνη γιὰ τὸ πὼς ζοῦμε τὴ στιγμὴ ποὺ τὴ ζωή μας τὴν ἔδωσε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ τὴ χρησιμοποιήσουμε γιὰ τὴ σωτηρία μας... Φόβος Θεοῦ εἶναι τὸ πρῶτο σκαλοπάτι· ἡ ἀρχὴ τῆς σοφίας. Ἀκολουθεῖ ἡ δοξολογία – ἀπὸ μέρους τοῦ παιδιοῦ στὸν οὐράνιο Πατέρα του.
Ὅσο ἁμαρτωλὸς κι ἂν εἶναι ὁ ἄνθρωπος, μένει πάντα μέσα ἡ σπίθα τοῦ Θεοῦ.
Αὐτὴ ἡ σπίθα εἶναι ἱκανὴ νὰ θεριέψει, νὰ γίνει πυρκαϊὰ καὶ νὰ κάψει τὴν ἁμαρτωλότητα, λευκαίνοντας τὸν ἄνθρωπο. Ἡ σπίθα τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ συνείδηση. Ἄνθρωπος ἀσυνείδητος δὲν ὑπάρχει. Νὰ φυλάγετε καλά, ὡς θησαυρὸ ἀτίμητο, τὴ συνείδησή σας.
Συνεχῶς νὰ βρίσκεστε σὲ ἐγρήγορση. Μερικοὶ νομίζουν ὅτι χάνει κανεὶς τὴν ψυχή του, μόνον ἀπὸ μεγάλα ἁμαρτήματα, παραθεωρώντας τὰ μικρά. Ἔρχεται ὁ θάνατος καὶ τοὺς βρίσκει ἀκάθαρτους! Ἀποφασίζοντας νὰ ζῆτε ἐν Χριστῷ, νὰ γνωρίζετε ὅτι θὰ σᾶς ταλαιπωροῦν πολυποίκιλοι πειρασμοί! Ὅταν μάθετε νὰ προσεύχεστε, θὰ βρῆτε τὴ δύναμη νὰ τοὺς νικᾶτε, νὰ κυριαρχῆτε στὰ πάθη.
Ἱερομάρτυς Σέργιος Μετσώφ
«Νὰ ἐκτιμᾶτε πολὺ τὸ ὅτι ἔχετε τὴ δυνατότητα νὰ πηγαίνετε σὲ ἐκκλησία καὶ νὰ συμμετέχετε σὲ ἀκολουθίες...Νὰ χαίρεστε, διότι μέσα στὶς δοκιμασίες, φαίνεται ἐντονότερη ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ... Δόξα τῷ Θεῷ, πάντων ἕνεκεν (φυλακισμένος) ».
«Ὅσο βαρὺς κι ἂν εἶναι ὁ σταυρὸς τῆς δοκιμασίας, τὸ ξύλο ἀπὸ τὸ ὁποῖο κατασκευάσθηκε, πάντοτε φυτρώνει στὸ ἔδαφος τῆς καρδιᾶς! Μὴ φοβᾶστε. Κι ἂν γκεμίζονται ὅλα γύρω σας, κι ἂν ἰσοπεδώνονται οἱ ναοὶ καὶ τὰ μοναστήρια, μὴν ἀποκαρδιώνεστε! Μένει καὶ θὰ μένει ὄρθιος ὁ ναὸς τῆς ψυχῆς μας, τὸν ὁποῖο κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ καταστρέψει, παρὰ μόνον ἐμεῖς οἱ ἴδιοι! Θυσιαστήριο εἶναι ἡ καρδιά μας. Πάνω της, μὲ δάκρυα προσφέρουμε τὸ μέγα μυστήριο τῆς μετανοίας!».
«Σκοπὸς τῆς Ἐκκλησίας, δὲν εἶναι νὰ μᾶς διασκεδάσει, νὰ ἔχουμε κάποιες συγκινήσεις, γιὰ νὰ μπορέσουμε μετὰ νὰ προσευχηθοῦμε. Ἀδιάκοπα πρέπει νὰ προσευχόμαστε. Ἡ προσευχή μας ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ πὼς ζοῦμε. Στὴν προσευχή μας ἀντανακλᾷ αὐτὸ μὲ τὸ ὁποῖο ἀπασχολούμαστε πρὶν προσευχηθοῦμε. Ἄρα, πρέπει πρὶν προσευχηθοῦμε, νὰ προσευχόμαστε».
Στάρετς Ἀλέξιος Μετσώφ
«Στὴν ψυχὴ τοῦ ἀγοριοῦ ἢ τοῦ κοριτσιοῦ ποὺ ἔχει λάβει εὐλογημένη ἀγωγὴ ἀπὸ τοὺς γονεῖς του, ποτὲ δὲν θὰ θριαμβεύσει τὸ κακό. Μπορεῖ πρὸς στιγμήν, ὁ ἄνθρωπος ν᾿ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὸ σωστὸ δρόμο. Ὅμως οἱ ἱεροὶ σπόροι ποὺ ἔχουν φυτευθεῖ ἀπὸ τοὺς γονεῖς καὶ τὸν πνευματικὸ μέσα του, θὰ τὸν ἀφυπνίσουν ἀπὸ τὴν ἁμαρτωλότητα καὶ θὰ τὸν ἐπαναφέρουν στὸν παράδεισο ποὺ ἔχασε».
«Ὁ γάμος εἶναι σταυρός. Ἡ ἀγάπη πρέπει ν᾿ ἀγκαλιάζει καὶ τὴν ψυχικὴ καὶ τὴ βιολογικὴ ζωὴ τῶν συζύγων. Καὶ ὁλοκληρωμένη νὰ παρέχεται στὸ παιδί.»
«Ἂν κάνετε κάτι καλὸ καὶ στὴν πορεία ἀντιμετωπίζετε δυσκολίες, ὁπωσδήποτε πρέπει νὰ συνεχίσετε. Ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς πρέπει νὰ ἐπιτευχθεῖ κάτω ἀπ᾿ τὶς ὁποιεσδήποτε συνθῆκες».
«... Δὲν προσεύχεσαι, δὲν ζητᾷς τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, γι᾿ αὐτὸ ἔχεις αὐτὸ τὸν ἐκνευρισμό. Ἔτσι πλέον, ἁμαρτάνεις συνεχῶς καὶ δυσκολεύεις τὴ σχέση σου μὲ τὸ Θεό»
Στάρετς Μακάριος τῆς Ὄπτινα
Ποτὲ δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ πάρουν τὰ πράγματα καλύτερη ἐξέλιξη, παρὰ μόνο ἔτσι ὅπως τὸ ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς μέσα στὸ ἔλεός Του. Γι᾿ αὐτὸ δόξασέ Τον γιὰ ὅλα.
Ἅγιος ἐπίσκοπος Ἰγνάτιος Μπρεντσιανίνωφ
«Ἐμᾶς μπορεῖ νὰ μᾶς τραβήξει ὁτιδήποτε. Καὶ ἡ ὀμορφιὰ τῆς Θ. Λειτουργίας καὶ τὸ νὰ ὑπηρετοῦμε ἕναν ὑψηλὸ σκοπό. Μ᾿ αὐτὰ ὅμως ὅλα, ὑπάρχει κίνδυνος νὰ χάσουμε τὸ πιὸ βασικό. Ὁ Κύριος δὲν μᾶς ἄφησε κάποιο σύστημα, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἐντολές Του. Καὶ ἡ κυριότερη ἐντολή, εἶναι τῆς ἀγάπης πρὸς ὅλους καὶ ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς ἐχθρούς. Ὅσο πιὸ κοντὰ θὰ εἴμαστε στὸ τέλος, οἱ ἄνθρωποι θὰ γίνονται πιὸ ψυχροὶ καὶ σκληροί. Μὲ τὴν ἄνθιση τῆς ἀνομίας, ψύχεται ἡ ἀγάπη. Τὸ βασικὸ γιὰ τὸν χριστιανὸ εἶναι ἡ ἀγάπη. Γι᾿ αὐτὸ ἐμεῖς πρέπει ν᾿ ἀπαντοῦμε μὲ ἀγάπη στὴν ψυχρότητα καὶ σκληρότητα τοῦ κόσμου αὐτοῦ»
users.uoa.gr
hristospanagia3.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου