Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας
1. Πέρασε, ἀδελφοί χριστιανοί, τό ἔτος 2014 καί ἰδού σήμερα, μπήκαμε σέ νέο ἔτος, τό 2015. Ἄς εὐχαριστήσουμε τόν Θεό γιατί παρατείνει τήν ζωή μας. Κάθε φορά ἐδῶ στήν Ἐκκλησία εὐχόμαστε: «Παράτεινον, Κύριε, τό ἔλεός Σου, τοῖς γινώσκουσί Σε».
Τί νά σᾶς πῶ καί τί νά σᾶς εὐχηθῶ, ἀγαπητοί μου, μέ τήν εὐκαιρία τῆς εἰσόδου μας στό νέο ἔτος; Ἐπειδή, ἰδιαίτερα ἐμεῖς οἱ Ἱερεῖς καί οἱ Ἐπίσκοποι, πρέπει νά λέμε τήν ἀλήθεια, ἐπιτρέψτε μου λοιπόν στήν πρωτοχρονιάτικη αὐτή ἐγκύκλιό μου νά σᾶς πῶ ἀλήθειες ὡς Ἐπίσκοπος, πού εἶμαι ὑπεύθυνος γιά τήν σωτηρία σας καί πρέπει νά ἀγωνιῶ γι᾽ αὐτήν. Ναί! Ἐμεῖς οἱ Ἱερεῖς σας θά δώσουμε λόγο στόν Θεό ὄχι μόνο γιά τήν δική μας σωτηρία, ἀλλά καί γιά τό τί κάναμε γιά τήν δική σας σωτηρία. Δηλαδή: Ἕνας Παπᾶς καί ἕνας Δεσπότης δέν φτάνει νά γίνει ὁ ἴδιος ἅγιος, ἀλλά πρέπει νά κάνει ἅγιο καί τόν λαό στόν ὁποῖο ἐργάζεται.
2. Τό νέο ἔτος, ἀδελφοί χριστιανοί, εἶναι συνέχεια τοῦ προηγούμενου ἔτους. Τό προηγούμενο ἔτος, ὅπως καί τά δύο προ-προηγούμενα ἔτη, τά ζήσαμε μέ ἀγωνία, λόγω τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως. Τό κακό δέ εἶναι ὅτι ἡ ἀγωνία αὐτή ἐπηρεάζει ὄχι μόνο ἐμᾶς τούς μεγάλους, ἀλλά καί τά νέα τά παιδιά, πού ὀνειρεύονται μιά ὄμορφη ζωή.
Σέ παλαιότερα κηρύγματα εἶχα θίξει τό θέμα ποιός φταίει γιά τήν κατάσταση αὐτή στήν πατρίδα μας καί τί πρέπει νά γίνει γιά τήν διόρθωσή της. Καί εἶπα, ἄν τό θυμᾶστε – γιατί ἐγώ τό θυμᾶμαι – , εἶπα καί ἔγραψα ὅτι αἰτία γιά τήν κρίση τῆς πατρίδος μας εἶναι τά ἁμαρτήματά μας.
Τά ἁμαρτήματα ὅλων, μά ἰδιαίτερα τά ἁμαρτήματα τῶν ἀρχόντων, τῶν ἐκκλησιαστικῶν καί τῶν πολιτικῶν ἀρχόντων. Καί γιά τήν θεραπεία τοῦ κακοῦ πού μᾶς συνέβηκε ἔλεγα καί πάλι ἔλεγα στά κηρύγματά μου ὅτι πρέπει νά μετανοήσουμε. Ὅτι πρέπει νά ἀναζητήσουμε τόν καλό Θεό μας, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν καί νά πάρουμε ἀπόφαση νά ἐφαρμόζουμε τό ἅγιο θέλημά Του.
Ἀλλά οἱ πολλοί μᾶς κοροϊδεύουν καί μᾶς ἐμπαίζουν γιά τό κήρυγμά μας αὐτό, τό περί μετανοίας κήρυγμα. Ἀλλά, καί στό ἐπίσημο αὐτό πρωτοχρονιάτικο κήρυγμά μου, ἀδελφοί, θέλω νά πῶ πάλι τό ἴδιο: Ὅτι, δηλαδή, ἡ μετάνοια ὅλων μας καί μάλιστα τῶν ἀρχόντων μας, αὐτό εἶναι τό μόνο σωστικό φάρμακο πού θά σώσει τήν ἀγαπημένη μας πατρίδα τήν Ἑλλάδα.
3. Ποῦ τό βρῆκα αὐτό τό φάρμακο; Τό βρῆκα στήν φαρμακαποθήκη πού λέγεται «Ἁγία Γραφή». Σ᾽ αὐτό τό ἀθάνατο βιβλίο, πού δέν μπορεῖ κανείς νά τό κλονίσει, ὅσο καί ἄν τό πολέμησαν καί τό πολεμοῦν μέ λύσσα οἱ ἄπιστοι καί οἱ ἄθεοι, στήν Ἁγία Γραφή λοιπόν οἱ κοινωνικές καί οἰκονομικές ταραχές σέ ἕνα ἔθνος ἑρμηνεύονται ἀπό τίς ἁμαρτίες τοῦ ἔθνους αὐτοῦ.
Γι᾽ αὐτό καί οἱ προφῆτες τοῦ Θεοῦ, στήν Παλαιά Διαθήκη ἀκόμη, γιά τήν διόρθωση ἑνός κακοῦ πού συνέβαινε στό ἔθνος κήρυτταν τήν μετάνοια. Καί μάλιστα, ἄν δέν ἔβλεπαν τήν μετάνοια, προφήτευαν χειρότερα κακά στόν τόπο.
4. Ἀγαπητοί μου, θέλω νά εἶμαι ἀληθινός προφήτης τοῦ Θεοῦ σέ σᾶς καί ὄχι ψευδοπροφήτης. Γιατί τό κήρυγμα τῶν ψευδοπροφητῶν δέν ἔλεγε γιά μετάνοια, ἀλλά γιά τήν θεραπεία ἑνός κακοῦ πρότεινε ἀνθρώπινες λύσεις, λύσεις ὅμως χωρίς τόν Θεό.
Μιλώντας ὡς Ἐπίσκοπός σας σέ σᾶς εὔχομαι τό νέο ἔτος νά σκεφθοῦμε ὅλοι μας σοβαρά καί νά πάρουμε ὅλοι μας, καί ἐμεῖς οἱ ἱερεῖς καί σεῖς, νά πάρουμε ἀπόφαση νά ξαναγυρίσουμε στήν γραμμή τῶν πατέρων μας καί τῶν ἁγιασμένων παπούδων μας, πού ἀγωνίστηκαν καί μᾶς παρέδωσαν ἐλεύθερη πατρίδα.
Πῶς ἔζησαν αὐτοί; Ἔζησαν μέ τήν πίστη στόν Χριστό καί στήν Παναγία. Ἔκτιζαν Ἐκκλησιές, ἄναβαν καντήλια, πήγαιναν κάθε Κυριακή στήν Ἐκκλησία, ζητοῦσαν πνευματικό νά ἐξομολογηθοῦν καί παπᾶ νά μεταλάβουν. Πάνω ἀπ᾽ ὅλα εἶχαν τήν πίστη στόν Θεό. Στούς νέους τῆς Πνύκας ὁ Κολοκοτρώνης τό εἶπε καθαρά: «Ὅταν πιάσαμε τά ἅρματα εἴπαμε“Πρῶτα ὑπέρ πίστεως καί ἔπειτα ὑπέρ πατρίδος”».
Στήν πατρίδα μας, μά ἰδιαίτερα ἐδῶ στήν Πελοπόννησο, ἔζησαν καί ἀνατράφηκαν οἱ ἄνθρωποι ἀκολουθώντας τοῦ Θεοῦ τήν στράτα. Βλαστήμια δέν ἀκουγόταν. Καί ἄν κάπου ἀκουγόταν ὁ βλάσφημος ἀντιμετώπιζε τήν ὀργή τῶν ἄλλων πιστῶν χριστιανῶν. Κάποτε στό καράβι τοῦ Κανάρη ἕνας ναύτης βλασφήμησε καί ὁ Κανάρης τοῦ εἶπε: «Θά σέ κρεμάσω στό κατάρτι. Τό καράβι μου εἶναι καράβι τῆς Παναγιᾶς»!
5. Στά χρόνια ὅμως πού ζοῦμε, ἀδελφοί χριστιανοί, ἔχει ἀτονήσει τό θρησκευτικό αἴσθημα. Δέν μιλάει μέσα μας δυνατά ἡ πίστη. Τό ὅτι κάνουμε πανηγύρια καί λιτανεῖες αὐτό δέν λέει τίποτε. Ἀφοῦ νά καταλάβετε – ἄς τό πῶ καί αὐτό – ὅτι «λιτανεία» εἶναι ἀπό τό ρῆμα «λίττομαι» (βλέπε καί τήν λέξη «λιτή»), πού σημαίνει «παρακαλῶ», «προσεύχομαι». «Λιτανεία» σημαίνει προσευχή. Ὥστε, λοιπόν, ὅταν κάνουμε τίς λιτανεῖες, στήν ὅλη μας πορεία ἀπό τόν Ναό πρέπει ἀπό μέσα μας νά λέμε τήν προσευχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησέ με».
Καί σέ μερικά σημεῖα τῆς πορείας στεκόμαστε καί κάνουμε «δέηση» λέγοντας ὅλοι μαζί, σύντομα καί δυνατά τήν προσευχή στόν Ἰησοῦ, πού πρῶτα λέγαμε μυστικά. Εἶναι τό λεγόμενο λιτανευτικό «Κύριε ἐλέησον». Ποιός ὅμως προσεύχεται στήν πορεία τῆς λιτανείας; Λιτανεύοντας τόν ἅγιο ὅλο καί κουβεντιάζουμε καί λέμε ἄσχετα πράγματα. Τυπική θρησκευτικότητα ἔχουμε καί ὄχι καρδιακή.
Ἄς μή κρίνουμε λοιπόν τήν θρησκευτικότητά μας ἀπό τίς πανηγύρεις καί τίς λιτανεῖες.
6. Χριστιανοί μου, νέο ἔτος ὑποδεχθήκαμε σήμερα. Ἄς πάρουμε ἀπόφαση νά γίνουμε καί ἐμεῖς καινούργιοι. Νά ἀνανεώσουμε τούς λογισμούς μας καί τίς ἐπιθυμίες τῆς καρδιᾶς μας. Ἄς πάρουμε τήν ἀπόφαση νά προσευχόμαστε πρωί καί βράδυ μέ μιά σύντομη προσευχή.
Νά πηγαίνουμε κάθε Κυριακή στήν Ἐκκλησία. Νά νηστεύουμε τήν Τετάρτη καί τήν Παρασκευή καί τίς Τεσσαρακοστές. Ὅσο μπορεῖ ὁ κάθε ἕνας. Νά μελετοῦμε τό ἅγιο καί ἱερό Εὐαγγέλιο. Καί προπαντός, αὐτήν τήν χρονιά, ἄς πᾶμε νά ἐξομολογηθοῦμε σέ ἕνα πνευματικό πατέρα τά κρίματά μας.
Πῶς τά σηκώνουμε αὐτά τά βάρη πάνω μας; Καί μέ τίς καλές αὐτές ἀποφάσεις, ἄν τίς πραγματοποιήσουμε, σᾶς τό ὑπόσχομαι, ἀδελφοί μου, σᾶς τό ὑπόσχομαι – λέγω – ὅτι ἀπό τό ἔτος αὐτό, θά ἀρχίσουμε νά νοιώθουμε μιά ὄμορφη ζωή. Ζωή μέ νόημα καί περιεχόμενο, γιατί ἡ ζωή εἶναι γλυκειά μόνο κοντά στόν Θεό. Ἐνῶ μακρυά ἀπό τόν Θεό ἡ ζωή εἶναι βαρετή. «Τήν χαρά θά βρεῖς μονάχα στοῦ Χριστοῦ τήν ἀγκαλιά», ἔλεγε ἕνα παλαιό ποίημα.
Αὐτά εἶχα νά συστήσω καί σέ σᾶς καί στόν ἑαυτό μου, ἀγαπητοί μου, σήμερα στό ἐγκύκλιο πρωτοχρονιάτικο κήρυγμά μου. Ἄς μᾶς δώσει τήν Εὐχή Της ἡ Παναγιά νά ζήσουμε ἐπί τέλους κατά τό θέλημα τοῦ Κυρίου, γιά νά δοῦμε καλύτερες ἡμέρες καί σάν ἄτομα καί σάν οἰκογένειες καί σάν ἑλληνική πατρίδα. Γιά νά εἶναι πραγματικά εὐτυχισμένο τό νέο ἔτος 2015 καί τά ὑπόλοιπα ἔτη τῆς ζωῆς μας, ὅπως τό θέλουμε καί ὅπως τό εὐχόμαστε. ΑΜΗΝ!
Τί νά σᾶς πῶ καί τί νά σᾶς εὐχηθῶ, ἀγαπητοί μου, μέ τήν εὐκαιρία τῆς εἰσόδου μας στό νέο ἔτος; Ἐπειδή, ἰδιαίτερα ἐμεῖς οἱ Ἱερεῖς καί οἱ Ἐπίσκοποι, πρέπει νά λέμε τήν ἀλήθεια, ἐπιτρέψτε μου λοιπόν στήν πρωτοχρονιάτικη αὐτή ἐγκύκλιό μου νά σᾶς πῶ ἀλήθειες ὡς Ἐπίσκοπος, πού εἶμαι ὑπεύθυνος γιά τήν σωτηρία σας καί πρέπει νά ἀγωνιῶ γι᾽ αὐτήν. Ναί! Ἐμεῖς οἱ Ἱερεῖς σας θά δώσουμε λόγο στόν Θεό ὄχι μόνο γιά τήν δική μας σωτηρία, ἀλλά καί γιά τό τί κάναμε γιά τήν δική σας σωτηρία. Δηλαδή: Ἕνας Παπᾶς καί ἕνας Δεσπότης δέν φτάνει νά γίνει ὁ ἴδιος ἅγιος, ἀλλά πρέπει νά κάνει ἅγιο καί τόν λαό στόν ὁποῖο ἐργάζεται.
2. Τό νέο ἔτος, ἀδελφοί χριστιανοί, εἶναι συνέχεια τοῦ προηγούμενου ἔτους. Τό προηγούμενο ἔτος, ὅπως καί τά δύο προ-προηγούμενα ἔτη, τά ζήσαμε μέ ἀγωνία, λόγω τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως. Τό κακό δέ εἶναι ὅτι ἡ ἀγωνία αὐτή ἐπηρεάζει ὄχι μόνο ἐμᾶς τούς μεγάλους, ἀλλά καί τά νέα τά παιδιά, πού ὀνειρεύονται μιά ὄμορφη ζωή.
Σέ παλαιότερα κηρύγματα εἶχα θίξει τό θέμα ποιός φταίει γιά τήν κατάσταση αὐτή στήν πατρίδα μας καί τί πρέπει νά γίνει γιά τήν διόρθωσή της. Καί εἶπα, ἄν τό θυμᾶστε – γιατί ἐγώ τό θυμᾶμαι – , εἶπα καί ἔγραψα ὅτι αἰτία γιά τήν κρίση τῆς πατρίδος μας εἶναι τά ἁμαρτήματά μας.
Τά ἁμαρτήματα ὅλων, μά ἰδιαίτερα τά ἁμαρτήματα τῶν ἀρχόντων, τῶν ἐκκλησιαστικῶν καί τῶν πολιτικῶν ἀρχόντων. Καί γιά τήν θεραπεία τοῦ κακοῦ πού μᾶς συνέβηκε ἔλεγα καί πάλι ἔλεγα στά κηρύγματά μου ὅτι πρέπει νά μετανοήσουμε. Ὅτι πρέπει νά ἀναζητήσουμε τόν καλό Θεό μας, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν καί νά πάρουμε ἀπόφαση νά ἐφαρμόζουμε τό ἅγιο θέλημά Του.
Ἀλλά οἱ πολλοί μᾶς κοροϊδεύουν καί μᾶς ἐμπαίζουν γιά τό κήρυγμά μας αὐτό, τό περί μετανοίας κήρυγμα. Ἀλλά, καί στό ἐπίσημο αὐτό πρωτοχρονιάτικο κήρυγμά μου, ἀδελφοί, θέλω νά πῶ πάλι τό ἴδιο: Ὅτι, δηλαδή, ἡ μετάνοια ὅλων μας καί μάλιστα τῶν ἀρχόντων μας, αὐτό εἶναι τό μόνο σωστικό φάρμακο πού θά σώσει τήν ἀγαπημένη μας πατρίδα τήν Ἑλλάδα.
3. Ποῦ τό βρῆκα αὐτό τό φάρμακο; Τό βρῆκα στήν φαρμακαποθήκη πού λέγεται «Ἁγία Γραφή». Σ᾽ αὐτό τό ἀθάνατο βιβλίο, πού δέν μπορεῖ κανείς νά τό κλονίσει, ὅσο καί ἄν τό πολέμησαν καί τό πολεμοῦν μέ λύσσα οἱ ἄπιστοι καί οἱ ἄθεοι, στήν Ἁγία Γραφή λοιπόν οἱ κοινωνικές καί οἰκονομικές ταραχές σέ ἕνα ἔθνος ἑρμηνεύονται ἀπό τίς ἁμαρτίες τοῦ ἔθνους αὐτοῦ.
Γι᾽ αὐτό καί οἱ προφῆτες τοῦ Θεοῦ, στήν Παλαιά Διαθήκη ἀκόμη, γιά τήν διόρθωση ἑνός κακοῦ πού συνέβαινε στό ἔθνος κήρυτταν τήν μετάνοια. Καί μάλιστα, ἄν δέν ἔβλεπαν τήν μετάνοια, προφήτευαν χειρότερα κακά στόν τόπο.
4. Ἀγαπητοί μου, θέλω νά εἶμαι ἀληθινός προφήτης τοῦ Θεοῦ σέ σᾶς καί ὄχι ψευδοπροφήτης. Γιατί τό κήρυγμα τῶν ψευδοπροφητῶν δέν ἔλεγε γιά μετάνοια, ἀλλά γιά τήν θεραπεία ἑνός κακοῦ πρότεινε ἀνθρώπινες λύσεις, λύσεις ὅμως χωρίς τόν Θεό.
Μιλώντας ὡς Ἐπίσκοπός σας σέ σᾶς εὔχομαι τό νέο ἔτος νά σκεφθοῦμε ὅλοι μας σοβαρά καί νά πάρουμε ὅλοι μας, καί ἐμεῖς οἱ ἱερεῖς καί σεῖς, νά πάρουμε ἀπόφαση νά ξαναγυρίσουμε στήν γραμμή τῶν πατέρων μας καί τῶν ἁγιασμένων παπούδων μας, πού ἀγωνίστηκαν καί μᾶς παρέδωσαν ἐλεύθερη πατρίδα.
Πῶς ἔζησαν αὐτοί; Ἔζησαν μέ τήν πίστη στόν Χριστό καί στήν Παναγία. Ἔκτιζαν Ἐκκλησιές, ἄναβαν καντήλια, πήγαιναν κάθε Κυριακή στήν Ἐκκλησία, ζητοῦσαν πνευματικό νά ἐξομολογηθοῦν καί παπᾶ νά μεταλάβουν. Πάνω ἀπ᾽ ὅλα εἶχαν τήν πίστη στόν Θεό. Στούς νέους τῆς Πνύκας ὁ Κολοκοτρώνης τό εἶπε καθαρά: «Ὅταν πιάσαμε τά ἅρματα εἴπαμε“Πρῶτα ὑπέρ πίστεως καί ἔπειτα ὑπέρ πατρίδος”».
Στήν πατρίδα μας, μά ἰδιαίτερα ἐδῶ στήν Πελοπόννησο, ἔζησαν καί ἀνατράφηκαν οἱ ἄνθρωποι ἀκολουθώντας τοῦ Θεοῦ τήν στράτα. Βλαστήμια δέν ἀκουγόταν. Καί ἄν κάπου ἀκουγόταν ὁ βλάσφημος ἀντιμετώπιζε τήν ὀργή τῶν ἄλλων πιστῶν χριστιανῶν. Κάποτε στό καράβι τοῦ Κανάρη ἕνας ναύτης βλασφήμησε καί ὁ Κανάρης τοῦ εἶπε: «Θά σέ κρεμάσω στό κατάρτι. Τό καράβι μου εἶναι καράβι τῆς Παναγιᾶς»!
5. Στά χρόνια ὅμως πού ζοῦμε, ἀδελφοί χριστιανοί, ἔχει ἀτονήσει τό θρησκευτικό αἴσθημα. Δέν μιλάει μέσα μας δυνατά ἡ πίστη. Τό ὅτι κάνουμε πανηγύρια καί λιτανεῖες αὐτό δέν λέει τίποτε. Ἀφοῦ νά καταλάβετε – ἄς τό πῶ καί αὐτό – ὅτι «λιτανεία» εἶναι ἀπό τό ρῆμα «λίττομαι» (βλέπε καί τήν λέξη «λιτή»), πού σημαίνει «παρακαλῶ», «προσεύχομαι». «Λιτανεία» σημαίνει προσευχή. Ὥστε, λοιπόν, ὅταν κάνουμε τίς λιτανεῖες, στήν ὅλη μας πορεία ἀπό τόν Ναό πρέπει ἀπό μέσα μας νά λέμε τήν προσευχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησέ με».
Καί σέ μερικά σημεῖα τῆς πορείας στεκόμαστε καί κάνουμε «δέηση» λέγοντας ὅλοι μαζί, σύντομα καί δυνατά τήν προσευχή στόν Ἰησοῦ, πού πρῶτα λέγαμε μυστικά. Εἶναι τό λεγόμενο λιτανευτικό «Κύριε ἐλέησον». Ποιός ὅμως προσεύχεται στήν πορεία τῆς λιτανείας; Λιτανεύοντας τόν ἅγιο ὅλο καί κουβεντιάζουμε καί λέμε ἄσχετα πράγματα. Τυπική θρησκευτικότητα ἔχουμε καί ὄχι καρδιακή.
Ἄς μή κρίνουμε λοιπόν τήν θρησκευτικότητά μας ἀπό τίς πανηγύρεις καί τίς λιτανεῖες.
6. Χριστιανοί μου, νέο ἔτος ὑποδεχθήκαμε σήμερα. Ἄς πάρουμε ἀπόφαση νά γίνουμε καί ἐμεῖς καινούργιοι. Νά ἀνανεώσουμε τούς λογισμούς μας καί τίς ἐπιθυμίες τῆς καρδιᾶς μας. Ἄς πάρουμε τήν ἀπόφαση νά προσευχόμαστε πρωί καί βράδυ μέ μιά σύντομη προσευχή.
Νά πηγαίνουμε κάθε Κυριακή στήν Ἐκκλησία. Νά νηστεύουμε τήν Τετάρτη καί τήν Παρασκευή καί τίς Τεσσαρακοστές. Ὅσο μπορεῖ ὁ κάθε ἕνας. Νά μελετοῦμε τό ἅγιο καί ἱερό Εὐαγγέλιο. Καί προπαντός, αὐτήν τήν χρονιά, ἄς πᾶμε νά ἐξομολογηθοῦμε σέ ἕνα πνευματικό πατέρα τά κρίματά μας.
Πῶς τά σηκώνουμε αὐτά τά βάρη πάνω μας; Καί μέ τίς καλές αὐτές ἀποφάσεις, ἄν τίς πραγματοποιήσουμε, σᾶς τό ὑπόσχομαι, ἀδελφοί μου, σᾶς τό ὑπόσχομαι – λέγω – ὅτι ἀπό τό ἔτος αὐτό, θά ἀρχίσουμε νά νοιώθουμε μιά ὄμορφη ζωή. Ζωή μέ νόημα καί περιεχόμενο, γιατί ἡ ζωή εἶναι γλυκειά μόνο κοντά στόν Θεό. Ἐνῶ μακρυά ἀπό τόν Θεό ἡ ζωή εἶναι βαρετή. «Τήν χαρά θά βρεῖς μονάχα στοῦ Χριστοῦ τήν ἀγκαλιά», ἔλεγε ἕνα παλαιό ποίημα.
Αὐτά εἶχα νά συστήσω καί σέ σᾶς καί στόν ἑαυτό μου, ἀγαπητοί μου, σήμερα στό ἐγκύκλιο πρωτοχρονιάτικο κήρυγμά μου. Ἄς μᾶς δώσει τήν Εὐχή Της ἡ Παναγιά νά ζήσουμε ἐπί τέλους κατά τό θέλημα τοῦ Κυρίου, γιά νά δοῦμε καλύτερες ἡμέρες καί σάν ἄτομα καί σάν οἰκογένειες καί σάν ἑλληνική πατρίδα. Γιά νά εἶναι πραγματικά εὐτυχισμένο τό νέο ἔτος 2015 καί τά ὑπόλοιπα ἔτη τῆς ζωῆς μας, ὅπως τό θέλουμε καί ὅπως τό εὐχόμαστε. ΑΜΗΝ!
Μέ πολλές εὐχές
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου