Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ
Εἶναι γνωστή ἡ σπουδαιότητα,
ἡ ἀξία καί ἡ δύναμη τῆς προσευχῆς γιά κάθε χριστιανό. Τά
συγκεκριμένα ὅμως γνωρίσματα
τῆς προσευχῆς ἀκυρώνονται,
ὅταν ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο προσευχόμαστε εἶναι κακόδοξος.
Ἕνα τέτοιο κακόδοξο τρόπο προσευχῆς συναντᾶμε στά ἔντυπα διαφόρων αἱρετικῶν κινήσεων (Πεντηκοστιανῶν, διαφόρων προτεσταντικῶν ὁμάδων), ὅπου προτρέπονται νεοπροσήλυτοι νά κλίνουν τά γόνατα καί νά προσευχηθοῦν ἐνθέρμως στόν Χριστό ξεκινώντας τήν προσευχή τους μέ τό ἑξῆς: «Χριστέ μου ἤ Κύριε ἄν εἶσαι ζωντανός νά μοῦ ἀποκαλυφθεῖς».
Τί διαπιστώνει κάποιος μέ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τήν εἰσαγωγή κατά τήν προσευχή; Ξεκινάει ἡ προσευχή μέ δυσπιστία, ἀκυρώνοντας οὐσιαστικά τήν προτροπή τοῦ Θεανθρώπου στόν Ἀπόστολο Θωμᾶ: «μακάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες» (Ἰωάν. 20, 29).
Ἐπιπλέον ὅμως ἰσχύει καί κάτι πιό τραγικό. Προτρέπονται τά μέλη τῶν αἱρετικῶν κινήσεων, νά ξεκινήσουν τήν ἐπικοινωνία τους μέ τόν Χριστό υἱοθετώντας τόν ἴδιο ὑποτιμητικό καί βλάσφημο τρόπο ἀναφορᾶς τῶν ἀρχιερέων, τῶν γραμματέων, τῶν πρεσβυτέρων καί τῶν φαρισαίων, οἱ ὁποῖοι ξεκινοῦσαν μέ τήν ἴδια ἀμφισβήτηση καί δυσπιστία καί μεταξύ τῶν ἄλλων ἔλεγαν: «εἰ βασιλεύς Ἰσραήλ ἐστι, καταβάτω νῦν ἀπό τοῦ σταυροῦ καί πιστεύσομεν ἐπ᾽ αὐτῷ» (Ματθ. 27, 42).
Ἄν εἶσαι βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ, ἔλεγαν τότε οἱ σταυρωτές τοῦ Χριστοῦ, ἄν εἶσαι ζωντανός, προτρέπονται νά ἐπαναλάβουν σήμερα, οἱ νεοπροσήλυτοι στήν πλάνη. Καί ὅμως, ἐπαναλαμβάνοντας λεκτικά σχήματα ἀμφισβήτησης ἐχθρῶν τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ἔχουν τήν ψευδαίσθηση ὅτι προσεύχονται καί ὅτι ἐπιτελοῦν ἔργο θεάρεστο.
Γιά μιά ἀκόμα φορά ἐπιβεβαιώνεται τό πανθομολογούμενο μέσα στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία ὅτι ἡ πλάνη περί τό δόγμα ἐκφράζεται στήν καθημερινότητα ὡς ἀρρωστημένο ἦθος, τό ὁποῖο δυστυχῶς καταγράφεται καί ὡς κακόδοξος τρόπος προσευχῆς. Ὡς τελικό σχόλιο θέλουμε νά ἐπισημάνουμε ὅτι καί στήν περί- πτωση αὐτή ἐπιβεβαιώνεται ὁ λό- γος τοῦ Χριστοῦ: «εἰ οὖν τό φῶς τό ἐν σοί σκότος ἐστί, τό σκότος πόσον;» (Ματθ. 6, 23).
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 2020 2 Μαίου 2014
Ἕνα τέτοιο κακόδοξο τρόπο προσευχῆς συναντᾶμε στά ἔντυπα διαφόρων αἱρετικῶν κινήσεων (Πεντηκοστιανῶν, διαφόρων προτεσταντικῶν ὁμάδων), ὅπου προτρέπονται νεοπροσήλυτοι νά κλίνουν τά γόνατα καί νά προσευχηθοῦν ἐνθέρμως στόν Χριστό ξεκινώντας τήν προσευχή τους μέ τό ἑξῆς: «Χριστέ μου ἤ Κύριε ἄν εἶσαι ζωντανός νά μοῦ ἀποκαλυφθεῖς».
Τί διαπιστώνει κάποιος μέ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τήν εἰσαγωγή κατά τήν προσευχή; Ξεκινάει ἡ προσευχή μέ δυσπιστία, ἀκυρώνοντας οὐσιαστικά τήν προτροπή τοῦ Θεανθρώπου στόν Ἀπόστολο Θωμᾶ: «μακάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες» (Ἰωάν. 20, 29).
Ἐπιπλέον ὅμως ἰσχύει καί κάτι πιό τραγικό. Προτρέπονται τά μέλη τῶν αἱρετικῶν κινήσεων, νά ξεκινήσουν τήν ἐπικοινωνία τους μέ τόν Χριστό υἱοθετώντας τόν ἴδιο ὑποτιμητικό καί βλάσφημο τρόπο ἀναφορᾶς τῶν ἀρχιερέων, τῶν γραμματέων, τῶν πρεσβυτέρων καί τῶν φαρισαίων, οἱ ὁποῖοι ξεκινοῦσαν μέ τήν ἴδια ἀμφισβήτηση καί δυσπιστία καί μεταξύ τῶν ἄλλων ἔλεγαν: «εἰ βασιλεύς Ἰσραήλ ἐστι, καταβάτω νῦν ἀπό τοῦ σταυροῦ καί πιστεύσομεν ἐπ᾽ αὐτῷ» (Ματθ. 27, 42).
Ἄν εἶσαι βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ, ἔλεγαν τότε οἱ σταυρωτές τοῦ Χριστοῦ, ἄν εἶσαι ζωντανός, προτρέπονται νά ἐπαναλάβουν σήμερα, οἱ νεοπροσήλυτοι στήν πλάνη. Καί ὅμως, ἐπαναλαμβάνοντας λεκτικά σχήματα ἀμφισβήτησης ἐχθρῶν τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ἔχουν τήν ψευδαίσθηση ὅτι προσεύχονται καί ὅτι ἐπιτελοῦν ἔργο θεάρεστο.
Γιά μιά ἀκόμα φορά ἐπιβεβαιώνεται τό πανθομολογούμενο μέσα στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία ὅτι ἡ πλάνη περί τό δόγμα ἐκφράζεται στήν καθημερινότητα ὡς ἀρρωστημένο ἦθος, τό ὁποῖο δυστυχῶς καταγράφεται καί ὡς κακόδοξος τρόπος προσευχῆς. Ὡς τελικό σχόλιο θέλουμε νά ἐπισημάνουμε ὅτι καί στήν περί- πτωση αὐτή ἐπιβεβαιώνεται ὁ λό- γος τοῦ Χριστοῦ: «εἰ οὖν τό φῶς τό ἐν σοί σκότος ἐστί, τό σκότος πόσον;» (Ματθ. 6, 23).
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 2020 2 Μαίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου