Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Σίμων ὁ Μάγος
(η´ 9–24)
Ὁ διάκονος Φίλιππος, “ἀφοῦ
κατέβηκε ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα σὲ
κάποια πόλη τῆς Σαμάρειας, κήρυττε στοὺς κατοίκους της ὅτι ὁ
Ἰησοῦς εἶναι ὁ Μεσσίας. Ὁ κόσμος
ὅλος μὲ μία καρδιὰ πρόσεχε αὐτὰ
ποὺ ἔλεγε ὁ Φίλιππος, ἀκούγοντάς τον καὶ βλέποντας τὰ θαύματα ποὺ ἔκανε.
Γιατί ἀπὸ πολλούς, ποὺ εἶχαν πνεύματα δαιμονικά, αὐτὰ ἔβγαιναν φωνάζοντας μὲ δυνατὴ φωνὴ καὶ πολλοὶ παραλυτικοὶ καὶ κουτσοὶ θεραπεύτηκαν. Ἔτσι, στὴν πόλη ἐκείνη ἔγινε μεγάλη χαρά» (η΄5-8). Σὲ αὐτὴ τὴν πόλη ὑπῆρχε ἀπὸ καιρὸ ὁ Σίμων, ἕνας ἄνθρωπος ποὺ ἐπεδίωκε τὴν προβολή του στὸ λαό, κάνοντας διάφορα μαγικὰ τεχνάσματα, ποὺ ἐντυπωσίαζαν καὶ ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, τὸν ἀκο- λουθοῦσαν καὶ ἔλεγαν ὅτι «αὐτὸς εἶναι ἡ μεγάλη δύναμη τοῦ Θεοῦ» (η΄10).
Ὅμως κάτι τέτοιο στὴν πραγματικότητα δὲν ἦταν. Καὶ αὐτὸ φάνηκε μὲ τὴν παρουσία τοῦ Φιλίππου, ὁ ὁποῖος «κήρυττε τὴ χαρμόσυνη εἴδηση γιὰ τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ γιὰ τὴ σωτηρία μέσῳ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ» (η´12).
Τὰ πράγματα ἄλλαξαν. Οἱ ἄνθρωποι πίστευαν καὶ βαφτίζονταν. Ἔβλεπαν ὅτι στὸ Φίλιππο ὑπῆρχε ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι στὸ μάγο. Ὅμως ὁ Σίμων δὲν ὑποχώρησε. Προσκολλήθηκε στὸ Φίλιππο καὶ παρακολουθοῦσε τὰ θαύματά του, τὰ ὁποῖα δὲν εἶχαν καμία σχέση μὲ τὶς μαγεῖες καὶ τὶς ἀπάτες, ποὺ χρησιμοποιοῦσε ὁ ἴδιος.
Πίστεψε μάλιστα καὶ βαφτίστηκε. Πίστεψε ὅμως γιὰ τὴ σωτηρία του; Ἢ μήπως πίστεψε, γιὰ νὰ βρεθεῖ ἀνάμεσα στοὺς χριστιανοὺς καὶ νὰ συνεχίσει τὸ ἔργο του μὲ διαφορετικὸ μανδύα; Ἡ συνέχεια κάτι τέτοιο δείχνει. Στὴν περιοχὴ τῆς Σαμάρειας, ἐπειδὴ πολλοὶ εἶχαν δεχτεῖ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ εἶχαν βαφτιστεῖ, οἱ Ἀπόστολοι ἔστειλαν τὸν Πέτρο καὶ τὸν Ἰωάννη, γιὰ νὰ προσευχηθοῦν καὶ νὰ λάβουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὅσοι εἶχαν βαφτιστεῖ ἀπὸ τὸν διάκονο Φίλιππο.
Οἱ δύο Ἀπόστολοι προσεύχονταν καὶ ἔθεταν τὰ χέρια τους πάνω τους καὶ λάβαιναν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Ὁ Σίμων, ὅταν εἶδε τοὺς Ἀποστόλους νὰ μεταδίδουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στοὺς βαπτισθέντες, θέλησε νὰ ἀποκτήσει καὶ αὐτὸς αὐτὴ τὴ δυνατότητα. Ἔφερε στοὺς Ἀποστόλους χρήματα καὶ τοὺς ζήτησε: «Δῶστε καὶ σ’ ἐμένα αὐτὴ τὴν ἐξουσία, ὥστε σ’ ὅποιον ἐπιθέτω τὰ χέρια μου, νὰ λαβαίνει Ἅγιο Πνεῦμα».
Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἀντέδρασε ἀμέσως, ἀποκαλύπτοντας τὴ δολιότητα, τὴν ὑποκρισία καὶ τὴν ἀμετανοησία τοῦ Σίμωνα. Τὰ λόγια του ἦταν συγκλονιστικά: «Νὰ χαθεῖς κι ἐσὺ καὶ τὰ λεφτά σου! Γιατί φαντάστηκες πὼς ἡ δωρεὰ τοῦ Θεοῦ μπορεῖ ν’ ἀποκτηθεῖ μὲ χρήματα. Καμία σχέση δὲν ἔχεις ἐσὺ μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ κηρύττουμε.
Γιατί ἡ καρδιά σου δὲν εἶναι ἴσια μπροστὰ στὸ Θεό. Μετανόησε λοιπὸν καὶ παράτησε τὴν κακή σου αὐτὴ πρόθεση. Παρακάλεσε τὸν Κύριο, μήπως σὲ συγχωρήσει γι’ αὐτὸ ποὺ σκέφτηκες, γιατί σὲ βλέ- πω νὰ εἶσαι γεμάτος κακία καὶ κυριευμένος ἀπὸ τὴν ἀδικία».
Ὅταν ὁ Σίμων εἶδε ὅτι ἡ προσπάθειά του ἀπέτυχε, ἔδειξε ἕνα ἴχνος μεταμέλειας καὶ ζήτησε ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους: «Παρακαλέστε ἐσεῖς γιὰ μένα τὸ Θεὸ νὰ μὴ μοῦ συμβεῖ τίποτα ἀπ’ αὐτά, ποὺ εἴπατε».
Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 2011 21 Φεβρουαρίου 2014
Γιατί ἀπὸ πολλούς, ποὺ εἶχαν πνεύματα δαιμονικά, αὐτὰ ἔβγαιναν φωνάζοντας μὲ δυνατὴ φωνὴ καὶ πολλοὶ παραλυτικοὶ καὶ κουτσοὶ θεραπεύτηκαν. Ἔτσι, στὴν πόλη ἐκείνη ἔγινε μεγάλη χαρά» (η΄5-8). Σὲ αὐτὴ τὴν πόλη ὑπῆρχε ἀπὸ καιρὸ ὁ Σίμων, ἕνας ἄνθρωπος ποὺ ἐπεδίωκε τὴν προβολή του στὸ λαό, κάνοντας διάφορα μαγικὰ τεχνάσματα, ποὺ ἐντυπωσίαζαν καὶ ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, τὸν ἀκο- λουθοῦσαν καὶ ἔλεγαν ὅτι «αὐτὸς εἶναι ἡ μεγάλη δύναμη τοῦ Θεοῦ» (η΄10).
Ὅμως κάτι τέτοιο στὴν πραγματικότητα δὲν ἦταν. Καὶ αὐτὸ φάνηκε μὲ τὴν παρουσία τοῦ Φιλίππου, ὁ ὁποῖος «κήρυττε τὴ χαρμόσυνη εἴδηση γιὰ τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ γιὰ τὴ σωτηρία μέσῳ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ» (η´12).
Τὰ πράγματα ἄλλαξαν. Οἱ ἄνθρωποι πίστευαν καὶ βαφτίζονταν. Ἔβλεπαν ὅτι στὸ Φίλιππο ὑπῆρχε ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι στὸ μάγο. Ὅμως ὁ Σίμων δὲν ὑποχώρησε. Προσκολλήθηκε στὸ Φίλιππο καὶ παρακολουθοῦσε τὰ θαύματά του, τὰ ὁποῖα δὲν εἶχαν καμία σχέση μὲ τὶς μαγεῖες καὶ τὶς ἀπάτες, ποὺ χρησιμοποιοῦσε ὁ ἴδιος.
Πίστεψε μάλιστα καὶ βαφτίστηκε. Πίστεψε ὅμως γιὰ τὴ σωτηρία του; Ἢ μήπως πίστεψε, γιὰ νὰ βρεθεῖ ἀνάμεσα στοὺς χριστιανοὺς καὶ νὰ συνεχίσει τὸ ἔργο του μὲ διαφορετικὸ μανδύα; Ἡ συνέχεια κάτι τέτοιο δείχνει. Στὴν περιοχὴ τῆς Σαμάρειας, ἐπειδὴ πολλοὶ εἶχαν δεχτεῖ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ εἶχαν βαφτιστεῖ, οἱ Ἀπόστολοι ἔστειλαν τὸν Πέτρο καὶ τὸν Ἰωάννη, γιὰ νὰ προσευχηθοῦν καὶ νὰ λάβουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὅσοι εἶχαν βαφτιστεῖ ἀπὸ τὸν διάκονο Φίλιππο.
Οἱ δύο Ἀπόστολοι προσεύχονταν καὶ ἔθεταν τὰ χέρια τους πάνω τους καὶ λάβαιναν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Ὁ Σίμων, ὅταν εἶδε τοὺς Ἀποστόλους νὰ μεταδίδουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στοὺς βαπτισθέντες, θέλησε νὰ ἀποκτήσει καὶ αὐτὸς αὐτὴ τὴ δυνατότητα. Ἔφερε στοὺς Ἀποστόλους χρήματα καὶ τοὺς ζήτησε: «Δῶστε καὶ σ’ ἐμένα αὐτὴ τὴν ἐξουσία, ὥστε σ’ ὅποιον ἐπιθέτω τὰ χέρια μου, νὰ λαβαίνει Ἅγιο Πνεῦμα».
Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἀντέδρασε ἀμέσως, ἀποκαλύπτοντας τὴ δολιότητα, τὴν ὑποκρισία καὶ τὴν ἀμετανοησία τοῦ Σίμωνα. Τὰ λόγια του ἦταν συγκλονιστικά: «Νὰ χαθεῖς κι ἐσὺ καὶ τὰ λεφτά σου! Γιατί φαντάστηκες πὼς ἡ δωρεὰ τοῦ Θεοῦ μπορεῖ ν’ ἀποκτηθεῖ μὲ χρήματα. Καμία σχέση δὲν ἔχεις ἐσὺ μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ κηρύττουμε.
Γιατί ἡ καρδιά σου δὲν εἶναι ἴσια μπροστὰ στὸ Θεό. Μετανόησε λοιπὸν καὶ παράτησε τὴν κακή σου αὐτὴ πρόθεση. Παρακάλεσε τὸν Κύριο, μήπως σὲ συγχωρήσει γι’ αὐτὸ ποὺ σκέφτηκες, γιατί σὲ βλέ- πω νὰ εἶσαι γεμάτος κακία καὶ κυριευμένος ἀπὸ τὴν ἀδικία».
Ὅταν ὁ Σίμων εἶδε ὅτι ἡ προσπάθειά του ἀπέτυχε, ἔδειξε ἕνα ἴχνος μεταμέλειας καὶ ζήτησε ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους: «Παρακαλέστε ἐσεῖς γιὰ μένα τὸ Θεὸ νὰ μὴ μοῦ συμβεῖ τίποτα ἀπ’ αὐτά, ποὺ εἴπατε».
Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 2011 21 Φεβρουαρίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου