Όσιος Τίτος ο Θαυματουργός. Εορτάζει στις 2 Απριλίου

 Βιογραφία

Ο Όσιος Τίτος είχε ψυχή με θερμή αγάπη στο Θεό και τον πλησίον. Όπως ο Κύριος είχε πει στους μαθητές του, «εμόν βρώμά εστιν ίνα ποιώ το θέλημα του πέμψαντός με» ( Ιωάν., δ’ 34), δικό μου, δηλαδή, φαγητό είναι να πράττω το θέλημα Εκείνου (του Πατέρα Θεού) που με απέστειλε, έτσι συνέβαινε και στον όσιο Τίτο. Τροφή του ήταν να πράττει με κάθε τρόπο το θέλημα του ουρανίου Πατέρα και να χρησιμοποιεί τη ζωή του για την ηθική και πνευματική οικοδομή των αδελφών του.

Όταν έγινε μοναχός, έλαμψε με την φιλάδελφη συμπεριφορά του, την πραότητα και την επιείκεια. Ήταν χαρακτήρας που γνώριζε να παραβλέπει, να μακροθυμεί, να ανέχεται, να συνδιαλέγεται, να διαλύει τις παρεξηγήσεις, να κερδίζει γρήγορα την εμπιστοσύνη και να κατακτά τις καρδιές των άλλων. “Ετσι, έγινε πνευματικός ηγέτης μεγάλης αποδοχής και πλήθος λαϊκών και μοναχών ζητούσαν να ωφεληθούν από την συντροφιά του. Μάλιστα, ο Θεός αντάμειψε την καθαρότητα της ψυχής και της ζωής του με το χάρισμα να θαυματουργεί.

Αφού έμεινε σταθερός στην πίστη μέχρι τέλους της ζωής του, αποδήμησε στον Κύριο, αφήνοντας πίσω του πολλούς μιμητές.

Όσιος Γρηγόριος ο Βυζάντιος (14ος αι.)

  Αγιορείτης Άγιος. Μνήμη 2 Απριλίου

Την καταγωγή είχε από το Βυζάντιο. Ο πόθος του για την αγγελομίμητη ζωή τον έφερε στα όρια της Μεγίστης Λαύρας, στην σκήτη της Γλωσσίας, τη σημερινή Προβάτα.
Έφθασε σε τέτοια ύψη αρετών, ώστε αξιώθηκε να λαμβάνει τροφή από αγγέλους. Ιδιαίτερα έγινε γνωστός ως μύστης της αδιάλειπτης νοεράς προσευχής. Της νηπτικής του  φιλοσοφίας μαθητής υπήρξε και ο μέγας Γρηγόριος ο Παλαμάς.
Ο άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος γράφει, πως των εκεί αναχωρητών ήταν «έξαρχος και κορυφαίος… θαυμάσιος… μέγας και περιβόητος στην ησυχία και στη νήψη και θεωρία, σ’ εκείνους τους καιρούς.
 Τον θαύμαζαν όχι μόνο οι συνασκητές του, αλλά πολύ περισσότερο στην πατρίδα του το Βυζάντιο».
Στο Βυζάντιο τελείωσε τη ζωή του «και ο Θεός έδειξε σημεία μεγάλα για το ότι τον είχε ευαρεστήσει, δοξάζοντας με μεγάλα θαύματα τα ιερά του λείψανα».