Αγιορείτης Άγιος. Μνήμη 2 Απριλίου
Την καταγωγή είχε από το Βυζάντιο. Ο πόθος του για την αγγελομίμητη ζωή τον έφερε στα όρια της Μεγίστης Λαύρας, στην σκήτη της Γλωσσίας, τη σημερινή Προβάτα.
Έφθασε σε τέτοια ύψη αρετών, ώστε αξιώθηκε να λαμβάνει τροφή από αγγέλους. Ιδιαίτερα έγινε γνωστός ως μύστης της αδιάλειπτης νοεράς προσευχής. Της νηπτικής του φιλοσοφίας μαθητής υπήρξε και ο μέγας Γρηγόριος ο Παλαμάς.
Ο άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος γράφει, πως των εκεί αναχωρητών ήταν «έξαρχος και κορυφαίος… θαυμάσιος… μέγας και περιβόητος στην ησυχία και στη νήψη και θεωρία, σ’ εκείνους τους καιρούς.
Τον θαύμαζαν όχι μόνο οι συνασκητές του, αλλά πολύ περισσότερο στην πατρίδα του το Βυζάντιο».
Στο Βυζάντιο τελείωσε τη ζωή του «και ο Θεός έδειξε σημεία μεγάλα για το ότι τον είχε ευαρεστήσει, δοξάζοντας με μεγάλα θαύματα τα ιερά του λείψανα».