Πέρα από ρητορείες και ιδεολογήματα δημόσιας κατανάλωσης, η Ελληνική φιλοσοφία αναζητούσε πρωτίστως την αλήθεια, κι αυτός ο πόθος διέπλαθε ελεύθερους ανθρώπους. Ανθρώπους που μπορούσαν να αγωνισθούν, να υπομείνουν, να αγαπήσουν, να πεθάνουν και να αναστηθούν.
Στις κορυφαίες στιγμές της ιστορίας αρνήθηκαν τον άρτο της εξάρτησης και του εξευτελισμού, και προτίμησαν το ψωμί του ιδρώτα τους. Δεν υπήκουσαν στον φόβο, γιατί είχαν λόγο για την αιωνιότητα, λόγο που δεν τον χωρούσαν οι εχθροί τους—Πέρσες, Άβαροι, Οθωμανοί, Ιταλο-γερμανικός άξονας.
