Από τον Σεπτέμβριο «μαθητεύω» μαζί με την κόρη μου στην Ε’ Δημοτικού. Σε γενικές γραμμές δεν χρειάζεται να τη βοηθήσω καθόλου, μια και τα καταφέρνει σε όλα τα μαθήματα μόνη της, εκτός από ένα το οποίο τη δυσκολεύει αφάνταστα, την Ιστορία. Για να μάθει το μάθημα πρέπει να το διαβάσει δύο και τρεις φορές, να το μελετήσουμε μετά μαζί και πάλι να της το εξηγήσω άλλη μια φορά, ώστε να κατανοήσει τις βασικές έννοιες και τις λέξεις-κλειδιά που βρίσκονται σε κάθε ενότητα. Ευτυχώς η δασκάλα δεν το ζητάει «παπαγαλία», όπως συνέβαινε στην περυσινή τάξη.
Δεν είναι περίεργο που δυσκολεύεται το παιδί, όπως δεκάδες άλλα παιδιά, φαντάζομαι, στην ίδια τάξη. Δε θα μπορούσε εξάλλου να συμβεί κάτι διαφορετικό με το βιβλίο που δίνεται στην Ε’ Δημοτικού, το οποίο θεωρώ ότι δεν είναι καθόλου κατάλληλο γι’ αυτή τη βαθμίδα. Για να εξηγήσω:
