Ανοχή και δικαιοσύνη. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα 

Κυριακής Ι' Ματθαίου.  (Ματθ. Ιζ' 14-23)

 Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης 

Η Ευαγγελική περικοπή της δεκάτης Κυριακής του Ματθαίου, μας περιγράφει κατά τρόπο συγκλονιστικό τη θεραπεία του σεληνιαζομένου νέου. Όσοι έζησαν παρόμοιες καταστάσεις και είδαν ανθρώπους να βασανίζονται από τα ακάθαρτα δαιμόνια, αυτοί μπορούν να αισθανθούν κάπως το βάσανο του νέου και τον πόνο του πατέρα, ο οποίος «γονυπετών» παρακαλεί τον Κύριο Ιησού και ταυτοχρόνως ομολογεί την απιστία του, ζητώντας το χάρισμα της πίστεως...

Φυσικά ο Κύριος ο οποίος ήλθε «ίνα λύσει τα έργα του διαβόλου», και στην περίπτωση αυτή «επετίμησεν το δαιμόνιον και εξήλθεν αυτού και εθεραπεύθη ο παις από της ώρας εκείνης» (Ματθ. ΙΖ ΄ 18).

Ἡ κλωστή! Κυριακή Ι΄ Ματθαίου. (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Ἡ κλωστή!

«Καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης».

Κυριακή Ι΄ Ματθαίου. (Ματθ. ιζ΄ 14-23)

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Μὲ καρδιὰ ματωμένη καὶ ψυχὴ τραυματισμένη ἀπὸ τὰ ἀδυσώπητο μαχαίρι τοῦ πόνου ἔρχεται ὁ δυστυχισμένος πατέρας πρὸς τὸν Κύριον.  Σέρνει ἀπὸ τὸ χέρι ἕνα παιδί. Εἶναι ἀξιολύπητο. Μόνον γονεῖς, ποὺ εἶχαν τὴν πικρίαν νὰ κρατοῦν στὴν ἀγκαλιὰ των ἀτυχῆ καὶ ἀνάπηρα πλάσματα, μόνον αὐτοὶ ἠμποροῦν νὰ ἀντιληφθοῦν ἀκριβῶς τὸ ψυχικὸν δρᾶμα αὐτοῦ τοῦ πατέρα, ποὺ εἶναι ἀναγκασμένος νὰ ἀντικρύζῃ κάθε ἡμέραν τὸ κωφὸν, τὸ ἄλαλον, τὸ ἀφρίζον, τὸ συναταρασσόμενον σπλάχνον του, χωρὶς νὰ ἠμπορῇ νὰ τὸ ἀνακουφίσῃ, νὰ τὸ σώσῃ.
Γονυπετεῖ ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον, «Δέομαί σου, ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸν υἱόν μου».  Λυπήσου με, Κύριε. Ἕνα τὸ ἔχω. Ἡ καρδιὰ μου κάθε στιγμὴ κομματιάζεται.

Κυριακή Ι΄Ματθαίου. Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Κυριακή Ι΄Ματθαίου (Ματθ.ιζ΄14-23)

Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Ματθαῖον τὸν Εὐαγγελιστὴν

ὁμιλίαν νζ΄

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Κυριακή Ι’ Ματθαίου. Η δύναμη της πίστης. Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς

Κυριακή Ι’ Ματθαίου

Από τη δημιουργία του κόσμου και του χρόνου όλοι οι λαοί της γης πίστευαν πως υπάρχει πνευματικός κόσμος, αόρατα πνεύματα.
Πολ­λοί άνθρωποι όμως απομακρύνθηκαν από τη θεωρία αυτή κι αποδίδουν μεγαλύτερη δύναμη στα πονηρά πνεύματα, παρά στα αγαθά. Με την πάροδο του χρό­νου θεοποίησαν τα πονηρά πνεύματα, έχτισαν ναούς προς τιμή τους, προσέφεραν θυσίες και προσευχές και κατέφευγαν σ' αυτά για κάθε πρόβλημά τους.
Όσο περνούσαν τα χρόνια πολλοί άνθρωποι εγκατέλειψαν τελείως την πίστη τους στα αγαθά πνεύματα κι αφέ­θηκαν να πιστεύουν μόνο στα πονηρά, στους «κακούς θεούς», όπως τα ονόμαζαν.
Ο κόσμος αυτός έμοιαζε πια με στάδιο, όπου άνθρωποι και πονηρά πνεύματα ανταγωνίζονταν μεταξύ τους. Τα πονηρά πνεύματα βασάνιζαν τους ανθρώπους όλο και περισσότερο, τους τύφλωναν πνευματικά, μόνο και μόνο για να σβήσουν από τη μνήμη τους την ιδέα του καλού Θεού και της μέγιστης και θεόσδοτης δύναμης των αγαθών πνευ­μάτων.

Ὁμιλίες (3) π.Ἀθανασίου Μυτιληναίου στήν Κυριακή Ι΄ Ματθαίου

1. Ἡ ἀπιστία καί τά αἴτιά της
Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου εἰς τήν Κυριακή Ι΄ Ματθαίου (Ματθ. 17, 14-23)
Πραγματοποιήθηκε στίς 04-09-1983

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)


2. Ἀνατομία τῆς Ἐποχῆς
Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου εἰς τήν Κυριακή Ι΄ Ματθαίου (Ματθ. 17, 14-23)
Πραγματοποιήθηκε στίς 19-08-1984

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)


3. Ἀντιμετώπισις τῶν Δαιμόνων
Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου εἰς τήν Κυριακή Ι΄ Ματθαίου (Ματθ. 17, 14-23)
Πραγματοποιήθηκε στίς 11-08-1985

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)
Τά ἠχητικά ἀρχεῖα εἶναι ἀπό τό arnion.gr

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς. Κυριακή Ι΄ Ματθαίου

Κυριακή Ι΄ Ματθαίου

 Τό Εὐαγγέλιο τῆς  Κυριακῆς.

 καί ἡ ἀπόδοσή του  στήν νεοελληνική.

Κατά Ματθαίον Εὐαγγέλιο Κεφ.17, χωρίο 14 ἕως 23

Θεραπεία ἑνὸς σεληνιαζομένου παιδιοῦ

ΙΖ΄.14 Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· 15 Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. 16 καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι.
17 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. 18 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.
19 Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ ᾿Ιησοῦ κατ᾿ ἰδίαν εἶπον· διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό; 20 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται, καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν.