Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ
Ἐρευνώντας τὸν βίο καὶ τὰ κατορθώματα
τοῦ Ἁγίου Αὐτοκράτορα Ἰωάννη Γ΄ Δούκα Βατάτζη, βρίσκουμε πολλὲς
ἐνέργειές του οἱ ὁποῖες εἶναι ἄξιες ἀναφορᾶς καὶ ἀποτελοῦν
ἀξιομνημόνευτες ἱστορικὲς παρακαταθῆκες.
Συγκεκριμένα
θὰ ἤθελα νὰ σταθῶ στὸν ξεκάθαρο χαρακτήρα καὶ τὴ Ρωμαίϊκη
λεβεντιά του, τὰ ὁποῖα ἐμφανῶς διακρίνονται ἐξετάζοντας
ὅλη τὴν ἱστορική του πορεία ὡς Αὐτοκράτορα.
Διευκρινιστικὰ θὰ πρέπει νὰ ἀναφέρω ὅτι ὁ Ἰωάννης
Βατάτζης, ὁ ὁποῖος κατάγεται ἀπὸ τὸ Διδυμότειχο, (1)
ὑπῆρξε Αὐτοκράτορας τῆς Ρωμανίας (1222–1254) μὲ ἕδρα τὴ
Νίκαια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τὴν ἐποχὴ ὅπου ἡ Βασιλίδα τῶν
πόλεων εἶχε πέσει στὰ χέρια τῶν Φράγκων ἀπὸ τὸ 1204. Στὰ 32
χρόνια ποὺ βασίλευσε πολέμησε ἐναντίον Φράγκων καὶ
Βουλγάρων καὶ κατάφερε νὰ ὀρθώσει καὶ νὰ ἰσχυροποιήσει τὸ
κράτος τῶν Ρωμαίων.