Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω
Πρεσβυτέρου Ἀθανασίου Μηνά
Ὅποιος ἔχει πνευματικά αἰσθητήρια, ὀξυμένο δηλαδή τό πνευματικό αἰσθητήριο τοῦ νοός, θά πιάσει τό νοούμενο. Μαθαίνει: βλέπεις τόν ἐμπερίστατον ἀδελφόν, ὁρᾶς τόν Σωτῆρα Χριστόν.
Ὁ ἐλάχιστος ἀδελφός ταυτίζεται μέ τόν Κύριο τῆς Δόξης πού ἐπτώχευσε, ὥστε ἐσύ νά πλουτίσεις. Ὁμιλοῦμε, ἁγία γερόντισσα, μέ ἀπόλυτη ἀκρίβεια καί δέν προσθέτουμε ἤ ἀφαιροῦμε τίποτε ἀπό αὐτά πού ἀποκάλυψε στόν κόσμο ὁ ἴδιος ὁ Θεός.
Μέσα σέ μιά μικρή πρόταση, μᾶς δίνει ὁ Χριστός τήν ἀπάντηση γιατί ὑπάρχουμε καί πῶς θά σωθοῦμε. Μέσα σέ μιά μικρή πρόταση: «Ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου, τῶν ἐλαχίστων».
Θεία δωρεά, δέν ἀποτελεῖ μόνον ἡ σωτηρία μας, ἀλλά καί ἡ ἴδια ἡ ζωή μας, ἡ ἴδια ἡ ψυχή, τό σῶμα, ἡ ὕπαρξή μας· ὅλα ἀποτελοῦν δῶρα τοῦ Θεοῦ πού ὀφείλουμε νά τιμήσουμε. Μέ τήν ἀγάπη - εὐεργεσία στόν «ἐλάχιστο ἀδελφό» τοῦ Ἰησοῦ, παύει ὁ παλαιός ἄνθρωπος καί ὑφίσταται ὁ καινός. Σέ τί λοιπόν ἔγκειται ἡ καινότητα τοῦ ἀνθρώπου;
Ἀπαντοῦν οἱ Ἅγιοι: στίς καινές αἰσθήσεις, στίς καινές σκέψεις καί ἐπιθυμίες, στά ἔργα ἐλεημοσύνης καί οἰκτιρμῶν καί παρακλήσεως· στήν ἀληθινή ἐν Χριστῷ ζωή.
Τό κριτήριο πού μᾶς δίδεται σήμερα ἀδελφοί, ὥστε νά περιπατήσουμε «ἐν καινότητι ζωῆς», εἶναι: «Κάθε τί πού ἐκάματε εἰς ἕνα ἀπό τούς πτωχούς αὐτούς ἀδελφούς μου πού ἐφαίνοντο ἄσημοι καί πολύ μικροί, ἐμπερίστατοι, τό ἐποιήσατε εἰς ἐμέ».
Προφανῶς χριστιανοί μου, ἄς ἀποφύγουμε τίς ἕξεις τῶν παθῶν, πού προπληρώνουν μέσῳ τῆς σκληροκαρδίας, τήν πρόγευση τῆς αἰωνίου κολάσεως.
Σαφέστατα ὁ Κριτής Ἰησοῦς τονίζει: «καί ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δέ δίκαιοι εἰς ζωήν αἰώνιον». Οἱ ἀνταποδόσεις τῶν ἀμοιβῶν, ἀκούσαμε σήμερα, εἶναι ἴσες ἄν καί φαίνονται σέ πολλούς ἄνισες. Γιατί σέ ἄλλους ἡ θεία Δικαιοσύνη δίνει τήν αἰώνια ζωή, σέ ἄλλους τήν αἰώνια κόλαση. Καί οἱ δύο, ἀφοῦ περάσουν τήν παρούσα ζωή καλῶς ἤ κακῶς, θά ἔχουν τίς ἀμοιβές ἀνάλογα μέ τά ἔργα τους. Ὅπως δηλαδή τονίζουν σέ ἄλλη περίπτωση οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἡ Ἀγάπη, ἄλλους εὐφραίνει, ἄλλους κατακαίει.
Ὁ Τριαδικός Θεός καί ὁ Σωτῆρας Χριστός, παραμένει πάντοτε, σ’ αὐτό πού εἶναι: «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστι». Ἐναπόκειται, ἐν τούτοις, στίς ἀπαρχές πού εἶναι κρυμμένες στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων· ἔτσι καί οἱ προπληρωμές τῶν ἀγαθῶν, ἐνεργοῦν καί μετέχονται στίς καρδιές τῶν δικαίων· ὅπως καί ἡ κόλασις ἐνεργεῖται στίς καρδιές τίς ἐμπαθεῖς καί σκληρόκαρδες.
Γι’ αὐτό καί κατά τόν Εὐαγγελιστή Ματθαῖο, σήμερα ὁ Χριστός συγκέντρωσε τό ὅλο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων, σέ ἕνα· συμπεριέλαβε ὅλη γενικά τήν ἀγαθοεργία ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους, διότι τώρα νομοθετεῖ σέ ὅλη τήν οἰκουμένη, σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους.
Σαφῶς συμπεριέλαβε καί ἔδειξε αὐτόν τόν τρόπον καί τόν σκοπόν πού εἶναι ἔμφυτος, ὥστε νά δεχτοῦμε μέ πραότητα τόν ἔμφυτο λόγο πού μπορεῖ νά σώσει αἰώνια τῖς ψυχές μας.
Ὁ Κύριος ἀδελφοί, στό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, προστάζει καί νομοθετεῖ νά ζοῦμε σύμφωνα μέ αὐτά πού ἀκούσαμε, χωρίς νά σκληρύνουμε τίς καρδιές μας. Ἔβαλε μέσα στή φύση μας τήν γνώση καί τή σοφία ἐκείνου, (τό ἀγαθόν), πού ὀφείλουμε νά πράξουμε, γι’ αὐτό καί μᾶς τό ζητάει ὡς Φιλάγαθος καί Φιλάνθρωπος πού εἶναι.
Ὁ Ἴδιος μᾶς διδάσκει: «Κάλλος ἀληθινό καί ἐρασμιώτατο, πού θεωρεῖται μόνο ἀπό τόν καθαρμένο στόν νοῦ, εἶναι τό σχετικό μέ τή θεία καί μακαρία Φύση, μέ τίς λαμπρότατες ἀκτινοβολίες καί τίς χάριτες τοῦ ὁποίου, ὅποιος τό ἀντικρύσῃ, δέχεται κάτι ἀπό αὐτό, σάν νά ξαναχρωματίζεται στό πρόσωπό του, μέ μιά χαριτωμένη λάμψη…» (βλέπε πρόσωπο ἁγίου Πορφυρίου).
Ἔτσι, ἁγία γερόντισσα, μπορεῖ νά κατανοηθεῖ ὁ λόγος τοῦ Λόγου «μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται»· «γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθώς ὁ πατήρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί».
Καταλήγουμε λοιπόν χριστιανοί μου· αὐτός πού γνώρισε τόν Θεό ὡς ταπεινό καί οἰκτίρμονα, ἔχει μείνει κατάπληκτος ἀπό τό γεγονός τῆς σμικρύνσεώς Του, προκειμένου νά κοινωνήσει μαζί μας, νά μᾶς διδάξει καί νά μᾶς σώσει αἰώνια.
Εἶναι αὐτό γιά τό ὁποῖο μᾶς μίλησε σήμερα ὁ Χριστός δηλαδή νά ἀγαπᾶμε καί νά ἐλεοῦμε τούς ἀδελφούς Του καί ἀδελφούς μας· αὐτό ἀκριβῶς τό ὁποῖο ἔδωσε καί στούς ἁγίους Ἀποστόλους τούς μαθητάς Του ἐν μυστηρίῳ, ἀκτίστῳ τῷ τρόπῳ· ὅπως ὁ Ἅγιος Ματθαῖος τόσο παραστατικά κήρυξε καί ἀπεκάλυψε σέ ὅλους μας σήμερα.
Τό λοιπόν ἀδελφοί στῶμεν καλῶς· στῶμεν μετά φόβου. Ὄχι ἐπιφανειακοί συναισθηματισμοί ἤ στιγμιαῖες ἐξάρσεις, ἀλλά θυσία μετά εἰλικρινοῦς διαθέσεως πρός ὅλους· ἀκριβῶς, ὅπως ἔπραξε καί έδίδαξε ἡμᾶς ὁ Σωτῆρας Χριστός.
Σ’ Αὐτόν ἡ δόξα, ἡ βασιλεία, ἡ κρίσις καί ἡ δικαιοσύνη εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.
Διαβάστε περισσότερα πατῶντας: Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου