Κουμπιά

Κυλιόμενο Μήνυμα

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2025

Ἡ Ἀποστολικὴ περικοπὴ τῆς Συνάξεως τοῦ Τιμίου Προδρόμου

Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, κεφάλαιο ΙΘ΄, ἐδάφια 1-8

    1Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς ῎Εφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας 2 εἶπε πρὸς αὐτούς· εἰ Πνεῦμα Ἅγιον ἐλάβετε πιστεύσαντες; Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· ἀλλ᾿ οὐδὲ εἰ Πνεῦμα Ἅγιόν ἐστιν ἠκούσαμεν. 3 Εἶπέ τε πρὸς αὐτούς· εἰς τί οὖν ἐβαπτίσθητε; Οἱ δὲ εἶπον· εἰς τὸ Ἰωάννου βάπτισμα.4 εἶπε δὲ Παῦλος· ᾿Ιωάννης μὲν ἐβάπτισε βάπτισμα μετανοίας, τῷ λαῷ λέγων εἰς τὸν ἐρχόμενον μετ᾿ αὐτὸν ἵνα πιστεύσωσι, τοῦτ᾿ ἔστιν εἰς τὸν ᾿Ιησοῦν Χριστόν. 5 Ἀκούσαντες δὲ ἐβαπτίσθησαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ.
     6 Καὶ ἐπιθέντος αὐτοῖς τοῦ Παύλου τὰς χεῖρας ἦλθε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτούς, ἐλάλουν τε γλώσσαις καὶ προεφήτευον.
7 Ἦσαν δὲ οἱ πάντες ἄνδρες ὡσεὶ δεκαδύο. 8 Εἰσελθὼν δὲ εἰς τὴν συναγωγὴν ἐπαρρησιάζετο ἐπὶ μῆνας τρεῖς διαλεγόμενος καὶ πείθων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Παναγιώτη Τρεμπέλα

1 Ὅσο χρόνο ὁ Ἀπολλὼς ἦταν στὴν Κόρινθο, ὁ Παῦλος, ἀφοῦ περιόδευσε τὰ βορειότερα καὶ ὑψηλότερα μέρη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὕστερα πῆγε στὴν Ἔφεσο. Κι ὅταν βρῆκε ἐκεῖ κάποιους μαθητές, 2 τοὺς ρώτησε: «Ὅταν πιστέψατε, λάβατε τὰ ἔκτακτα χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;».
Κι αὐτοί του ἀπάντησαν: «Μὰ ἐμεῖς οὔτε κἂν ἔχουμε ἀκούσει ἀκόμη ἐὰν ὑπάρχει ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους Πνεῦμα Ἅγιο, ποὺ νὰ ἐνεργεῖ καὶ νὰ μεταδίδει χαρίσματα».
3 Τότε ὁ Παῦλος τους ρώτησε: «Τί εἴδους λοιπὸν βάπτισμα λάβατε καὶ σὲ τίνος τὸ ὄνομα βαπτιστήκατε;». Κι αὐτοὶ ἀπάντησαν: «Λάβαμε τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννη». 4 Ὁ Παῦλος τότε τοὺς ἐξήγησε: «Ὁ Ἰωάννης ἔδωσε βάπτισμα ποὺ ὁδηγοῦσε σὲ μετάνοια, χωρὶς ὅμως νὰ δίνει καὶ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν. Γι’ αὐτὸ ὁ Ἰωάννης προέτρεπε τὸν λαὸ νὰ πιστέψουν σὲ Ἐκεῖνον ποὺ ἐρχόταν ὕστερα ἀπ’ αὐτόν, δηλαδὴ στὸν Ἰησοῦ Χριστό, ὁ Ὁποῖος θὰ πρόσφερε τὴν ἄφεση καὶ τὴ σωτηρία».
5 Ὅταν τὰ ἄκουσαν αὐτά, βαπτίστηκαν, ἀφοῦ πίστεψαν στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καὶ στήριξαν σὲ Αὐτὸν ὅλη τὴν ἐμπιστοσύνη καὶ τὴν ἐλπίδα τους, ἀναγνωρίζοντας ὅτι Αὐτὸς εἶναι ὁ Μεσσίας, λυτρωτὴς καὶ Κύριος. 6 Κι ὅταν ὁ Παῦλος ἔβαλε τὰ χέρια του πάνω στὰ κεφάλια τους, ἦλθε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐπάνω τους καὶ τοὺς μετέδωσε διπλὸ χάρισμα˙ μιλοῦσαν δηλαδὴ σὲ διάφορες ξένες γλῶσσες, τὶς ὁποῖες πιὸ πρὶν δὲν τὶς γνώριζαν , καὶ συγχρόνως προφήτευαν.
7 Ὅλοι αὐτοὶ ἦταν περίπου δώδεκα ἄνδρες. 8 Στὴ συνέχεια, ἐπὶ τρεῖς μῆνες ὁ Παῦλος πήγαινε στὴ συναγωγὴ καὶ κήρυττε μὲ θάρρος.
Καὶ συζητοῦσε ἐκεῖ μὲ τοὺς Ἰουδαίους προβάλλοντάς τους πειστικὲς ἀποδείξεις γιὰ τὶς ἀλήθειες ποὺ ἀναφέρονταν στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποία ἐγκαθίδρυσε πάνω στὴ γῆ καὶ στὶς καρδιὲς τῶν πιστῶν ὁ Κύριος Ἰησοῦς. 

Ἐπιμέλεια κειμένου: Ἑλένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.
Ἐπιμέλεια πολυτονισμοῦ: Ἄκτιστον

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου