Ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς ΙΒ΄Λουκᾶ. (Δέκα λεπρῶν)

Κατὰ Λουκᾶν, κεφάλαιο ΙΖ΄, ἐδάφια 11-19

11 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ αὐτὸς διήρχετο διὰ μέσου Σαμαρείας καὶ Γαλιλαίας.
12 Καὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, 13 καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς.
14 Καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν.
15 Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, 16 καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης. 17 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; 18 Οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος; 19 Καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση Παν. Τρεμπέλα

11 Καθὼς ὁ Ἰησοῦς πήγαινε στὰ Ἱεροσόλυμα, περνοῦσε μέσα ἀπὸ τὰ σύνορα τῆς Σαμάρειας καὶ τῆς Γαλιλαίας βαδίζοντας ἀπὸ δυτικὰ πρὸς ἀνατολικά, πρὸς τὴ χώρα ποὺ βρίσκεται πέρα ἀπὸ τὸν Ἰορδάνη.
12 Καὶ τὴν ὥρα ποὺ ἔμπαινε σὲ κάποιο χωριό, Τὸν συνάντησαν δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι στάθηκαν ἀπὸ μακριά, ἐπειδὴ σύμφωνα μὲ τὸν νόμο κάθε λεπρὸς θεωροῦνταν ἀκάθαρτος καὶ δὲν τοῦ ἐπιτρεπόταν νὰ πλησιάσει κανέναν. 13 Και αὐτοὶ ἄρχισαν νὰ τοῦ φωνάζουν δυνατά: «Ἰησοῦ, Κύριε, σπλαχνίσου μας καὶ θεράπευσέ μας».
14 Βλέποντάς τους Ἐκεῖνος, τοὺς εἶπε: «Πηγαίνετε καὶ δεῖξτε τὸ σῶμα σας στοὺς ἱερεῖς, γιὰ νὰ βεβαιώσουν ἂν πράγματι θεραπευθήκατε, σύμφωνα μὲ τὴ διάταξη τοῦ νόμου». Καὶ καθὼς αὐτοὶ πήγαιναν νὰ ἐξεταστοῦν ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, καθαρίστηκαν ἀπὸ τὴ λέπρα.
15 Ἕνας ἀπ’ αὐτούς, μόλις εἶδε ὅτι θεραπεύθηκε, ἐπέστρεψε καὶ μὲ δυνατὴ φωνὴ ἐκφράζοντας τὴ χαρὰ καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη του δόξαζε τὸν Θεὸ ποὺ τὸν θεράπευσε διαμέσου τοῦ Ἰησοῦ. 16 Ἔπεσε τότε μὲ τὸ πρόσωπο κάτω στὴ γῆ κοντὰ στὰ πόδια τοῦ Ἰησοῦ καὶ τὸν εὐχαριστοῦσε. Καὶ αὐτὸς ἦταν Σαμαρείτης, δηλαδὴ σχισματικὸς καὶ λιγότερο φωτισμένος ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους. Συνεπῶς κανεὶς δὲν θὰ περίμενε νὰ δείξει αὐτὸς μιὰ τέτοια εὐγνωμοσύνη ποὺ δὲν ἔδειξαν οἱ ἄλλοι ἐννέα, ποὺ ἦταν Ἰσραηλῖτες.
17 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε: «Δὲν καθαρίστηκαν ἀπὸ τὴν λέπρα καὶ οἱ δέκα; Οἱ ἄλλοι ἐννέα ποῦ εἶναι; 18 Δὲν μποροῦσαν νὰ γυρίσουν πίσω καὶ νὰ δοξάσουν τὸν Θεό, παρὰ μόνο ὁ ξένος αὐτός, ποὺ δὲν ἀνήκει στὸ γνήσιο ἰουδαϊκὸ γένος;».
19 Καὶ σὲ αὐτὸν εἶπε: «Σήκω καὶ πήγαινε. Ἡ πίστη σου σὲ ἔσωσε. Δὲν θεράπευσε μόνο τὸ σῶμα σου, ἀλλὰ ἀποτελεῖ καὶ καλὴ ἀρχὴ ποὺ θὰ σὲ ὁδηγήσει καὶ στὴν πνευματική σου σωτηρία»


Ἐπιμέλεια κειμένου: Ἑλένη Λιναρδάκη, φιλόλογος
Ἐπιμέλεια πολυτονισμοῦ: Ἄκτιστον