Ξεμπαρκάροντας στο Άγιον Όρος. Π. Διονύσιος Ταμπάκης

 Ξεμπαρκάροντας στο Άγιον Όρος

π.Διονύσιος Ταμπάκης

 

Ὁ ΗΛΙΟΣ ,σὰν οὐρανιο πορτατιφ, ξεπροβαλει λαμπρος στὸν ὀριζοντα του Ἄθωνα καὶ βαφει μὲ τὶς ζωηφορες μαρμαρυγές του τὸ Ἅγιον Ὅρος . 

Ἄνατελλει καὶ σαλπίζει ὡς ἄγγελος στὴν κτιση γιὰ νὰ ἐγερθει καὶ νὰ ἀναστηθεῖ καὶ πάλι, σὲ αὐτην τὴν ἀέναη καὶ καθημερινὴ νεκρανάσταση ποὺ χιλιάδες χρόνια ἀκάματος ἐπαναλαμβάνει . 

Τότε θωρεῖς ἀναμεσα σὲ πολλους νοικοκυρεμενους καὶ καθάριους προσκυνητὲς στὴν Δάφνη καὶ καποιους ξεμπαρκους κι' αὐτοεξορισμένους ἀπὸ τὴν καλὴ καὶ φρόνιμη κρίση τῶν ἀνθρώπων. 

Οἱ πιοτεροι δὲν ἀπογευτηκαν ποτε την ἀγαπη καὶ τὸ σιγουρο χαδι φιλοστόργου μητερας. 

Ἄλλοι προδωμένοι καὶ ἀπογοητευμένοι.Πολλοί διωγμένοι,σταυρωμένοι καὶ πληγωμένοι ἀπο τον κοσμο. 

Φτωχοί ,ἀνεπαρκεῖς,περιφρονημένοι ἀπο την ζυγιά των ἀνθρωπων... 

Καὶ ὀσο ἡ ἀπεραντη θαλασσα δὲν χορταίνει νὰ πίνει τὰ γλυκὰ ποτάμια ποὺ πέφτουν στὴν ἀγκάλη της καὶ πάλι ἀλμυρη ἀπομένει,έτσι καὶ αὐτοὶ οἱ ξέμπαρκοι σὰν μπαρκάρουν στῆς Παναγίας τὸν λιμένα δὲν χορταίνουν νὰ θηλάζουν τῆς Παναγιᾶς τὸ χάδι ποὺ τοὺς βγάζει ἀπ'τον Ἅδη. 

Ἔκει στὴν ἀκορεστη ἀγκαλιὰ τῆς μυριοτραγουδισμένης Θεοτόκου της Ἀθωνίτισσας ποὺ ὀλα ...ἡ γῆ,το χῶμα,οι πέτρες, ὁ χρόνος ,τὰ ἄνθη μέχρις καὶ αὐτὸ τὸ ὀξυγόνο, λαλοῦν καὶ τραγουδουν ἀνένοχη γαληνάδα ,ἀτιμώρητη ἀποδοχὴ καὶ οὐράνια σιωπηλὴ στοργή.