Οι «ΜΩΡΕΣ παρθένες» της «ανοιχτής ΓΡΑΜΜΗΣ». Παναγιώτης Νούνης

Σήμερα τη Μεγάλη Δευτέρα, είχαμεν την ατυχία και πάλιν, να παρακολουθήσουμεν, τον Νεοβαρλααμίτη θεολόγο κ. Ανδρέα Πιτσιλλίδη, να εκφράζει και ετούτην την φορά, αθεολόγητα και αντιεπιστημονικά φληναφήματα. Στην σημερινή εκπομπή(6.4.2015) «ανοιχτή ΓΡΑΜΜΗ» με τίτλο της: «Ρωτήστε ό,τι θέλετε γιά την Μεγάλη Εβδομάδα»· ο θεολόγος κ. Ανδρέας Π. επανέλαβε δυστυχώς, τα ανακυκλωμένα δυσσεβή αιρετικολογήματά του, εκφράζοντας μάλιστα και ανόητες μπηχτές, κατά του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Καρπασίας κ. Χριστοφόρου και κατά του γράφοντος το παρόν σχόλιο.

Ειδικά για εμάς, δήλωσε ο δυσσεβής, ότι παρέθεσε τα θεολογικά κριτικά κείμενά μας, σε γνωστό του Ψυχίατρο(!), και ο εν λόγω Ψυχίατρος, απεφάνθη(!) με «επιστημονική διάγνωση» εκ του μακρόθεν, χωρίς να μπει στον κόπο ο αθεόφοβος, να μας καλέσει και να μας εξετάσει προσωπικώς, ότι χρήζουμεν άκουσον-άκουσον: Ψυχιατρικής θεραπείας! Καί όλα αυτά, για ποίον λόγο; Μα, για τα όσα κριτικά σχολιάζουμεν και γράφουμεν  συχνάκις, κατά των αιρετικών λεχθέντων και θέσεων, του κ. Πιτσιλλίδη!!! Εξάπαντος, για να μην μακρυγορούμεν, όσο «επιστήμων» είναι ο πρώτος, είναι και ο δεύτερος, χωρίς να απαξιώνουμεν ποσώς, τις λαμπρές εξαιρέσεις, των επιστημόνων της Ψυχιατρικής! Όμως, για χάριν της αλήθειας, είμαστε ανοιχτοί, να εξετασθούμεν καλού-κακού, από τον εν λόγω γνωστό Ψυχίατρο του κ. Πιτσιλλίδη και να τον εξετάσουμεν και εμείς, με την σειρά μας, στα περί της ψυχής π.χ.: Πιστεύει άραγε, στην ύπαρξη της ψυχής; Και εάν ναι, που εδράζει; Εάν πάλι, όχι, τότε γιατί αυτοπροσδιορίζεται ως Ψυχίατρος; Δύναται, όντως, ένας επιστήμονας της Ψυχιατρικής να θεραπεύσει την ψυχή του ανθρώπου; Είναι άραγε, σοβαρό ή και επιστημονικό, να εκφράζει ψυχιατρική γνώμη, έστω και μία άποψη, χωρίς την ειδική παρουσία και κλινική εξέταση του υποκειμένου ατόμου;

-Ποίες οι σημερινές ψευδόδοξες αποκλίσεις του εν λόγω θεολόγου;

Εξέφρασε και πάλιν, την ηλίθια(αιρετική) και αθεολόγητη διάκριση: «Άλλο η διακοπή κύησης και ένα άλλο η έκτρωση» με αποτέλεσμα, να πλανεύει τον εαυτό του και να παραπλανά τους ευσεβείς τηλεθεατές του, τουτέστιν το Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας! Δήλωσε ευθαρσώς την κακοδοξία, εξάπαντος όχι δικής του εμπνεύσεως, ότι δήθεν: “Στη διακοπή κύησης έχουμε «γενετικό υλικό» ενώ στην έκτρωση έχουμε έμβρυο”!

-Έχουν όντως, έτσι τα πράγματα;

-Υπάρχει, τέτοια επιστημολογικά θεολογική άποψη, ή έστω εκκλησιολογική γνώμη και διάκριση: εμβρύου/γενετικού υλικού;

-Υφίσταται όντως, από μέρους του κ. συναδέλφου, αγνή-άγνοια, σε τέτοιο πανάρχαιο και λελημένο  θεολογικό ζήτημα;

-Άραγε, ο Θεάνθρωπος Χριστός μας, σύμφωνα με την κοιλιόπνευστη και δαιμονόπευστη, πιό πάνω θέση του, δεν ήταν «έξ άκρας συλλήψεως» τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος;

-Μήπως ο Θεάνθρωπος, ήταν «εξ άκρας συλλήψεως»... «γενετικό υλικό» και έπειτα, στα διάφορα στάδια της εγκυμοσύνης, της Θεοτόκου, έγινεν Θεανθρώπινο έμβρυο; Ασφαλέστατα και θα το αρνείται αυτό το σημαίνον-σημαντικό σημείο, ο κ. Πιτσιλλίδης!

-Γιατί τότε, δέχεται, τα άκρως αντίθετα και διαφορετικά, εκ των σταθερών ιεροκανονικών και δογματολογικών θεσπισμάτων της Θεολογίας της Εκκλησίας, εις την γονιμοποίηση του ανθρώπου;

-Αγαπητέ, κύριε Ανδρέα, έχουμεν ή όχι, «εξ άκρας συλλήψεως» τέλειον εν εξελίξει και εν δυνάμει άνθρωπο-άτομο;

-Ποία είναι άραγε, η γνώμη, της Ορθόδοξης Εκκλησίας;

Όσον αφορά τώρα, την αθεολόγητη και παράλογη διάκριση, από μέρους του κ. Α.Π., περί τη «διακοπή της κύησης» και της έκτρωσης, σημειώνει, ένας εξαιρετικός Κύπριος συνάδελφος, το εξής [1]: «Ἄλλωστε τό ὅτι προσπαθοῦμε νά ἐξωραΐσουμε τή φοβερή λέξη ἔκτρωση ἤ ἄμβλωση μέ τό «διακοπή κυήσεως», δείχνει ἀκριβῶς τό γεγονός ὅτι ἡ συνείδηση μᾶς ἐλέγχει ἀνελέητα γιά τό ὅτι δέν κάνουμε «διακοπές», ἀλλά... παρασκευάζουμε νεκρούς»!!!

Και κάπου αλλού, σημειώνει, με απόλυτη θεολογική ευστοχία, ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, ότι [2]: «Ἡ πρόωρη καί βίαιη ἀποκοπή τοῦ ἐμβρύου ἀπό τήν μήτρα τῆς μητέρας χαρακτηρίζεται μέ πολλά ὀνόματα, ὅπως ἄμβλωση, ἔκτρωση, διακοπή τῆς κύησης, φόνος. Πρόκειται γιά ἕνα γεγονός πού συντελεῖ στήν διακοπή τῆς ζωῆς, καί ἀκόμη ἔχει ἐπιπτώσεις στόν ὀργανισμό τῆς μητέρας, στήν ψυχολογική της συγκρότηση, ἀφοῦ θά τήν ταλαιπωρῆ σέ ὅλη τήν ζωή της»· καθώς και σε άλλο σημείο του, γράφει ο Σεβ., ότι [3]: «Γενικά, ἡ λεγομένη διακοπή τῆς κυήσεως εἶναι φόνος» !!!

-Πώς είναι δυνατόν, δύο σύγχρονοι και εν ζωή, καταξιωμένοι άνδρες θεολόγοι, της Ιεράς και Ορθόδοξης Θεολογίας της Εκκλησίας, να διατυπώνουν γραπτώς και προφορικώς, τα άκρως αντίθετα, εξ όσων διατυπώνει ευκαίρως-ακαίρως(και μάλιστα μεγάλη Εβδομάδα!)  ο θεολόγος της α-θεολογίας κ. Α.Π.; Ποίοι άραγε σήμερα, εκφράζουν, την ακλόνητη και αναλλοίωτη Ορθόδοξη διδασκαλία της Εκκλησίας μας επί τούτου του ζητήματος;

Το θέμα βεβαίως, δεν εξαντλείτε εδώ· γι΄αυτό το αφήνουμεν ως εδώ, για να αντιληφθείτε, να προβληματισθείτε, να ερευνήσετε αυτόνομα, ετούτη τη Μεγάλη Εβδομάδα, μιάς και προετοιμάζουμεν, καθώς προαναφέραμεν τις προάλλες, ειδική επιστημολογική, εξάπαντος θεολογική και εκκλησιολογική  αντιρρητική μελέτη, περί της συγκεκριμένης πλάνης και αίρεσης του κ. Α.Π., την οποία, θα γράψουμεν και θα δημοσιεύσουμεν κατά μεγάλην πιθανότητα την Αναστάσιμη περίοδον της Πεντηκοστής!

Μία νέα κενοφανή αίρεση και κακοδοξία ολκής, που αποδεικνύει τρανώς, την ημιμάθεια και την αμάθεια, του τζούφιου τηλεαστέρα και του «μετα-πατερικού» θεολόγου, είναι η εξής δήλωση του: «Δεν υπάρχουν Ορθόδοξες εικόνες και μή Ορθόδοξες, αλλά (υπάρχει) βυζαντινή τεχνοτροπία και αναγεννησιακή τεχνοτροπία»...!

-Τι «αγνοεί» από περίσσια αμάθεια, σ΄αυτό το σημείο, ο αξιότιμος κύριος συνάδελφος;

Εξάπαντος και πάλιν, ας μη απαντήσουμεν και ας μη αποδείξουμεν κάτι εμείς, προς την κακόδοξη πλάνη του, μιάς και ο ειδικός επί του θέματος, επιστήμων και Καθηγητής περί της Ορθοδόξου Θεολογίας των Εικόνων, μας τονίζει βάση της Πατερικής Θεολογίας [4]: «Ἡ εἰκονογραφία τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχει θεολογικές προϋποθέσεις. Ἡ εἰκονογραφία εἶναι ἐκείνη ἡ εἰκαστική τέχνη, πού ἐκφράζει τή δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τήν πνευματική ἐμπειρία της. Ὁ Ρωμαιοκαθολικισμός ἀπορρίπτει, στήν πράξη, τίς δογματικές ἀποφάνσεις τῆς Ζ΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία καθόρισε ὁριστικά τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας γιά τίς ἅγιες εἰκόνες...  Εἶναι, λοιπόν, εὐνόητο, ὅτι οἱ θρησκευτικές ζωγραφικές παραστάσεις αὐτῶν τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν ζωγράφων δέν ἔχουν καμία σχέση μέ τή δογματική διδασκαλία καί τήν πνευματική ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας. Καί ἐπειδή σέ μερικές περιπτώσεις ὑπάρχουν καί θλιβερά πρωτότυπα αὐτῶν τῶν παραστάσεων, ὅπως λ.χ. ἐρωμένες αὐτῶν τῶν ζωγράφων, κάθε ἐνδεχόμενη θρησκευτικοῦ χαρακτῆρα τιμή καί προσκύνησή τους θά ἄγγιζε τά ὅρια τῆς βλάσφημης πράξεως... δέν μπορεῖ νά γίνεται λόγος στό Ρωμαιοκαθολικισμό γιά ἅγιες εἰκόνες, ἀλλά μόνον γιά θρησκευτική ζωγραφική, γιά συγκεκριμένη, δηλαδή, εἰκαστική τέχνη, πού ἔχει ὡς θέμα της Βιβλικές σκηνές...»

Εξάλλου, υπάρχει και μία «λογική συνέπεια» στην εν λόγω ψευδοδοξία του... Με το να μην δύναται, ο κύριος Πιτσιλλίδης, να διακρίνει σαφώς και θεο-λογικώς, μίαν Ορθόδοξη αγία εικόνα απο μίαν άλλη κακόδοξη και ετερόδοξη, μία θρησκευτική παράσταση ή και εικόνα, όπως π.χ. τις αναγεννησιακές-ετερόδοξες εικόνες του Παπισμού(=«Ρωμαιοκαθολικισμός»), είναι διότι: τον «Ρωμαιοκαθολικισμό», τον θεωρεί, ως «αδελφή Εκκλησία» (ακόμη μία, επιπρόσθετη αίρεση, πλάνη και διαστροφή, της αμώμητου Φίλης Ορθοδοξίας!) πολλώ δε μάλλον ένας αδαής μόνον, θα προσδοκούσε, να ομολογεί, το ορθόδοξο(sic) φρόνημα της Εκκλησίας και της Θεολογίας περί των αγίων Εικόνων! Φαίνεται, ότι αστόχησεν σε πολλά στην Πίστη. Ακόμη μία αφορά, αποδεικνύεται απερίφραστα, το αιρετίζων, ή και Νεοβαρλααμίτικο, καθώς και το Νεορθόδοξο, εξάπαντος πονηρό πνεύμα της αθέου θεολογίας, του κυρίου συναδέλφου κ.α., μιάς και αγνοεί σαφώς, την σαφέστατη και  Θεόπνευστο διάκριση, των κτιστών και Άκτιστων ενεργειών, την οποία ορθόδοξη και Πατερική ιερά διάκριση, οι «εν Χριστώ αδελφοί του» Φραγκοπαπικοί («Καθολικοί» ή και «Ρωμαιοκαθολικοί»), την απορίπτουν άπαξ και διαπαντώς, με τραγική συνέπεια, τον εσφαλμένο θρησκευτικά τρόπο ζωής των και τον ψευδόδοξο τρόπο της θρησκευτικής εικονογραφίας των. Ενώ, η Ορθόδοξη εικονογραφία, εξεφράζει άριστα, την απλανή και δογματολογική, εμπειρική θεολογία της Εκκλησίας, καθότι εικονογραφεί απλανώς και ορθοδόξως, τα θεωμένα και τεθεωμένα πρόσωπα, της Ορθοδόξου Εκκλησιαστικής Ιστορίας! Αλήθεια όμως, σύμφωνα με τα πιό πάνω, σε ποία πλευρά, άραγε, της θρησκευτικής και θεολογικής Ιστορίας, να βρίσκεται, ο θεολόγος κύριος Ανδρέας Πιτσιλλίδης;  Μήπως βρίσκεται, στην εξομωτική πλευρά του παναιρετικού Παπισμού και του εωσφορικού συγκρητισμού των παπόδουλων Οικουμενιστών; Και άραγε, ποίαν θεολογία εκφράζει; Την πλανερή θεολογία, του Αντίχριστου Παπισμού και Λουθηροκαλβινισμού, τουτέστιν του Βελίαρ, ή μήπως, την απλανή και ορθόδοξη θεολογία, της Ορθοδόξου Εκκλησίας; Τα συμπερασμάτα, εξάπαντος, πρέπει να είναι κυρίως συγκριτικά με κριτική σκέψη και δικά σας, μέχρι να ολοκληρωθεί, το Ιεροκανονικό και Συνοδικό πόρισμα, της Συνοδικής επιτροπής της Ιεράς Συνόδου, κατά των προφορικών τηλεοπτικών αιρέσεων, του κυρίου Πιτσιλλίδη...

Στο αποψινό απόστιχο ιδιόμελο, μετά την ευχήν της κεφαλοκλισίας, ακούσαμεν να ψάλλεται [5]: «... Ὁ μέν σοφίαν κομιείτω δι΄ἔργον ἀγαθῶν, ὁ δέ λειτουργίαν λαμπρότητος ἐπιτελείτω, κοινωνείτω δέ τοῦ λόγου πιστός τῷ ἀμυήτῳ καί σκορπιζέτω τόν πλοῦτον πένησιν ἄλλος· οὕτω γάρ τό δάνειον πολυπλασιάσωμεν καί, ὡς οἰκονόμοι πιστοί τῆς χάριτος, δεσποτικῆς χαρᾶς ἀξιωθῶμεν...» (ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Ό ένας ας μεταδώση την θεία σοφίαν με πράξεις αγαθές και ενάρετες, ο άλλος ας προσφέρει λαμπρές υπηρεσίες στην κοινωνία· εκείνος που εγνώρισε την ορθόδοξο θεολογία και την Πίστη της Εκκλησίας, ας την μεταδίδει στον αμύητο και εν αγνοία ευρισκόμενον, διά του ορθοδόξως απλανώς θεολογείν, και ένας άλλος, ας σκορπίζει τον υλικό πλούτο του στους φτωχούς αδελφούς του. Με αυτόν τον τρόπο, ότι χάρισμα ελάβαμεν, ως δάνειο από τον Θεό, ας το αυξήσουμεν, γιά να αξιωθούμεν, ως διαχειριστές των ιερών χαρισμάτων, να απολαύσουμεν την Θεανθρώπινη χαρά, τόσο εν τω παρώντι βίο όσο και εν τω μέλοντι).

Η εν κατακλείδι, ουσιαστική και θεο-λογική απορία μας, εξάπαντος εκκλησιο-λογική, είναι: Πώς είναι δυνατόν, ένας ψευδόδοξος θεολόγος, που αγνοεί εξάπαντος, σύμφωνα με την δική μας γνώμη, την απλανή δογματική διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, να συνεχίζει ακάθεκτα και αγέρωχα, να διαστρέφει καθημερινά, την αγία και αμώμητο Πίστη, και να νομίζει εαυτόν, ότι είναι ορθόδοξος επιστήμονας και δήθεν Ορθόδοξος Χριστιανός; Μήπως σκορπίζει, πλανερώς, το χάρισμά του; Μήπως, ένας «αμύητος θεολόγος», δύναται, να μυήσει και να διδάξει, το Χριστεπώνυμο πλήρωμα, στα άδυτα της Ορθοδόξου Θεολογίας; Μήπως, μία «ανοιχτή ΓΡΑΜΜΗ» με τα πονηρά πνεύματα της αιρέσεως, δύνανται οι «μωρές παρθένες» της τηλοψίας, να θεολογούσιν, Θεανθρωπίνως και απλανώς;

Υπάρχει άραγε, νόρμαλ-Ορθόδοξος Χριστιανός, που να μην πιστεύει ενδόμυχα και καρδιακά, ότι οι λατινόφρωνες και παπόδουλοι «μετα-πατερικοί» ρασοφόροι και στρατευμένοι θολο-θεολόγοι, που μας σερβίρουν αδιάκριτα και διαβολικά, τη «θεολογία της απελευθέρωσης» και την ΠΣΕφτικη θεολογία του Παμπροτεσταντικού Οικουμενισμού, ότι είναι όντως και οντολογικώς [6]: οι «γραμματεῖς καί Φαρισαῖοι ὑποκριταί», οι «τυφλοί ὁδηγοί» , οι «μωροί καί τυφλοί», οι «τυφλοί Φαρισαῖοι», οι «κεκονιαμένοι τάφοι», οι «μεστοί ὑποκρίσεως καί ἀνομίας», οι «κοινωνοί ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν», οι «υἱοί τῶν φονευσάντων τοῦς προφήτες», οι «ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν» κ.λπ.;

Π.Π.Ν.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Νικόλαου Π. Βασιλειάδη, Πότε «ἐμψυχοῦται» τό ἄνθρώπινο ἔμβρυο;(Ἡ ὤρα «μηδέν» τῆς ἄνθρώπινης ζωῆς), Ἔκδοσις ἑβδόμη βελτιωμένη, ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ», ΑΘΗΝΑ-1999, σελ. 48.

[2] Μητροπολίτου  Ναυπάκτου καί Αγίου Βλασίου Ιεροθέου, Βιοηθική και βιοθεολογία, Β’ Έκδοση βελτιωμένη, Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου, 2010, σελ. 145.

[3] Μητρ. Ιεροθέου, ένθ. ανωτ., σελ. 158.

[4] Δημήτριος Ι. Τσελεγγίδης, Προϋποθέσεις καί κριτήρια του Ορθοδόξως και απλανώς θεολογείν(Θεολογικές και Εκκλησιολογικές προσεγγίσεις), Εκδόσεις Π. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 2013, σελ. 142-145.

[5] Αρχιμανδρίτου Επιφανίου Θεοδωρόπουλου, Η Μεγάλη Εβδομάς(Μετά ερμηνείας), Έκδοσις Ζ΄, Εκδόσεις: Αποστολική Διακονία, σελ. 134.

[6]  Nestle-Aland, Novum Testamentum Graece, Eκδόσεις: Deutsche Bibelgesellschaft, Κατά Μαθθαίον 22,15 – 23,39, σελ.62-67.

ΠΗΓΗ: http://apologitikaa.blogspot.com/2015/04/blog-post_6.html