Σταυρός καί Παναγία, Παναγία καί Σταυρός, αὐτά εἶναι τά κεφαλαιώδη τῆς ὀρθόδοξης πίστης μας θέματα. Καί μέ αὐτά τα δύο κυρίως διακρινόμαστε ἀπό τούς αἱρετικούς. Σᾶς τό εἶπα καί ἄλλοτε, σᾶς τό ξαναλέγω καί τώρα, ἐπειδή τό καλεῖ ἡ περίσταση:
Ἀκούω ὅτι καί στά δύο τμήματα τῆς Μητρόπολής μας, καί στήν Γορτυνία καί στήν Μεγαλόπολη, ἐμφανίζονται οἱ πρόδρομοι τοῦ Ἀντιχρίστου, οἱ αἱρετικοί ψευδομάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, οἱ ὁποῖοι μοιράζουν φυλλάδια καί μέ καλοσυνᾶτο τρόπο προσφέρουν τό ποτό τῆς αἵρεσής τους, γιά νά τό πιεῖτε.
Μήν ἀνοίγετε διάλογο μαζί τους, ἀλλά, ὅπως σᾶς εἶπα καί ἄλλοτε, νά τούς λέτε αὐτά τά δύο: «Κάνετε τό Σταυρό». Δέν κάνει ὁ Χιλιαστής Σταυρό, ἀντίθετα τόν πατᾶ. Καί μετά, σᾶς ἔχω πεῖ, νά παίρνετε μία εἰκόνα τῆς Παναγίας μας καί νά τούς λέτε: «Φιλῆστε ἐδῶ».
Ἀλλά ὁ Χιλιαστής προτιμάει νά κόψει τήν γλώσσα του, παρά νά φιλήσει τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας. Ἀπό αὐτά τά δύο, λοιπόν, πού εἶναι κεφαλαιώδη, ἀπό τό ὅτι οἱ ψευδομάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, οἱ Χιλιαστές, δέν προσκυνοῦν τόν Σταυρό καί δέν πιστεύουν τήν Παναγία, καταλάβαμε καλά ὅτι δέν εἶναι δικοί μας, ὅτι δέν ἔχουν σωστή πίστη, ἀλλά εἶναι αἱρετικοί.
2. Ἀλλά τό ἴδιο θά ποῦμε τώρα καί γιά τούς Παπικούς. Ἄν πεῖτε σέ ἕνα δικό μας παιδάκι, τοῦ Νηπιαγωγείου παιδάκι, νά κάνει τό Σταυρό, θά σηκώσει τό ἀγγελουδάκι μας τό δεξί του χεράκι, θά ἑνώσει τά τρία δάκτυλά του καί θά κάνει τόν Σταυρό του φέρνοντας τό χέρι του στό κεφάλι, στήν κοιλιά, δεξιά καί ἀριστερά.
Ἄν πεῖτε τώρα σέ κάποιον Παπικό, ἤ καλύτερα στόν ἴδιο τόν Πάπα, «Πάπα, κάνε τόν Σταυρό σου», αὐτός θά κάνει τόν Σταυρό μέ τά τέσσερα δάκτυλα. Δηλαδή θά κάνει ἄλλο Σταυρό, ὄχι ὅπως τόν κάνουμε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι.
Καί γιά τό ἄλλο θέμα, πού μᾶς ἐνδιαφέρει σήμερα, ἄν πεῖτε στόν Πάπα νά σᾶς πεῖ τί πιστεύει γιά τήν Παναγία μας, αὐτός θά σᾶς πεῖ περίεργα καί ἀλλόκοτα πράγματα, θά σᾶς παρουσιάσει μία ἄλλη Παναγία, ὄχι κατά τήν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων μας, ἀλλά μιά Παναγία πού εἶναι δικό τους, τῶν Παπικῶν κατασκεύασμα. Αὐτό θά εἶναι τό θέμα τῆς ὁμιλίας μου σήμερα.
3. Γιά τήν Γέννηση τῆς Παναγίας μας, ἀδελφοί μου Χριστιανοί, σᾶς μίλησα σέ προηγούμενα χρόνια καί σᾶς εἶπα γιατί ἔφερε χαρά στόν κόσμο, ὅπως τό λέγει τό Ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς, «Ἡ Γέννησίς σου, Θεοτόκε, χαράν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ». Ἐφέτος γιά τήν ἑορτή τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου θά μιλήσω μέ λίγα λόγια σέ ἄλλο σχετικό θέμα καί παρακαλῶ πολύ νά τό προσέξετε.
Ὅταν, ἀγαπητοί μου, μιλᾶμε γιά τήν γέννηση κάποιου ἐννοοῦμε
γέννηση ἀπό πατέρα καί μητέρα. Ἔτσι λοιπόν καί ἡ Παναγία μας γεννήθηκε μέ τόν
φυσικό τρόπο πού γεννιοῦνται ὅλοι οἱ ἄνθρωποι μετά τήν πτώση τῶν πρωτοπλάστων.
Γιατί λέγουν οἱ ἅγιοι Πατέρες ὅτι, ἄν δέν ἁμάρταναν οἱ πρωτόπλαστοι, θά πολλαπλασιάζονταν μέν, ἀλλά κατά ἄλλο τρόπο, κατά παρθενικό τρόπο, πού θά ὑπεδείκνυε ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ. Ἡ Παναγία γεννήθηκε κατά φυσικό τρόπο· Ἰωακείμ ἔλεγαν τόν πατέρα της καί Ἄννα ἔλεγαν τήν μητέρα της. Δηλαδή ἡ Παναγία μας ἦταν κανονικός ἄνθρωπος μέ προπατορικό ἁμάρτημα, τό ὁποῖο ἐξαλείφθηκε μέ τόν Εὐαγγελισμό Της.
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Σωτήρας καί γιά τήν Παναγία, ὅπως καί ἡ ἴδια ἔτσι Τόν ὁμολογεῖ στόν ὕμνο Της «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμά μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρί μου» (Λουκ. 1,46-47). Ἦταν καί αὐτή «σπέρμα» τοῦ Ἀδάμ, «θυγάτηρ τοῦ πάλαι Ἀδάμ», ὅπως λέγει ὁ Δαμασκηνός.
Τό σπέρμα ὅμως αὐτό τοῦ Ἀδάμ, μέ τήν ἐνάρετη ζωή τῶν γονέων της, ὅλο καί ἐκαθαρίζετο καί ἔτσι ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ὀνομάζει – ἀκοῦστε καί θαυμᾶστε – «πανάμωμον» τό σπέρμα τοῦ Ἰωακείμ ἀπό τό ὁποῖο γεννήθηκε ἡ Παναγία. Πιστός στήν πατερική αὐτή ἔκφραση ὁ ἁγιασμένος Γέροντας τοῦ Ἁγίου Ὄρους πατήρ Παΐσιος λέγει, ὅτι οἱ δίκαιοι Ἰωακείμ καί Ἄννα, μετά ἀπό προσευχή τους στόν Θεό γιά νά τούς δώσει τέκνο, συνῆλθαν ὄχι ἀπό ἡδονή· καί ὡς σώφρονες καί φιλόθεοι πού ἦταν καί ὄχι φιλήδονοι, συνέλαβαν καί γέννησαν «βρέφος πανάγιον». Ἄρα ἡ Παναγία, ὡς κανονικός ἄνθρωπος, εἶναι ἀπό τό δικό μας γένος καί συνδέεται μέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα.
Γιατί λέγουν οἱ ἅγιοι Πατέρες ὅτι, ἄν δέν ἁμάρταναν οἱ πρωτόπλαστοι, θά πολλαπλασιάζονταν μέν, ἀλλά κατά ἄλλο τρόπο, κατά παρθενικό τρόπο, πού θά ὑπεδείκνυε ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ. Ἡ Παναγία γεννήθηκε κατά φυσικό τρόπο· Ἰωακείμ ἔλεγαν τόν πατέρα της καί Ἄννα ἔλεγαν τήν μητέρα της. Δηλαδή ἡ Παναγία μας ἦταν κανονικός ἄνθρωπος μέ προπατορικό ἁμάρτημα, τό ὁποῖο ἐξαλείφθηκε μέ τόν Εὐαγγελισμό Της.
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Σωτήρας καί γιά τήν Παναγία, ὅπως καί ἡ ἴδια ἔτσι Τόν ὁμολογεῖ στόν ὕμνο Της «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμά μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρί μου» (Λουκ. 1,46-47). Ἦταν καί αὐτή «σπέρμα» τοῦ Ἀδάμ, «θυγάτηρ τοῦ πάλαι Ἀδάμ», ὅπως λέγει ὁ Δαμασκηνός.
Τό σπέρμα ὅμως αὐτό τοῦ Ἀδάμ, μέ τήν ἐνάρετη ζωή τῶν γονέων της, ὅλο καί ἐκαθαρίζετο καί ἔτσι ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ὀνομάζει – ἀκοῦστε καί θαυμᾶστε – «πανάμωμον» τό σπέρμα τοῦ Ἰωακείμ ἀπό τό ὁποῖο γεννήθηκε ἡ Παναγία. Πιστός στήν πατερική αὐτή ἔκφραση ὁ ἁγιασμένος Γέροντας τοῦ Ἁγίου Ὄρους πατήρ Παΐσιος λέγει, ὅτι οἱ δίκαιοι Ἰωακείμ καί Ἄννα, μετά ἀπό προσευχή τους στόν Θεό γιά νά τούς δώσει τέκνο, συνῆλθαν ὄχι ἀπό ἡδονή· καί ὡς σώφρονες καί φιλόθεοι πού ἦταν καί ὄχι φιλήδονοι, συνέλαβαν καί γέννησαν «βρέφος πανάγιον». Ἄρα ἡ Παναγία, ὡς κανονικός ἄνθρωπος, εἶναι ἀπό τό δικό μας γένος καί συνδέεται μέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα.
4. Ἀντίθετα σ᾽ αὐτή τήν πίστη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησία μας, ἔχουμε, ἀδελφοί Χριστιανοί, τήν αἱρετική δοξασία τῶν Παπικῶν περί τῆς «ἀσπίλου συλλήψεως» τῆς Παναγίας, ὅτι αὐτή δηλαδή γεννήθηκε χωρίς πατέρα καί χωρίς προπατορικό ἁμάρτημα.
Αὐτό εἶναι ἕνα νεώτερο δόγμα τοῦ «ἀλαθήτου» Πάπα τοῦ Βατικανοῦ. Τήν εἶπα «αἱρετική» τήν δοξασία αὐτή τῶν Παπικῶν καί θά ἐξηγήσω τό γιατί: Οἱ Παπικοί, μέ τό δόγμα τους αὐτό, παρουσιάζουν τήν Παναγία ὡς μή κανονικό ἄνθρωπο, ὡς μή ἔχουσα τήν ἴδια ἀνθρώπινη φύση μέ τήν δική μας.
Ἄν δέ ἡ Παναγία δέν εἶναι κανονικός ἄνθρωπος, τότε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού σαρκώθηκε στήν Παναγία δέν ἔλαβε πραγματική ἀνθρώπινη φύση, δέν σαρκώθηκε πραγματικά. Καί ἀφοῦ ὁ Ἰησοῦς Χριστός δέν ἔλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση μας, ἄρα δέν τήν θεράπευσε, διότι «τό ἀπρόσληπτον ἀθεράπευτον», λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Πραγματικά, ὅπως λέγουν μεγάλοι θεολόγοι, τό δόγμα τῶν Παπικῶν περί τῆς ἀσπίλου συλλήψεως τῆς Παναγίας «ἀρνεῖται τήν ἑνότητα τῆς φύσεως τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί θέτει ὑπό ἀμφισβήτησιν τήν πραγματικῶς σωτήριον σάρκωσιν τοῦ Χριστοῦ ἀπό ἕνα γνήσιον ἀντιπρόσωπον τῆς ἀνθρωπότητος» (ἅγιος πατήρ Ἰουστῖνος Πόποβιτς καί Βλαδίμηρος Λόσκυ).
5. Οἱ Παπικοί λοιπόν, ὅπως ἔχουν ἄλλο Σταυρό, ἔχουν καί ἄλλη Παναγία. Δέν ἔχουν Ὀρθόδοξο Σταυρό, οὔτε ἔχουν ὀρθόδοξη Παναγία. Γι᾽ αὐτό, μαζί μέ τίς ἄλλες, πάρα πολλές δογματικές διαφορές μας μαζί τους,τούς λέγουμε ὅτι εἶναι αἱρετικοί καί εὐχόμαστε τό φωτισμό τους ἀπό τό Θεό, γιά νά ἐπιστρέψουν στήν μόνη ἀληθινή Ὀρθόδοξη πίστη, ἀπό τήν ὁποία ἀποκόπηκαν, ὥστε νά ξαναγίνουμε πάλι ἕνα μαζί τους καί τότε θά συμπροσευχόμαστε μ᾽ αὐτούς καί θά συλλειτουργοῦμε μ᾽ αὐτούς, ΑΜΗΝ.
Εὔχομαι νά μιλήσει στίς ψυχές μας ἡ χαρά πού ἔφερε ἡ Παναγία μέ τήν Γέννησή Της.
Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου