Αὐτὸ τῆς ἔκανε ἐντύπωση καὶ ὅταν γύρισε στὸ σπίτι της, τὸ ἀνέφερε στὴν μητέρα της. Ἡ μητέρα της τῆς εἶπε ὅτι πράγματι, ὅταν ἦταν ἔγκυος σ’ ἐκείνην, ἤθελε νὰ κάνει ἔκτρωση. Τὸ ἐξομολογήθηκε ὅμως στὸν πνευματικό της. Αὐτὸς τῆς εἶπε, ὄχι παιδί μου, μὴν τὸ κάνεις αὐτό, ἂς ἔχεις ἑπτὰ παιδιά. Ὁ Θεὸς θὰ τὰ βοηθήσει. Κάνε ὑπακοὴ καὶ ἄστο τὸ παιδὶ νὰ γεννηθεῖ. Ἐκείνη ἀκολούθησε τὴν συμβουλὴ τοῦ πνευματικοῦ της καὶ ἔτσι γεννήθηκε «τὸ παιδὶ τῆς ὑπακοῆς».
Ἡ ἴδια κοπέλα (τὸ «παιδὶ τῆς ὑπακοῆς») πῆρε ἐντολὴ ἀπὸ τὸν Γέροντα νὰ πάει στὸν Πειραιᾶ, γιὰ νὰ πάρει μὲ τὸ αὐτοκίνητό της κάτι δοχεῖα, νταμιζάνες. Τοῦ εἶπε ὅμως: Γέροντα, δὲν ἔχω τόση βενζίνη στὸ αὐτοκίνητο ὥστε νὰ πάω καὶ νὰ γυρίσω πίσω στὸν Ὠρωπό. Τότε ὁ Γέροντας τὴν καθησύχασε: Πήγαινε ἐσὺ καὶ θὰ φτάσει.
Πράγματι πῆγα, μοῦ ἐξομολογήθηκε ἡ κοπέλα, ἀλλὰ σκεπτόμουν μὲ μεγάλη ἀνησυχία πῶς θὰ καταφέρω νὰ γυρίσω πίσω, ἀφοῦ ἡ βενζίνη ποὺ εἶχα ἤτανε μόνο γιὰ νὰ πάω. Τελικὰ γύρισα πίσω, ἔφερα τὰ δοχεῖα καὶ πῆγα στὸν Γέροντα νὰ τοῦ τὸ πῶ.
Ὁ Γέροντας εἶχε κουβέντα μὲ ἕναν κύριο ἀλλὰ μόλις μὲ εἶδε, σταμάτησε καὶ μοῦ εἶπε: Πάρε αὐτὸ τὸ σφουγγάρι καὶ πήγαινε νὰ καθαρίσεις τὸ αὐτοκίνητό σου.
Ἐγὼ σκέφτηκα, τί λέει τώρα ὁ Γέροντας; Ἀλλὰ τί νὰ κάνω; Ἀφοῦ ἔχει συζήτηση, ἂς μὴν τὸν διακόψω. Ἔφυγα καὶ πῆγα στὸ δάσος, ἐκεῖ ποὺ εἶχα ἀφήσει τὸ αὐτοκίνητο. Καὶ τί νὰ δῶ; Ἔτρεχε ἡ βενζίνη ἀπὸ τὸ ρεζερβουάρ. Τί νὰ σᾶς πῶ τώρα; Τά ’χασα.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο "Ὅσα εἶδα καὶ ἄκουσα ἀπὸ τὸν Γέροντα Πορφύριο" τοῦ Ἰωάννου Μαρουσιώτη
Διαδικτυακή πηγή (http://www.porphyrios.net/? p=4460)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου