Ὕψος – βάθος
Α΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν
«Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς·
χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καὶ ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς»
(Ἀκάθ. ὕμν. Α3)
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης
Ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ ἀνάπτυξις τοῦ πρώτου ἐκείνου «Χαῖρε», ποὺ ἀκούστηκε ὅταν ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ ἔφερε τὸ οὐράνιο μήνυμα, ὅτι ἡ ταπεινὴ Παρθένος τῆς Ναζαρὲτ θὰ γεννήσῃ τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου (Λουκ. 1,28-29).
Ἐκεῖνο τὸ «Χαῖρε» ἐπανα λαμβάνεται 144 φορές, καὶ εἶνε οἱ Χαιρετι σμοὶ μία ὡραία ἀνθοδέσμη ἀπὸ 144 εὐωδέ στατα ἄνθη. Ἕνα ζεῦγος ἀπὸ τὰ ἄνθη αὐτὰ θὰ σᾶς προσφέρω. Εἶνε αὐτὸ ποὺ ἀκούσατε· «Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς· χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καὶ ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς».
* * *
Ἐδῶ ὁ ποιητὴς παίρνει μία εἰκόνα. Ὁμιλεῖ
γιὰ ὕψος. Ὑπάρχει φυσικὸ ὕψος, καὶ πνευματικὸ ὕψος. Φυσικὸ ὕψος ἔχουν λόγου χάριν οἱ
οἰκοδομές.