Ἡ ἑβδομάδα τῶν Παθῶν. π. Δημητρίου Μπόκου

Ἡ ἑβδομάδα τῶν Παθῶν

π. Δημητρίου Μπόκου

Κατὰ τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα ποὺ ἀνοίγεται ἤδη μπροστά μας, ὁ Χριστὸς πραγματοποιεῖ τὴν πορεία ποὺ εἶχε πολλὲς φορὲς προαναγγείλει, προετοιμάζοντας τοὺς μαθητές του γιὰ τὰ ἐπικείμενα Πάθη καὶ τὴν Ἀνάστασή του. «Μέλλει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων καὶ ἀποκτενούσιν αὐτὸν καὶ τὴ τρίτη ἡμέρα ἐγερθῇσεται» (Μάτθ. 17, 22-23).

Τὴν πορεία αὐτή μας ὑπενθυμίζει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας ἡ Ἐκκλησία. Ἀπὸ τὸ βράδυ κιόλας τῆς Κυριακῆς των Βαΐων, ὅπου ψάλλεται ὁ Ὄρθρος τῆς Μεγάλης Δευτέρας καὶ ξεκινάει ἡ πρώτη ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου, ἀκοῦμε τὸ Κάθισμα: «Τὰ πάθη τὰ σεπτὰ ἡ παροῦσα ἡμέρα ὡς φῶτα σωστικὰ ἀνατέλλει τῷ κόσμῳ».
Ἂν καὶ πρόκειται γιὰ τὴν πιὸ ἐπώδυνη διαδικασία ποὺ γνώρισε ποτὲ ὁ κόσμος, ὅμως τὰ Πάθη εἶναι δόξα καὶ λαμπρότητα γιὰ τὸν Χριστό.
Ακτινοβολοὺν στὸν κόσμο σὰν φῶτα σωτήρια, ὅπως προβάλλει ὁ ἥλιος τὸ πρωὶ καὶ φωτίζει μὲ τὶς ἀκτῖνες του τὰ πάντα.

Ἡ πρώτη λοιπὸν ἡμέρα ποὺ παρουσιάζει «τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου τὰς ἀπαρχάς», ἤδη «λαμπροφορεί». Δοξάζουμε εὐγνώμονα, πανηγυρίζουμε «τὴν ἀπόρρητον Λόγου Θεοῦ κατάβασιν», δὲν μοιρολογοῦμε γιὰ τὰ βάσανα τοῦ Χριστοῦ μὲ ἄρρωστους συναισθηματισμούς.
Ἡ σταυρικὴ πορεία τοῦ Κυρίου ὑποσημαίνεται ἀκριβῶς μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ ἀμπελῶνος, ποὺ ἀκοῦμε ἤδη στὴν εὐαγγελικὴ περικοπῇ ἀπὸ τὴν πρώτη βραδιά.
Ἐκεῖ οἱ κακοὶ γεωργοὶ ἔδειραν, ἀπέκτειναν, λιθοβόλησαν τοὺς δούλους ποὺ ἀπέστειλε τὸ ἀφεντικό τους γιὰ νὰ παραλάβουν τοὺς καρπούς.
Ἐν συνεχείᾳ σκέφτηκαν νὰ κάνουν τὸ ἴδιο καὶ στὸν υἱὸ τοῦ κυρίου τους. «Δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατά-σχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ». Ἔτσι λοιπὸν τὸν συνέλαβαν καὶ «ε-ξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος καὶ ἀπέκτειναν αὐτόν».

Ἀποδοκιμάζεται λοιπὸν ὁ Χριστός, ἐξοντώνεται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ὁ ἴδιος ἔβαλε γιὰ νὰ φροντίζουν τὰ δικά του. Καταδέχεται «σταυρόν, ἐτασμοὺς (ἀνακρίσεις) καὶ μάστιγας, Πιλάτω κρινόμενος». Ραπίζεται στὸ πρόσωπο ἀπὸ δούλους, ἀνέχεται τὰ πάντα, «ἵνα σώση τὸν ἄνθρωπον».
Μὰ ὁ θάνατος δὲν εἶναι τὸ τέλος του, ὅπως νόμισαν οἱ φονεῖς του. Εἶναι μὲν ὁ λίθος ποὺ τὸν «ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες», ποὺ τὸν πέταξαν ὡς ἀκατάλληλο γιὰ χτίσιμο, ἀλλὰ ὁ λίθος «οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας». Ἔγινε ἀκρογωνιαῖος. Τὸ ἀγκωνάρι ποὺ κρατάει ὅλη τὴν οἰκοδομή. «Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη». Θεμελιώθηκε ἀτράνταχτα πάνω στὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Κανένας δὲν μπορεῖ νὰ τὴν γκρέ-μίσει πλέον. Ἡ θαυμαστὴ αὐτὴ οἰκοδομὴ εἶναι ἡ Ἐκκλησία (Μάτθ. 21, 33-42).
Πάνω της μᾶς καλεῖ νὰ χτιστοῦμε κι ἐμεῖς. «Θεοῦ οἰκοδομὴ ἐστε», λέει (διὰ Παύλου) ὁ Χριστός.

Καλὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα! Καλὸ Πάσχα!

 «Ἀντιύλη». Ἱ. Ν. Ἁγ. Βασιλείου, Πρέβεζα
Τηλ. 26820 25861/6980 898 504. E-mail: antiyli.gr@gmail.com