Ζητάει νὰ νηστεύει. π. Διονύσιος Ταμπάκης

Ζητάει νὰ νηστεύει

(ἀπὸ τὸ βιβλίο: Στὴν ἄβυσο μὲ θέα τὸν Παράδεισο καὶ ὁ καλὸς λογισμός)

π.Διονύσιος Ταμπάκης

Ἐνῷ ἐμεῖς ἔχουμε φτιάξει ἔτσι τὸν λογισμό μας ποὺ ἀποζητοῦμε, ὡς μία λυτρωτικὴ ὄαση, νὰ βρίσκουμε εὐκαιρίες νὰ τρῶμε ἀρτίσημα, σὲ σημεῖο νὰ θέλωμε ἀντικαταθλιπτικὴ ἀγωγὴ ὅποτε θὰ νηστεύσουμε καί ούτως ὥστε νὰ χαιρόμαστε ὅταν ἔρχεται τὸ Δωδεκαήμερο τῶν Χριστουγέννων, ἢ ἡ Διακαινήσιμος τοῦ Πάσχα καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.Ἀν ἐπίσης συμπέσει ἐκείνη τὴν χρονιὰ νὰ εἶναι μικρὴ ἡ νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων στήνουμε τὸν χορό, εάν πάλι πέφτει ἀλάδωτη ἡμέρα σὲ Σαββατοκύριακο ὅπου τότε καταλύεται τοὐλάχιστον τὸ λάδι, κάνουμε μιὰ βαθιὰ ἀναπνοή, μὰ καὶ ὅταν ἔρχεται ἡ δωδεκάτη του μεσονυχτίου, τότε συμβαίνει πραγματικά  τὸ "ἐξπρὲς τοῦ μεσονυκτίου " καὶ ταχύτατα-express ἐπελαύνουμε πανηγυρικά στὸ ψυγεῖο ἐν μέσῳ τῆς νυκτός .

Εἴμαστε τῷ ὄντι πρυτάνεις τῶν ἀρτυσίμων, μὰ καὶ πάλι ὑπάρχουν πιστοὶ καὶ Καλόγηροι ποὺ ἀντίθετα ἔχουν ἄλλο λογισμό και παρακαλοῦν νὰ νηστεύουν.
Εἴχαμε ἀνέβει, πρὶν λίγες ἡμέρες,σε ἕνα κελλάκι τοῦ Ἁγίου Ὅρους, τὴν πρωτοχρονιὰ μὲ τὸ παλιό.
"Βρὲ παιδιά, μας "λέει ὁ Γέροντας," ὅλο ἀρτύσιμα- ἀρτύσιμα αὐτὴν τὴν βδομάδα,κουραστήκαμε.  Και ἔχουμε κι' ἄλλο μπροστά μας μέχρι τοῦ Ἄη - Γιαννιοῦ...   Μπερδέψαμε καὶ τὶς μέρες τώρα.
Πρὶν ἔλεγες:  τώρα Τετάρτη,  νηστεύουμε, αὔριο Πέμπτη, μετά Παρασκευή,  πάλι νηστεία.....Χάσαμε πια  τὸ μέτρημα.
Μὰ καὶ πάλι δὲν μποροῦμε νὰ παραβοῦμε τὸ τυπικὸ τῆς Ἐκκλησίας."

Καὶ ἔτσι, τί σκαρφίστηκε ὁ Ἀσκητής;
Μᾶς ἀνακοινώνει....
"Νά 'ρθεῖτε αὔριο νὰ σᾶς κάνουμε στὸ Κελλί μας, τὸ τραπέζι.  Μα ἐπειδὴς πέφτει Τετάρτη, πρέπει ἐσεῖς ποὺ ἔρχεστε ἀπ'τον κόσμο νὰ κρατήσετε τὸ ἔξω τυπικὸ καὶ νὰ νηστεύσετε.  Μα τότε καὶ ἐμεῖς ἀπὸ εὐγένεια πρέπει νὰ σᾶς ἀκολουθήσουμε καὶ νὰ συμφάγωμε τὰ ἴδια φαγητά.
Τί νὰ κάνουμε; Νὰ μᾶς συγχωρήσετε."
Ἔτσι τὴν ἑπομένη ἡμέρα, κρυφοστεναχωρούμενοι ἐμεῖς ποὺ χάσαμε τὰ αὐγὰ καὶ τὸ τυρί, μὰ καταχαρούμενος ὁ σεμνὸς Γέροντας ποὺ θὰ συνέχιζε ἀνενόχως και ἀκινδύνως τὴν ποθεινὴ νηστεία του, δειπνήσαμε μακαρόνια μὲ σάλτσα μαζὶ μὲ βραστὸ κουνουπίδι καὶ καρότο.
Καὶ εἶχε μία τόση πασχαλιάτικη χαρά, μέσα στὸ ἅγιο δωδεκαημέρι, που ἐνήστευε....που δὲν λέγεται!