Ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ τῆς μνήμης τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν

Πρὸς Ἑβραίους, κεφάλαιο ΙΓ΄, ἐδάφια 7-16

    7 Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν. 8 Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.
9 Διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε· καλὸν γὰρ χάριτι βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίαν, οὐ βρώμασιν, ἐν οἷς οὐκ ὠφελήθησαν οἱ περιπατήσαντες. 10 Ἒχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντες·
    11 ὧν γὰρ εἰσφέρεται ζῴων τὸ αἷμα περὶ ἁμαρτίας εἰς τὰ ῞Αγια διὰ τοῦ ἀρχιερέως, τούτων τὰ σώματα κατακαίεται ἔξω τῆς παρεμβολῆς· 12 διὸ καὶ Ἰησοῦς, ἵνα ἁγιάσῃ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος τὸν λαόν, ἔξω τῆς πύλης ἔπαθε.
13 Τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες· 14 οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν.
15 Δι' αὐτοῦ οὖν ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως διὰ παντὸς τῷ Θεῷ, τοῦτ' ἔστι καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. 16 Τῆς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινωνίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε· τοιαύταις γὰρ θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεός.

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Παναγιώτη Τρεμπέλα

7 Νὰ θυμᾶστε πάντοτε τὸ ἅγιο παράδειγμα τῶν πνευματικῶν ἀρχηγῶν καὶ προεστῶν σας, οἱ ὁποῖοι σᾶς δίδαξαν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Νὰ ἀναλογίζεστε καὶ νὰ μελετᾶτε τὸ ἅγιο καὶ θεάρεστο τέλος τῆς ζωῆς καὶ τῆς συμπεριφορᾶς τους, καὶ νὰ μιμεῖσθε τὴν πίστη τους.
8 Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἦταν χθές, εἶναι καὶ σήμερα ὁ Ἴδιος, καὶ θὰ εἶναι ὁ Ἴδιος καὶ στοὺς αἰῶνες.
Ὅπως λοιπὸν ἐνίσχυε τοὺς προεστούς σας, ἔτσι θὰ ἐνισχύσει κι ἐσᾶς στὴν πίστη. Κρατῆστε την λοιπὸν καλὰ κι ἐσεῖς.
9 Μὴν παρασύρεσθε ἐδῶ κι ἐκεῖ ἀπὸ διδασκαλίες διαφορετικὲς καὶ ξένες πρὸς τὴν ἀληθινὴ διδασκαλία· διότι εἶναι καλὸ καὶ σωτήριο νὰ στηρίζετε καὶ νὰ στερεώνετε τὶς καρδιές σας στὴ χάρη τοῦ Χριστοῦ καὶ ὄχι στὴν ἰουδαϊκὴ διάκριση τῶν φαγητῶν, ἀπὸ τὴν ὁποία δὲν ὠφελήθηκαν ὅσοι ἰουδαΐζοντες Χριστιανοὶ ἔβαλαν τὰ φαγητὰ ὡς κανόνα τῆς συμπεριφορᾶς τούς.
10 Ἔχουμε ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ τράπεζα καὶ θυσιαστήριο στὸ ὁποῖο γινόμαστε μέτοχοι τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἀπὸ τὸ ὁποῖο δὲν ἔχουν δικαίωμα νὰ φᾶνε οὔτε οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ποὺ λατρεύουν καὶ ὑπηρετοῦν τὸν Θεὸ στὴ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου.
11 Καὶ τὸ ὅτι οἱ ἱερεῖς τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου δὲν ἔχουν ἐξουσία νὰ φᾶνε ἀπὸ τὸ θυσιαστήριό μας ἀποδεικνύεται καὶ ἀπὸ τὸ ἑξῆς: ὅτι δὲν ἔτρωγαν αὐτοὶ οὔτε ἀπὸ τὴ θυσία ἐκείνη, ἡ ὁποία περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη προτύπωνε τὴ θυσία στοῦ σταυροῦ· διότι, ὅπως ὁρίζεται στὴν Ἁγία Γραφή, τὰ σώματα τῶν ζώων ἐκείνων τῶν ὁποίων τὸ αἷμα ἔφερνε ὁ ἀρχιερέας τὴν ἡμέρα τοῦ ἐξιλασμοῦ μέσα στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων ὡς θυσία γιὰ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν δὲν τὰ ἔτρωγαν οἱ ἱερεῖς, ἀλλὰ καίγονταν ὁλόκληρα ἔξω ἀπὸ τὸ στρατόπεδο τοῦ Ἰσραήλ.
12 Γι’ αὐτό, σύμφωνα μὲ τὸν προφητικὸ τύπο τῶν θυσιῶν ποὺ γίνονταν γιὰ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν, καὶ ὁ Ἰησοῦς, προκειμένου νὰ ἁγιάσει μὲ τὸ ἴδιο Του τὸ αἷμα τὸν λαὸ τοῦ νέου Ἰσραήλ, ἔπαθε καὶ θανατώθηκε ἔξω ἀπὸ τὴν πύλη τῆς πόλεως τῆς Ἱερουσαλήμ.
13 Λοιπόν, ἂς βγοῦμε κι ἐμεῖς κοντὰ τοῦ ἔξω ἀπὸ τὸ στρατόπεδο. Ἂς ἀπομακρυνθοῦμε δηλαδὴ κι ἂς κόψουμε κάθε σχέση μὲ τὸν Ἰουδαϊσμὸ καὶ μὲ τὸν κόσμο τῆς ἁμαρτίας. Κι ἂς πάρουμε ἐπάνω μας τὸν ὀνειδισμὸ τοῦ Χριστοῦ, ἕτοιμοι νὰ περιφρονηθοῦμε γι’ Αὐτόν, ὅπως ἀτιμάστηκε καὶ περιφρονήθηκε Ἐκεῖνος.
14 Μὴ διστάζετε νὰ χωρισθεῖτε ἀπὸ τὸ ἰουδαϊκὸ κέντρο κι ἀπὸ τὸν κόσμο· διότι δὲν ἔχουμε ἐδῶ μόνιμη καὶ διαρκῆ πατρίδα καὶ πόλη, ἀλλὰ μὲ πόθο πολὺ ζητοῦμε τὴ μελλοντική, τὴν οὐράνια Ἱερουσαλήμ.
15 Χωρισμένοι λοιπὸν ἀπὸ τὴ λευϊτικὴ ἱερωσύνη, ἂς προσφέρουμε ἀκατάπαυστα στὸ Θεὸ διαμέσου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς ἀρχιερέως μας θυσία αἰνέσεως καὶ δοξολογίας. Ὄχι βέβαια θυσία ζώων καὶ αἱμάτων, ἀλλὰ θυσία ποὺ θὰ ξεχειλίζει ἀπὸ μέσα μας ὡς καρπὸς θερμῆς εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν Θεὸ˙ θυσία ποὺ θὰ βγαίνει ἀπὸ τὰ χείλη μας, τὰ ὁποῖα θὰ ἀνυμνοῦν καὶ θὰ δοξολογοῦν τὸ ὄνομά Του.
16 Ἐπιπλέον, μὴ λησμονεῖτε νὰ κάνετε ἀγαθοεργίες καὶ νὰ μοιράζεστε καὶ μὲ τοὺς ἄλλους τὰ ἀγαθά σας. Μὴν τὰ λησμονεῖτε αὐτά, διότι ὁ Θεὸς μὲ τέτοιες θυσίες εὐχαριστεῖται καὶ ὄχι μὲ θυσίες ἄλογων ζώων. 


Ἐπιμέλεια κειμένου: Ἑλένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.
Ἐπιμέλεια πολυτονισμοῦ: Ἄκτιστον