16 Ιανουαρίου Συναξαριστής

Προσκύνησις Τιμίας Ἁλυσίδας τοῦ Ἁγίου καὶ Ἐνδόξου Ἀποστόλου Πέτρου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Πευσίππου, Ἐλασίππου, Μεσίππου καὶ Νεονίλλης, Δάνακτος Ἀναγνώστου, Ρωμύλου Ὁσίου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ, Ὀνωράτου Ἀρχιεπισκόπου, Μαξίμου της Τόμτα, Δαμασκηνοῦ Ἱερομάρτυρα, Νικολάου ἐν Μυτιλήνη, Γερασίμου Παλλαδᾶ, Μαρκέλλου ἐπισκόπου Ρώμης


Η προσκύνησις τῆς Τιμίας ἁλύσεως τοῦ Ἁγίου καὶ ἐνδόξου Ἀποστόλου Πέτρου

Τήν ἡμέρα αὐτὴ τελοῦμε τὴν προσκύνηση τῆς τιμίας ἁλυσίδας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Πέτρου, μὲ τὴν ὁποία τὸν ἔδεσε καὶ τὸν ἔριξε στὴν φυλακὴ ὁ τετράρχης Ἡρώδης, σύμφωνα μὲ τὴν ἐξιστόρηση τοῦ Εὐαγγελιστῆ Λουκᾶ στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων.
Ὁ Ἡρώδης ἔβαλε τοὺς Ἰουδαίους καὶ συνέλαβαν τὸν Ἀπόστολο Πέτρο κατὰ τίς ἡμέρες τῆς ἑορτῆς τῶν ἀζύμων. Καὶ ὅταν τὸν ἔπιασε, τὸν ἔβαλε στήν φυλακή. Τὴ νύκτα, πρὶν τὴν ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία ὁ Ἡρώδης ἔμελλε νὰ τόν παρουσιάσει στὸν λαό, ὁ Ἀπόστολος Πέτρος κοιμόταν μεταξὺ δύο στρατιωτῶν καὶ φρουροὶ φύλαγαν μπροστὰ στὸ κελί του.
Ξαφνικὰ ἦλθε Ἄγγελος Κυρίου καὶ ἔλαμψε φῶς στὸ κελί. Ἀφοῦ κτύπησε τὴν πλευρὰ τοῦ Πέτρου, τὸν ξύπνησε καὶ τοῦ εἶπε: «Σήκω γρήγορα». Καὶ ἔπεσαν οἱ ἁλυσίδες ἀπὸ τὰ χέρια του.
Κάποιοι Χριστιανοὶ εὐσεβεῖς διαφύλαξαν αὐτὴ τὴν ἁλυσίδα διαδοχικὰ ἀπό γενεὰ σὲ γενεά, μέχρι ποὺ τὴν μετέφεραν στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τήν ἐναπέθεσαν στὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Πέτρου, ποὺ βρίσκεται μέσα στὴ μεγάλη Ἐκκλησία, ὅπου ἐτελεῖτο καὶ ἡ Σύναξη τοῦ Ἀποστόλου.


Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ'.

Τὴν Ρώμην μὴ λιπῶν, πρὸς ἡμᾶς ἐπεδήμησας, δι' ὧν ἐφόρεσας τιμίων ἁλύσεων, τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρονε ἂς ἐν πίστει προσκυνοῦντες δεόμεθα, ταῖς πρὸς Θεὸν πρεσβίαις σου, δώρησαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.



Κοντάκιον  Ἦχος β’. Τὴν ἐν πρεσβείαις

Τὸν Κορυφαῖον καὶ πρῶτον τῶν Ἀποστόλων, τῆς ἀληθείας τὸν ἔνθεον ὑποφήτην, Πέτρον τὸν μέγιστον εὐφημήσωμεν, καὶ τὴν αὐτοῦ ἐν πίστει, ἀσπασώμεθα, Ἅλυσιν, πταισμάτων τὴν λύσιν κομιζόμενοι.





Οἱ Ἅγιοὶ Πεύσιππος, Ἐλάσιππος καὶ Μέσιππος οἱ Μάρτυρες οἱ αὐτάδελφοι

Οἱ Ἅγιοὶ Μάρτυρες Πεύσιππος, Ἐλάσιππος καὶ Μέσιππος ἦταν τρίδυμοι ἀδελφοὶ καὶ κατάγονταν ἀπὸ τὴν Καππαδοκία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Εἶχαν ἀσκηθεῖ νὰ ἡμερώνουν τὸὺς μικροὺς καὶ ἀτίθασους ἵππους.
Πατροπαράδοτη θρησκεία εἶχαν τὴν εἰδωλολατρική, ἀλλὰ ἦταν Χριστιανὴ ἡ γιαγιά τους Νεονίλλη, ἡ ὁποία ἔφερε καὶ τὸὺς τρεῖς ἐγγονούς της στὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ ἀλλαγὴ τῆς πίστεώς τους δὲν ἄργησε νὰ γίνει γνωστή. Τὸὺς συνέλαβαν καὶ τὸὺς προκάλεσαν νὰ ἀρνηθοῦν τὸν Χριστό. Ἐκεῖνοι ὅμως ὁμολόγησαν μὲ γενναιότητα τὴν πίστη τους στὸν Κύριο καὶ κατέθεσαν τὴν μαρτυρία τῆς συνειδήσεώς τους.
Οἱ εἰδωλολάτρες ἐξοργισμένοι τὸὺς ἔριξαν στὴ φωτιά. Ἔτσι καὶ οἱ τρεῖς εὐλογημένοι αὐτοὶ νέοι, ἔλαβαν τὸ στέφανο τοῦ μαρτυρίου.


Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ΄ Ταχὺ προκατάλαβε

Οἱ Μάρτυρές σου, Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, στεφάνους ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον, ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων, τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις, Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τάς ψυχὰς ἡμῶν.







Ἡ Ἁγία Νεονίλλη ἡ Μάρτυς

Ἦταν ἡ γιαγιὰ τῶν Ἁγίων Πευσίππου, Ἐλασίππου καὶ Μεσίπου, πὸὺ ἑορτάζονται τὴν ἴδια ἡμέρα.
Ὅταν ἔμαθε τὸ μαρτύριο τῶν τριῶν ἐγγονῶν της, εὐχήθηκε νὰ τὴν ἀξιώσει ὁ Ἅγιὸς Θεός, νὰ τελειώσει θεαρέστως καὶ τὴν δική της πρόσκαιρη ζωή.
Μαρτύρησε καὶ αὐτή, γιὰ νὰ συναντήσει τοὺς Μάρτυρες ἐγγονούς της στά ἀθάνατα σκηνώματα τῆς θείας μακαριότητος.





Ὁ Ἅγιος Δάναξ ὁ Ἀναγνώστης

Ὁ Ἅγιος μάρτυρας Δάναξ καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη Αὐλῶνα τοῦ Ἰλλυρικοῦ καὶ ἦταν ἀναγνώστης τῆς Ἐκκλησίας ἐκείνης.
Ὅταν κάποτε ὅρμησαν μέσα στὴν Ἐκκλησία οἱ εἰδωλολάτρες, ὁ Ἅγιος πῆρα τα ἱερὰ ἐκκλησιαστικὰ σκεύη καὶ κειμήλια, γιὰ νὰ τὰ διασώσει καὶ νὰ μήν πέσουν στὰ χέρια τῶν ἀπίστων καὶ τὰ βεβηλώσουν καὶ τὰ διαφύλαξε σὲ τόπο ὀχυρὸ πέντε μίλια ἀπὸ τὴν πόλη πρὸς τὴ θάλασσα.
Οἱ ἄπιστοι ὅμως τόν συνέλαβαν καὶ τὸν πίεζαν μὲ κάθε τρόπο νὰ θυσιάσει στὸ θεὸ Διόνυσο. Ὁ Ἅγιος ὅμως δὲν ὑποχωροῦσε στὶς πιέσεις, ἀλλὰ ἔμενε ἀκλόνητος καί σταθερὸς στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Τότε οἱ εἰδωλολάτρες ἀπέκοψαν τὴν τίμια αὐτοῦ κεφαλή, τὸ δὲ τίμιο λείψανο αὐτόύ τὸ ἔριξαν στὴ θάλασσα.

Ἀπολυτίκιον







Ὁ Ὅσιος Ρωμύλος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Νέστορας, Μαρτίνος, Δανιήλ, Σισώη, Ζωσιμὰς καὶ Γρηγόριος

Ὁ Ὅσιος Ρωμύλος γεννήθηκε στὴν πόλη Βιντίν. Ἀσκήτεψε στὸ Ἅγιον Ὅρος καί ἦταν μαθητὴς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Σιναΐτου (τιμᾶται 6 Ἀπριλίου).
Ἔζησε κατὰ τὸν 14ο αἰῶνα μ.Χ. καὶ κοιμήθηκε ὁσίως μὲ εἰρήνη στὴ μονή Ραβάνιτσα τῆς Σερβίας.





Ὁ Ὅσιος Ὀνωράτος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀρελάτης

Ὁ Ὅσιος Ὀνωράτος γεννήθηκε στὴ Λωραίνη καὶ οἱ ὁμοεθνεῖς του τὸν ὀνόμαζαν Ληρώνη ἢ Πλανασία. Οἱ γονεῖς του ἦταν ἐθνικοί. Σὲ νεαρὴ ἡλικία ἀσπάσθηκε τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ ἦλθε στὴν Ἀνατολή, γιὰ νὰ διδαχθεῖ τα πράγματα τῆς μοναχικῆς πολιτείας.
Ἀργότερα ἦλθε στὰ νησιά των Λερίνων τῆς Γαλλίας, ὅπου ἔκτισε τὸ 375 μ.Χ., τὴν μονή τῶν Λερίνων, ἡ ὁποία συνέβαλε τὰ μέγιστα στὸν ἐκχριστιανισμό της Προβηγγίας καὶ ἄλλων τμημάτων τῆς Γαλατίας.
Χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος τῆς πόλεως Ἂρλ (Ἀρελάτης ἤ Ἀρελάτου), ποὺ βρίσκεται κοντὰ στὴ Μασσαλία τῆς Γαλλίας καὶ ἦταν ἐπισκοπικὴ ἕδρα ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ τρίτου αἰῶνα, ἀρχιεπισκοπὴ δέ, ἀπὸ τό 400 μέχρι τὸ 1801.
Ὁ Ὅσιος Ὀνωράτος κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 429 μ.Χ., τὴ χρονιὰ ποὺ ὁ Ἀέτιος ἀπέκρουσε στὴν πόλη τῆς Ἀρελάτης τοὺς Βησιγότθους.




 Ὁ Ἅγιος Μάξιμος τῆς Τότμα, ὁ διὰ Χριστὸν Σαλὸς καὶ Θαυματουργός

Ὁ Ἅγιος Μάξιμος γεννήθηκε τὸ ἔτος 1565. ἀσκήτεψε στὴν Τότμα, στήν περιοχὴ Βολογκντὰ τῆς Ρωσίας καὶ ἦταν διὰ Χριστὸν Σαλός. Κοιμήθηκε μέ εἰρήνη τὸ 1650.





Ὁ Ἅγιος Δαμασκηνὸς ὁ Ἱερομάρτυρας

Ὁ Ἅγιος Δαμασκηνὸς καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Γάμπροβο τῆς ἐπαρχίας Τυρνόβου τῆς Βουλγαρίας. Ἦλθε στὸ Ἅγιον Ὅρος, μόνασε στὸ μοναστήρι του Χιλανδαρίου καὶ χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.
Ἀπὸ τοὺς πατέρες τῆς μονῆς ἀπεστάλη στὴν πόλη Σφιστόβι τῆς Βουλγαρίας, ὅπου ὑπῆρχε μετόχι της μονῆς.
Προτιθέμενος νὰ ἐπιστρέψει στὴ μονὴ τῆς μετάνοιάς του, μετά το πέρας τῆς ἀποστολῆς του, ζήτησε ἀπὸ κάποιο Τοῦρκο νὰ ἐπισπεύσει τὴν ἀπόδοση τῶν ὀφειλῶν του πρὸς τὸ μετόχι τῆς μονῆς.
Ὁ κακόπιστος Τοῦρκος συκοφάντησε τὸν Ἅγιο ὅτι εἶχε σχέσεις μὲ μωαμεθανὴ γυναῖκα, ἅρπαξε τὴν περιουσία τοῦ μετοχίου καὶ ὁδήγησε μὲ βία αὐτὸν στὸν κριτή.
Παρά τις ἀντιρρήσεις τοῦ κριτοῦ, οἱ ψευδομάρτυρες πέτυχαν τὴν δι’ ἀγχόνης θανατικὴ καταδίκη τοῦ Ἁγίου. Παρὰ τὶς ἐπίμονες προτάσεις τῶν Τούρκων νά ἀσπασθεῖ τὸν Ἰσλαμισμό, γιὰ νὰ κερδίσει τὴν ζωή του, ὁ Μάρτυς παρέμεινε σταθερὸς στὴν Ὀρθόδοξη πίστη.
Ἀφοῦ προσευχήθηκε, λίγο πρὶν τὸ μαρτύριό του, δέχθηκε τὸν δι’ ἀγχόνης θάνατο τὸ ἔτος 1771.





Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ ἐν Μυτιλήνῃ Νεομάρτυρας

Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Νικόλαος καταγόταν ἀπὸ τὴν Μυτιλήνη. Μαρτύρησε ἀπό τοὺς Τούρκους, τὴν ἴδια μέρα μὲ τὸν Ἅγιο Ἱερομάρτυρα Δαμασκηνό.





Ὁ Ἅγιος Γεράσιμος ὁ Παλλαδὰς Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας

Ὁ Ἅγιος Γεράσιμος γεννήθηκε στὴν Κρήτη κατὰ τὸ πρῶτο ἥμισυ τοῦ 17ου αἰῶνα μ.Χ. Διετέλεσε Μητροπολίτης Καστοριὰς καὶ ἐξελέγη Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας τὸ ἔτος 1688, διαδεχθεῖς τὸν ἀποθανόντα στὸ σεισμό της Σμύρνης Πατριάρχη Παρθένιο (1678-1688) τον ἀπὸ Βηθλεέμ.
Στὸν Πατριαρχικό θρόνο ἔμεινε μέχρι τὸ 1710 καὶ παραιτήθηκε ὑπὲρ τοῦ Ἐπισκόπου Χίου Σαμουὴλ (1710-1712, 1714-1723).





Ἅγιος Μάρκελλος ἐπίσκοπος Ρώμης

Ὁ Ἅγιος Μάρκελλος Α΄, Ἐπίσκοπος Ρώμης (308-309 μ.Χ.), καταγόταν ἀπό τήν Ρώμη καί διαδέχθηκε τόν Ἅγιο Ἱερομάρτυρα Μαρκελλῖνο († 7 Ἰουνίου).
Ἐξορίσθηκε ἀπό τόν αὐτοκράτορα Μα-ξέντιο καί ἐκοιμήθηκε μακρυά ἀπό τήν ἕδρα του. Ἐνταφιάσθηκε στό κοιμητήριο τῆς Ἁγίας Πρισκίλλης.





Πληροφορίες ἀπὸ Saint.gr,  synaxarion.gr  καὶ  poimin.gr
Ἀπολυτίκια ἀπό youtube.com/@orthodoxmusic-8948
Ἀναδημοσίευση ἀπό Ἀναβάσεις